Morgunblaðið - 16.10.1996, Blaðsíða 29

MORGUNBLAÐIÐ
MIÐVIKUDAGUR 16. OKTÓBER 1996 29
MINNINGAR
MALFRIÐUR MARIA
JÓSEPSDÓTTIR
+ Málfríður María
Jósepsdóttir
fæddist á Vörðufelli
á Skógarströnd á
Snæfellsnesi 7. júní
1908. Hún lést í
Reykjavík föstudag-
inn 4. september
siðastliðinn. Mál-
fríður var dóttir
Jóseps Eggertsson-
ar, f. 3.11. 1865, d.
20.5. 1948, og Asu
Jónsdóttur, f. 22.7.
1875, d. 16. 7. 1930).
Systkini hennar
eru: Guðrún, f.
14.12. 1895, Jón Jóhannes, f.
3.6. 1897, Elín Margrét, f. 30.1.
1904, d. 1989, og Kristján Bene-
dikt, f. 26.5. 1913.
Árið 1929 giftist Málfríður
Guðmundi Sigurðssyni, f. 14.
6. 1905, d. 4.12. 1983. Þau áttu
sjö börn. Þau eru: Helga Hulda,
f. 1.1. 1930, Hreinn,
f. 14.6. 1931, Rós-
inkar, f. 24.7. 1933,
d. 26.3. 1995, Ás-
björn Jósef, f.
23.11. 1934, Krist-
rún Dagbjört, f.
14.11. 1935, Karl
Heiðar, f. 10.12.
1936, og Inga, f.
15.10. 1938.
Málfríður og
Guðmundur stund-
uðu búskap lengst
af, fyrst á Breiða-
bólstað á Skógar-
strönd, en árið 1932
fluttust þau að Höfða í Eyja-
hreppi í Hnappadal. Haustið
1973 brugðu þau búi og fluttust
til Reykjavíkur þar sem þau
bjuggu tíl dánardags.
Utför Málfríðar fer fram frá
Áskirkju í dag, og hefst athöfn-
in klukkan 13.30.
Hún amma er dáin. Þessi glað-
lynda og fjörlega kona sem var eins
og fyrirmynd þeirrar ömmu sem
gjarnan er brugðið upp í barnabók-
unum.
Ég átti því láni að fagna að dvelj-
ast nokkur sumur sem strákhnokki
í sveitinni hjá afa, ömmu og Rósink-
ari föðurbróður mínum. En þá
bjuggu þau vestur á Snæfellsnesi,
á Höfða í Eyjahreppi. í minning-
unni er dvölin í sveitinni umlukin
dýrðarljóma enda upplifun lítils
stráks vart annað en gleði og spenn-
ingur. Allar athafnir fullorðna
fólksins vekja áhuga stráksins, frá
sauðburði til rétta. Þeir fullorðnu
upplifðu þó tilveruna með öðrum
hætti. Fyrir þeim er lífið ekki sam-
felldur dans á rósum. Þó heilsu
hraki er ekki boðið upp á afslátt
af brauðstritinu.
Þegar ég hugsa til baka finnst
mér að ýmsu leyti eins og ég hafi
náð í skottið á fortíðinni. Búskapar-
hættir sem voru víða aflagðir tíðk-
uðust að nokkru leyti á Höfða.
Bærinn var afskekktur og því tákn-
rænt að þangað hafði aðeins borist
smjörþefurinn af þeirri vélvæðingu
sem þá barst um sveitir landsins.
Það var t.a.m. ekki búið að leggja
orfinu og ljánum. Amma stóð alltaf
í stórræðum, skiljandi mjólkina upp
á hvern dag, snúandi heyinu með
hrífu í heyskapartíð, pijónandi og
strokkandi ijóma. En gömlum bú-
skaparháttum fylgdi einnig gamall
talsmáti. Þannig átti amma sér
ýmis sérkenni sem ég heyrði hvergi
annars staðar. Hún sagði t.a.m.
alltaf „nær“ í staðinn fyrir hvenær
og „hebbði" en ekki hefði.
Síðastliðið ár höfðum við amma
verið upptekin af upprifjunum. Ég
fékk hana til að rifja upp með mér
atburði og örnefni sem voru í þoku.
Það var ekki laust við að örlaði á
bliki í auga þegar við náðum okkur
á strik saman. „Jaaá, þú manst
eftir þessu!“ sagði gamla konan iðu-
lega þegar mér tókst að fara rétt
með.
En amma fræddi mig um ýmis-
legt fleira en atburði og örnefni úr
minni bemsku. Ymislegt af því sem
var umlukið dýrðarljóma í mínum
huga fékk á sig raunsærri mynd
þegar hún sagði frá. Það var ekki
alltaf auðvelt að búa á Höfða. Það
byrjaði a.m.k. ekki auðveldlega
þegar hún og afi bytjuðu að búa
þar í gömlum og lúnum torfbæ og
hún með tvö gamalmenni og fljót-
lega sjö böm í sinni umsjá. Róman-
tíska minningin fölnar við tilhugs-
unina.
Að sama skapi hafði ég alltaf
verið sannfærður um að það hefði
verið sársaukafullt fyrir gömlu
hjónin að bregða búi og setjast að
í Reykjavík. En aftur kom amma
mér á óvart. Það var nú öðru nær,
hér var gott að vera, ættingjar flest-
ir innan seilingar og auðvelt með
aðföng og þjónustu. Að vísu var
nokkuð sárt að kveðja sveitungana.
Þegar ég hugsa til baka átti þéttbýl-
ið vel við ömmu því hún var með
afbrigðum félagslynd og naut sín
mun betur innan um fólk heldur
en á afskekktum sveitabæ hlaðin
búsáhyggjum.
í síðasta mánuði hrakaði ömmu
mjög snögglega. Hún var skyndi-
lega komin undir læknishendur á
Borgarspítalanum. Þegar ég heim-
sótti hana var hún afar þreytuleg.
Hún hvíslaði því að mér að ég skyldi
heimsækja sig þegar hún væri kom-
in heim. „Ég á nebbnilega eftir að
segja þér soldið!“ En þannig fór að
minningarnar urðu endasleppar
enda upprifjun okkar lík skyggnum
sem við reyndum að tengja saman
í kvikmynd án upphafs og endis.
Mér hefur stundum orðið hugsað
til þess að ef góðmennskan ætti sér
ákveðið heimilisfang væri það hjá
ömmu. Ég naut hennar líkt og önn:
ur barnabörn gömlu konunnar. í
huga mínum lifir minningin um
létta lund og hlýtt fas ömmu
minnar.
Sigurður Ásbjörnsson.
Árið 1932 fluttu ung hjón frá
Breiðabólstað á Skógarströnd á
Snæfellsnesi suður fyrir fjall að
Höfða í Eyjahreppi í Hnappadals-
sýslu. Þar voru á ferð hjónin Mál-
fríður María Jósepsdóttir og Guð-
Sérfræðingar
í blómaskreytingum
við öll tækifæri
Skólavörðustíg 12,
á horni Bergstaðastrætis,
sírni 551 9090
mundur Sigurðsson. Þau höfðu ekki
mikið meðferðis, aðeins það sem
reiðingshestar þeirra og tveggja
samferðamanna gátu borið, auk
tveggja barna sinna, sem voru á
fyrsta og þriðja ári. Á þessari jörð
bjuggu þau þar til haustið 1973 en
þá fluttu þau ásamt Rósinkari syni
sínum til Reykjavíkur.
Ég átti því láni að fagna, að
vera löngum samvistum við ömmu
mína Málfríði Maríu Jósepsdóttur
og afa minn Guðmund Sigurðsson,
bæði í sveit og borg. Að Höfða kom
ég fyrst til sumardvalar þriggja ára
gömul og var þar hvert sumar til
sautján ára aldurs. Mér leið vel í
sveitinni og á þaðan hlýjar minning-
ar. Það var fróðlegt fyrir mig unga
borgarstelpu, sem var vön því að
farið var í búðina til að kaupa
matvörurnar, að sjá hvernig t.d.
mjólkin var unnin í undanrennu,
ijóma, smjör og skyr. Ég gekk í
hin ýmsu störf með ömmu og hún
kenndi mér réttu handtökin, t.d.
fórum við með þvottinn, sem búið
var að þvo á þvottabretti, niður að
á, þar sem hann var skolaður. Ég
lærði að mjólka kýrnar og hjálpaði
við bústörfin. Amma var mikil
kjarnakona, hjálpsöm og gestrisin.
Er gesti bar að garði hafði hún ein-
att hröð handtök og var með matar-
borðið til reiðu á svipstundu.
í ágúst 1973 fór ég vestur með
son minn nýfæddan. Þá stóðu mikl-
ar breytingar fyrir dyrum, því flytja
átti suður. Við það varð samband
okkar enn nánara, þar sem afi og
amma fluttu í næsta hús við mig.
Fyrstu árin þeirra í borginni gættu
þau sonar míns, þar til hann náði
leikskólaaldri. Amma mín var góð
vinkona mín. Ekki var hægt að
finna fyrir neinu kynslóðabili.
Manni var alltaf mál að fara til
hennar, hún bjó yfir þeim góða
kosti að vera alltaf með létta lund
og var alltaf tilbúin til þess að slá
á létta strengi.
Dagur er að kvöldi kominn. Ég
er þakklát fyrir að hafa fengið að
njóta hennar þennan tíma og eftir-
læt öðrum að njóta gæsku hennar
á æðri stigum. Hvíl þú í friði.
Fölnuð er liljan og fólnuð er rós.
Fölnað er himinsins blessaða ljós.
Hnípinn er skógur og hnigið er bar
hám sem að áður á björkunum var.
(Ben. Gr.)
Þín
Ásdís og fjölskylda.
Erfidrykkjur
Glæsileg kaffi-
hlaðborð, fallegir
salir og mjög
góð þjónusta
Upplýsingar
í síma 5050 925
og 562 7575
FLUGLEIÐIR
IIÓTEL LöFTLElölli
^ Hafnarstræti 4
t
Móðir mín,
SIGRÍÐUR LÁRUSDÓTTIR
frá Kornsá,
lést í Borgarspítalanum laugardaginn 5. október.
Útförin hefur farið fram f kyrrþey að ósk hinnar látnu.
Sérstakar þakkir viljum við færa starfsfólki deildar B4.
Guðrún Runólfsdóttir.
t
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir og amma,
ÁSTA ÞORSTEINSDÓTTIR,
Efri-Rauðsdal,
Barðaströnd,
lést í Sjúkrahúsi Patreksfjarðar 14. október.
Bylgja Gfsladóttir, Ásgeir Einarsson,
Guðrún Gisladóttir, Jón Bessi Árnason,
Steina Gísladóttir, Gunnar Þór Jónsson,
Hulda Gísladóttir, Smári Bent Jóhannsson,
Gisli Ásberg Gíslason, Nanna Á. Jónsdóttir,
Þuriður Margrét Gísladóttir,
Kristján Geir Gislason
og barnabörn.
t
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir
amma og langamma,
GUÐLAUG GÍSLADÓTTIR,
Grensásvegi 60,
Reykjavik,
andaðist f Landspítalanum þriðjudaginn
8. október.
Jarðarförin hefur farið fram í kyrrþey
að ósk hinnar látnu.
Birgir Jensson, Sigríður Kristmundsdóttir,
Jónas H. Jónsson, Árnheiður Guðnadóttir,
Einar H. Jónsson,
Dóra Jónsdóttir.
t
Ástkær sonur, unnusti, bróðir og barna-
barn okkar,
JÓHANN SVANUR YNGVINSSON,
Langholtsvegi 99,
lést í Sjúkrahúsi Reykjavíkur 14. októ-
ber sl.
Yngvinn Gunnlaugsson, Jóhanna Þorleifsdóttir,
Arnheiður Guðmundardóttir,
María Yngvinsdóttir, Helga Sigrfður Yngvinsdóttir,
Marfa Eyjólfsdóttir, Gunnlaugur Valdimarsson.
t
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir,
amma og langamma,
SIGRÍÐUR ÁGÚSTSDÓTTiR,
Faxastfg 45,
Vestmannaeyjum,
lést í Sjúkrahúsi Vestmannaeyja mánu-
daginn 14. október.
Agústa Einarsdóttir,
Dóróthea Einarsdóttir,
Elfn Brimdfs Einarsdóttir,
Þorbjörg Guðný Einarsdóttir,
Sveinn Einarsson,
Ólafur Oddsson,
Magnús Sigurðsson,
Gísli Kristinsson,
Einar Örn Arnarson,
Þorleif Lúthersdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Ástkær dóttir mín, móðir okkar, tengda-
móðir, amma og langamma,
HULDA JÓNASDÓTTIR,
Hlíðarvegi 28,
Kópavogi,
lést í Landspítalanum sunnudaginn
13. október sl.
Jarðarförin auglýst síðar.
Sigríður Magnúsdóttir,
Magnús B. Guðmundsson,
Þóra S. Guðmundsdóttir,
Ólöf S. Guðmundsdóttir,
Einar E. Guðmundsson,
Hulda Guðmundsdóttir,
Guðmundur R. Guðmundsson,
Ragna K. Guðmundsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Margrét Þorsteinsdóttir,
Hilmar Antonsson,
Gunnar Þ. Jónsson,
Jóna Gunnarsdóttir,