Morgunblaðið - 17.11.1996, Blaðsíða 3
2 C SUNNUDAGUR 17. NÓVEMBER 1996
FERÐALÖG
AMSTERDAM
Málþing ferðamálafræðinga
Uppáhaldsveitingastaður Kristófers D. Péturssonar er mexíkóskur
UMSVIFALAUST
svaraði Kristófer
Dignus Pétursson kvik-
myndagerðarmaður: Pac-
ifico, sem er nafn á mexí-
kóskum veitingastað að
Warmoesstraat í Amst-
erdamborg í Hollandi,
spurður um uppáhalds-
veitingastað í heiminum.
Gott kennileiti er Kabul,
gistiheimili fyrir ungt fólk
beint á móti veitinga-
staðnum, í gömlu húsi á
5 eða 6 hæðum. „Pacifico
er á mörkum rauða hverf-
isins og hins siðmenntaða
hverfís."
„Pacifíco er ekki yfir-
fullur af túristum enda lít-
ið auglýstur og því fremur
Hollendingar sem sækja
hann,“ segir Kristófer.
„Hann er ekki mjög stór,
tekur ef til vill 50 manns,
og hefur heimilislegt yfir-
bragð.“
Finnst þér það kostur?
„Já. Innréttingin skap-
ar mjög sannfærandi
mexíkóska stemmningu:
dauf lýsing, kertaljós,
grófir hvítþvegnir veggir,
aldagömul veggspjöld og
auglýsingaskilti sem haga
uppi um allt, dökkar rúst-
rauðar flísar á gólfum og
þessi yndislega lykt af
mexíkóskum mat og tequ-
ila í loftinu.“
Kristófer hælir þjón-
ustufólkinu á Pacifíco og
segir það upprunnið frá
Englandi, Mexíkó og Hol-
landi, sem er iýsandi fyrir
blandaða íbúa Amster-
dam. „Það ægir öllu sam-
an í borginni," segir hann.
„Maður má koma á veit-
ingastaðinn hvenær sem
er og fær að sitja eins
lengi og hentar þótt það
sé nóg að gera. Móttóið
er að gæta þess að gest-
unum líði vel.“
Eldhúsið er alveg við
veitingasalinn og geta
gestimir séð kokkana við
vinnu sína og þeir eru víst
skemmtilegir á að horfa.
Hann segir að fyrir ut-
an matinn, stemmningu
og staðsetningu, geri úr-
valið af tequila staðinn
einstakan. „Það er á
heimsmælikvarða og þeir
Yndisleg
bleik leðja
KRISTÓFER Dignus Pétursson í Amsterdam.
eru með tugi tegunda af
drykknum á sérstökum
eldgömlum tequilabar.
Það er allt frá rudda og
til 10-20 ára eðaltequila
sem slær næstum öllu
koníaki við - algjör
draumur."
Mexíkóskir höfðingjar
Kristófer segist fá
besta „tequila daiquire"
sem hann hafi smakkað á
ferðum sínum um heim-
inn, en hann er mikill
áhugamaður um það.
Blandan heitir Frosen
strawberry daiquire. Það
er dökkbrúnt tequila hellt
yfir klaka, jarðarberjum
bætt í og smávegis læmdj-
ús líka og svo er þetta
hrært þangað til klakinn
verður ískurl. „Þetta er
yndisleg þykk, sæt og súr
bleik leðja,“ segir Kristó-
fer um fordrykkinn sem
undirbýr magann fyrir
átök kvöldsins.
Með drykknum fær
Kristófer sér Pacifíco
Nachos sem eru kornflög-
ur með salsa og nauta-
kjötshakki í sterkri sósu
og osti. „í aðalrétt er
uppáhaldið mitt, kjúkl-
ingabúrító með tvísteikt-
um baunum," segir hann,
en það er hveitirúlla með
fyllingu og mexíkóskri
sósu. „Hrísgrjónin eru
soðin upp úr appelsínu-
safa sem gefur þeim fal-
lega áferð og ferskt
bragð. Drykkurinn með
aðalréttinum er að sjálf-
sögðu Dos XXX, sem er
mexíkóskur bjór.
Kristófer hefur oftsinn-
is komið til Amsterdam
og fer ævinlega á þennan
veitingastað með vini sín-
um Hansa „hollenska"
Magnússyni, sem bjó í
borginni í mörg ár og
finnst þeim þeir vera
mexíkóskir „bandítós"
höfðingar þegar þeir
borða þarna, svo vel er
þeim þjónað.
Færðu þér ekki eftir-
rétt?
„Nei, það er ekkert
pláss fyrir eftirrétt á
þessu stigi, það væri helst
að fá sér 20 ára gamalt
tequila staup með kaffinu
og fara síðan út - inn í
iðandi næturlífið."
Amsterdam er reyndar
uppáhaldsborg Kristófers
í Evrópu. „Það ægir öllu
saman í borginni og val-
möguleikarnir eru óþrjót-
andi. Þetta er borg frelsis-
ins,“ segir hann.
„Amsterdam er líka
ágæt til að versla í og
allir tala ensku,“ segir
hann og minnir á að Hol-
lendingar eru menningar-
lega sinnaðir með gott
auga fyrir list. „Þarna eru
götulistamenn á heims-
mælikvarða."
Varist eftirlíklngar og
gildrur
„Það fer í taugarnar á
mér í Amsterdam að sjá
túrista glepjast af lélegum
eftirlíkingum. Dæmi um
að er The BuIIdog coffie
shop, hún á að vera fræg-
ust í Amsterdam og þar
má sjá Bandaríkjamenn
og íslendinga sitja og
reykja fyrir utan. En búð-
in er túristagilda með all-
ar vörur dýrari og slakari.
Það er léttast að fylgja
ferðabæklingum og aug-
lýsingum, hins vegar
myndi ég hvetja fólk til
að ganga aðrar götur
borgarinnar eða hjóla um
þær. En gæta jafnframt
að því að götukerfið er
skipulagt kaos,“ segir
Kristófer Dignus að lok-
um.
Gestir borga það
sem þeir vilja
FJALLAÞORPIÐ Brand, vestast í
Austurríki, býður fyrrverandi gestum
sínum að dveljast í þorpinu 11. til
18. janúar og borga það sem þeir
vilja. Gististaðir, skíðaleigur, skíða-
skólar, tennishöllin og reiðskóli taka
þátt í tilboðinu. Gestirnir geta meira
að segja ákveðið sjálfir hvað þeir
borga fyrir skíðapassann í lok vik-
unnar. Það eina sem þeir þurfa að
gera er að gera grein fyrir af hveiju
þeir eru tilbúnir að borga svo og svo
mikið - eða lítið.
Reinhard Lanner, framkvæmda-
stjóri ferðamálaráðs í Brand, segir að
gestimir viti hvað hlutimir kosta í
Brand af því að þeir hafa verið þar
áður. Gestgjafamir vilja sjá hvað gest-
unum fínnst réttlátur kostnaður. Gest-
ir sem nota sér tilboðið og borga hlægi-
lega lítið fyrir vikuna komast upp með
það en verða væntanlega ekki aufúsu-
gestir í Brand í framtíðinni.
Þorpið er í 1.000 metra hæð, hefur
650 íbúa og gistingu fyrir 2.000
gesti. Það býður upp á tennis og
reiðtúra auk skíðaíþróttarinnar. I
vetur verður svokallaður snjóbretta-
háskóli rekinn þriðja árið í röð. Þar
er hægt að læra allar heimsins kúnst-
ir á snjóbretti. í vetur mun tilheyr-
andi tónlist dynja í einni snjóbretta-
brekkunni. Lanner fullyrðir að tón-
listin berist ekki út fyrir brekkuna
og aðrir skíðamenn geti notið fjalla-
kyrrðarinnar.
Brand kemur ekki aðeins til
móts við unga fólkið og þá sem
vilja borga það sem þeim sýnist.
Afar og ömmur eru einnig vel-
komin og þurfa hvorki að
borga gistingu né skíðapassa
fyrir barnaböm undir 6 ára
aldri í janúar og mars. Það
eru sérstakar skemmtanir
fyrir „gamla“ fólkið og boðið
upp á bamapössun. Tilboðið
er kallað „Vollgas Opa“ eða
„gefðu í, afi“.
Frekari upplýsingar fást
hjá Tourismusverband
Brandnertal, Postfach 12, .
A-6708 Brand, Austurríki.
Simi: 43-5559-555-0, fax: !
43-5559-555-20,
info@brand.vol.at.
Anna Bjamadóttir
Hagnýtt gildi
rannsókna
ÞRIÐJA málþing Félags háskólamennt-
aðra ferðamálafræðinga, verður haldið
fostudaginn 22. nóvember, í sal Ferðafé-
lags Íslands að Mörkinni 6, kl. 14-18.
Yfirskrift málþingsins er Hagnýtt gildi
rannsókna í ferðaþjónustu. Meðal frum-
mælenda verður breski prófessorinn John
E. Fletcher, forstöðumaður „The Intemat-
ional Centre for Tourism and Hospitality
Research" við háskólann í Boumemouth
í Englandi. Aðrir frummælendur verða
Helga Þóra Eiðsdóttir, deildarstjóri mark-
aðsrannsókna hjá Flugleiðum sem flytur
erindið Frá flugfélagi til ferðaþjónustufyr-
irtækis, Rögnvaldur Guðmundsson, ferða-
málafræðingur með erindið Rannsóknir -
grundvöllur stefnumótunar í ferðamálum,
Rut Jónsdóttir, hagfræðingur hjá Hag-
stofu íslands, sem fjallar um Gistinátta-
talningu og ferðavenjukönnun Hagstofu
íslands og Þórólfur Þórlindsson, prófessor
og varaformaður Rannsóknarráðs íslands
með erindið Hlutverk rannsókna í upp-
byggingu ferðaþjónustu á íslandi.
A eftir framsöguerindum verða pall-
borðsumræður sem Sigurður Guðmunds-
son, forstöðumaður þróunarsviðs Byggða-
stofnunar mun stjóma. Fundarstjóri verð-
ur Inga Sólnes, gæðafulltrúi á Hótel Sögu.
Almennt þinggjald er 1.500 en 1.000
fyrir félagsmenn. Innifalið eru ráðstefnu-
gögn, kaffíveitingar á þingi og veitingar
að þingi loknU. ■
Gisting í íbúð
Peggy Ashcroft
ÁNÆGÐUR ferðalangur, nýkominn frá
London, vildi koma á framfæri til lesenda
ferðablaðsins upplýsingum um gistiað-
stöðu sem hann hafði hrifist af. Um er
að ræða íbúð sem áður var í eigu leikkon-
unnar Peggy Ashcroft, í fallegri götu í
Hampstead, rétt við Belsize Park jám-
brautarstöðina. í íbúðinni eru
tvö gestaherbergi með
tvöföldum rúmum, góðu
skápaplássi, fallegum og
þægilegum húsgögnum og
sjónvarpi með fjarstýringu.
Boðið er upp á aðgang að
tveimur símum og fax-
tæki ásamt þvottavél og
þurrkara. Herbergið
kostar 30 pund eða
um þrjú þúsund
krónur nóttin, en 50
pund, eða um fímm
þúsund krónur ef tveir
deila með sér herbergi.
Þannig kostar nóttin því
2.500 á mann. Á háannatíma
er verðið fimm pundum
hærra.
Gestgjafinn er írska leik-
ritaskáldið Geraldine Aron
og hún fær góða einkunn
fyrír gestrisni sem annars
vegar einkenndist af hlý-
leika og hins vegar virðingu
fyrir einkalífí gestanna.
Það er hægt að panta gist-
ingu með því að hringja eða
senda fax í 44-171-
586-5320.
Rúmlega 300
gististaði
ÁNING - gististaður á íslandi 1997, er
komin út. Um er að ræða handbók með
upplýsingum í máli og
myndum um rúmlega
300 gististaði á íslandi.
Ritið er gefíð út á ensku
og þýsku auk íslensku í
30 þúsund eintökum.
Því er dreift ókeypis á
upplýsingamiðstöðvar
og helstu viðkomustaði
ferðafólks á landinu,
auk þess sem því er dreift erlendis.
Útgefandi Aningar 1997 er Þórður
Sveinbjömsson. Á heimasíðu Áningar á
alnetinu er einnig að fínna upplýsingar
um gististaðina: http://www.mme-
dia.is/aning. ■
MORGUNBLAÐIÐ
MORGUNBLAÐIÐ
SUNNUDAGUR 17. NÓVEMBER 1996 C 3
FERÐALÖG
FRAKK-
! LAND
íSPANN/'
’Macanái
swss
HESTARNIR í Andorra virtust ekki kippa
sér upp við umferðina á þjóðveginum
heldur voru þeir önnum kafnir við að
sleikja sólbráðina af malbikinu.
HORFT yfir syðri hluta
Andorra la Vella.
BYGGÐIN er nokkuð þétt í Andorra la Vella, höfuðborg Andorra,
og eru húsin oft reist yst á klettasyllum.
f PAS de la Casa, á landamærum Andorra og Frakklands, má finna
aragrúa verslana sem selja hefðbundinn fríhafnarvarning.
Fríverslun á f jöllum
Andorra, I miðjum Pýrenneafjöllunum á landamærum
Frakklands oq Spánar, er eitt af smæstu ríkjum Evrópu.
Ríkið er þó vinsælt ferðamannaland og hefur í senn upp á
að bjóða tollfrjólsa verslun og tilkomumikla nóttúru.
Þorsteinn Víglundsson fór þar um á leið sinni frá
Frakklandi til Spánar.
FURSTADÆMIÐ Andorra er
aðeins um 470 ferkílómetrar
að stærð og íbúafjöldi þess
er um 65 þúsund. Staðsetning og
tollfrelsi í verslun hefur hins vegar
gert Andorra að mjög vinsælum
viðkomustað fyrir ferðamenn, sem
m.a. sækjast eftir ódýrum vörum
af ýmsu tagi.
Andorra á sér langa sögu þar
sem meðal annars segir Karla-
Magnús hafi gefið íbúum landsins
sjálfstæði, í þakkarskyni fyrir að
hafa leitt heri hans í gegnum Pý-
renneafjöllin í stríðinu gegn aröb-
um á 8. öld. Fyrstu skriflegu heim-
ildir um þetta landssvæði er hins
vegar að fínna í spænskum kirkju-
skjölum frá 9. öld. Ríkið er sjálf-
stætt í dag en spænskra áhrifa
gætir þar mjög. Þar er töluð katal-
ónska og gjaldmiðillinn er spænsk-
ir pesetar.
Aðkoman að Andorra er hreint
stórkostleg. Engan flugvöll er að
finna í landinu og því verður að
fara landleiðina, annað hvort frá
Frakklandi eða Spáni. Undirritaður
hóf ferð sína frá frönsku borginni
Montpellier, sem er við suðurströnd
Frakklands, um 150 kílómetra frá
Marseille. Um einnar klukkustund-
ar akstur er suður til Perpignan
eftir hraðbraut, en þaðan liggur
leiðin til Andorra eftir nokkuð
seinfarnari sveitavegum. Frá Perp-
ignan eru um 140 kílómetrar til
höfuðborgar Andorra, Andorra la
Vella. Það tekur um 2-3 klukku-
tíma að aka þessa leið, en útsýnið
svíkur engan.
Fljótlega eftir að lagt var upp
frá Perpignan tekur vegurinn að
fíkra sig upp í Pyrenneafjöllin. Við
greiðfærri hraðbraut tekur lítill
sveitavegur sem virtist hafa upp á
ótakmarkað magn af kröppum
beygjum að bjóða. Þar sem fra-
múrakstur er lítt ráðlegur stærstan
hluta leiðarinnar, og þar sem leiðin
liggur eðli málsins samkvæmt að
mestu upp í mót, reyndu tröllvaxn-
ir flutningabílarnir oft á þolinmæð-
ina og þessi hluti leiðarinnar sóttist
heldur seint.
Frá Frakklandi er ekið inn í
Andorra við landamærabæinn Pas
de la Casa. Þegar við nálguðumst
landamærastöðina brá okkur hins
vegar heldur í brún, þar sem það
uppgötvaðist að vegabréf tveggja
í hópnum höfðu orðið eftir í Montp-
ellier. Sem eyjaskeggjar vorum við
heldur ekki vön því að þurfa að
muna eftir vegabréfum í bíltúrinn.
Því óttuðumst við að þessi ferð
væri skyndilega á enda. Sá ótti
reyndist hins vegar ástæðulaus því
andorrískir landamæraverðir sýndu
okkur afar takmarkaðan áhuga og
veifuðu okkur beint í gegn.
Risavaxln áfengisverslun
Pas de la Casa er, eins og við er
að búast í tollfrjálsu ríki, líkt og risa-
vaxin fríhöfn. Bærinn er ákaflega
hentugur viðkomustaður, ef tilgang-
urinn er sá einn að „skjótast" yfir
landamærin til þess eins að ná sér
í ódýrt áfengi og tóbak, enda eru
sjálfsagt vandfundnar jafn margar
áfengisverslanir í svo litlum bæ.
Bærinn hefur hins vegar upp á fátt
annað að bjóða og því vart þess virði
að staldra þar lengi við, nema ef til
vill að vetrarlagi, en skíðasvæði
bæjarins er án efa þess virði að
reyna. Hins vegar var lítið um snjó
í þessari ferð og því héldum við
áfram sem leið lá til Andorra la
Vella.
Leiðin liggur áfram upp í mót frá
Pas de la Casa þar til að komið er
að fjallaskarðinu Port d’Envalira,
sem er þar skammt frá. Þetta skarð
er í rúmlega 2.400 metra hæð og
er hæsta vegarskarðið í Pýrennea-
fjöllunum. Þaðan má fá góða yfírsýn
yfír Pýrenneafjöllin beggja megin
landamæranna.
Það sem eftir er leiðarinnar til
Andorra la Vella liggur að mestu
niður í móti, enda er borgin í um
1.000 metra hæð. Á leiðinni eru
nokkrir fallegir smábæir, sem gam-
an getur verið að skoða, en leiðin
til borgarinnar er öll mjög falleg,
enda liggur bróðurpartur hennar um
þrönga dali sem umluktir eru háum
fjöllum, skógi vöxnum að hluta en
einnig oft á tíðum með mjög falleg-
um klettaborgum. Eins og við kom-
ust síðar að er vel þess virði að fara
sér hægt um þetta landslag og
staldra við sem víðast, enda hefur
höfðuborgin sjálf upp á fátt annað
að bjóða en aragrúa verslana, hótela
og veitingastaða.
McDonalds vísar veglnn
Þegar við komum inn í Andorra
la Vella þurftum við að ráðfæra
okkur við kílómetramælinn því stærð
borgarinnar, ef borg er hægt að
kalla, er fjarri því sem maður á að
venjast af höfuðborgum Evrópuríkja.
Auk þess leynir hún talsvert á sér,
þar sem hún liggur í nokkuð þröng-
um dal, umlukin háum fjöllum. Hins
vegar tók af allan vafa þegar við
okkur blöstu gullnir bogar McDon-
alds staðar borgarinnar. Þetta var
raunar ekki sá eini í þessari litlu
borg og eins og við komumst að síð-
ar er þar að finna flesta hinna þekkt-
ari alþjóðlegu skyndibitastaða.
Andorra la Vella er snotur lítil
borg, en helsta einkenni hennar er
þó sá aragrúi verslana sem þar er
að fmna. Eins og sönnum íslending-
um sæmir, hófumst við þegar handa
við að skoða úrvalið í verslununum
og kanna hversu mikið við gætum
sparað með því að eyða þar ógrynni
fjár. Verðlagið er óneitanlega nokk-
uð hagstætt og komumst við fljót-
lega að því að fatnaður var í mörgum
tilfellum mun ódýrari en í Frakk-
landi og á íslandi. Hins vegar virtist
stundum sem áhrif tollfrelsisins á
verðlagið hefðu dvínað vegna mikill-
ar ásóknar ferðamanna. Til að forð-
ast freistingarnar var tíminn til búð-
arráps hins vegar skorinn við nögl.
Bæjarstæði borgarinnar veldur
þvi að hún er mjög þröng á alla
kanta, enda aðþrengd fjöllum. Á
sumum stöðum hafa húsin verið reist
á klettasyllum og byggðin nær eins
langt upp í fjallshlíðarnar og því
verður við komið. Þessi þrengsl valda
því einnig að talsverð mengun getur
safnast fyrir í borginni í stillu sem
þeirri sem var þar er við fórum þarna
um.
Ef ætlunin er að staldra lengur
við en einn dag er gistingin í And-
orra einnig ódýr. Hægt er að fá
tveggja manna herbergi fyrir um
1.500-2.000 krónur nóttina, en á
dýrari hótelunum er verðið fyrir slíkt
herbergi frá 5.000-10.000 krónur á
nóttina. Eins og sönnum ferða-
mannabæ sæmir, er þar einnig að
finna fjölskrúðuga flóru veitinga-
staða og maturinn er nokkuð ódýr.
Hægt er að fá mat á fjölmörgum
veitingahúsum fyrir um 500-1.000
krónur en einnig er hægt að fínna
dýrari og fínni veitingastaði.
Ekkl bara verslanir
Andorra er hins vegar ekki aðeins
þekkt fyrir ferðamannaverslun því
landið hefur líka talsvert aðdráttar-
afl fyrir útivistarfólk. Meðal annars
er hægt að ganga yfir landið þvert
og endilangt eftir merktum leiðum.
Tvær leiðir spanna meginhluta
landsins. Önnur liggur þvert í gegn-
um Andorra frá Portella Blanca, sem
er við frönsku landamærin, að aust-
anverðum landamærum Andorra og
Spánar. Hin leiðin liggur frá Port
de Siguer, sem er í norðurhluta
landsins, suður með Valira ánni í
Ordino skarðinu, sem er skammt
norðan við höfðuborgina.
Þá er einnig að fínna í Andorra
fimm skíðasvæði, sem eru víðs vegar
um landið. Leið okkar lá fram hjá
skíðasvæðunum í Pas de la Casa og
Grau Roig, en þau eru samtengd og
virtust vera hin efnilegustu, að því
gefnu að snjórinn sé nægur. Auk
þessa er að fínna þar hvers kyns
afþreyingu, meira að segja golfvöll.
Það vakti raunar nokkra forvitni
hvernig hægt væri að finna landrými
undir golfvöll í þessu fjallaríki, en
völlurinn fannst ekki.
Hvað sem öðru líður er Andorra
hinn forvitnilegasti staður til að
skoða og hægt að komast yfír mikið
á fáum dögum, enda er vegakerfið
einfalt og allar vegalengdir, eðli
málsins samkvæmt, mjög stuttar.
Sé ætlunin að gera góð kaup í And-
orra er hins vegar rétt að geta þess
að spænsku tollverðimir sýndu okk-
ur mun meiri áhuga en andorrískir
starfsbræður þeirra, þegar við vorum
á leið út úr landinu. Áhugi þeirra
virtist þó fyrst og fremst beinast að
áfengi, tóbaki og rafmagnstækjum,
en Benetton pokarnir sem blöstu við
efst í skottinu þegar það var opnað,
vöktu lítinn áhuga hjá þeim.
■t