Morgunblaðið - 10.10.1996, Blaðsíða 4

4 C FIMMTUDAGUR 10. OKTÓBER 1996
KNATTSPYRNA
MORGUNBLAÐIÐ
Lýst er eftir hugmynda
áræði og metnaði - s
síðast fyrir alit of lön
Islendingar steinlágu fyrír Rúmenum, 0:4,
í þriðja leik sínum í undanriðli heimsmeist-
arakeppninnar í knattspymu á Laugardals-
velli í gærkvöldi. Skapti Hallgrímsson var
á vellinum og fór vonsvikinn burt eins og
aðrir áhorfendur; Rúmenar eru vissulega
frábærir, en til að standa uppi í hárinu á
þeim verður að minnsta kosti að leggja sig
fram - sem honum fannst aðeins tveir ís-
lensku leikmannanna virkilega gera.
Islendingar hafa nú eitt stig eftir
þijá leiki í riðlinum og hafa gert
eitt mark. Fyrsti leikurinn, gegn
Makedóníu á heimavelli, var afar
slakur, skiptar skoðanir virðast um
þann næsta - tapið í Litháen á laúg-
ardaginn var - en hroðalegt var
að horfa upp á íslendinga í Laug-
ardalnum í gær. Islendingar vildu
reyndar fá vítaspymu á 20. mínútu
er Þórður komst snilldarlega í gegn
í teignum, en féll svo við. Ekkert
var dæmt, Rúmenar brunuðu upp
og skoruðu aðeins fáeinum sekúnd-
um síðar. í staðinn fyrir að íslend-
ingar fengju gott færi á að komast
í 1:0 voru það gestirnir sem náðu
Oa 4 Eftir að íslendingar
■ I vildu fá vítaspymu
sneru Rúmenar vöm í sókn,
brunuðu upp hægn kantinn þar
sem Gheorge Hagi fékk knött-
inn, lék inn í teiginn og sendi
hárfínt inn á markteig þar sem
Viorel Dinu Moldovan kom á
fullri ferð og þmmaði í markið.
Þetta gerðist á 21. mín., tæpri
mínútu eftir að Þórður Guðjóns-
son féll í vítateignum hinum
megin.
Oa^%Iitil hætta virtist á
■ fcferðinni á 62. mín.
Sending kom utan af hægri
kanti inn á miðjan vítateig, þar
sem aðeins tveir leikmenn börð-
ust um hann, Lárus Orri Sig-
urðsson og hinn smávaxni Ghe-
orghe Hagi. Kom þar þá allt í
einu hlaupandi út úr markinu
Birkir Kristinsson I skógarferð,
fyrirliði Rúmena náði hins vegar
að skalla og boltinn sveif í „fal-
legum“ boga (tómt markið.
Oa^jHægri bakvörðurinn
■ ■^Petrescu lék upp
hægri kantinn og inn á teig á
77. mín., sendi glæsilega fyrir,
yfír á .markteigshornið fjær -
yfír varnar- og sóknarmann -
og þar kom hinn geysigóði Ghe-
orghe Popescu og skallaði af
krafti í nærhom marksins.
OmJB Hægri bakvörðurinn
■*#Dan Vasile Pe-
trescu var enn á ferðinni einni
mín. fyrir leikslok. Hann fékk
hárnákvæma sendingu frá
Dumitrescu inn fyrir vörnina
hægra megin, komst inn á teig
og þrumaði í markið skammt
utan markteigs.
forystu og eftir það var aldrei
spuming hvort liðið nældi í stigin
þijú sem í boði voru. Aðeins hversu
stór sigurinn yrði. Þessi dramatísku
augnablik höfðu auðvitað mikil
áhrif á íslensku leikmennina, skilj-
anlega. Þetta var vendipunktur í
leiknum og því má velta fyrir sér
hvað hefði gerst hefði ísland fengið
víti. Hvort sem dómarinn hafði rétt
fyrir sér eða ekki leit atvikið þann-
ig út að Rúmenar hefðu ekkert
getað sagt þótt Svisslendingurinn
með flautuna hefði látið íslendinga
hafa vítaspyrnu.
Raunsæi
Undirritaður getur ekki lýst því
yfir hér að hann hafí farið sérlega
bjartsýnn á völlinn og það kom á
daginn að hann fór heldur ekki
svartsýnn, heldur raunsær. Rúmen-
ar höfðu yfirburði á öllum sviðum.
Allir vita hvað í þeim býr og þeir
sýndu það í gær. Þrátt fyrir að lang-
tímum saman hafí þeir örugglega
ekki leikið á fullri ferð var leikurinn
eins og viðureign kattar og músar.
íslendingar byrjuðu reyndar þokka-
lega í leiknum, knötturinn gekk þá
ágætlega milli manna og þeir virt-
ust geta haldið honum sæmilega
innan liðsins en eftir fyrstu fimmtán
mínúturnar fór að halla undan fæti.
Staðan var aðeins 1:0 í leikhléi
og gátu Islendingar svo sem vel við
unað eftir fyrri 45 mínúturnar að
munurinn var ekki meiri.
Hafí fyrri hálfleikurinn valdið
vonbrigðum var sá seinni sýnu
verri. Varla var heil brú í leik íslend-
inga en gestirnir léku hins végar
við hvern sinn fingur. Knötturinn
gekk hratt milli manna á köflum,
Ieikmenn voru hreyfanlegir og sam-
stilltir og uppskeran var þrjú mörk
í viðbót.
Lið Rúmena er frábært, hvergi
veikan hlekk að fínna. Þetta er ör-
ugglega eitt albesta landslið sem
komið hefur hingað til lands lengi,
ef ekki það besta. Því var vissulega
við ramman reip að draga og aldrei
er hægt að rífast og skammast með
góðri samvisku þó lið tapi ef leik-
menn leggja sig fram af heilum
hug, en því var einfaldlega ekki að
heilsa í gær.
Til umhugsunar
Hér eru nokkrar athugasemdir,
þjálfara og forystumönnum KSI og
ekki síst leikmönnum til umhugsun-
ar:
•íslensku leikmennirnir léku ekki
af lífi og sál - ekki með „hjartanu"
eins og það er stundum kallað.
Hvers vegna ekki? Allir vita að slíkt
er grundvallaratriði þegar íslenskt
knattspyrnulandslið á í hlut.
•íslenska liðið var ekki sem sam-
stillt liðsheild heldur sem sundur-
laus hópur leikmanna. Hvers vegna?
•Hugmyndaflug var sannarlega af
skornum skammti í leik íslendinga.
Hvers vegna?
•Einn íslendingur, Þórður Guð-
jónsson, sýndi eitthvert áræði á
vallarhelmingi andstæðinganna.
Hvers vegna ekki fleiri?
•Einn íslenskur vamarmaður,
Guðni Bergsson, hafði eitthvað í
Rúmenana að gera í gær. Hvers
vegna?
•Góða skapið virtist hafa gleymst
í íslenska búningsklefanum, þegar
farið var inn á völlinn. Hvernig má
það vera?
•Getur verið að þurfi að hugsa
landsliðsmálin alveg upp á nýtt?
•Getur verið að íslenska landsliðið
sé komið á villigötur? Að það hafí
lent inni í blindgötu og rati ekki til
baka?
•Það virðist eitthvað mikið að og
svo mikið er víst að liðinu er ekki
að fara fram. Því miður. Hvernig
má það vera?
Haft var eftir einum leikmanna
liðsins, markverðinum Birki Krist-
inssyni, eftir síðasta leikinn undir
stjórn síðasta landsliðsþjálfara -
0:1 tap fyrir Ungveijum í Búda-
pest: „Það vantaði aila baráttu og
metnað - liðsheildin var ekki að
sýna baráttu og vilja til að leggja
Ungveija að velli. Eg hafði það á
tilfinningunni að leikmenn væru að
klára leikinn af skyldurækni." Og
ennfremur sagði hann: „Það er orð-
ið áhyggjuefni, ef menn leggja sig
ekki alla fram í landsleikjum." Hér
lýkur tilvitnuninni, en ég spyr: Hef-
ur eitthvað breyst? Er ástandið enn
svona í landsliðinu? Til hvers eru
menn að gefa kost á sér í landslið-
ið ef þeir hafa ekki metnað eða
áhuga á að standa sig vel?
Slæmur, verri...
Vörn íslands var mjög slök í gær
svo ekki sé meira sagt. Lárus Orri
Sigurðsson fékk gult spjald eftir sjö
sekúndur - ég endurtek, sjö sek-
úndur - fyrir glórulaust brot á ein-
um andstæðinganna. Eftir það
komst Lárus Orri aldrei inn í leikinn
og vonandi, hans vegna, hefur út-
sendari Manchester United ekki
verið á Laugardalsvelli í gærkvöldi.
Rúnar Kristinsson, sem var vinstri
bakvörður, lék heldur ekki vel og
það verður að segjast alveg eins
og er að Rúnar hentar alls ekki sem
vinstri bakvörður. Hann getur leikið
ágætlega fram á við en verst illa.
Rúmensku leikmennirnir fóru illa
með hann, eins og Lárus Orra. Ólaf-
ur Adolfsson var einnig úti að aka,
og þá er aðeins Guðni eftir af varn-
armönnunum, en hann lék mjög
vel. Enginn má hins vegar við
margnum. Birkir lék vel í markinu,
varði nokkrum sinnum vel og verð-
ur ekki sakaður um mörkin, nema
það sem Hagi gerði. Þá gerði hann
mjög slæm mistök.
Miðjumennirnir réðu ekki við
hlutverk sitt. Eins og Sigurður
Jónsson getur leikið vel er stundum
ótrúlegt hve illa hann leikur. Einn
þeirra síðarnefndu daga var í gær.
Ef hann er ekki rétt stilltur eyðir
Sigurður allt of miklu púðri í að
bijóta á og hnoðast í andstæðingun-
um. Hann átti eina og eina prýði-
lega sendingu í gær en sorglegt er
að hann skuli ekki nýtast betur.
Heimir Guðjónsson komst heldur
aldrei almennilega inn í leikinn,
hvað þá Eyjólfur Sverrisson.
Bjarki Gunnlaugsson tók nokkra
þokkalega spretti á köntunum en
ógnaði aldrei verulega, Ríkharður
Daðason má eiga að hann barðist
og reyndi að skila varnarhlutverki
sínu en náði ekki að sinna sóknar-
hlutverki af neinu viti og þá er
aðeins ótalinn Þórður Guðjónsson
úr byijunarliðinu. Hann blómstraði
í leiknum; er greinilega orðinn einn
af albestu leikmönnum sem ísland
á; kraftmikill, áræðinn og áhuga-
samur og það var eins og Þórður
væri sá eini sem þyrði að skjóta á
rúmenska markið. Hann hafði
reyndar ekki erindi sem erfiði að
þessu sinni, en reyndi þó. Knatt-
spyrnumaður skorar ekki nema að
skjóta.
Og svo eru það varamennirnir;
Arnar kom inná fyrir Bjarka, Helgi
fyrir Ríkharð og Ólafur Þórðarson
fyrir Lárus Orra. Arnar kom líka
inná í Litháen á laugardag og sýndi
sannast sagna ekki mikil tilþrif.
Datt þjálfaranum aldrei í hug að
sniðugt væri að prófa Einar Þór
Daníelsson á vinstri kantinum?
Hann er fljótur, leikinn og yfirleitt
ófeiminn við að reyna að plata and-
stæðingana og búa til tækifæri fyr-
ir samheijana.
Aö lokum
Eitt að lokum: Eru íslendingar
kannski ekki betri í knattspyrnu en
þeir hafa verið að sýna í riðla-
keppni HM að þessu sinni? Er það
ef til vill mergurinn málsins? Það
vakti óneitanlega athygli mína þeg-
ar einn úr rúmenska hópnum
meiddist og nýr leikmaður var tek-
inn inn í sextán manna hópinn. Sá
kom frá ekki ónýtara félagi en
Benfíca og viðkomandi sat á vara-
mannabekknum allan tímann í gær!
Islenska Iiðið er hins vegar að mestu
byggt upp á mönnum sem leika í
neðri deildum í Þýskalandi og Eng-
landi og leikmönnum úr neðri hluta
sænsku 1. deildarinnar, auk þeirra
sem leika hér heima. Ef íslendingar
eru ekki betri en þeir hafa sýnt
undanfarið á einfaldlega að viður-
kenna það og starfa í samræmi við
getu. Ekki vera að vekja óraunhæf-
ar væntingar eða byggja skýjaborg-
ir.
Ekki þarf að segja mikið um
rumenska liðið. Það var einfaldlega
frábært, og alveg eins gott að vísa
í nafnalistann hér á síðunni. Allir
sem þar eru taldir upp léku geysi-
lega vel, en líklega enginn eins vel
og „kóngur Karpatafjallanna" Ghe-
orghe Hagi. Það er stórkostlegur
leikmaður. fyalfari Rúmena hafði
greinilega kynnt sér íslenska liðið
vel, vissi hvar veikleikana var að
finna og nýtti sér það. Leikmenn
Rúmeníu notuðu kantana til dæmis
mikið, nýttu sér hraða sinn gegn
svifaseinum miðju- og varnarmönn-
um íslands. Léku oft gullfallega
með aðeins einni snertingu og
skildu íslendingana þannig eftir.
BESTU menn líðanna í einvígi ■
enski fyrirliðinn Gheorghe Hagi.
Anghel loradanes
Bjósl
Anghel Ioradanescu, þjálfari
Rúmena, var ánægður með
sigurinn. „Ég er auðvitað ánægður
með sigurinn og að vera kominn með
sex stig eftir tvo fyrstu leikina í riðl-
inum. Eg óttaðist alltaf leikinn hér
í Reykjavík og því er gott að honum
er lokið og við förum heim með öll
stigin þijú. Satt að segja bjóst ég
við meiri mótspyrnu vegna þess að
ég þekki íslenska knattspymu nokk-
uð vel og landslið ykkar hefur verið
að gera ágæta hluti oft á tíðum. Ég
sá liðið leika við Tékka í Jablonec
og var mjög hrifinn af leik þess þar,
sérstaklega leikskipulaginu og bar-
áttunni. Þess vegna bjóst ég við erf-