Morgunblaðið - 14.12.1996, Blaðsíða 45

MORGUNBLAÐIÐ
MINNIIMGAR
LAUGARDAGUR 14. DESEMBER 1996 45 ii-
GUÐRÚN
BJARNADÓTTIR
+ Guðrún Bjarna-
dóttir frá Gríms-
ey var fædd á Hóli
i Þorgeirsfirði 2.
desember 1898. Hún
lést á Ólafsfirði 8.
desember síðastlið-
| inn. Hún fluttist til
Grímseyjar 1915 og
bjó þar í rúm þrjátíu
ár. Foreldrar Guð-
rúnar voru Bjarni
Gunnarsson frá Hóli
í Fjörðum og kona
hans, Inga Jóhann-
esdóttir. Inga var
dóttir Jóhannesar
bónda á Kussungsstöðum í
Fjörðum. Systkini Guðrúnar
} voru: Siggerður, gift Magnúsi
Símonarsyni, Óli, kvæntur Elínu
Þóru Sigurbjarnardóttur, Svan-
fríður, gift Jakobi Helgasyni.
Systir Guðrúnar sammæðra var
Signý Óladóttir. Systkini Guð-
rúnar eru öll látin.
Guðrún giftist 1923 Sigmari
Ágústssyni, f. 1. nóvember 1898,
d. 5. nóvember 1983, sjómanni
í Grímsey. Börn Guðrúnar og
Sigmars eru: Margrét, f. 26. maí
| 1923, d. 23. janúar 1941 og
Bjarni Reykjalin verksljóri, f.
15. júlí 1929, kvænt-
ur Helgu Jónínu
Ásgeirsdóttur, f. 23.
september 1934, d.
22. febrúar 1985.
Guðrún átti fyrir
einn son Ingólf
Baldvinsson verk-
stjóra, f. 28. maí
1920, d. 26. septem-
ber 1996. Ingólfur
var tvíkvæntur,
fyrri kona hans
Guðrún Hjaltalín
Loftsdóttir, f. 16.
júlí 1920, d. 6. júní
1943, seinni kona
hans Hildigunnur Ásgeirsdóttir,
f. 23. apríl 1927, d. 20. septem-
ber 1989. Guðrún og Sigmar ólu
einnig upp eitt barnabarn sitt,
Guðrúnu Ingólfsdóttur. Börn
Guðrúnar eru þrjú, barnabörn
tíu og langömmubörn tuttugu
og sex og langalangömmubörn
fjórtán. Guðrún og Sigmar flutt-
ust 1947 til Ólafsfjarðar þar sem
þau bjuggu síðan.
Guðrún starfaði lengst af við
fiskverkun.
Útför Guðrúnar fer fram frá
Ólafsfjarðarkirkju í dag og
hefst athöfnin klukkan 11.
Fyrir ríflega 20 árum kynntist ég
þeim Guðrúnu Bjarnadóttur og
Sigmari Ágústssyni á Ólafsfirði. Þau
voru „amma og afi“ alnöfnu hennar,
stúlkunnar sem heillaði fótboltaþjálf-
ara Leifturs þeirra ára og varð síðar
j eiginkona og móðir barnanna okkar.
Frá fyrstu tíð var mér tekið opnum
örmum í Skipholti og fann ég þar
I strax fyrir ómældum kærleiksboð-
skap kristinnar trúar, sem var svo
augsær þáttur í hlýjunni þar. Þessi
trúrækni og nálægð við Drottin Guð
voru Guðrúnu einhvern veginn svo
eðlislæg.
Síðar komst ég að ýmsu um þessa
harðgeru, en þó mildu konu. Uppgöt-
vaði að langt líf hennar hafði ein-
kennst af óbilandi kjarki og þraut-
seigju ásamt ómældri ást á sínum
nánustu og umhyggju fyrir þeirra
| högum. Þannig sigldi hún í gegnum
boðaföll tilverunnar í 98 ár uns kom-
ið var í höfn nú í byrjun jólamánaðar.
Ég vil þakka fyrir að hafa fengið
að kynnast litillega þessari hlýju
konu með óvenjumikinn lífskraft og
gnægð manngæsku. Ég vil einnig
þakka henni fyrir margt það jákvæð-
asta í fari stúlkunnar sem ég varð
skotinn í fyrir 20 árum. Kærleikur
1 ömmu Guðrúnar er eitthvað sem lifir
i í öllum þeim laukum sem sprottið
} hafa upp á meiði hennar.
í önnum hversdagsins býr í sumu
fólki slík ást og umhyggja að orð fá
vart lýst. Þannig var þessu farið með
Guðrúnu Bjarnadóttur, konuna sem
veitti öðrum ómældan kærleik og
varð hans einnig aðnjótandi í svo
ríkum mæli.
Ingólfur Hannesson.
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
> vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinimir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
j margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
P
I Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Elsku besta amma.
Okkur grunaði ekki að annar
sunnudagur í aðventu yrði okkur
svona erfiður. Við fréttirnar um
|i dauða þinn þann morgun setti okkur
hljóð og minningamar um þig
streymdu fram.
Við litlar stelpur í Skipholti hjá
ykkur afa, daga jafnt sem nætur og
eina af okkur óluð þið að mestu upp.
Þú gafst okkur gott veganesti út í
lífið og varst sú sem við gátum allt-
af leitað til.
Allar beijaferðimar út í Múla eða
inn í fjörð. Við að hjálpa þér á haust-
in að taka upp kartöflumar bak við
litla húsið þitt, og ekki mátti rababar-
inn verða ónýtur, í krukkurnar skyldi
hann komast.
Jólin voru þinn tími. Ekki mátti
gefa þér jólagjafir fyrr en á aðfanga-
dagskvöld, því annars varstu búin
að opna þær. Þú skreyttir litla húsið
þitt með ljósum og litla jólatréð átti
sinn stað. Öll aðfangadagskvöldin
var borðað hjá þér og oft vorum við
orðnar óþolinmóðar hvað allt þetta
stúss tók langan tíma svo hægt væri
að komast í að opna jólapakkana.
Seinna voru það bömin okkar sem
fengu að njóta jólanna hjá þér og þá
var gott að koma í Skipholt til ömmu
því hún hafði alltaf tíma til að hlusta
og segja þeim frá gamla tímanum.
Ósjaldan var stungið súkkulaðimola
í litla munna og marga sokkana og
vettlingana varstu búin að pijóna á
litlar hendur og fætur.
Minningarnar eru margar og
söknuðurinn er mikill. En hluti af
þér lifir alltaf með okkur hvar sem
við verðum og þakklæti fyrir að hafa
átt þig að svona lengi. Fjölskyldum
okkar veittir þú alltaf mikla um-
hyggju og það verður tómlegt að
koma til Olafsfjarðar vitaandi að þú
tekur ekki á móti okkur framar með
opinn faðminn. Við kveðjum þig með
bænunum sem þú kenndir okkur og
við við munum kenna börnunum
okkar. Við vitum að það hefur verið
tekið vel á móti þér hinum megin við
landamærin.
Vertu nú yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni.
Sitji pðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(Sig. Jónsson frá Presthólum)
Láttu nú ljósið þitt
loga við rúmið mitt.
Hafðu þar sess og sæti,
signaði Jesú mæti.
(Höf. ók.)
Hvíl í friði.
Ingunn, Sigrún, Sóley
og fjölskyldur.
Elsku amma okkar er látin. Hún
fæddist í jólamánuðinum og kveður
einnig á þeim tíma. Það er einhvem
veginn táknrænt fyrir ömmu sem
hafði svo mikla gleði og ánægju af
undirbúningi jólanna og jólahaldinu.
Við systkinin munum ávallt minn-
ast jólanna í Skipholti þar sem amma
stjómaði málum og af eðlislægri
natni og gleði undirbjó hátíðina sem
í vændum var. Þar nutum við hlýju
og gestrisni ömmu og afa, en fátt
gaf þeim sjálfum meiri ánægju en
að veita vel. Amma fylltist einnig
einlægri tilhlökkun í hvert skipti sem
hún fékk jólapakka og átti það til
að kíkja í þá áður en aðfangadags-
kvöld rann upp. Við krakkarnir vor-
um oft hissa á þessu, en skynjuðum
síðar meir að þama sagði til sín
barnsleg gleði, sem fyllti svo oft
hjarta ömmu.
Skipholt, litla húsið þeirra afa, bar
vott um snyrtimennsku og hlýleika.
Þar vorum við ekki einungis vel-
komnir gestir heldur var þar einnig
athvarf okkar í margvíslegu sýsli
barna- og unglingsáranna.
Á löngum æviferli rifjaði amma
oft upp þær miklu breytingar sem
hún hafði upplifað, en samhliða gat
hún auðveldlega sett sig inn í nýjar
aðstæður á hveijum tíma og fylgdist
vel með því sem var að gerast hveiju
sinni.
Amma okkar vann hörðum hönd-
um allt sitt líf, lengst af við físk-
vinnslu. Langri starfsævi hennar
lauk ekki fyrr en hún var orðin 88
ára gömul og segir það sína sögu
um þrautseigju þessarar harðgeru
konu. Þrátt fyrir mikla og erfíða
vinnu vannst henni þó tími til þess
að pijóna og sauma. Af þeim hann-
yrðum höfum við systkinin, börn
okkar og fjöldi ættmenna notið góðs.
Amma var mikill náttúruunnandi
og hafði sérstaka ánægju af berja-
tínslu og spáði oft fyrir um beija-
sprettu sumarsins og væntanlega
uppskeru. Hún sultaði og sendi ber
á marga staði. Við minnumst ömmu
okkar skýrt úr öllum ferðunum til
beija þar sem hún nánast hljóp um
fjöllin eins og þjálfaður íþróttamað-
ur. Og ekki var skorið við nögl þeg-
ar nestispakkinn var opnaður við
gleðihróp okkar krakkanna.
Amma hafði einstakt minni og
höfum við í ríkum mæli notið frá-
sagna hennar af atburðum fyrri ára.
í sumar fórum við systkinin í Fjörður
þar sem amma er fædd og uppalin.
Ömmu var tíðrætt um „blessaðar
Fjörðurnar" eins og hún sagði og
fræddi okkur um leið um staðhætti
og lifið þar í eina tíð. Þessi ferð var
fyrir okkur aiveg einstök og okkur
fannst við þekkja hveija þúfu vegna
þess fróðleiks sem við höfðum numið
hjá ömmu.
Þrátt fyrir háan aldur fór amma
með okkur síðastliðið haust á æsku-
stöðvar sínar á Látraströnd. Minn-
ingar liðins tíma streymdu fram og
minntist hún atburða eins og þeir
hefðu gerst í gær.
Amma okkar var heilsuhraust alla
sína tíð. Það voru vist ekki margir
dagar um ævina sem hún var frá
vinnu vegna veikinda. Þó eru nokkur
áföll sem hún hefur mátt þola um
dagana eins og þegar hún hand-
leggs- og lærbrotnaði á efri árum.
Það má reyndar kalla það kraftaverk
að hún skyldi sleppa lifandi frá slysi
fyrir nokkrum árum. Hönd Drottins
hefur vafalítið haldið yfír henni
verndarhendi, ekki síst þegar hún lá
úti bjargarlaus næturlangt í fimb-
ulkulda. Eftir þetta áfall breyttist líf
ömmu. Hún gat ekki lengur farið
um húsið sitt og ekki hreyft sig eins
og áður. Hún gat því ekki búið ein
og flutti því á dvalarheimilið Hom-
brekku þar sem hún dvaldist í góðu
yfirlæti síðustu æviárin.
Líf okkar ástkæru ömmu Guðrún-
ar var ekki alltaf dans á rósum.
Dóttur sína, Margréti, missti hún
aðeins 17 ára gamla. Einnig hefur
hún þurft að horfa á eftir tengda-
dætrum sínum þremur hverfa úr
þessum heimi eftir baráttu við erfiða
sjúkdóma. Þegar móðir okkar dó
reyndi hún af öllum mætti að bæta
okkur systkinum missinn. Við fund-
um svo vel fyrir slætti hennar stóra
móðurhjarta.
í þessum fátæklegu orðum um
netta og kvika konu með óvenjumik-
inn viljastyrk og hlýju viljum við
þakka fyrir að hafa fengið að njóta
hennar. Hún gaf okkur eitthvað stór-
fenglegt, sem okkur finnst fátæklegt
að lýsa með orðum. Guðrún amma
var einstök kona, sem með mann-
gæsku og göfuglyndi lýsir upp veg-
ferð okkar systkinanna um ókomna
tíð.
Ásgeir, Guðrún, Margrét,
Sigurbjörg og Sigurður.
t
SIGFÚS DAÐASON
skáld,
Skólavörðustíg 17b,
andaðist á Landspítalanum fimmtudag-
inn 12. desember.
Guðný Ýr Jónsdóttir,
Bergljót Haraldsdóttir, Hamið Moradi,
Áshildur Haraldsdóttir
og afabörnin.
t
Ástkœr faðir okkar, tengdafaðir, afi og
langafi,
SIGURÐUR SUMARLIÐASON,
Elliðavöllum 2,
Keflavík,
andaðist á Sjúkrahúsi Suðurnesja
11. desember.
Margrét Sigurðardóttir, Bergur Vernharðsson,
Halldóra Sigurðardóttir, Ástvaldur Valtýsson,
Sigmar Sigurðsson, Edda Hjálmarsdóttir,
Emil Sigurbjörnsson,
Emilía Magnúsdóttir, Dallas Blevins,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Ástkær eiginmaður minn,
VALGEIR M. EINARSSON,
Nökkvavogi 29,
Reykjavík,
er látinn.
Helga Sigurðardóttir.
t
’j
t
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir,
amma og langamma,
RAGNHEIÐUR SIGFÚSDÓTTIR,
dvalarheimilinu Hli'ð,
verður jarðsungin frá Akureyrarkirkju
mánudaginn 16. desember kl. 13.30.
Steingrímur Vigfússon,
Regfna Vigfúsdóttir,
Sigfri'ð Dóra Vigfúsdóttir,
tengdabörn, barnabörn
og barnabarnabörn.
t
Útför
HÁKONAR ÞORKELSSONAR,
Arahólum 4,
Reykjavík,
sem lést 29. nóvember sl., fer fram frá
Dómkirkjunni, mánudaginn 16. desem-
ber kl. 13.30.
Guðný Svandi's Guðjónsdóttir,
Hörður Smári Hákonarson, Ingibjörg Ósk Óskarsdóttir,
Guðjón Þorkell Hákonarson, Helga ívarsdóttir,
Hrafnkell Gauti Hákonarson, Hrafnhildur Jóhannsdóttir,
Hákon Svanur Hákonarson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Innilegar þakkir til allra, sem sýndu
frænda okkar og vini,
BENEDIKT KRISTJÁNSSYNI
frá Álfsnesi,
hlýhug og virðingu vegna andláts hans
og útfarar frá Lágafellskirkju.
Frændsystkin og vinir.