Morgunblaðið - 27.10.1996, Side 19

MORGUNBLAÐIÐ
INNAN VEGGJA HEIMILISINS
SUNNUDAGUR 27. OKTÓBER 1996 E 19
>
I
I
|
I
i
I
I
_
»
BRYNJA Gunnarsdóttir auglýsinga-
fulltrúi og húsmóðir er menntuð sem
ft-amreiðslumaður og man þegar
sumir gesta Hótels Sögu geymdu
skóna sína framan við herbergisdyr
og gengu til kvöldverðar á sokkaleist-
unum. Bi-ynja hlaut hæstu einkunn
fyrir sveinsstykkið „borð hesta-
mannsins“ á sínum tíma og hefur
engu gleymt þótt hún sé horfm til
annarrar iðju. Hér leggur hún á ráðin
um veisluhöld í heimahúsi.
Eins og gefur að skilja er það fyrs-
ta verk gestgjafans að ákveða hversu
mörgum skuli boðið til veislu.
Þvínæst þarf að huga að mat, drykk,
borðbúnaði og skreytingum. „Grund-
vallaratriðið er náttúrlega að hafa
hreint leirtau og þótt það liggi þvegið
uppi í skáp þarf að fægja það áður en
lagt er á borð með þurrum, hreinum
klút,“ segir Brynja.
„Síðan byrjar maður á því að raða
stólunum í kringum borðið með jöfnu
biii á milli, hvort sem um er að ræða
ferhyrnt borð, kringlótt eða egglaga,
því staðsetning stóianna ræður því
hvernig fer um gestina," segir hún
svo og leggur áherslu á að tilgan-
gurinn með öllum reglum um
borðhaid sé að vel fari um gestina.
Að því búnu á að leggja diskana á
borð og þvínæst hnífapörin. „Reglan
er sú að þegar horft er ofan á
undirdiskinn á að sjást örlítið bil á
milli hnífaparanna og þess þarf að
gæta að ekkert þeirra sé falið undh'
diskinum. Ef ekki er boðið upp á for-
rétt er gott að leggja aðalréttadiskinn
á borð, raða hnífapörum í kring, svo
þau séu á réttum stöðum, og taka
hann síðan af.“
Hnífapör í mörgum hlutverkum
Biynja segir að þvínæst sé glös-
unum raðað upp, þá sé borðið
skrerft og að síðasta verkið sé að
koma servéttunum fyrir. Hnífapörin
eru misjafnrar gerðar og þjóna
Reglurnar
tryggja
vellíðan
gestanna
Morgunblaðið/Kristinn
BRYNJA Gunnarsdóttir
Þegar maturinn er settur á
diskinn er miðað við að uppistaða
máltíðarinnar, kjöt, fiskur eða ann-
að, sé næst gestinum eða „klukkan
tíu“ ef maður ímyndar sér diskinn
sem skífu á úri. Meðlætið, til dæmis
kartöflur eru settar „tuttugu mínút-
ur í átta“ og skrautið „klukkan tólf‘.
Ástæðan, segir Brynja, er sú að
byrjað er á að borða það sem er
neðst á hverjum diski. „Maður tekur
fyi’st þau áhöld sem eru fjærst
disknum sitt hvorum megin og
drekkur úr glösunum til vinstri og
endar á desert-hnífapörunum fyrir
ofan diskinn í síðasta réttinum."
Einnig segir hún að aldrei megi
gleyma pipar- og saltstaukunum.
„Og reglan er ennþá sú að byrja á að
servera konurn," bætir hún við.
Vilja drekka glösin í botn
Glösin eru af ýmsu tagi og ræðst
lögun þeirra af því hvort bjóða á
viskí, blandaðan drykk, sjerrí,
líkjör, léttvín eða kampavín.
„Sjerríglas er eins að lögun og
líkjörsglas en tekur yfirleitt helm-
ingi meira. Rauðvínsglas er stærra
en hvítvínsglas og einnig eru til
sérstök glös fyrir víntegundir hvers
héraðs," segir Brynja. Hún segir
auk þess að sá siður sé að ryðja sér
til rúms hér að fjarlægja vínglös
milli rétta þegar boðið er upp á mis-
munandi tegundir, sérstaklega í fín-
ni veislum, en margir séu hins vegar
enn samir við sig og vilji klára úr
glösum sínum, að hætti íslend-
ingsins.
„Ef máltíðin er margréttuð er allt
í lagi að skilja brauðdiskinn eftir.
Sumir vilja hafa brauð á borðum alla
máltíðina og fer þeim reyndar fjölg-
andi með vaxandi vínmenningu
Islendinga,“ segir Brynja.
Loks leggur hún áherslu á að fjöl-
breytni sé gætt þegar matseðillinn
margvíslegum tilgangi að hennar
sögn. Súpuskeiðar eru til í tveimur
útgáfum, það er kringlóttar fyrir
tærar súpur og mjórri að framan
fyrir þær þykkari. Fiskh’éttahnífur
er hnífur án bits og fiskigaffall er
með sérstöku sniði þar sem bilið mil-
li tannanna nær lengra upp í skaftið.
„Aðalréttagaffallinn og forrétta-
gaffallinn eru eins í útliti nema hvað
forréttagaffallinn er minni og þegar
haldin eru boð í heimahúsi er allt í
lagi að nota eins gaffal með báðum
réttum," heldur Brynja áfram.
SÍÐASTA verk gestgjafans er
að huga að skreytingunni og láta
servéttur á borðið. Þrír servéttu-
hringir frá Kirsubeijatrénu.
„Með aðalrétti á að nota
hefðbundinn hníf nema ef boðið er
upp á steik en þá þarf að leggja
steikarhnífa á borð. Einnig er
reglan sú að leggja bæði gaffal og
skeið á borð með eftirréttínum
hvort sem um ís eða köku er að
ræða. Ef ostar eru hafðir í eftirrétt
á að setja gaffal og hníf fyrir ofan
diskinn,“ segir hún.
er undirbúinn og að boðið sé upp á
millirétt ef ákveðið er að hafa fjölda
rétta á boðstólum. Dæmi um þá
venju er að bjóða gestum sorbet
milli fisk- og kjötrétta til þess að
hressa bragðlaukana við.
„Ef fólk er með fisk í forrétt er
ekki sniðugt að hafa fisk sem aðal-
rétt, nema boðið sé til fiskiveislu, og
ekki gott að bjóða upp á forrétt með
appelsínukeim á undan appel-
slnuönd. Ekki er heldur mælt með
því að bera fram tvo þunga rétti í
röð.“
Vantar skáparými?
Nýja fataskápalínan hjá
Innval nýtir rýmið til fulls
Þetta er í boði:
• Hver skápur sniðinn eftir máli án aukakostnaðar
• Sérsniðnir skápar og hurðir að hallandi þaki
• Hurðarammar á hjólabraut, fjölbreytt úrval,
m.a. gull, silfur og 180 litir
• Margvíslegt útlit og speglar
• Nýjar hurðir fyrir gamla skápinn
Nýja fataskápalínan leysir vandann
HAMRABORG 1, SIMI554 4011, 200 KOPAVOGI
Þcgar þá wiiH mrnkm
þá getum vib hjá Eldverki abstobab.
• Reykskynjarar
• Gasskynjarar
• Slökkvitæki
• Brunaslöngur
• Eldvarnarteppi
• Slökkvitækjaþjónusta
• Ráögjöf & þjónusta
Eldverk
Ný kynslób reykskynjara
10 ára rafhíöbuendlng
Eldverk ehf.
Ármúla 36, sími 581 2466
Engar áhyggjur af
rafhlöbum í áratug!

Þegar þú ákveður að kaupa þér amerískt
rúm skaltu koma til okkar og prófa hvort
þér líkar millistíf, hörð eða mjúk dýna.
65 ára reynsla við dýnuframleiðslu hefur
kennt Serta heilmikið um það hvernig
dýna verður fullkomin. Serta dýnan
sameinar frábœr þœgindi, góðan stuðning
og langa endingu. Við eigum Serta dýn-
urnar alltaf til á lager og þeim fylgir 14
daga skiptiréttur og allt að 20 ára ábyrgð.
Sérþjálfað starfsfólk tekur
vel á móti þér og leiðbeinir
'um val á réttu dýnunni.
Serta fæst aðeins í
Húsgagnahöllinni.
HÚSGAGNAHÖLLIN
Bildshöfði 20-112 Rvik - S:587 1199