Morgunblaðið - 20.12.1996, Blaðsíða 4

r
Morgunblaðið/Rúnar Þðr
„ÞORBJÖRN Jensson er fastur fyrlr og afar metnaðarfullur en umfram allt
_ setur hann sig ekkl skör hærra en lelkmenn llðslns, hann reynir frekar að
vlnna með lelkmönnum sínum og mættl þá frekar segja að hann væri fremst-
ur meðal JafnlngJa."
GEIR Svelnsson og félagar höfðu ástæðu tll að fagna á mótl Dönum ( Ála-
borg. „Það var aðdáunarvert að fylgjast með leikmönnum llðslns f lelkjunum
vlð Oanl, sérstaklega þé f selnnl lelknum f Danmörku þar sem sjálfstraust
og slgurvissa elnkenndl allan lelk liðsins."
Sjálfstraust
og siguwissa
að er kannski að bera í bakka-
fullan lækinn að fjalla um ís-
lenska landsliðið í handknattleik,
svo rækilega hefur það minnt á sig
með stórgóðri frammistöðu undan-
farið, sérstaklega í leikjunum
tveimur gegn Dönum. Segja má að
þeir leikir hafí aftur kveikt hand-
boltaáhuga meðal íslensku þjóðar-
innar.
Landsliðið hefur átt undir högg
að sækja eftir slælega frammistöðu
á HM á íslandi í fyrra og ekki hef-
ur bætt úr skák að fjárhagsstaða
■HSÍ hefur verið afleit og sumir
ganga svo langt að segja að sam-
bandið sé nánast gjaldþrota. Það
gefur augaleið að ekki hefur verið
auðvelt að starfa við slíkar aðstæð-
ur.
Við fyrstu sýn virtust möguleikar
íslenska liðsins ekki sérlega góðir
fyrir leikina gegn Dönum, sérstak-
lega eftir óvænt jafntefli í Grikk-
landi. Flestir töldu líklegt að liðin,
ísland og Danmörk, myndu vinna
sinn leikinn hvort og ekki var óraun-
hæft að ætla að líkumar væru jafn-
ar fyrir þá leiki. Þjálfari liðsins,
Þorbjöm Jensson, og leikmenn hans
voru hins vegar greinilega ekki á
þeim buxunum að standa í einhveij-
íim líkindaútreikningi, og gerðu sér
lítið fyrir og skelltu Dönum tvisvar
og tryggðu sér farseðlana til Jap-
ans.
Það var aðdáunarvert að fylgjast
með leikmönnum liðsins í leikjunum
við Dani, sérstaklega þó í seinni
leiknum í Danmörku þar sem sjálfs-
traust og sigurvissa einkenndi allan
leik liðsins. Einbeitingin skein úr
hveiju andliti og engu líkara var
en að allir leikmenn nytu þess að
leika í þessu rafmagnaða andrúms-
lofti. Viljastyrkurinn var alger og
éftir því sem á leikinn leið urðu
andlit dönsku leikmannanna sífellt
fölleitari með hverri mínútu og ang-
ist og óöryggi einkenndi allan leik
liðsins.
Fögnuðurinn í lokin var einlægur
og það er ekki undarlegt þar sem
nánast sömu leikmenn höfðu þurft
að stíga þung spor á fjölum Laugar-
dalshallar á heimsmeistarakeppn-
inni 1995 þar sem væntingamar
voru svo miklar. Því var þungu fargi
létt af þessum leikmönnum. Þeir
höfðu fengið uppreisn æru. Ekki
má gleyma þætti íslensku áhorfend-
anna sem fjölmenntu á leikinn í
Danmörku og breyttu útivelli i
heimavöll. Það var engu líkara en
að stuðningur áhorfenda næði að
framkalla allt það besta í leik ís-
lenska liðsins. Til hamingju, strák-
ar!
Þorbjöms þðttur Jenssonar
Þorbjörn Jensson tók við landslið-
inu eftir HM 95 og ekki verður
annað sagt en hann hafí skilað
starfi sínu afskaplega vel við erfíð-
ar aðstæður. Hann nýtur þess að
þekkja undirbúning landsliðsins í
meira en áratug, fyrst sem leikmað-
ur og nú sem þjálfari. Auk þess að
hafa þjálfað sigursælt lið Vals í
langan tíma. Mér varð það snemma
ljóst að Þorbjörn Jensson yrði þjálf-
ari í fremstu röð. Hann byijaði að
sækja þjálfaranámskeið fyrir 1980
og bjó sig vel undir þjálfaraferil
sinn.
Ég var spurður að því um daginn
hvort Þorbjöm Jensson væri rosa-
lega harður þjálfari og fór þá að
velta því fyrir mér hvað fólk ætti
við þegar það talaði um „harða“
þjálfara - er það sá sem beitir ein-
ræðislegum stjórnunarstíl, eins og
Landslið íslands í hand-
knattleik náði mikil-
vægum áfanga á dög-
unum þegar það tryggði
sér sæti í úrslitakeppni
heimsmeistaramótsins í
Japan næsta vor.
Jóhann Ingi Gunnars-
son, fyrrverandi lands-
liðsþjálfari, fjallar hér
um frammistöðu liðsins
og veltir sérstaklega
fyrir sér starfí Þorbjöms
Jenssonar þjálfara.
margir ef ekki flestir þjálfarar sem
komu frá gömlu Austur-Evrópu.
Ég held að Þorbjörn Jensson sé
ekki þannig „harður" þjálfari, hann
er fastur fyrir og afar metnaðarfull-
ur en umfram allt setur hann sig
ekki skör hærra en leikmenn liðs-
ins, hann reynir frekar að vinna
með leikmönnum sínum og mætti
þá frekar segja að hann væri
fremstur meðal jafningja.
Þorbjörn hefur einnig tileinkað
sér að-hata-að-tapa viðhorfíð og
það var aðdáunarvert hvernig hann
sinnti sálfræðilega þættinum, sér-
staklega fyrir seinni leikinn gegn
Dönum, þegar hann sagði að íslend-
ingar yrðu undir einhvern hluta
leiksins en að loknum 60 mínútum
yrðu þeir komnir yfír og myndu
sigra.
Þegar Þorbjörn Jensson var leik-
maður með Þór á Akureyri fóru þær
sögur af honum að þegar gefið var
frí frá æfingum sæist hann taka
sínar aukaæfíngar hlaupandi í
hörkugaddi, þannig að það var Ijóst
að þar var á ferðinni leikmaður sem
ætlaði sér að ná í fremstu röð. Það
er dugnaðurinn sem einkennir hann
öðru fremur.
Langur undlrbúnlngur
óhentugur?
Eftir að hafa fylgst með íslensk-
um handbolta í meira en þijá ára-
tugi, hef ég velt því fyrir mér und-
anfarið, hvers vegna alltaf náist
bestur árangur þegar undirbúning-
ur er stuttur og markviss. Skilar
langur undirbúnngur sér ekki? Góð-
ur árangur handboltalandsliðsins á
Ólympíuleikunum 1984 í Los Angel-
es, B-keppninni í Frakklandi 1989
og Ólympíuleikunum 1992 í Barcel-
ona kom í öll skiptin í kjölfarið á
tiltölulega stuttum undirbúningi.
Liðið komst óvænt inn á ÓL 1984
og hafði stuttan tíma til undirbún-
ings og eftir hrakfarirnar í Seoul
1988, á Ólympíuleikunum, var allur
undirbúningur skorinn verulega
niður fyrir B-heimsmeistarakeppn-
ina í Frakklandi fáeinum mánuðum
síðar. Ég er þeirrar skoðunar að
það sé of mikil einföldun að halda
því fram að góður árangur náist
aðeins eftir stuttan undirbúning,
og því sjónarmiði má einnig halda
fram hvort undirbúningur fyrir ÓL
í Seoul hafi ekki skilað sér á B-
keppninni og hvort langi undirbún-
ingurinn fyrir HM 95 sé ekki að
skila sér að einhveiju leyti núna.
Aðalatriðið er þó að leikmenn séu
„hungraðir“ þegar í stórkeppni
kemur og ég treysti Þorbimi Jens-
syni til að setja upp „réttu“ dag-
skrána fyrir HM í Japan í maí á
næsta ári.
Tll umhugsunar
Þegar landsliðsmenn koma úr
keppnisferðum verður eðlilega
spennufall hjá þeim og það var sér-
staklega eftir leikina gegn Dönum.
Þetta er ekki séríslenskt fyrirbrigði
heldur gerist alls staðar - þegar
leikið er í deildarkeppni á miðviku-
degi eftir landsleiki á sunnudegi,
leika landsliðsmennimir nær und-
antekningarlaust mjög illa. Þetta
er bagalegt fyrir félögin og að þessu
vandamáli þarf að hyggja. Leik-
menn þurfa að aga með sér það
viðhorf að reyna að ná sér á
skemmri tíma en nú tíðkast, eða
að ekki verði leikið í deildinni fyrr
en einum eða tveimur dögum síðar
en nú tíðkast, að loknum landsleikj-
um. Landsliðsþjálfarinn þekkir
þetta vandamál mætavel frá því
hann var þjálfari Vals. Eftir leikina
við Dani vom líklega allir tilbúnir
að fyrirgefa frammistöðu landsliðs-
mannanna í næstu deildarleikjum -
en frammistaða sumra var þá
hroðalega slök - en að málinu þarf
að huga og fínna lausn því mikil-
vægt er að gott samstarf sé á milli
forráðamanna landsliðsins og félag-
anna.