Morgunblaðið - 17.08.1997, Qupperneq 40

40 SUNNUDAGUR 17. ÁGÚST 1997
MORGUNBLAÐIÐ
BREF
TIL BLAÐSINS
Dýraglens
Kringlan 1103 Reylgavik • Sími 569 1100 • Símbréf 569 1329
-vf /Hée<5ER>R> v
ÁJ EMéétHBLOAÐ Þ&IR. sédV^.^J
i í ICAPPHL4UPI AS> þESSUMÍ
ffl KLern Þ/i/zha 'I
í^etv- ------L
—
01997Tríbune Media
Áll rights reserved.
Services, Inc.
Grettir
KAFFI. Besn /MeSKUNAR- )
OJLVWCUfclWN - - FAAJí HirAEtH- J
Tommi og Jenni
Ljóska
Smáfólk
l'M 6ETTIN6 Y YOU ^
50 I PON'T / DON'T EVEN
TRU5T ( TRUST
ANVB0DT.
\7f
X TRU5T YOU
ABOUT A5 FAR A5
Y0U CAN THROU)
THAT BLANKET..
Ég er hætt að treysta Eg treysti þér um
nokkrum. Treystirðu ekki það bil eins langt og
einu sinni mér? þú getur kastað
þessu teppi...
MY 5I5TER TRU5T5
ME EI6HT FEET..
Systir mín treystir mér
átta fet...
List á Stokkseyri
Frá Steingrími St. Th. Sigurðssyni:
VEITINGASTAÐURINN á strönd-
inni heitir „Við fjöruborðið“. Raun-
ar er þetta gamla björgunarskýlið,
þar sem sér yfir brim og boða í
ýmsum veðrum við suðurströndina
sem sumir kalla La Costa Brava.
Hún Ruth af Skaganum, aðflutt á
Stokkseyri, hefur rekið þar kaffihús
með listagalleríi, sem hefur sérstakt
aðdráttarafl einkum og sér í lagi
um þessar mundir: Það er langt
síðan sá er þetta skrifar hefur hrif-
ist jafnmikið af málverkasýningu
eins og þessari sem Gróa Bjarna-
dóttir heldur með þokka.
Birtan; varmi; gleði; kyrrlát
spenna - þetta einkennir mörg verk
hennar, kemur hvað skýrast fram
í mynd hennar „Kona“. Hestamynd-
in „Vetrarstillur“ er upplifun, gædd
sjarma. Sjálfur keypti greinarhöf-
undur myndina „I þokunni" sem
minnir á austurlenzkt ævintýri.
Gróa er listakona án tilgerðar. Hún
er lifandi, gerir lifandi myndir.
Heiður sé Ruth fyrir menningarátak
hennar á Stokkseyri. Heiður sé
Gróu fyrir hennar skerf.
STEINGRÍMUR ST. TH.
SIGURÐSSON,
Krummahólum 6.
Kvótinn, höftin og
hugbúnaðurinn
Frá Guðmundi Erni Jónssyni:
FYRIR nokkru las ég bók um Pálma
í Hagkaup eftir Hannes Hólmstein
Gissurarson. Pálmi er eflaust einn
merkasti íslendingurinn sem uppi
hefur verið á þessari öld og sá mað-
ur sem „bætti lífskjör íslensks al-
mennings meir en öll barátta verka-
lýðsleiðtoga“.
Hannes fjallar í bók sinni um bar-
áttu Pálma við höftin. Þá var mönn-
um úthlutað innflutningsleyfum og
„hvergi var staður fyrir þá sem hefja
vildu rekstur og skora þá, sem fyrir
væru, á hólm“ og hafí það haft í för
með sér mikla stöðnun í verslun.
Nú fyrir stuttu las ég svo grein
Hannesar um veiðigjald þar sem
hann rekur kosti þess að úthluta
mönnum veiðileyfum til eignar. Eg
get ekki séð neinn eðlismun á þessu
tvennu, að úthluta mönnum veiði-
leyfum og innflutningsleyfum til
eignar. I báðum tilfellum er jafnerf-
itt fyrir nýja menn að komast inn
í atvinnugreinina. Það geta þeir ein-
ungis gert með því að kaupa þá sem
fyrir eru út úr rekstri.
Ég er aftur á móti sammála
Hannesi um að nauðsynlegt sé að
nýir eigi sem auðveldast með að
heija atvinnurekstur. Það er eflaust
erfitt að sýna fram á að það sé þjóð-
hagslega hagkvæmt en það sem
hefur sannfært mig er meðal ann-
ars vöxtur í hugbúnaðarframleiðslu
hérlendis. Það er grein sem auðvelt
er að komast inn í án mikilla fjárútl-
áta og hefur á síðustu árum vaxið
gífurlega. Aftur á móti veit ég ekki
um eitt einasta útgerðarfyrirtæki
sem hóf rekstur eftir að eignarkvóti
var tekinn upp.
Eru núverandi útgerðarmenn
endilega þeir hæfustu til að stunda
útgerð? Væri ekki hagur í því að
nýjum mönnum yrði gert auðveldara
að komast inn í þessa grein eins og
forðum er Pálmi heitinn fór í versl-
unarrekstur?
GUÐMUNDUR ÖRN JÓNSSON,
Bæjartúni 13, Kópavogi.
Misheyrn Asgerðar
Frá Önnu Maríu Þórisdóttur:
ÉG GET ómögulega stillt mig um
að svara bréfi sem Ásgerður Jóns-
dóttir sendi Morgunblaðinu og birtist
13. ágúst sl. Þar ásakar Ásgerður
mig um þágufallssýki sem komið
hafí fram í sögu minni Sumarbústað-
ur á fimmtán fótum sem lesin var
í Ríkisútvarpinu 22. og 23. júlí sl.
Þarna er um alvarlega misheyrn
Ásgerðar sjálfrar að ræða. Hún full-
yrðir að lesið hafi verið „samþykktu
því“ sem var í raun „samsinntu því“
og stendur bæði í handriti mínu og
var lesið þannig í útvarpinu. Ég hef
stundað ritstörf undanfarin 36 ár.
Margt má sjálfsagt að mínum skrif-
um finna en ég held að seinast af
öllu yrði ég sökuð um þágufallssýki.
Ásgerður segir að „fjas um sumar-
bústað á fimmtán hjólum sé þunnur
þrettándi" (í samanburði við söguna
Mömmu litlu sem var lesin næst á
undan). Það má vel vera. En aftur
kemur fram villa hjá Ásgerði því
auðvitað var aldrei minnst á sumar-
bústað á fimmtán hjólum.
Mér þykir vænt um þessa litlu
sögu mína. Þar koma hvorki fram
skrípalæti né æsingur, heldur leit-
aðist ég við að iýsa þáttum í ís-
lenskri náttúru og þjóðtrú sem
mörgum yfirsést í sunnu-
dagssjoppuferðum. Ég var mjög
ánægð með prýðilegan lestur
Guðnýjar Ragnarsdóttur og þakklát
útvarpinu fyrir að hljóðskreyta sög-
una skemmtilega.
ANNA MARÍA ÞÓRISDÓTTIR,
Ofanleiti 3, Reykjavík.
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
til birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.