Morgunblaðið - 20.10.1996, Blaðsíða 32

- 32 SUNNUDAGUR 20. OKTÓBER 1996
MINIMINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
GUÐJÓN STEINAR
EINARSSON
m-
+ Guðjón Steinar
Einarsson bif-
vélavirki var fædd-
ur í Reykjavík 11.
mars 1951. Hann
lést á Landspítalan-
um 6. október síð-
astliðinn. Foreldrar
hans eru Valgerður
Jóndís Guðjónsdótt-
ir og Einar Torfa-
son. Guðjón flutti
með foreldrum sín-
um í Kópavoginn
1957 og átti þar
heima síðan. Hann
útskrifaðist frá Iðn-
skólanum í Reykjavík sem bif-
vélavirki 1972 og var meistari
hans Pétur M. Þorsteinsson.
Eftirlifandi eiginkona Guð-
jóns er Bjarney Magnúsdóttir
frá Súðavík. Börn
þeirra hjóna eru
Valgerður Jóndís,
f. 3.4. 1975, Magnús
Jóhannes, f. 1.7.
1978, og Birgitta
Karen, f. 11.2.1980.
Guðjón starfaði
lengst af sem bif-
vélavirki, fyrst hjá
Bílaborg hf. í 15 ár
við verkstjórn en sl.
9 ár var hann með
sinn eigin rekstur,
síðast við Hafnar-
braut í Kópavogi.
Einnig kenndi Guð-
jón við meiraprófsnámskeið í
nokkur ár og keyrði hjá Stræt-
isvögnum Kópavogs.
Útför Guðjóns fór fram frá
Kópavogskirkju 14. október.
Mig langar að minnast Guðjóns
Steinars Einarssonar eða Gauja, eins
og ég kallaði hann alltaf, í nokkrum
orðum og þakka honum samfylgd-
ina. Hann var ekki nema átta ára
er hann kom fyrst í sveitina til okk-
ar til sumardvalar og urðu árin sjö.
Ég var það lítil fyrstu sumrin að ég
^man þau ekki en það var bara fast-
ur punktur í tilverunni að á vorin
þá kom hann Gaui í sveitina.
Alltaf var það hann sem beið
eftir mér þegar stóru krakkarnir
hluþu á undan því ég var svo lang-
yngst. Gaui varð mér sem stóri
bróðir enda reyndist hann mér sem
slíkur á lífsleiðinni. Hann var alltaf
þessi rólegi, Ijúfi maður sem lét sér
svo annt um náungann, var alltaf
tilbúinn að hjálpa öðrum. Sýndi það
sig best er pabbi slasaðist og var
allt sumarið. Þá bauð Gaui fram
hjálp sína og eyddi sumarfríinu sínu
á Úlfsstöðum.
Gaui og Bjarney byijuðu sinn
búskap í Kjarrhólmanum í Kópa-
vogi og þar fæddist Valgerður. Síð-
an fluttu þau í vesturbæinn, á Kárs-
nesbraut, en byggðu sér svo yndis-
legt hús við Marbakkabrautina þar
sem þau bjuggu síðan. Þá voru
Magnús og Birgitta fædd.
Þar átti Gauti flest handtökin og
sýndi það sig vel hversu fjölhæfur
og vandvirkur hann var. Heimili
þeirra var alltaf svo notalegt og
gott að koma þar, það hafði stórt
hjarta eins og fólkið sem þar bjó.
Hann byijaði með sinn sjálfstæða
rekstur í bflskúrnum á Marbakka-
brautinni og var viðskiptahópurinn
fljótur að stækka. Síðan festi Gaui
kaup á húsnæði á Hafnarbrautinni
og þangað flutti hann bifreiðaverk-
stæðið þar sem mun betri vinnuað-
staða var. Vinnuvikan hans var allt-
af löng því mikið var að gera og
hann sinnti sínum viðskiptavinum
vel. Það er með ólíkindum hversu
hann gat unnið lengi og haldið utan
um reksturinn þrátt fyrir sín erfiðu
veikindi síðasta árið. Þar sýndi
Gaui enn sitt æðruleysi og óbilandi
dugnað. Það eru ekki nema 15
mánuðir síðan hinn illskeytti sjúk-
dómur greindist og baráttan var
erfíð en aldrei heyrði maður hann
kvarta. Síðustu vikurnar voru mjög
erfiðar og þá eins og endranær
sýndi það sig hversu náin Gaui og
Bjarney voru.
Elsku Gaui, ég þakka þér sam-
fylgdina, allar góðu samverustund-
irnar og það var svo margt hægt
að læra af þér.
Elsku Bjarney, Valgerður,
Maggi, Birgitta og aðrir aðstand-
endur, ég veit hvað þið misstuð
mikið, ég bið Guð um blessun og
styrk til ykkar og bið hann að vaka
yfir ykkur
Jesús sagði: Ég lifí og þér munuð
lifa.
Kristín.
Handrit afmælis- og minningargreina skulu vera vel frá gengin, vélrituð eða
-^•iðlvusett. Sé handrit tölvusett er æskilegt, að disklingur fylgi útprentuninni.
Auðveldust er móttaka svokallaðra ASClI-skráa, öðru nafni DOS-textaskrár.
Ritvinnslukerfin Word og Wordperfect eru einnig auðveld í úrvinnslu. Senda má
greinar til blaðsins á netfang þess Mbl@centrum.is en nánari upplýsingar þar
um má lesa á heimasíðum. Það eru vinsamleg tilmæli að lengd greina fari ekki
yfir eina örk A-4 miðað við meðallínubil og hæfilega línulengd — eða 2.200 slög.
Höfundar eru beðnir að hafa skírnarnöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum.
STEFANSBLDM
Skipholti 50 b - Sími 561 0771
LEQSTEWAR
Marmari ♦ Granít ♦ Blágrýti ♦ Gabbró
íslensk framleiðsla
MOSAIK
Hamarshöfdi 4 - Reykjavik
xtmi: 5X7 1950 - fax: 5X7 /9X6
BENEDIKT
GUÐNASON
Benedikt
Guðnason var
fæddur í Hafnar-
firði 18. maí 1908.
Hann lést á Sól-
vangi 15. október
síðastliðinn. For-
eldrar Benedikts
voru hjónin Kristr-
ún Einarsdóttir, f.
1883, d. 1963, og
Guðni Benedikts-
son, f. 1880, d. 1912.
Benedikt átti þrjú
systkini og einn
uppeldisbróður.
Þau voru Jóhanna
Eina, Einar, tvíburabróðir
Benedikts og Laufey. Uppeldis-
bróðir þeirra er Sigurður Jó-
hannsson, systursonur Krist-
rúnar.
Benedikt kvæntist 21. desem-
ber 1935 Þuríði Guðjónsdóttur,
f. 19. mars 1908 í Auðsholti í
Biskupstungum, f. 2. júlí 1991.
Foreldrar hennar
voru hjónin Krist-
jana Jónsdóttir frá
Grímsfjósum á
Stokkseyru og Guð-
jón Jónsson frá
Syðra-Seli í Hruna-
mannahreppi.
Benedikt og Þur-
íður eignuðust þijú
börn. Þau eru: 1)
Droplaug, f. 17.
október 1937, gift
Jóni S. Hannessyni,
þau eiga fjögur
börn og tiu barna-
börn. 2) Jón Gunn-
ar, f. 10. mars 1941, kvæntur
Emu Kjærnested. Þau eiga þijú
böm. 3) Orlygur, f. 28. janúar
1943, kvæntur Ingigerði Gissur-
ardóttur. Þau eiga þijú böm.
Útför Benedikts fer fram frá
Víðistaðakirkju í Hafnarfirði
mánudaginn 21. október og
hefst athöfnin klukkan 13.30.
Nú þegar haustar og skammdegi
fer í hönd kveður minn góði tengda-
faðir á 89. aldursári. Það var tákn-
rænt að hann skyldi kveðja aðfara-
nótt dags blindra, vegna baráttu
hans undanfarin þijú ár við síversn-
andi sjón, sem að lokum var nán-
ast horfín.
Okkar kynni hófust fyrir tæpum
þijátíu árum, er ég kom fyrst í
Ljósaklif, sem stendur í hrauninu
fyrir vestan Hafnarfjörð. Þar bjó
fjölskyldan og þar varð samkomu-
staður stórfjölskyldunnar þegar
hópurinn stækkaði. Þegar barna-
börnin og síðar barnabarnabörnin
voru komin til sögunnar var alltaf
svo eftirsóknarvert að fá að gista
eða vera dagsstund hjá afa og
ömmu, smíða kofa, gera bú og
máta gömul föt. Þau voru ótrúlega
þolinmóð og óspör á sinn tíma fyr-
ir litlar manneskjur. Minnist ég
þess hve sæl og ánægð börnin voru
jafnan er þau sneru aftur úr þess-
um heimsóknum. Á þrettánda degi
jóla var jafnan höfð hóflega stór
brenna í hrauninu við Ljósaklif, þar
sem allir aldurshópar fengu að
njóta sín, hvort sem haft var
stjörnuljós í hönd, flugeldum skotið
eða bara horft á. Þau hjón reynd-
ust mér ávallt hlýir og góðir vinir
og eru afkomendur þeirra samheld-
inn og góður hópur, er reyndist
þeim vel. Þykir mér gott að eiga
slíkt fólk að.
Benedikt var fæddur í Hafnar-
firði í litlu húsi sem stóð við Strand-
götu (nr. 45), en uppalinn að mestu
í Gunnarssundi 4 þar í bæ. Korn-
ungur missti hann föður sinn, er
fórst með fiskiskipinu Geir 1912.
Er móðir hans var orðin ekkja með
fjögur börn var honum komið í
fóstur til barnlausra hjóna í Reykja-
vík. Hjá þeim dvaldist hann til sjö
ára aldurs er móðir hans fékk hann
til sín aftur. Hjá henni var hann á
Opið öll kvöld
til kl. 22 - cinnig um hclgar.
Skreytingar fyrir öll tílcfni.
vetrum, en hún giftist síðar Sigurði
Magnússyni skósmið. Á sumrin var
hann í sveit í Mykjunesi í Holtum
hjá Gróu móðursystur sinni. Þar
gætti hann fyrsta sumarið korna-
barns í vöggu, aleinn meðan fólk
var á engjum, fullur ábyrgðar að
eigin sögn.
Benedikt fór fyrst til sjós 14 ára
gamall, hjálparkokkur á togaran-
um Menju. Eina sjóferð fór hann
með skipinu Andey, en sú ferð stóð
aðeins fáa daga. Móður hans var
þetta mjög á móti skapi, vegna
slyssins er faðir hans fórst. Vegna
þessarar andstöðu móður sinnar
varð hann, er hann var 14-16 ára
gamall, af góðu skipsrúmi, sem
honum bauðst á síldarbáti. Sextán
ára að aldri keypti hann lítinn ára-
bát ásamt tveimur félögum sínum.
Um þrítugt eignaðist hann eigin
bát, trillu sem hann nefndi Elju.
Hana fékk hann flutta norður til
Siglufjarðar, þar sem hann gerði
hana út, en seldi svo að úthaldi
loknu. Enn seinna eignaðist hann
svo þriðja farið, trillubát, er hann
nefndi einnig Elju. Henni reri hann
frá Hafnarfírði.
Tæplega tvítugur fór hann fyrst
norður á síld, vann þar fyrst á plani
á Hjalteyri. Þar kynntist hann
mörgu fólki frá Akureyri og úr
Eyjafirði, en einnig Norðmönnum.
Um mitt sumar réðist hann skip-
veiji á mótorskipið Helgu gömlu
og var á því tvær eða þijár síldar-
vertíðir. Einnig var hann á trillu
sem gerð var út frá Flatey á Skjálf-
anda.
Benedikt steig fjalir margra
skipa næstu áratugina m.a. á vél-
skipinu Málmey frá Hafnarfirði,
b.v. Júni (gamla Júní) og Kveldúlfs-
togurunum Snorra goða og Arin-
birni hersi. Seinast var Benedikt
til sjós um miðjan 6. áratuginn á
mótorbátnum Jóhannesi Einarssyni
frá Hafnarfirði, á netavertíð.
Á togurunum var Benedikt
einkum kyndari, hann þoldi hitann
vel og hafði þá seiglu til að bera,
er til þurfti við kolalempingar og
önnur kyndarastörf. Kvaðst hann
hafa notið sín allvel við þá vinnu
og föluðust menn gjarnan eftir
honum til kyndinga. A stríðsárun-
um vann Benedikt m.a. í Breta-
vinnu, við skipasmíðar hjá Júlíusi
Nyborg, við byggingu frystihúss á
Mölunum, en síðan um 10 ára
skeið hjá Lýsi og mjöl h.f. Voru
öll þessi síðasttöldu fyrirtæki í
Hafnarfirði og þar varð starfsvett-
vangur hans æ síðan. Um nokkurt
skeið vann Benedikt hjá Jóngeiri
D. Eyrbekk fisksala og tók við
hluta búða hans og rak um tíma,
við ærið líkamlegt erfiði við fisk-
burð og vökur, eftir að Jóngeir
hætti. Siðar vann Benedikt m.a
hjá Kaupfélagi Hafnfirðinga, en
síðustu starfsárin var hann hjá
Ofnasmiðjunni h.f. í Hafnarfirði.
Minntist hann vinnufélaga sinria
jafnan með miklum hlýhug. Margt
ungt fólk og unglingar, er voru
honum samtíða í starfí, hændust
að honum enda sýndi hann þeim
jafnan virðingu og vinsemd. Kom
það oft í ljós síðar að þau mátu
það mikils. Fyrir hönd fjölskyld-
unnar vil ég þakka hinum fjöl-
mörgu, er sýndu honum vinsemd
og hlýju og aðstoðuðu hann er
aldur og veikindi færðust yfir.
Eftir stríð byggði hann húsið
Ljósaklif. Þar bjuggu þau bæði uns
Þuríður fékk heilablóðfall árið 1986
og lamaðist. Þá fluttist hún á Sól-
vang og var eftir það bundin við
hjólastól uns hún lést 1991, en
Benedikt bjó einn þar til hann fékk
eina af íbúðum aldraðra við Sól-
vang til afnota. Síðastliðið vor lagð-
ist hann inn á hjúkrunardeild Sól-
vangs.
Þau árin, er Benedikt bjó einn,
undi hann m.a. við listmálun og
lætur eftir sig nokkurt safn furðu-
góðra málverka. Þá var hann kom-
inn um og yfír áttrætt. Einnig annr
aðist hann kálgarða sína af natni,
og má það til færa að fyrir aðeins
þremur árum stakk hann þá alla
upp og setti niður, aleinn, þó heils-
an væri tekin að bila. Önnur áhuga-
mál átti hann mörg og var hann
ávallt sjálfum sér nógur.
Ég vil nota þetta tækifæri og
þakka tengdasyni þeirra hjóna,
Jóni, fyrir hans miklu hjálp og
ræktarsemi, er hann sýndi þeim,
einkum þau ár sem Þuríður komst
ekkert nema með mikilli aðstoð.
Hún gat fyrir hans tilstilli farið
allt sem hún þurfti, og fyrir það
skal þakkað. Seinustu sex árin
naut Benedikt ríkulega ferða með
tengdasyni og ættingjum austur í
Lón, að Hvalnesi. Þar undi hann
við náttúruskoðun og steinasöfnun,
og naut friðsældar sveitarinnar.
Þar fannst honum andrúmsloft
gott.
Tengdaföður minn kveð ég með
söknuði og gleði, söknuði vegna
þess sem var, en gleði vegna hans,
sem nú er laus við allar þjáningar.
Hafðu þökk fyrir allt sem þú varst
mér og börnum mínum.
Erna Kjærnested.
Dagur liður, fagur, fríður,
flýpr tíðin í aldaskaut.
Daggeislar hníga, stjömumar stíga
stillt nú og milt upp á himinbraut.
Streymir niður náð og friður
nú er búin öll dagsins þraut.
(V. Briem)
Elsku langafí. Nú ert þú farinn
og eftir sitja góðar minningar um
þig, ásamt vissunni um að þú sért
kominn á betri stað. Eflaust sitjið
þið langamma saman þarna hinum-
megin alsæl yfir að hittast á ný.
Nú verður okkur hugsað til Ljósa-
klifs þar sem við áttum svo margar
gleðistundir hjá þér og langömmu.
Góðsemi þinni og örlæti munum
við ekki gleyma.
Þínar
Hanna Jóna og Þuríður.
Elsku langafi.
Nú ert þú farinn og kemur ekki
aftur. Margar ljúfar minningar eig-
um við um þig. Minnisstæðar
ánægjustundir með þér og
langömmu í Ljósaklifí þar sem ein-
staklega gaman var að koma. Ferð-
unum sem þú varst með okkur í
Hvalnesi gleymum við seint, hvort
sem var rölt í fjörunni að skoða
og tína steina eða spjall í rólegheit-
um heima á bænum. Þú hafðir allt-
af nægan tíma fyrir unga fólkið
og sótti það óspart til þín fróðleik
og skemmtun. Það var gaman að
skoða allar fallegu myndirnar sem
þú málaðir og þykir okkur vænt
um að eiga slíkar myndir til minn-
ingar um þig. Þú undir þér alltaf
svo vel hvar sem þú varst, alltaf
sæll og glaður með þitt. Nú þegar
síðasta ferð þín er farin ertu
ánægðastur hjá langömmu. Bestu
þakkir fyrir allt sem þú gafst okk-
ur. Hvíl þú í friði.
Arna Þórey, Friðrik
og Droplaug.