Alþýðublaðið - 08.12.1933, Blaðsíða 2

FÖSTUDAGINN 8. DEZ, 1933.
AOtBUBKABIB
I Viðskifti ðagsins. |
Pa'ð er gott að iflunia Kjötbúð-
ina Skjaldbreið, sími 3416. —
Gleymið ekki að hringja þangað,
ef ykkur vantar eitthvað nýtt og
gott í matinn.
KJÖTFARS og FISKFARS
heimatilbúið fæst daglega á Frí-
kirkjuvegi 3, sími 3227. Sent heim.
Kaffivagninn við höfnina er op-
inn frá kl. 6 að morgni til 7 að
kvöldi á virkum dögum. Á sunnu-
dögum frá kl. 8—6 að kvöldi.
Niels Juel.
Divanar með tækifærisverði í
Tjamargötu 3.
Munið síma Herðubreiðar
4565, Fríkirkjuvegi 7. Þar fæst
alt i matinn.
Titania
tekin upp í dag, einnfg
margar nýjar danzptötur
Hljóðfæraverzlun
Lækjargötu 2.
Skiftafundur
í protabúi Hjartar Nielsen,
veitingasala, Cafe Vífill,
verður haldinn í bæjarþing-
stofunni laugardaginn ð þ.
m. kl. 10 árdegis tii þess
að gera ráðstafanir um eign-
ii r úsins,
Skiftaráðandinn í Reykja-
vík, 7. dezember 1933.
Bjðrn Þóiðarson.
HANS FALLADA:
Hvað nú —
ungi maður?
Islenzkpýðing eftir Magnú.% Ásgeirsson.
Ágrln af jþvf, sem A nndan er komlAi
Pinncberg, ungur verzlunarmaður i smábæ i Þýzkalandi, !er ásamt Pásser
vinstúlku sinni til læknis, til pess að vita, hversu högum hennar sé komið og
fá komið i veg fyrir afleiðingar af samvistunum ef með purfi. Þau fá pær
leiðinlegu i pplýsingar, að bau hafi komið of seint. Þau veröa samferöa út
frá lækninum og ræða málið. Það verðnr úr, að Pinneberg stingur upp ápviviö
Pússer að pau skuli gifta sig. Hún lætur sér pað vel lika, og Pinneberg verður
henni samferða heim til fólksins hennar, fátækrar verkamannafjölskyldu i P|atz.
Þct a er efni „forleiks" sögunnar. Fyrsti báttur hefst á bvl, að pau eru á „bráð-
kaupsferð" til Ducherov, bar sem pau hafa leigt sér ibúð. Þar á Pinneberg heima.
Pússer cr ekki sem ánægðust með ibúðina og bau snúa sér til hús áðanda, gam-
allrar ekkjufiúar fyrsta kveldið i pvi skyni ao kvarta yfir pvi, sein peim pykir
ábótavant.
Pinneberg þiegir dálitla stund. Endurmininingin u:m þessa vel-
sældarda,ga grípur hiann drauimatökum. En Pússer vill heyra
meira. „Hvermig stóð þá á því:,“ segir hún, „að þú hædjtir hjá
Bergmann og fórst til Kleiinhiolz ?“
[ „Já; það var nú í úaiunininá alt af miksikíj|n:in;gur <bg vitjlleiysa:.
Það er siður hér.na í Díucherow, áð lærii'nga’mir sæki póstinn á
pósithúsið á hverjum miör(gni;. Þetta var líka svona hjá Berg-
man,n, og drengjunum var harðlega banjnað að sýfla hvier öðiriuvmi
póstsiendingarnar, svo að aðnar verziainir snuðruðu ekki upp viðí-
skiftasambönddn okkar. Þess vegna áttu þeir, líka að strika út
nöfn sendenda á böggluniuim. En drengimir voru allir kunningjar
úi’ kyöldskólanium og urðu auðvitað saimferða af pósthúsiinu og
ærsiuðust saman, ei,n,s oig strákar gera, og gleymdu að strika
nöfnin út. Svo var eiinu siinni, að pöintuh kom frá þjóðfánaliðinu
á þrjú hundruð stormúlpuim, og ailar fjórar fatnaðarverzIaniroia'tj
í Ducherow höfðu fengið fyrirspurnir um það, með hvaða: kjör-
um þær treystu sér til að ufgrakVi pöntuninia. Bergmann hafði
einmitt ágæt sambönd í þesisari vörutegund, og þess, veg-na voru
beztar horfur á því, að við gætvm gert þaö tiiboð, sem tekið yrði.
pess vegna segi ég við kaupma nninn, að þegar svona mikið sc'
í húfi, getum við ekki tneyst fullkom’jega á drenginn, a.ð þess
vegna skuli ég sækja póstinn þá dagana. Það gerði ég, og okkar
tilboði var tekið.“
Ef það hefir verið tilætliujnin hjá honum að vaxa, í áliti fhj'á
Pússer mieð þessu, svo að hún, hverfi frá því, sem j>au voru áður*
að tala um, þá bregst honiuim alveg bogalistin. „Vertu nú ekki
að tefja tímann mieð því aið segja frá þessum smá'mtunum,” eegic
hún, áður en Pinimeberg er búiinn að tala út. „Hvernig er það með
þ-essa stúlku? Þú hefir þó ekki, farið frá Bergmann út af*þvi
einju, að þú gerðir honum greiða?“
P,in:neberg and-varpar. „Jú, það var nú einmitt það að vissu
leyti, ,sem kom öllju í háalioft milli mín og frúarinnar. Bn feins
og ég sagði þér áðan, vár þjejttá í rauindnni alt vitleysa og misr
skiiningur. Ég sótti póstinln, þangað tH alt var kiappað og klárf
með tilboðið, log frúnni líikaði þetta svo vel, áð hún beimtað,i að
ég héldi áfram að fara á póslthúsið á morgniaina. Ég neitaði því, en
hún ,sat við sinn keip, -og svoinia jófcst þetta orð af orði, þangað til
bæði stukku upp á njef sér, og ég sagði hneint og beint það, sejm
mér bjó í brjósti. „Þér hafið ekkert yfir míér að s-egjá," sagði é,g,
að ég er ráðino hjá ka,upmániná:n;um sjálfum, en ekki .yður!“
Og meira þurfti auðvitað ekki tdl að gera hana 'alVeg fjúkandi
vonda.“
Nú -er Pússer farin ,að fyllgjást með af áhuga. Hún hafði sjájf
verið búðarstúl'ka -og kanmaðjst mæ-ta vel við þess hátitar- ánekstra,
milli búðarfólksinis og húsbændan-n-a. „Og hvað sagði svo kaup-
jmaðurinin?" segir húin imieð eftirvæntingu.
Pinneberg hristir höfuðið. „Hvað átti maðurinm að segja? Hainn,
átti auðvitað ekki ,svo hæigt með að leggjasit á sveif mjeð mér á
móti kon-unni siinni. En hann reyndi að teljá u:m fyrir mér og fá
mig til að láta undjan, en ég var nógu mikill auld til að láta-
rifrildið við fcerlinguna hlieyp,aj í mig þrjözku og þráa, sVo aíð
þessu lauk imeð þvi, að hann sagði ósköp rólega og kurteislega,
að það væri þá bezt, að við værúm skildir áð skiítum, en þió
skyldi ég hugsa m'iig dálijtið betur um. Ég hefði líka gert þa.ð:
-og, tekið söns-um, ief ekki hef'ði viljað svo illa til, aðSKÍIi^ilnihiolz
k-om í búðina eimmtt saima daginm, á'ður ©n ég ’var búinn að
jafna m-ig.. Han-n v-eiddi þetfa auðvitaíð upp úr mér, og þeg:a;r
hann hafði beyrt hvextn'ijg i öffljU lá, bauð hann mér heim 'til sin
sama kvöldið. Þ-ár filjalut. alit í bæiði koníaki' o-g bjór, og þegar ég
kom heim -um nóttína, vár ég ráðinn bókari á skrifstofunni hjá
Kleinh-olz með hundrað -og átt-atíu mörk í kaup á mánuði. Ég,
sem hafði ekki -einiu sinni hugmynd uim hvað fullkomi-n >bók-
færsla. var!“
„Hvað sagði Bergmann yið þessu?“
„Hon-um þótti þ-etta miður og neyndi að fá mig til að hæljte/
við það. „Reyndu iað fá þessu breytt, Pinnieb-erg,“ sagði liatnn við
mig hvað -eftir annað. „Svona laglegur -og ungur piltur eins c(g
þér! Getur yður verið alvárá roeð að fara a-ð giftást dóttur hans,
þegar þér athugið hvernig móðir hennar hefir eyðilagt föður
hennar -og gert h-anin að þ-essum drykkjuraefli, sem ha:n,n jer?
Og þó er sterpan tífal-t verri en kerlingiin---“ /
„Talaði húsbóndi þiifln virkidega svona blátt áfra'm við þdg,?“
Vátryggingarfélagitt
London og Phoenex,
Eignir yfir 853 niil|énir króna.
Eldsvððaábyrgö -- SJóvátrygging — Sjó- og
Striðsvátryggingar, Liftryggingar, Slysatrygg-
lngar og Ellistyrkstyggingar. Barnatryggingar.
HÁR BÓNUS
LÁG IÐGJÖLD
Umboðsmen óskast.
Félög þessi hafa útibú á íslandi. Stjórn útibúsins
og aðalumboð hefir
Þorvaldur Pálsson,
læknir.
Eignir þessara félaga eingöngu eru meiri heldur
en það, sem önnur vátryggingafélög hér auglýsa
að þau hafi i vátryggingarupphæðir. — Eignir þess-
ar eru þó að eins sáralítiil hluti af tryggingarupp-
hæð félaganna.
Halló! Húsmæður!
Verzlunin SKJALDBREIÐ,
Langavegi 126,
opnaöi tvær matvörudeildir 1. dezember,
þess vegna þurfið þið ekki annað en að hringja
i sima 3416, þar fæst alt í matinn svo sem:
Nýtt úrvals-dilkakjöt, ný svið, norðlenzk,
norðlenzkt saltkjöt á kr. 0,60 Va kg., nýtt
rjómabússmjör, ný islenzk egg, 17 aura stk.
alls konar grænmeti og nýir ávextir, kaffi
pakkinn á kr. 1,00, Export, Ludvig Davids, á
kr. 0,70 stg„ strausykur á kr. 0,23 Va kg.,
haframjöl, kr. 0,18 V3 kg., hveitipokinn, 5 kg.
á kr. 1,90, hreinlætisvörur allar með sama lága
veiðinu, t. d. sólskinssápa á kr. 0,65 stg., bón-
dósin á kr. 0,95, blandað hænsnafóður á
kr. 0,15 */a kg.
Komitt etta hrfngið! Reynitt og sannfærfst!
Sent um allan bæ.
Verzlunin SKJALDBREIÐ,
Langavegi 126, sfmi 3416,
(belnt A mðtl Vatnsþró),
Islenzk málverk margs konar og rammar á Frey|agtttn 11.