Morgunblaðið - 07.02.1997, Blaðsíða 40

— **
40 FÖSTUDAGUR 7. FEBRÚAR 1997
MORGUNBLAÐIÐ
JÓHANNA MAGNEA
. SIG URÐARDÓTTIR
Jóhanna
Magnea Sig-
urðardóttir fæddist
í Reykjavík 4. febr-
úar 1911. Hún lést
á Landakoti 29. jan-
úar síðastliðinn.
Foreldrar hennar
voru Sigurður Guð-
mundsson sjómað-
ur og Sigurlín Ein-
arsdóttir húsmóðir.
Hinn 12. október
1934 giftist Jó-
hanna Magnúsi Pét-
urssyni sjómanni, f.
12.10. 1905, d. 21.8.
1965. Börn þeirra eru: Sigurlín
E. gift Rósinkrans Kristjáns-
syni, Þórir, kvæntur Maríu Jó-
hannsdóttur, Gunnar H.,
kvæntur Sigrúnu Geirsdóttur,
og Grétar, ókvæntur. Jóhanna
eignaðist 13 barnabörn og 29
barnabamabörn.
Útför Jóhönnu fer fram frá
kirkju Fíladelfíusafnaðarins,
Hátúni 2, í dag og hefst athöfn-
in klukkan 13.30.
-y Elsku mamma.
Ég er að kveðja þig, það er svo
sárt. Maður er aldrei tilbúinn að
mæta endalokum hér á jörðu. En
ég veit að þú er komin heim, já,
heim til Jesú.
Ég man svo vel þegar þú frelsað-
ist fyrir 40 árum, þegar þú ákvaðst
að ganga veginn með Jesú, gera
hann að leiðtoga þínum og þú
gekkst í hvítasunnusöfnuðinn.
Fljótlega eftir að þú frelsaðist þá
sagðir þú að þér fyndist þú verða
að gera eitthvað fyrir Guð, vinna
fyrir hann, boða fagnaðarerindið.
Þá fórst þú að selja Aftureldinguna
og Bamablaðið og þú skilaðir aldrei
óseldum blöðum, heldur keyptir þau
sjálf og dreifðir á líknarstofnanir.
Síðar gafst þú kost á þér á barna-
heimili og varst á Görðum við Flat-
eyri í nokkur sumur og einnig varst
þú á Hjalteyri við Eyjaíjörð. Og þú
fórst á Vopnafjörð og hjálpaðir
Aðalsteini, sem þá var nýbúinn að
missa konuna sína, með börnin.
Einnig rakst þú sunnudagaskóla
þar og átt þar sjálfsagt mörg fræ-
kom.
Svo þegar þú réðst þig sem ráðs-
konu á Kotmúla í Fljótshlíð þá starf-
aði það barnaheimili allt árið. Þá
'**' varst þú með allt að 42 börn yfir
sumarið og kenndir þeim guðsorð.
Ég átti því láni að fagna að eiga
þig og pabba að foreldrum en hann
dó alltof ungur, ekki
sextugur. Það var alltaf
opið hús hjá ykkur. Já,
bömin mín áttu þeirri
náð að fagna að eiga
þig fyrir ömmu, þau
elskuðu þig heitt. Alltaf
áttir þú eitthvað sem
þú gast kennt þeim úr
Biblíunni eða eftir
sjálfa þig, allar sögum-
ar sem þú samdir.
Elsku mamma, ég á
eftir að sakna þín, en
ég veit að góður Guð
hefur tekið vel á móti
þér á þeim stað sem
þú ert búin að þrá lengi.
Edda.
Elsku Maja amma. Þá er nú kall-
ið loksins komið. Með innilegu
þakklæti og hlýju munum við minn-
ast þín og allra stundanna sem við
áttum saman. Á hveiju sumri kom-
uð þið Grétar í heimsókn til okkar,
þú alltaf svo kát og glöð þegar þú
birtist í dymnum, klappaðir saman
lófunum og hrópaðir: „Hó, hó, við
erum komin á Sauðárkrók.“ Ekki
var elsti sonur okkar margra daga
gamall þegar þú varst mætt á stað-
inn og komin með hann í fangið.
Þú skiptir þér aldrei af uppeldi barn-
anna okkar eins trúuð og þú varst,
en eitt heilræði gafst þú mér nýbak-
aðri móður. „Ásta mín,“ sagðirðu,
„þú skalt aldrei láta börnin þin
gráta sig í svefn, það skemmir svo
sálina." Þú varst svo mikill fagur-
keri, þú kenndir mér að skoða nátt-
úruna í kringum mig og sjá liti jarð-
arinnar í nýju ljósi, ég hafði aldrei
veitt haustlitunum neina sérstaka
athygli fyrr en þú bentir mér á það
að hver árstíð hefur sinn sjarma.
Tónlist og söngur var þitt yndi. Þú
settist niður við píanóið okkar og
þar spilaðirðu tímunum saman og
lifðir þig inn í gamla tímann þegar
þú varst með börnunum á barna-
heimilunum. „Ég get ekki spilað
neitt,“ sagðirðu alltaf, en samt
steymdu fram ótal lög og oft
söngstu með.
Þú áttir þinn sérstaka stað hjá
okkur, þinn stól í eldhúsinu og þitt
herbergi í húsinu. Við eigum eftir
að sakna þess að fá þig aldrei fram-
ar í heimsókn. Við vitum að þú
fylgist með öllu sem við gerum og
við erum hjá þér í huganum.
Elsku Maja amma, þakka þér
fyrir það sem þú varst okkur Magga
og strákunum. Guð blessi þig.
Skilafrestur
minningargreina
Eigi minningargrein að birtast á útfarardegi (eða í sunnudagsblaði
ef útför er á mánudegi), er skilafrestur sem hér segir: í sunnu-
dags- og þriðjudagsblað þarf grein að berast fyrir hádegi á föstu-
dag. í miðvikudags-, fimmtudags-, föstudags- og laugardagsblað
þarf greinin að berast fyrir hádegi tveimur virkum dögum fyrir
birtingardag. Berist grein eftir að skilafrestur er útrunninn eða
eftir að útför hefur farið fram, er ekki unnt að lofa ákveðnum birt-
ingardegi.
-a

t
Innilegar þakkir til allra þeirra, sem
sýndu okkur samúð og vináttu við and-
lát og útför ástkærrar móður okkar,
tengdamóður, ömmu og langömmu,
GUÐRÚNAR ÞORGEIRSDÓTTUR,
áðurtil heimilis
í Hvassaleiti 28,
Reykjavík.
Edda Hólmfríður Lúðvfksdóttir, Sigurður Vignir Sigurðsson,
Valdemar Loftur Lúðvíksson, Helga Sveinsdóttir,
Þórir Lúðvíksson, Anna Margeirsdóttir,
Ólavfa Stefanía Lúðvíksdóttir, Gunnlaugur Þór Hauksson,
barnabörn og barnabarnabörn.
MINNINGAR
Ég leitaði blárra blóma
að binda þér dálítinn sveig
en fölleit kom nóttin og frostið kalt
á fegurstu blöðin hneig.
Og ég gat ei handsamað heldur
þá hljóma sem flögruðu um mig
því það voru alltsaman orðlausir draumar
um ástina, vorið og þig.
Þó get ég ei annað en glaðst við
hvem geisla’ er á veg þinn skín
og óska’ að söngur, ástir og rósir
séu alla tíð saga þín.
(Tómas Guðm.)
Ásta.
í dag kveð ég ástkæra ömmu
mína, Jóhönnu Magneu Sigurðar-
dóttur. Ég á þér svo margt að
þakka, elsku amma mín. Alltaf þeg-
ar ég og Kæja þurftum á þér að
halda varstu komin um leið til mín,
þótt ég væri búsettur úti á landi.
Þú taldir það ekki eftir þér að vera
hjá mér í Ólafsvík. Þegar ég lenti
í slysinu þá komstu til okkar og
passaðir með mér strákana þegar
Kæja var að vinna. Ég minnist þess
þegar þú sast með strákana mína
og sagðir þeim frá Biblíunni og frá
þér fengu þeir sína bamatrú, eins
og ég þegar ég var með þér á Görð-
um ásamt fleiri krökkum. Á seinni
árum þegar ég kom í heimsókn til
þín í Meðalholt, þá skoðaði ég oft
myndir frá þeim tíma og var þá
margt rætt um þá daga, því þú
hafðir frá svo mörgu að segja.
Alltaf varst þú tilbúin að hjálpa
öðrum ef þú varst beðin um aðstoð.
Stundum fannst mér þú eiga heima
í ferðatösku, þú varst stundum ekki
komin heim frá þeim sem þú þurft-
ir að hjálpa þegar þú varst farin
aftur og allt þetta gerðir þú í nafni
Drottins, sem þú trúðir svo heitt
á. Og ég veit að við fjölskyldan eig-
um eftir að sakna heimsókna þinna
til okkar. Ég bið Guð að blessa þig,
elsku amma mín. Það vantar mikið
þegar þú ert farin.
Lofa þú Drottin, sála mín,
og allt sem í mér er, hans heilaga nafn,
lofa þú Drottin, sála mín,
og gleym eigi neinum velgjörðum hans.
Hann fyrirgefur allar misgjörðir þinar,
læknar öll þín mein,
leysir líf þitt frá gröfínni,
krýnir þig náð og miskunn.
Hann mettar þig gæðum,
þú yngist upp sem öminn.
(Sálmur 103,1.-5.)
Jóhann Magni Sverrisson.
í dag verður amma Maja borin
til grafar. Við eigum eftir að sakna
hennar mikið og eigum margar
góðar minningar tengdar henni allt
frá því við munum fyrst eftir okk-
ur. Við systkinin vorum í sveit hjá
henni á Görðum og þar kenndi hún
okkur um Jesú, sem hafði frábærar
afleiðingar í för með sér fyrir okkur.
Amma Maja var sífellt að gefa
af sér og þjóna öðrum. Hún vann
á barnaheimilinu og flest munum
við eftir henni á Kotmúla í Fljóts-
hlíð, þá vorum við komin á ungl-
ingsár og unnum hjá henni við
barnapössun. Þar áttum við mjög
góðar stundir.
Amma Maja sagði okkur sögur
um Jesú og það varð til þess að við
tókum afstöðu með honum. Og enn
hélt hún áfram að sá orði Guðs
eftir að hún hætti í Kotmúla, þá
tóku barnabarnabömin við og fengu
að heyra heilu sögurnar um Jesú,
bæði í söngvum og sögum sem hún
samdi sjálf. Börnin elskuðu hana
og sakna hennar sárt.
Amma Maja þjónaði Guði vel og
var mikill vitnisburður fyrir hans
ríki hvar sem hún fór.
Við erum þakklát fyrir samfylgd-
ina, elsku amma.
Sæll er sá maður,
er eigi fer að ráðum óguðlegra,
eigi genpr á vegi syndaranna
og eip situr í hópi þeirra, er hafa Guð
að háði,
heldur hefír yndi af lögmáli Drottins
og hugleiðir lögmál hans dag og nótt.
Hann er sem tré, gróðursett hjá
rennandi lækjum,
er ber ávöxt sinn á réttum tíma,
og blöð þess visna ekki.
Allt er hann gjörir lánast honum.
(Sálmur 1, 1-3.)
Rut, Kristján og Linda.
Með Jóhönnu Magneu Sigurðar-
dóttur er genginn merkur og ötull
trúboði, sem með fórnfúsu starfi í
þágu barna var öðrum fremur sönn
fyrirmynd. Ég þykist vita að ég
geri engum rangt til, þótt ég telji
fullvíst, að Jóhanna Magnea hafi
átt drýgstan þátt í að móta árang-
ursríkt barnastarf á vegum hvíta-
sunnuhreyfingarinnar á íslandi.
Hún hefir skilað góðu verki, sem
mikill sómi er að.
Ég tel það vera gæfu að hafa
fengið að læra af kynnum við Jó-
hönnu Magneu. Við kynntumst
fyrst í Kotmúla í Fljótshlíð þar sem
hvítasunnumenn starfræktu barna-
heimili um langt árabil. I Kotmúla
var grösugur sælureitur sem iðaði
af lífi á sumrin. Jóhanna Magnea
var þar forstöðukona. Það var mik-
il æska í blóði hennar. Hún naut
sín hvergi jafnvel og í stórum
barnahópi. Hún bar alhuga önn
fyrir hveiju barni sem kom í umráð
hennar að Kotmúla. Oft og tíðum
voru það hjálparvana börn úr heimi
GUÐRÚN RAGNA
VALGEIRSDÓTTIR
+ Guðrún Ragna Valgeirsdótt-
ir fæddist á Höfn í Homa-
firði 11. janúar 1923. Hún lést
í Reykjavík 26. janúar síðastlið-
inn og fór útför hennar fram
frá Laugarneskirkju 4. febrúar.
Nú loks er lokið langri sjúkragöngu,
lögð er til hvíldar þú mín móðir kær.
Þitt þrek var horfið fyrir nokkuð löngu,
þín sál hjá Guði nýja tilvist fær.
(S.B.)
Mig langar með örfáum orðum
að minnast ástkærrar móður
minnar, Guðrúnar Rögnu Valgeirs-
dóttur. Það sem fyrst kemur upp í
hugann eru bernskuárin heima á
Höfn. Þá er fyrst til að taka ást
hennar og umhyggjusemi fyrir vel-
ferð barna sinna og eiginmanns, sem
hún dáði og bar mikla virðingu fyrir
alla tíð. Móðir mín var mjög árrisul
kona, kom ótrúlegustu hlutum í verk
áður en heimilisfólkið fór á fætur.
Oftsinnis man ég að hún vakti okkur
að morgni með nýbökuðum kleinum
og öðru bakkelsi sem hún færði
okkur í rúmið, með ijúkandi kakói.
Alltaf var gestkvæmt heima og
enginn fór frá garði án þess að
þiggja það besta sem til var. Hún
var mjög söngelsk og hafði afar
gaman af að taka í spil, þá söng
hún um langt árabil í kirkjukórnum
á Höfn. Mig undraði oft hveiju hún
kom í verk. Það var eins og hún
hefði tíma til alls. Stærstu eðliskost-
ir móður minnar voru gjafmildi
hennar og gleði yfir að gleðja aðra.
Hvað get ég gert fyrir þig? spurði
hún oft. Ekki hvað getur þú gert
fyrir mig eða hvað fæ ég í staðinn.
Það er gott að ylja sér við slíkar
minningar um ástríka móður.
Að lokum vil ég þakka forsjóninni
fyrir að hafa átt slíka móður. Fari
hún í friði, friður guðs hana blessi.
Hafi hún þökk fyrir allt og allt. Elsku
pabbi, ég bið guð að leiða þig og
styrkja á erfiðri kveðjustund.
Ykkar
Þórveig.
Það er svo margt sem rennur í
gegnum huga minn þegar ég hugsa
til hennar ömmu minnar, sem nú
hefur fengið hvíldina eftir erfið veik-
indi. Minnisstæðar eru þær stundir
sem ég og Maggi bróðir áttum hjá
ykkur afa á Hornafirði þar sem þið
alkóhólismans sem þekktu ekki
annað en sorg og sút. Þau brostu
sjaldan og sum höfðu dökka bauga
undir augunum. Jóhönnu Magneu
svall móður af ákefð og einlægni
þegar hún reyndi að ljúka upp þó
ekki væri nema broti af því leyndar-
máli sem trúin getur verið við þess-
ar kringumstæður. Hún vissi að
ekkert gat komið sér betur til þess
að svala og metta og hugga litlar
magnþrota sálir en kærleiki Guðs.
Kristur skilur ekki börnin sín eftir
munaðarlaus. Það var viðkvæði Jó-
hönnu Magneu. Hún var eldhugi í
uppfræðslu barnanna um Biblíusög-
urnar og innri merkingu þeirra.
Morgunandaktir hennar líða seint
úr minni.
Það voru Jóhönnu Magneu mikil
vonbrigði að starfið í Kotmúla
skyldi vera lagt niður. Það hefði
ekki átt að koma neinum á óvart.
Þegar ég minntist á þetta við Jó-
hönnu Magneu kom henni fátt ann-
að til hugar en að Satan hefði ver-
ið þar að verki. Ekki var það með
öllu óskiljanlegt. Sú ákvörðun að
skipta á Kotmúla og Völvufelli 11
í Breiðholti var umdeild á sínum
tíma. Varla réðu þrengsli í Fíladelf-
íukirkjunni þessari ákvörðun. Nú
þegar Jóhanna Magnea er kvödd
hinstu kveðju get ég ekki undan
því vikist að varpa fram þeirri
spurningu hvort söfnuðinum hafi
raunverulega verið nauðugur þessi
eini kostur að losa sig við Kotmúla.
Annar kostur var sá að verða við
ósk Samhjálpar um að taka við
rekstri staðarins til þess að halda
áfram hjálparstarfi í þágu barna
alkóhólista. Það hefði verið í anda
Lewi Pethrus-stofnunarinnar i Sví-
þjóð og víkkað hlutverk Samhjálp-
ar.
Jóhanna Magnea mundi nöfn
barnanna í Kotmúla löngu eftir að
hún lét af störfum. Hún bað i ein-
rúmi fyrir velferð þeirra. Sum börn-
in nutu vináttu hennar mörgum
árum eftir að starfið í Kotmúla var
lagt niður. Til marks um þetta er
samtal sem ég átti við hana fyrir
þremur árum í síma. Ég starfaði
þá á meðferðarstofnun Samhjálpar
í Hlaðgerðarkoti. Börnin hennar
Jóhönnu Magneu í Kotmúla voru
orðin fullorðin og sum þeirra höfðu
komist í kast við lögin. Jóhanna
Magnea var að leita úrræða fyrir
þau hjá Samhjálp. Hún átti sér
þann draum að ungir afbrotamenn
gætu afplánað dóm í Hlaðgerðar-
koti. Þá gætu sumir þeirra sem hún
þekkti með nafni átt þess kost að
bjargast.
Ég sendi vinum og vandamönn-
um Jóhönnu Magneu Sigurðardótt-
ur mínar innilegustu samúðarkveðj-
ur. Guð blessi minningu hennar.
Brynjólfur Ólason.
bjugguð alla tíð nema síðustu árin,
þá fluttuð þið til Reykjavíkur. Það
var mikið ferðalag fyrir litla stelpu
að fara austur með flugvél en eftir-
væntingin var miki. Það var alltaf
líf og fjör í kringum þig. Heimilið
þitt var alltaf fullt af fólki, ættingj-
um og vinum. Þú sem varst svo
dugleg tókst þessu öllu með jafnað-
argeði. Ég sé þig fyrir mér í eldhús-
inu að útbúa mat eða eitthvert bak-
kelsi því enginn mátti fara svangur
frá þér. Ekki má ég gleyma hænun-
um, gæsunum og öndunum sem þú
varst með, það þurfti að gefa þeim
að borða og tína eggin. Fékk ég oft
að koma með þér og hjálpa til, hafði
ég mikla ánægju af þessum stundum
með þér. Þú og afi voru með útung-
unarvél heima og gátum við krakk-
arnir horft á ungana klekjast út, það
þótti okkur aldeilis spennandi. Aldrei
varstu óþolinmóð við okkur krakk-
ana þó mörg værum og hávær.
Synir mínir fengu gott tækifæri
að kynnast þér því styttra var á milli
okkar eftir að þú fluttist suður. Allt-
af var komið við hjá langömmu og
afa þegar farið var til Reykjavíkur.
Gaman var þegar þið afl komuð vest-
ur til okkar í Stykkishólm og við
fórum út í Purkey. Það var aldeilis
glatt á hjalla og þú hrókur alls fagn-
aðar. Við þökkum ömmu og
langömmu góðar stundir. Megi góður
Guð blessa hana og ástvini hennar.
Ragna Sólveig og fjölskylda.