Morgunblaðið - 16.11.1996, Síða 52

Morgunblaðið - 16.11.1996, Síða 52
2 LAUGARDAGUR 16. NÓVEMBER 1996 MORGUNBLAÐIÐ Grettir Ljóska Dagur'\JaJcn>. L/jÖ esum d ■fonctL herj heppnö semsiSan. U í leJíarja-fhvxg'/s- ÍOJusm h/i s?ev- iptaumhoer£fS-~ BREF TIL BLAÐSINS Kringlan 1103 Reykjavik • Sími 569 1100 • Simbréf 569 1329 • Netfang: lauga@mbl.is Vont er þeirra ranglæti, verra er þeirra réttlæti. Frá Daníel Frey Jónssyni: SÚ VAR tíð á íslandi að fólk gat gengið nær hömlulaust í þá sjóði sem eldri kynslóðir höfðu safnað saman í sveita síns andlits á langri vinnuævi. Þetta fólk gat fengið lán á gjafverði fyrir nánast hverju sem er og að sjálfsögðu óverðtryggð þannig að verð- bólgan át upp jafnt vexti sem höfuðstól. Daniel Freyr SÚ var tíð að Jonsson un&t fólk gat stundað háskólanám á íslandi og fengið til þess nánast ótakmörkuð námslán sem síðan þurfti aldrei að greiða til baka. Eftir nám gat þetta unga fólk keypt sér hús eða byggt stórhýsi á annesjum í nágrenni höfuðborgarinnar og þessi hús þurfti auðvitað ekki heldur að borga. Að sjálfsögðu kemur að skulda- dögunum fyrr eða síðar og nú er komið að því að við þurfum að fara að borga húsin og námið ofan í ’68 kynslóðina, sem er líklega mesti arðræningi gervallrar mannkyns- sögunnar. Því er mjög haldið að fólki í dag og þá sérstaklega námsmönnum að ekki sé réttlætanlegt að ýta skuld- unum yfir á komandi kynslóðir og láta þær sitja uppi með vandann. Þetta er að sjálfsögðu satt og rétt. En það er einmitt þetta sem hef- ur verið gert. Við sem stundum nám í dag sitjum með það á herðunum að þurfa að fara að borga sukk og svínarí foreldra okkar. Það er að sjálfsögðu skýr krafa að Lánasjóður íslenskra náms- manna standi undir sér og að þau lán sem veitt eru séu greidd til baka. Þessum meginmarkmiðum má hins vegar ná fram án þess að grípa til þess offors og yfirgangs sem ein- kennir núverandi stjórn, sem er lík- lega skíthrædd um að námslán frá árunum ’55-’75 verði bakreiknuð verðtryggð með vöxtum og þeim sem þeirra nutu sendur gíróseðill fyrir herlegheitunum. Það sem brennur á huga náms- manna er sú staðreynd að til þess að reyna að fá stærri hluta lánanna greiddan til baka var endurgreiðslu- hlutfall hækkað og settir vextir á þau. Nú er því svo farið að stór hluti útskrifaðra námsmanna er að slig- ast undan afborgunum og er þess vegna í þeim hópi sem hefur engan rétt á húsnæðislánum vegna bág- borinnar skuldastöðu. Ungt fólk á því völ á því í dag að fara að vinna störf sem ekki krefjast menntunar og vera lág- launafólk alla sína ævi eða fara út í nám, steypa sér í skuldir og eign- ast aldrei þak yfír höfuðið. Það er þess vegna sorglegt að vandi LÍN núna skuli stafa að miklu leyti vegna bókhalds-„fiffs“ sem gripið var til að láta stöðu ríkis- sjóðs líta ögn betur út. Þar á ég við þegar ákveðið var að hætta samtímagreiðslum og greiða náms- lán út eftir á. Það er útbreiddur misskilningur að þetta hafí verið gert vegna slæmrar stöðu sjóðsins, enda hlýtur hver heilvita maður að sjá að það skiptir ekki máli hvort þú borgar strax eða á morgun, kostnaðurinn er alltaf jafnmikill. Til þessara að- gerða var gripið eingöngu til þess að færa stóran útgjaldalið milli ára og bæta þannig stöðu ríkissjóðs á pappírunum. Þess vegna er ríkisstjórnin líka treg til að taka upp samtímagreiðsl- ur á ný, enda myndi það leiða til þess að greiðslur LÍN það ár sem þær væru hafnar myndu aukast verulega. Eg vil varpa fram þeirri spurn- ingu, hvernig öðrum þegnum þessa lands fyndist að fá ekki útborgað nema tvisvar á ári og þurfa að fram- fleyta sér á yfirdráttareikningum þess á milli? Hvernig fyndist þingmönnum til dæmis ef þeir fengu ekki launin sín fyrr en eftir kosningar og þá aðeins að þeir næðu endurkjöri með minnst 75% þeirra atkvæða er þeir hlutu síðast? Að sjálfsögðu fengju þeir þá aðeins 75% laun. Enda er það löngu orðið ljóst að fólk sem skilar einungis 75% vinnuafköstum, af hvaða ástæðu svo sem það er, hvort sem um er að ræða veikindi eða annað, þarf einungis að fram- fleyta sér um 75%. Sú var tíð að þjóðarauður íslend- inga var étinn upp, landinu steypt í skuldir og afleiðingum alls þessa komið yfir á komandi kynslóðir. Við erum hin komandi kynslóð og við skulum vona að þessi tíð komi aldr- ei aftur. En væri ekki sniðugt ef þeir sem komu okkur í öll þessi vandræði lærðu loksins að súpa seyðið af því sjálfir? DANÍEL FREYR JÓNSSON, Gunnarsbraut 42, Reykjavík. Hvað skal segja? 65 Væri rétt að segja: Þetta gerir hann öðru hvoru? Svar: Þetta mun ekki talið rangt. En ýmsir telja að þarna sé valið um fornöfnin annar hvor, sem á við annan tveggja, og ann- ar hver, þar sem hver merkir sérhver (þ.e. sérhver annar, hversu margir sem taldir yrðu; sbr. þriðji hver) og vilja því heldur segja öðru hveiju, þ.e. sérhveiju öðru (sinni). Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga- safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu þaðan, hvort sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni til birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.

x

Morgunblaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.