Alþýðublaðið - 16.12.1920, Qupperneq 1

Alþýðublaðið
Gefiö dit a«f Alþýduflokknum.
1920
Iftasalaa á islenskum
skipnm.
í Alþýðublaðinu i dag er það
Iborið tíl baka af skip .tjóranum á
ÍLagarfossi og einum háseta, að
skipið hafi „að óþörfu“ tafist á
Siglufirði, er skipið var þar síðast.
l>essi afturköllun stafar af því, að
nýlega stóð í sama blaði smá-
Idausa um það, að farþegar er
komu með nefndu skipi hefðu
kvartað undan drykkjuskap yfir-
manna skipsins á Siglufirði.
Eg ieiði alveg hjá mér að ieggja
nokkurn dóm á það, hvað réttast
<er í þessum orðróm, en það gefur
mér tilefni til þess að ræða iítið
eitt um það, hve íjarri það er
öllu lagi að leyfa vinsöiu á skip-
um Eimskipafélagsins.
Veitum því bara athygli, hve
mikil freisting það er drykkfeid-
um mönnum, að sjá vín haft um
hönd, meira og minna, i milli-
fierðum. Og enn fremur, athugum
það, hve auðvelt er fyrir brytana
á þessum skipum, að nota sér á-
fengisfýsn hérlendra manna, og
hve eðlilegt i sjálfu sér það er,
að þeir noti hvert tækifæri sem
gefst til þess að mata krókinn;
ekki sízt vegna þess, að lögreglu
eftirlitið er eins bágborið eins og
það er.
Sem dæmi um skyldurækni
sumra yfirvalda þessa lands, var
'það i sumar i frásögur fært, að
Gullfoss sigldi frá Eskifirði til
Siglufjarðar nýkominn frá útlönd-
um, án þess að víabirgðirnar á
skipsfjöl væru innsiglaðar, og voru
þó tvö yfirvöld farþegar með skip-
inu; annað þeirra sjálft yfirvaldið
á Eskifirði, sem að lögum bar
skylda til að innsigla nefndar
birgðir.
Það fór líka svo í þessari ferð,
að brytinn á Guilfossi var sekt-
aður og með honum einn af þjón-
um hans. Þetta og annað eins
mú ekki koma fyrir á skipum
Fimtudaginn 16. desember.
Eimskipafélags íslands, og það
verður að gera þá kröfu til stjórn
ar féiagsins, að hún láti ekki verka
menn félagsins brjóta landslögin
óátalið frá hennar hendi. Enda
varla gerandi ráð fyrir því, að
hún átelji ekki slfkt athæfi.
tJm drykkjuskap yfirmanna yfir-
leitt, er ekki að tala. Hann má,
allra hluta vegna, ekki eiga sér
stað, hvorki við land eða á sigl
ingu. Og er vonandi að engin
brögð séu að honum nú sem stend-
ur, enda verður að kretjast þess,
að þeir yfirmenn sem gera sfg
seka um óregiu, verði tafarlaust
sviftir stöðu sinni. Þeim er ekki
trúandi fyrir mörgum mannslífum
og þeim er ekki trúandi fyrir því,
að sigla skípum vorum klakklaust
meðfram hálf vitalausum ströndum
landsins i náttmyrkri og stórhrið-
um. Enn eitt er að athuga við
drykkjuskap yfirmanna á skipum,
en það er það fordæmi sem þeir
gefa undirmönnum sinum, og ioks
er haan hreint og beint hnekkir
á virðingu þeirra. Hvernig getur
t. d. skipstjóri eða stýrimaður,
sem rambar ósjálfbjarga um stjórn-
pallinn, búist við þvi ad honum
sé hlýtt, eða að nokkur hugsandi
og ærlegur maður vilji ráða sig á
skiprúm hjá honum. Yfirmennirnir
verða að hafa það hugfast, að
venjulega dansa limirnir eftir höfð
inu, en aldrei hið gagnstæða.
Þeim ber siðferðisleg skylda til
þess, að vera fyrirmynd í öllu á
skipsfjöl, og það hvílir þung á-
byrgð á þeim, þegar þeir taka á
skip sín háltþroskaða unglinga,
en kenna þeim svo ekkert annað
en. stórmensku, hroka og óreglu,
i staðinn fyrir að ala þá upp i
karlmensku, iðjusemi og reglusemi
í hvívetna. . Og ábyrgðin hvilir
ekki eingöngu á herðum yfirmanna
skipsins, heldur i raun og veru
miklu fremur á stjórn þess félags,
sem réði slfka menn á skip sín,
eða léti afskiftalaust þó þeir æ á
æ ofan gerðu sig seka um vel-
sæmisbrot og jafnvel lagabrot.
290 tölubl.
Þetta, sem eg hér að ofan hefi
minst á, má með engu móti eiga
sér stað, hvað þá að festa rætur,
á skipum Eimskipafélags íslandc.,
þvf þá yrði vandséður gróðinn aff
því þjóðþrifafyrirtæki.
Þess vegna: Burt með áfengi::-
söluna i skipum félagsins, og burifc
með þá menn úr ábyrgðarmiklum
stöðum félagsins, sem gera ssg
seka um brot á þeim einu íslenzbo
Iögum, sem verulegt siðferðisIegR
gildi hafa, hvort sem þeir eiga
að rika eða fátæka aðstandendur..
Við megum ekki við þvi, að stofna
lífi manna að óþörfu i háska, meö
gálauslegri meðferð á jafn mikils-
verðu máli og hér um ræðir. Og
eg geri ráð fyrir að stjórn félags-
ins sjái sér fært að fylgja fram
þessu máli þegar á næsta félags-
fundi. ‘4/ra
Ingólfur Jönsson.
Stúðeaiaráð.
Nýlega hefir verið stofnað stú-
dentaráð hér við háskólann, eins
og nú er að ryðja sér meir og
meir til rúms við ýmsa stærstu
og bestu háskóia erlendis. Stú-
dentaráð voru áður til, t. d. viö
háskólana i Kristjaniu og i Kaup-
mannahöfn; þar var það staðfesl
af háskóiaráðinu árið 1917 og
hefir siðan unnið mikið og þarft
vcrk í þágu stúdenta og stúdenta-
lífsins, enda er verkefnið auðvitaö
meira og margbrotnara við stóra
háskóla og fjöimenna, enhérmundi
verða, þar sem kynningin er meiri
fyrir.
Hér hefir undirbúnlngur stó*
dentaráðsins verið sá, &ð f fyrra-
vetur flutti Vilhj. Þ. Gíslason er-
indi t stúdentafélagi háskólans um
þessi ráð, sarf þeirra og sögu er-
lendis og starfsmöguleika þeirra
hér, og Iagði til að reynt yrði aö
koma slfku ráði á við háskólann