Morgunblaðið - 29.12.1996, Blaðsíða 39

MORGUNBLAÐIÐ
BREF TIL BLAÐSINS
SUNNUDAGUR 29. DESEMBER 1996 39
I
SPRON á hálum ís
Páfinn fer villur vegar
Frá Ástþórí Magnússyni:
I
I
I
■1
i
i
(
(
(
I STAÐ þess að biðjast afsökunar á
afglöpum stofnunar sinnar, geystist
einn stjórnandi Sparisjóðs Reykja-
víkur og nágrennis fram á jólasíðum
Morgunblaðsins með útúrsnúninga
sem engu svöruðu þrátt fyrir hróp-
andi fyrirsögn á greinastúfnum.
Svipaða sögu var að segja daginn
áður þegar einn sárhneykslaður fé-
lagsmanna Friðar 2000 heimsótti
SPRON þar sem íjölskyldan er með
bankaviðskipti. Markaðsfulltrúinn
sem rætt var við reyndi að svara
fyrir afglöp bankans með dylgjum
og rógburði á Ástþór Magnússon.
Ef Guðmundur Hauksson stjórn-
andi SPRON keðjunnar segir satt í
grein sinni í Morgunblaðinu, þá fer
útibústjóri SPRON í Skeifunni með
ósannindi. Reyndar hef ég þegar
staðreynt að hann fór með ósannindi
eftir að hafa fengið staðfest í tveim-
ur stærstu bönkum landsins og auk
þess hjá bankaeftirliti Seðlabankans
að nafn mitt er hvergi að finna á
vanskilaskrá bankanna. Einnig gerir
Guðmundur, sem hefur nýlega hafið
störf hjá SPRON, örvæntingarfullar
tilraunir til að hártoga sannleikann
þar sem vitnað er í viðræður við
sparisjóðsstjóra SPRON í Skeifunni
þar sem ég var í viðskiptum.
Hvernig er hægt að treysta
bankastofnun sem ekki segir satt?
Eða bankastofnun þar sem hægri
höndin veit ekki hvað sú vinstri ger-
ir? Ég hef einu sinni lent í því að
vera í viðskiptum hjá banka sem fór
á hausinn, og hef engan áhuga á
að lenda í slíku aftur. Þar fullyrtu
menn að bankinn væri „mjög traust-
ur“, enda i miklum vexti um allan
heim. Einnig lenti ég í því nú í sum-
ar, að banki hér í bænum gat ekki
greitt út 14 milljónir í reiðufé sem
ég hafði lagt þar inn stuttu áður.
Peningarnir voru einfaldlega ekki til
staðar í bankanum og menn urðu
að láta sér nægja „innstæðulausan"
tékka frá bankanum. Þetta er aðeins
eitt dæmið um það hvað bankakerf-
ið starfar á miklum brauðfótum í
dag. Eftir reynslu mína af SPRON
og eftir að hafa lesið ársreikninga
bankans, treysti ég ekki þessum
banka og hef því flutt mín viðskipti
og peninga til stærri og traustari
bankastofnunar. Fólk verður síðan
að eiga það við sjálft sig hvort það
vill vera í viðskiptum við dvergbanka
sem rekinn er með litlu eigin fjár-
magni á grundvelli barnalegra for-
dóma og þar sem yfirmenn fara með
ósannindi. Mín reynsla er að ef menn
ljúga um eitt, þá geta þeir alveg
eins logið um annað. Ég tek allaveg-
ana ekki áhættuna af því að Spari-
sjóður Reykjavíkur og nágrennis
hafi ijárfest peninga innlánseigenda
í „öruggum" skuldabréfum.
ÁSTÞÓR MAGNÚSSON,
Friður 2000.
Frá Sóleyju Jónsdóttur:
í FRÉTT í Morgunblaðinu þ. 25.
október sl. er sagt frá því, að Jó-
hannes Páll páfi II. viðurkenni þró-
unarkenninguna, þ.e. að hún sé
„meira en tilgáta" og samræmist
kristinni trú.
í bók kristinna manna, Bibl-
íunni, stendur að Guð hafi skapað
manninn í sinni mynd (1. Mósebók
1:27). Öllum ætti þá að vera ljóst,
að kenningin um þróun mannsins
getur engan veginn samræmst
kristinni trú. Jesús Kristur, sjálfur
sannleikurinn, sbr. Jóh. 14:6, segir
í guðspjalli Jóhannesar 17:17, að
Orð Guðs sé sannleikur, þar með
talin frásagan af sköpun mannsins.
Einnig segir Drottinn Jesús í Jóh.
5:46-47: „Ef þér tryðuð Móse,
munduð þér líka trúa mér, því um
mig hefur hann ritað. Fyrst þér
trúið ekki því, sem hann skrifaði,
hvernig getið þér þá trúað orðum
mínum?“ Þýð. 1981.
Hinn mikli vísindamaður Agassiz
prófessor (1807-1873), samtíma-
maður Charles Darwins, hefur sagt
þetta um þróunarkenninguna:
„Kenningin um breytingu tegunda
er villa frá vísindalegu sjónarmiði,
forsendur hennar eru ósannar, að-
ferð hennar óvísindaleg. Hún leiðir
illt af sér.“ Tilv. lýkur. Rétt er líka
að benda á það, sem bandarískur
yfírlæknir, dr. C.J. Barone, hefur
sagt um myndun mannsfóstursins
í móðurlífi, og gengur það þvert á
kenningu þróunarsinna. Hann seg-
ir: „Rannsóknir á fyrstu frumunni
og síðan fóstrinu sýna, að í henni
leynist vísirinn að líffærum barnsins
ófædda. Þar er að finna upphafið
að augum, hjarta, fótum, nefi og
vörum. Ef það er ekki handarverk
Guðs, þá veit ég ekki hvað það er.“
Tilv. lýkur. Nútíma vísindi hafa leitt
það í ljós, að maðurinn er „undur-
samlega skapaður, eins og segir í
Guðs orði, Biblíunni (sálm. 139:14).
Ég kýs að trúa frekar lifandi og
sönnum Guði (sjá 1. Þessaloníku-
bréf 1:9) heldur en dauðlegum,
skeikulum páfa.
„Verður ert þú, Drottinn vor og
Guð, að fá dýrðina og heiðurinn og
máttinn, því að þú hefur skapað
alla hluti og fyrir þinn vilja urðu
þeir til og voru skapaðir." (Opinber-
un Jóhannesar 4:11).
SÓLEYJÓNSDÓTTIR,
Hafnarstræti 63, Akureyri.
Heiður sé fjármálaráðherra
Frá Hólmgeirí Björnssyni:
BRÝNASTA hagsmunamál alþýðu
manna er að létta þungar jaðarálög-
ur sem leggjast einkum á fólk með
lágar og miðlungs tekjur en ekki á
hátekjufólk. Dæmi voru um að þess-
ar álögur færu yfir 90%, maður sem
vann sér inn þúsundkall hélt ekki
einu sinni eftir hundraðkalli til ráð-
stöfunar til að mæta brýnustu þörf-
um. Versti kúfurinn var skorinn af
í fyrra, en allalgengt mun að álög-
urnar fari yfir 70%. Ég er meðal
þeirra sem hafa skrifað greinar til
að heimta lagfæringar og fagna því
einlæglega þegar fréttir berast um
að nú skuli skapað svigrúm til að
lækka jaðarskatt vegna skerðingar
barnabótaauka. Það eru reyndar
fleiri atriði sem þarf að lagfæra,
ég nefni húsaleigubætur sem
greinilega hafa verið ákveðnar af
mönnum sem í rauninni tíma þeim
ekki. Enn fremur fólk sem er að
greiða af námsskuldum samtímis
því sem það er að basla við að eign-
ast húsnæði. Á því lendir í senn
tekjutengd skerðing vaxtabóta og
tekjubundin afborgun námslána.
Með núgildandi reglum geta þetta
orðið samtals 13% af brúttótekjum
sem bætast við aðrar álögur. Vonir
standa þó til að endurgreiðsla lána
verði milduð. Hefur engum dottið
í hug að bjóða eignalausu fólki, sem
er að reyna að eignast þak yfir
höfuðið, að fresta endurgreiðslu
námslána að hluta? Það þekkist að
bjóða vanskilafólki eitthvað sem
mig minnir að kallað sé skuldaskil.
Er ekki nær að reyna að greiða úr
vanda fólks áður en það er komið
í þrot og lífshamingja þess hefur
verið lögð í rúst? Það vorkennir
hins vegar enginn þeim sem á næg-
ar eignir og hefur miklar tekjur að
veija 7% tekna til að endurgreiða
námslán.
Það er eðlilegt að deilt sé um
hvernig svigrúm er skapað til að
minnka jaðarskatta. Ég hef ekki
kynnt mér það til fulls, en það á
m.a. að gera með því að lækka
skattleysismörk að raunvirði. Það
er meðal þeirra leiða sem ég hef
bent á. Einkum hef ég gagnrýnt
þá sem hafa viljað hækka þessi
mörk en virðast ekki vita af óhófleg-
um jaðarálögum, það er fólk sem
ætti ekki að þykjast vera að berjast
fyrir hagsmunum almennings. Sú
leið sem ég hefði helst kosið er þó
að flytja álögurnar af barnafólki
og eignalausu fólki á hátekjufólk
með því að hækka hlutfall núver-
andi hátekjuskatts og/eða leggja
hann á við lægri tekjur en nú er
gert. Ástæðurnar eru tvær. Annars
vegar er það hreint réttlætismál að
láglaunafólk búi ekki við hærri jað-
arskatta en hátekjumenn. Hins veg-
ar er það skoðun min að hálauna-
mennirnir séu helsti efnahagsvandi
þjóðarinnar. Þá á ég ekki við æðstu
embættismennina, heldur hina sem
hafa ekki efni á að vinna störf í
almannaþágu eins og þingmennsku
vegna þess hve þeir myndu lækka
mikið í launum.
Ögmundur frændi minn Jónasson
skildi ekki sinn vitjunartíma þegar
hann sakaði fjármálaráðherra um
siðleysi fyrir að lækka skattleysis-
mörkin þótt með þvl sé skapað svig-
rúm til að leysa það hagsmunamál
sem brýnast er. Hann þarf að átta
sig á að þrengstu sérhagsmunir
launþega eru ekki alltaf brýnustu
hagsmunir þeirra, og oft þarf að
fórna minni hagsmunum fyrir meiri.
Ögmundur Jónasson þarf að átta
sig á að hann situr á Álþingi, þingi
allrar þjóðarinnar.
HÓLMGEIR BJÖRNSSON,
tölfræðingur hjá Rannsóknastofnun
landbúnaðarins.
JH 1 M£K- ^TI Huj>- STízyk:- TA m £iHS HofÐ l II <T' ■ 1LL - P£ILA KlHKI NIT- 7 K£RT- \56fK? ufvMMS - uivFN V táls
áM n 9 n 4* 1\T- 1 & y ima -
w j KlamP- AMS. KoEA' VAftC.uK KdÍLDlR 5rfeAX
mmm■== fcl! Htópta? ÍKýTA ■ HUla

þi Wr\ KR\Fíu« o 8» r il $PlL- IÐ 'ol£{K- UR WoTta Kl'a£-
MILPAI? Kusk
V/ertiur BWI KvJeiKdK
Ilma áus>
(?Á£>1 F«Á F£« SK& -tftófA HlíomaK einxenu- ILJTAFiR. AFURP
Hl«í>l<l lAns fi'A- LB-ib 1 5BA6-- Ana
BL 'iÐfí •f* \)eusu > (ÁUÍ>
m/Cli - FlfJlKJClN RoST- AMA
X | ftiri Aravt.- w A u S£iTA DUCA H'AT/'-O
AMMA ÞA&CA NIíiUiT í
F/FL' Ahiþ5/\ Ke^- ÐU íTAKAM HFIDUKS
5L0Tf\R FÁIM
ouc,- u<z óabTT- lKt a k ÞASeMÞ hus- DÝR- LtOA 5T/MCf-
Kíaft- ARtA pe fz. VJVT- LAuí> fLÝTltZ- /kS N gÁRU
dft'i?- U(? Ki^offA VÆTL- Aft SoöA O.ÆT 1
PÝK M r? £ll - g C-Aí? LoTbMA OtáKA HtKWHS- KJAFH
fUUL ki'att-
Fí.ovck/\ l W - ^ / ► Ffzm- SFK 1 FlÖT- UR FLAMA - ODOl GOftí)- A M b\ IA<Z
II? K>ELT- * HM9L-
)KR.’A- $BT*hR\ + llXlM k LlTLArt + SKKÁl /