Morgunblaðið - 22.12.1996, Blaðsíða 2

2 C SUNNUDAGUR 22. DESEMBER 1996
MORGUNBLAÐIÐ
i
FERÐALÖG
HORFT upp dalinn að Col de Salentin. MONT Blanc.
Ferðasaga úr
frönskum f jöllum
Sunnudagskvöld eitt í september ákvað Gunn-
hildwr Una JónsdéHir, joreyttur namsmaður
í Montpellier í Frakklandi, að nota frídaga sína
til að komast burt frá borginni og leggja
fjalllendi undir fót.
LES Aiguiues Rouges.
AÐ var ekki heiglum hent að
ákveða^ í hvaða átt skyldi
halda. í frönsku ferðablaði var
minnst á mögulegar gönguleiðir
kringum bæinn Chamonix og það
freistaði nægilega.
Mánudagsmorguninn fór í að kaupa
lestarmiða og pakka í bakpokann
þeimútilegugræjum, sem höfðu fylgt
frá Islandi, ásamt tjaldgreyi, sem
fékkst að láni í Montpellier.
Lestarferðin var ansi löng og kom-
ið kolniðamyrkur í Chamonix þegar
ég gekk frá stöðinni að farfuglaheim-
ilinu, þar sem ég tjaldaði og skreið
undir feld.
Morgunskíman hnippti í mig um
sjöleytið og það var með nokkurri
eftirvæntingu að ég stökk út úr tjald-
inu og leit í kringum mig. í köldu
mistrinu sá ég notalegan fjallabæ
teygja úr sér eftir dalnum. Það er er-
fítt að lýsa tilfinningunni sem greip
mig, þegar ég leit svo um öxl og upp
fjallshlíðina. Morgunblár skriðjökull
leiddi augun upp brattann að ægifag-
urri jökulhettu sem teygði sig í átt til
fyrstu geisla sólarinnar. Hálflömuð
af aðdáun áttaði ég mig á því að ég
var stödd við rætur Mont Blanc,
hæsta fjalls Evrópu. Skriðjökullinn
var Le Glacier Bossons og allt i kring
tindar frönsku Alpanna.
Greiðfærar gönguleiðir
Chamonix er ferðamannabær af
miðlungsstærð og óþarfi að minnast
á skíðasvæðið allt í kring. Bærinn
sjálfur er i um 1.000 m hæð og hægt
er að taka kláfa upp í um 2.000 m til
að komast í stórkostlegt göngusvæði,
eða bara til að skoða útsýnið; t.d. er
hægt að taka kláf upp að lÖAguille
de midi í nál. 4.000 m hæð. Farfugla-
heimilið er af bestu gerð með 120
svefnplássum, auk tjaldstæðis og þar
fær maður afslátt í kláfana sem og
ýmiss konar annað rándýrt sport,
(t.d. "paraglidingÖ, sem felst í því að
hlaupa fram af klettum í fallhlíí).
Gönguleiðirnar frá kláfunum eru
mjög greiðfærar; þægilegir stígar og
skýrir vegvísar. Þama er töluvert af
göngufólki, á öllum aldri og af ýmsu
þjóðemi.
Það var ágætt að hafa þriðjudag-
inn í dagsgöngu til að átta sig á að-
stæðum og lesa kortin. Helst vildi ég
komast burt úr ferðamannastraumn-
um og ganga á einangraðri svæði.
Það er ekki ætlast til að maður tjaldi
upp í fjöllum en nokkuð auðvelt er að
ganga á milli skála og eyðibýla, þar
sem hægt er að gista. Þó er leyfilegt
að slá upp neyðarskýli yfir nótt ef
maður nær ekki í skála og ef maður
óvart er með tjald með sér þá liggur
auðvitað beint við að nota það.
Með aðstoð göngugarps frá
Colorado, sem vinnur á farfugla-
heimilinu, skipulagði ég fjögurra
daga göngu, yfir fjöll og dali, frá
Chamonix að Sixt.
Á miðvikudagsmorgun pakkaði ég
saman tjaldinu og byrjaði gönguna á
að fara niður í bæ og kaupa filmur og
þurrmat, aukagas á prímusinn og ná-
kvæmt kort yfir svæðið. Frá
Planpraz-kláfinum gekk ég upp að
Col de Brévent, sem er í 2.380 m
hæð. Þar opnast útsýni yfir fjalllend-
ið og niður í dalinn pem ég hugðist
ganga þennan dag. Eg leit enn einu
sinni um öxl að Mont Blanc og hélt
svo niður á við, yfir nokkra snjó-
skafla, í lyngi- og kjarrivaxið svæði, í
um 1.800 m hæð. Þegar maður er
kominn á þessa hlið fjallanna er mað-
ur að mestu leyti laus við mannfjöld-
ann sem er í dagsgöngum frá
Chamonix.
Taumlaus gleði fjallasala
Það var næstum alskýjað og mist-
ur í dalnum; hitinn nálægt 12 gráð-
um. Taumlaus gleði fjallasalanna var
fljót að grípa námsmanninn þreytta
og sagt er að einhver undarleg söng-
rödd hafi glumið milli tindanna þenn-
an dag.
Leið mín lá að Chalet de Balme,
eyðibýli sem ég hafði hugsað mér að
tjalda við. Þangað var ég komin um
þrjúleytið, sem var mun fyrr en áætl-
að var. Eg velti fyrir mér að halda
áfram en ákvað að viðra tjaldið og
prímusinn undir gríðarstórum steini.
Hann slútti yfir svæði sem var girt af
með hlöðnum steinvegg og sjálfsagt
hefur einhverntíma verið hneggjað
eða jarmað þarna í skjólinu.
Ekki var ég fyrr búin að hita mér
kaffi en hann fór að rigna og ég sá
mistrið þéttast í þykka þoku, sem
sigldi hraðbyri í fótspor mín upp dal-
inn. Það var ótrúlegt að sjá hve hratt
hún lagðist yfir allt, þokan og áður en
varði sá ég ekki lengur steinvegginn
hlaðna, sem þó var ekki nema 5-7
metra frá mér.
Ég rölti um næstu stokka og
steina og hugsaði til smalanna ís-
lensku sem sátu yfir ánum forðum
daga og óttuðust fátt meira en það
sem í þokunni bjó.
Chalet de Balme virtist vera í
einkaeign og í raun er kofanum vel
við haldið. Tjaldið, sem ég var með,
var afskaplega ólíklegt til að halda
mér þurri yfir nóttina, enda rigning-
in stöðugt að færast í aukana. Loks
féll ég fyrir freistingunni og flutti allt
mitt hafurtask inn í kofann. Þar var
ánægjulega þuirt og bara mátulega
draugalegt. Ég dundaði mér við að
teikna skilaboð til húseigenda svo
þeir skildu afhverju mannaþefur
væri í helli þeirra. Svolítið þurfti ég
að velta vöngum yfir hvort væri be-
tra að sofa við opnar dyr, í fullvissu
um að hægt væri að stökkva út ef
Móri kæmi ofan af lofti, eða hvort ég
vildi hafa lokað og koma í veg fýrir
að ófrenjur útlenskra fjalla myndu
leita inn í skjólið og rífa mig í sig. Á
endanum trúði ég minna á Móra en
Forngripamarkaður í Brussel
Dýrgripir og
gamalt skran
í SKUGGA Vorrarírúarkirkju við
Sablon-torg í Brussel koma fom-
gripasalar sér fyrir um helgar og
selja ýmsa merkismuni í tugum
markaðstjalda. Forngripamarkað-
ur þessi er sagður einn hinn
merkasti í Evrópu en ekki skal lagt
mat á sannleiksgildi þeirrai- full-
yrðingar hér. Hins vegar er óhætt
að mæla með því að ferðalangar í
höfuðborg Belgíu og Evrópusam-
bandsins eyði þar nokkrum
klukkutímum, því margt er að sjá.
Sablon-hverfíð er suður af Grand-
Place, þangað sem langflestir
ferðalangar í Brussel leggja leið
sína. Um 5-10 mínútna gangur er
að Sablon-torgi en nafnið þýðir í
bókstaflegri merkingu sandauðn.
Nær hefði þó verið að ræða um vot-
lendi en það var þurrkað upp á
fjórtándu öld, er bygging Vorrar-
frúarkirkju hófst.
Fjöldi gamalla bygginga, flestar
frá 17. og 18. öld, er umhverfis
torgið og hefur þeim verið haldið
vel við. Margar hýsa þær glæsileg-
ar fataverslanir, lítil og notaleg
Á fommunamarkaðinum á Sablon-torgi
kennir ýmissa grasa.
MARGIR leggja leið sína á fornmunamarkaðinn, sumir bara til að skoðí
gramsa dulítið, aðrir í leit að ákveðnum munum.