Alþýðublaðið - 03.01.1934, Qupperneq 2

MIÐVIKUDAGINN 3/ JAN. 1934.
AL>tDUBLADIÖ

| Vlðsbifti ðagsins. |
KJARNABRAUÐIÐ ættu nJlÍT
að nota. Pað er boll fæða og ó-
dýr. Fæst hjá Kaupfélags-brauð-
garðinHÍ í Bankastræti, sími 4562.
Geymsla. Reiðhjól tekin til
geymslu. örninn, Laugavegi 8 og
20, og Vesturgötu 5. Simar 4161
VerkstceðlO „Brýnsla‘%
Hverfisgötu 4
(hús Garðars Gíslasonar),
brýnlr ffill eggjárn.
Simi 1987.
Trillofanarhringar
ált af fyriiliggjandi.
Haraldur Hagan.
Sími 3890. — Austurstræti 3.
Verkamannafðt.
Kanpnm pamlan kopar.
Vald. Poulsen,
Klapparstíg 29. Sími 3024.
HANS FALLADA:
Hvað nú —
ungi maður?
Islenzk þýöing eftir Magnm Ásgeirsson.
Ágrlp al þvf, sem á nndan er komlðt
Pinneberg, ungur verzlunarmaður i smábæ 1 Þýzkalandi, ler ásamt Pússer
vinstúlku sinni tll læknis, til pess að vita, hversu högum hennar sé komið og
fá komið í veg fyrir afleiðingar af samvistunum ef með þurfi. Þau fá þær
leiölnlegu 1 pplýsingar,að pau hafi komið of seint. Það verður úr, að Pinneberg
stingur upp á pví við Pússer að pau skuli glfta sig. Hán lætur Sér pað vel lika,
og Plnneberg verður henni samferða heim til fólksins hennar, fátækrar verka-
mannafjðlskyidu I Platz. Þetta er efni „forleiks” sögunnar. Fyrsti þáttur hefst á
bvi, að pau eru á „bráökaupsferð" til Ducherov, par sem pau hafa ieigt sér íbáð.
Þará Pinnebérgheima. Pásser tnkur eftir pví, að Pinneberg gerir ser far um að
feyna pvi að pau séu gift.'Hán fær pað loksins upp ár honum, að Kleinholz,
ka pmaðminn, sem hann vinnur hjá, vilji fyrir hvern mun láta hann kvænast
Maríu dóttur sinni, til að losna'jvið hana aö heiman. Kleinholz sjálfur erdrykk-
feldur og mislyndu og Irrna háns mesta* skass jog dóttirin lika. Pinneb. óiíast
að mi sa rrtvinnuna, ef þa.r kornist að kvönfangijhans.
Hún skilur eyðu eftir í þiBiijri von að dreinguifen sfcflifll vLífcu.
nafnið sitt undir. Og af [iví að onn þá, enjn .þá er hálftími, þangað'
til hann kemur heim, inær hún í bók, sem huin befir keypt sér
fyrir hálfum mánuði. „Hirun heilagi leyndardómur móðerni;sá[ns“
heifir hún. Hún fier að lesa, og það korna hrufckur á tönui'ð.
„Já, sæluríkir, sólbjartir dagar renna upp, þegar von er á litlu
barni í fLie;imi:nn.. Þ,að er náðargjöf náttúrunnar og fylling í ,-eyður
hins maninlega ófullfcomie,ika.“
Hún reynir að skiija þetta, en ,getur það ekkij'i. Hírnní önis't;
þietta svo hræðilega flókið, og þar áð auki á þetta ©iginlega lekkij
við Dengsa sérstaklega. Svo fcemur erindi:
Ö, þú barnsins yndisglíaði ’ munjiur,
ieinfieldn,iininar vizkubruninur!
Fuglsins kvæöj og kvak í grænum skóg
kantu og skilurðu eins og Salómó.
Hún les það hægt yfir nokkrum sinnum og skilur það 'ekfkii
heldur; en þietta er sarnt svo fallegt. Og hún hallar sér afjtur á
bak, því að það setur eins og einhvenn drunga að henni stöku
sinnum. — Og hún raular með augun aftur:
„Fuglsins kvæði og kvak í grænum skóg
kantu og skilurðu eins og Salómó." — —
Það hiýtur ,að vera það yndislegasta sem tii er, hugsar ’hún
mieð sér. Já, Dengsi skal verða glaður og kunna fuglamái eins og
sjálfur Saliomion.--------
„Matinn! miatiinn!" kallar drengurinn, áður en hann er fcohiinn
inn úr dyrunum,.
Hún hlýtur að hafa sofið. „Miðdagsmatinn?" hugsar hún og
rís hægt upp,. „Bíddu augnablik, Hannes; ég kem strax með
hann á borðið," segir hún og flýtjr sér fram í eldhúsið.
„Við fáum gular haunir. Má ég setja pottinn á borðið? * Ég
get líka vel náð í súpuskálima."
„Komdu bara með pottinn. Ég get breitt dúkinn á borðáð á
meeðain," segir Pimneberg.
„Pússer eys baununum, á diskana. „Sýnist þér þær ekki ve'Kj
nokkuð þuninar?" spyr hún með beyg í rómnum. En drengurinn
huggar hana míeð því að segja, áð þær séu viist ieinis og paf:
eigi að vera og flýtir sér að bita kjötið niður á diiskinin ei'nn, því
að hann er orðiwn glorhungraður. Hún smakkar á baununum.
„Ó, guð minn góðun, hvað þær eru þuininar!" kaílar hún ósjálf-
rátt upp yfir sig. „Og saltið!" Hann slepjpir líka sketiðininji, uog
augu þeirra beggja mætast þatlna yfir brúna. bunapottinum. „Og
ég sem ætlaði að gieua þær -svp góðar!" kjöklnar aiimlnig'jia
Pússer. „Ég keypti hálfpund af baunum, hálfpund af kjöti og'
beilpund af beinum."
Hann er staðiiran upp og hrærir hugsandi í pottinum nreð stóru
ausunni. „Maður Hmniur að eiiras balun og bamn á stangli. .Hvað
settir þú mikið vatn i pottimin, Pússer?"
„Þetta hlýtur að vera baununum að kerana; þær soðna ekki."
fæst á þessum stöðum:
Austurbænum:
Alþýðubrauðgerðinni Lauga-
vegi 61.
BrauQfr og mjólkur-búðinni á
Skólavörðustíg 21.
Miðbænum:
Tóbaksbúðin á Hótel Borg.
Brauða- og Mjólkur-búðinni
hjá ^örubilastöðinni.
Tóbaksbúðinni í Eimskipa-
féiagshúsinu,
Vesturbænum:
Konfektsgerðinni Fjólu, Vest-
urgötu 29.
Brauða- og mjólkur-búðunum á
Vesturgötu 50,
Framnesvegi 23.
Happdrætti
■*
Háskóla íslands
Sala happdrættismiða hófst í gær.
RITDÓMAR ALÞ ÝÐ UBLAÐSINS:
Lilja.
Krists drápa konungs, tírœð eftir Eystein Ásgrímsson,
Kanóka af reglu heilags Augustini i Helgisetri, Guð-
brandur Jónsson bjó undir prentun.
„Aliir vildu Lilju kveðið hafa"
segir gamialt orðtæki, og að vísu
hafia þeir timar verið með ís-
lienzku þjóðihni, að Lilja, þetta
fiorna helgikvæði frá 14. öld,
hefir notið almennra yirasælda,
sökum trúarhita síns, andagiftar
og skálidlegrar snilli, siem þar
kemur fram. Þeir tímar eru liðraÍT.
Raúnar hafa fræðimenn, þeir, er
Lilju þekkja, yfirleitt sama álit á
henni og forðum var haft, að því
er tekur til skáldlegrar andagift-
ar höfundarins og meðfierðar hains
á binu heilaga efni, en almieniniing-
ur þekkir ekki Lilju og vili eklkji
Lesa hana, þótt hann ætti þess
kiost. Valda því margar orsakir.
svo ®em breyttur tíðariainidi og
smekkur, breyttar skoðaraix á
trúmálúmv og loks það, að þeir
eru alt of fáir, sem kunna að
meta sraildiraa, þegar hún birtist
fyrir utan þeirra eigin hjörð, hóp
éða flokk. Og þó er þetta skaði,
því að Lilja er góður skáidiskap-
ur og efni heranar er hin'ra stór-
kostlega sjónleikur tilvemninar.
séður út frá sjónarmiði, sem ríkti
um aldaraðir í hinum vestræna
heimi og á sér enn rík ítök í
hugum manna. En til þeiíra, sem
alvarlega hugsa og vilja kynna
sér, hvað menniimir hafa háleit-
ast hugsað og fegurst sagt um
ráðgátúr mannlífsilns og tilverúnn-
ar, á Lilja alt af erindi. —
Nú hefir dr. Guðbrandur Jóns-
aon tekið sig til og gefið út, eða
réttara sagt búið undir preratun,
Lilju, í rrajög prýðilegri útgáfu.
Er þar fyrst formáli eftir dr. Guð-
brand, og skýrir hanin þar frá
'regfum þeim, er hann hefir fylgt
um útgáfuna. Eru þær mjög skyn-
fsamiegar, sér í Lag'i í útgáfu, sem
ætiuð er almenningi. Þá er kvæð-
ið sjálft, og er því skift í kafla
eftir efnirau og stuttort efinisyfirliit
hvers kafla framan við hann. Yf-
Yirlieitt virðist mér útgef. hafa
tekist vei um frágang allan, val
á mili leahátta o. s. frv., en
aúðvitað er, að öilum getur yfir-
sézt, og virðist mér svo hafa farið
fyrir dr. Guðbr. á nokkrum stöð-
um. T. d. stendúr í handritunum
brár eða bnjúr í 33. erindi == ljóm •
ar);
„skygnast s^em þá er glerið í
gegnum
geisli brár fyrir augum várum,"
enda sést það á ríminu, að svo
á að vera, en ekki brá, eins og í
þessari útgáfu stendur. I 98. er-
iradi virörtst mér hann hafa venið^
óheppiinn, er haran vaidi lesmát-
ann fel\a í stáðiinin fyrir selja, sem
á auðsjáanlega að mynda erada-
rím við velja, telja og dveljai
Ög flieira mætti til tína, en yfiir-
leitt er frágangurimn prýðilegur.
Þá er ritgerð um bróður Ey-
steira Ásgrímssora og Lilju eftir
útgefandiaran. Kemur haran, þar
frarn með nýja skoðun á því.
hver og hvar Eysteinn munku.r
hafi verið, og þótt ég verði að
isegja, áð mér finnist ekki afbrot
þau, sem sagt er að Eysteinn
Þykkvabæjarmúnkur hafi framið,
þurfi að vera því til fyrirstöðu,
að hann hafi ort Lilju, þá virðist
mér dr. Guðbrandur færa svo
mikil önnur rök fyrir sírau máli.
áð ég mun hér eftir hafa það
fyrir satt, a|ð hann fari með rétt
mál í þessu efni. Eran fremur
sýrair hanin fram á, aö Lilja sé
Kristskvæði, en ekki eiginlegi
Maríukvæði. ■
Bókaverziun Sig. Kristjánssiorar
ar hefir fcostað útgáfuna, og hafi
nú allir, er að herani hafa: staðið,
þöfck fyrir.
Jakob Jóh. Smári.
Fimtudag kl, 8.
.Naðar og kona'.
Alþýðusjónleikur i 5 þáttum.
Aðgöngumiðasala i dag frá
kl. 1—7 og á morgun frá
kl. 1.
Sími 3191.
Nye Daiske af 1864.
Líftryggingar og brnnatryggingar.
Bezt kjör.
Aðalumboð fyrir ísland:
Vðtryggingaskrifstofa
Sigfúsar Síshvatssonar,
Lækjargötu 2. Sími 3171.