Morgunblaðið - 27.09.1996, Page 35

MORGUNBLAÐIÐ
FÖSTUDAGUR 27. SEPTEMBER 1996 35
MINNINGAR
+ Elísabet Magn-
úsdóttir, hús-
móðir, fæddist á
Vopnafirði 14. maí
1903. Hún lést á
vistheimilinu Kum-
baravogi á Stokks-
eyri 18. september
síðastliðinn á 94.
aldursári. Foreldr-
ar hennar voru
Magnús Þorbergur
Árnason, f. 1873,
verkstjóri frá Dysj-
um á Álftanesi, og
Vagnbjörg Magn-
úsdóttir, f. 1864 í
Dalasýslu. Þau áttu þrjú börn,
Jakob trésmið í Reylqavík og
Þorbjörgu húsmóður í Reykja-
vík; tvíburasystur Elísabetar.
Arið 1924 giftist Elísabet
Látin er í hárri elli Elísabet
Magnúsdóttir. Elísabet amma var á
tíræðisaldri og þorrinn kraftur. Hún
dvaldist síðustu árin á vistheimilinu
Helga Jónssyni, f.
3.1. 1896, d. 2.6.
1985, húsgagna-
smið. Hann var son-
ur Jóns Helgasonar
og Herdísar Bene-
diktsdóttur sem bú-
sett voru lengst af
á Húsavík. Helgi og
Elísabet eignuðust
þijú börn. Þau eru:
1) Skúli, f. 31.5.
1925, prentari í
Reyýavík. Maki
Sólveig Hjaltadótt-
ir, f. 9.8. 1927, d. í
febrúar 1968. Barn
Elísabet, f. 10.11. 1959, bók-
bindari Reykjavik, gift Rafni
Siguijónssyni prentsmið og
eiga þau þijár dætur. Fyrir
átti Elísabet eina dóttur. 2) Jón
Kumbaravogi á Stokkseyri. Hún
kveður okkur södd lífdaga. Elísabet
var fædd á Vopnafirði og ólst þar
upp. Hún varð ung að fara í vist
Magnús, f. 16.4.1928, d. 6.3.1951
í sjóslysi. 3) Herdís, f. 15.5. 1929,
bókavörður og mannfræðingur í
Reykjavík. Maki Styrkár Svein-
bjarnarson prentari, f. 23.2.
1927, d. 2.12. 1989. Þau skildu
1977. Börn: a) Hrafn Helgi, f.
24.1. 1949, búsettur í Svíþjóð. b)
Sveinbjörn, f. 21.2. 1950, prent-
ari Reykjavík. c) Auður, f. 27.8.
1951, sljómmálafræðingur í
Reyýavík, gift Svani Kristjáns-
syni prófessor og eiga þau þijú
böm. d) Snorri, f. 20.2. 1958,
hagfræðingur í Neskaupstað,
kvæntur Kristrúnu Ragnarsdótt-
ur fóstm og eiga þau þijú börn,
Snorri átti fyrir einn son er lést
af slysförum. e) Unnur, f. 18.3.
1961, erfðafræðingur í Reykja-
vík, gift Sveini Bragasyni arki-
tekt og eiga þau tvo syni. f) Her-
dís Ditta, f. 7.7. 1970, fóstrunemi
í Reykjavík, gift Jóni Ágústi
Reynissyni landfræðingi og eiga
þau tvö börn.
Útför Elísabetar fer fram frá
Fossvogskirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 13.30.
og varð sú vist ömmu minni minnis-
stæð. Ótrúleg er sú byrði sem lögð
var á óharðnaða unglinga þess tíma
sem vegna fátæktar urðu að fara
frá heimili sínu. Lífið var vinna og
aftur vinna og oft var engin mis-
kunn sýnd þó börn ættu í hlut. Hún
flutti um tvítugt til Reykjavíkur og
bjó þar síðan alla tíð. Hún giftist
Helga Jónssyni húsgagnasmið og
Þingeyingi og áttu þau þrjú börn
en Helgi afi lést 1985.
Elísabet var þetta salt jarðar sem
gerir lífið mögulegt. Húsmóðir, sí-
starfandi og vakandi yfir þörifum
einstaklingsins. Kona sem sinnti
hinu smáa og persónulega í tilver-
unni, einmitt þeim hlutum sem fylla
upp í tilveruna og gera vonbrigðin
og erfiðleikana þolanleg. Þær eru
ófáar stundimar sem sá er þetta
skrifar hefur dvalið við eldhúsborð-
ið hjá henni ömmu og notið þeirra
dásemda sem hún galdraði fram í
bakkelsi og öðrum viðurgjörningi.
Með ömmu minni er gengin hetja
af aldamótakynslóðinni. Elísabet
lifði þá tíma, á fyrri hluta þessarar
aldar, þegar íslensk alþýða háði
hildi upp á hvern einasta dag fyrir
lífi sínu. Baráttu sem einkenndist
af miklum átökum, mörgum sigrum
en einnig mörgum ósigrum. Stund-
um unnust stórir sigrar í baráttunni
fyrir betra lífi og mannsæmandi
kjörum. Sigrarnir eru einmitt þau
réttindi og þau lífsgæði sem við
eftirlifendumir búum að og lítum
of oft á sem sjálfsagðan hlut sem
ekki beri að virða og þakka fyrir.
Á slíkum tímum reynir á mann-
kosti og hugdirfsku, vit og dóm-
greind.
Við næstu dyr eru ný aldamót.,
Lífið heldur áfram og við taka ný
verkefni. Oft eru þessi verkefni
ekki annað en endurvarp verkefna
fyrri kynslóða. Áfram skal haldið
upp brekkuna. Sem betur fer þurf-
um við í dag ekki að kljást við
mörg af þeim viðfangsefnum sem
amma þurfti að beijast við á sinni
löngu ævi. Að afla nauðþurfta var
viðfangsefni sem hún og hennar
kynslóð þurfti daglega að glíma
við. Þess gerist ekki þörf í dag.
Vissulega eru þó ýmsar blikur á
lofti í íslensku samfélagi. Misskipt-
ing lífsgæða er mikil og fer að sumui'-"
leyti vaxandi. Nauðsynlegt er að
við eftirlifendumir höldum vöku
okkar og fylkjum liði í baráttunni
fyrir betra lífi til handa íslenskri
alþýðu. Látum minniháttar ágrein-
ing lönd og leið en eflum samstöðu
hugsandi manna til baráttu fyrir
betra lífi alþýðunnar.
Amma hafði mikinn áhuga á and-
legum málefnum og var virk í um-
ræðu um slík málefni. Bálför Elísa-
betar Magnúsdóttur fer fram í dag
og kveðjum við hana þar hinstu
kveðju. Megi minning liennar lifa.
Snorri Styrkársson.
ELÍSABET
MAGNÚSDÓTTIR
JOHANN
KRÖYER
+ Jóhann Þ. Kröy-
er fæddist á
Svínárnesi á Látra-
strönd við Eyja-
fjörð 21. janúar
1895. Hann lést á
Fjórðungssjúkra-
húsinu á Akureyri
19. september síð-
astliðinn. Foreldrar
hans voru hjónin
Þorsteinn bóndi á
Svínárnesi Gísla-
son, Jónassonar og
Anna Jónína Jóak-
imsdóttir bónda á
Kussungsstöðum
Jóakimssonar. Systkini hans
voru Elín, Ingiveig, Jóný og
Gísli.
Árið 1918 kvæntist Jóhann
Evu Pálsdóttur frá Hrísey og
áttu þau soninn Harald, sem
nú er látinn, lengi sendiherra
fyrir ísland á erlendri grund.
Eva lést úr berklum árið 1940.
Jóhann kvæntist síðari konu
sinni, Margréti Guðlaugsdótt-
ur, Björnssonar árið 1944 og
auðnaðist þeim ein dóttir, Elín
Anna, kennari á Akureyri. Jó-
hann ól einnig upp fósturdótt-
ur, Ástu Kröyer, sem býr á
Akureyri. Sonarsonur Jóhanns,
Jóhann, ólst einnig
upp hjá Jóhanni og
Margréti frá tíu ára
aldri.
Jóhann lauk prófi
frá Gagnfræðaskól-
anum á Akureyri
vorið 1915. Eftir
námið var hann við
störf heima hjá for-
eldrum sínum og
tók við búskapnum
í Svínárnesi 1923.
Eftir nokkur ár
flutti hann til Nes-
kaupstaðar og
gegndi verslunar-
stöðu hjá Konráð Hjálmarssyni
fiskverkanda. Árið 1929 tók
hann við stöðu útibússljóra hjá
KEA í Ólafsfirði og gegndi
henni í tæp fimm ár. Þá flutti
Jóhann til Akureyrar, þar sem
hann starfaði fyrir KEA til
fjölda ára, fyrst í 14 ár sem
kjötbúðarstjóri en varð síðan
útibússtjóri Samvinnutrygg-
inga. Jóhann starfaði í 40 ár
þjá KEA, eða þar til hann lét
af störfum sjötugur. Jóhann
var elsti borgari Akureyrar.
Útför Jóhanns fer fram frá
Akureyrarkirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 13.30.
Kær frændi minn og vinur, Jó-
hann Þorsteinsson Kröyer, er látinn
á 102. aldursári. Við erum báðir
af ætt Jóakims Jónssonar lögréttu-
manns í Hvammi. Ég tel mig varla
hæfan til þess að minnast hans, sem
stóð mér að öllu leyti framar, en
veit samt, að hann hefði ekki bann-
að mér slíkt.
Þrátt fyrir nokkurn aldursmun
náðum við vel saman og var það
mest honum að þakka. Hann var
mér ljúfur sem faðir og tók mér
eins og syni, þegar ég gekk í félags-
skap þann, sem hann var í fyrir og
hafði náð þar miklum þroska og
frama. Æ síðan studdi hann mig,
uppörvaði o g leiddi eftir grýttri leið-
inni, gaf mér góð ráð í leitinni, sem
við báðir höfðum hafið frá sama
stað og leiðbeindi mér, ef efi var í
huga. Síðan hefur faðmur hans
verið mér hlýr og ætlunarlaus.
Hann gaf mér skriflegar hugleið-
ingar sínar, þegar hann lagði niður
vopnin. Jóhann var myndarlegur
og karlmannlegur, hafði bjartan og
rólegan svip og allt fas hans var
þokkafullt. Hann var góðgjarn, vin-
samlegur og þægilegur og öllum
leið vel í návist hans. Hugsunum
sínum og skoðunum kom hann vel
til skila. Hann miklaðist aldrei af
sjálfum sér og var drengur góður.
Nú þegar hann er allur, mun ég
reyna að fylgja fótsporum hans og
gæti ég það, yrði ég glaður.
Síðustu árin náði frændi minn
ekki að sjá og heyra umhverfi sitt
eins og hann vildi. Þó var það ekki
fyrr en í byijun þessa árs, að elli
kerling náði að fella hann á kné
með lúmsku bragði og þá var hann
tilbúinn að takast á hendur ferðina
til austursins eilífa. Ég veit að hann
tekur þar þá reisn, sem hann bjó
yfir, þegar merki hans var ófallið.
Jóhann minn, af frændsemi og
bróðurlegum kærleika, þakka ég
þér allt, sem þú hefur kennt mér í
áranna rás til orðs og æðis. Kæra
Margrét, megi sá, sem öllu ræður,
styrkja þig á þessari erfiðu stundu
og bera frænda minn á höndum
sér, eftir að hann kemur inn um
gullna hliðið.
Eiríkur Páll Sveinsson.
Jóhann Kröyer hefur verið einn
af þessum föstu punktum í tilveru
minni alla tíð. Heimili hans og
Margrétar móðursystur minnar í
Helgamagrastræti 9 hefur ætíð
staðið opið sunnlenskum gestum á
ferð um Norðurland. Stundum var
viðdvölin stutt og stundum löng,
en alltaf skemmtileg því Jóhann
kunni svo margar sögur sem gaman
var að hlusta á. Ekki má gleyma
því að minnstu munaði að honum
tækist að kveikja veiðiáhuga hjá
mér þegar við fórum saman til sil-
ungsveiða í Hörgá. Þeir fáu fiskar
sem ég hef dregið um dagana hafa
efalaust mætt örlögum sínum
vegna leiðbeininga Jóhanns til veiði-
mannsins.
En þegar minnst er á Jóhann
kemur Margrét kona hans óhjá-
kvæmilega upp í hugann. Þau tvö
voru yfirleitt nefnd í sömu andr-
ánni. Margrét hefur vakað yfir vel-
ferð Jóhanns og stutt hann með
ráðum og dáð allan þeirra búskap
og ekki hvað síst hin síðari ár þeg-
ar elli kerling fór að sækja að hon-
um. Með aðstoð Margrétar tókst
honum að búa á heimili sínu allt
fram á síðustu misseri, sem var
honum mikils virði.
í dag kveðjum við Jóhann með
virðingu og þökk fyrir allar góðu
stundirnar og Margréti sendum við
bestu kveðjur og biðjum guð að
styrkja hana á þessari stundu.
Júlíus Aðalsteinsson.
t
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir og
stjúpamma,
FRiÐFINNA HRÓLFSDÓTTIR,
Laugalæk 58,
Reykjavík,
lést í Borgarspítalnum 26. september sl.
Sigrún Pálína Viktorsdóttir,
Viktoria Bryndís Viktorsdóttir,
Haukur A. Viktorsson, Gyða Jóhannsdóttir,
Jóhann Árni Helgason, Jón Ari Helgason.
t
Móðir okkar,
ELÍSABET MAGNÚSDÓTTIR,
Sogavegi 112,
Reykjavik,
verður jarðsungin frá Fossvogskirkju
föstudaginn 27. september kl. 13.30.
Herdís Helgadóttir,
Skúli Helgason
og aðrir aðstandendur.
t
Elskulegur bróðir minn,
INGÓLFUR HAFBERG,
Hrafnistu, Reykjavík,
áður Laugavegi 12a,
sem lést 24. september í Landspítalan-
um, verður jarðsunginn frá Dómkirkj-
unni fimmtudaginn 3. október kl. 15.00.
Ásiaug Hafberg.
t
Ástkær eiginmaöur minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
BERNÓDUS ÓLAFSSON,
Mánabraut 5,
Skagaströnd,
lést hinn 18. september sl. og verður jarð-
sunginn laugardaginn 28. september kl.
14 frá Hólaneskirkju, Skagaströnd.
Anna H. Aspar,
Halla B. Bernódusdóttir, Ari Einarsson,
Þórunn Bernódusdóttir, Guðmundur J. Björnsson,
Ólafur H. Bernódusson, Guðrún Pálsdóttir,
Lilja Bernódusdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Innilegar þakkir færum við öllum þeim sem sýndu okkur samúð
og hlýhug við fráfall föður okkar,
SÍMONAR JÓNSSONAR
frá Nýrækt,
Fljótum,
Þingvallastræti 16,
Akureyri.
Maria Sfmonardóttir,
Kolbeinn Símonarson,
Aðalsteinn Simonarson.