Morgunblaðið - 09.10.1997, Síða 43
MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
FIMMTUDAGUR 9. OKTÓBER 1997 43
-
Gunnars var óbrigðul og stöðug
og virtist ekkert geta raskað
henni. Þetta skapaði okkur hinum
mikið öryggi, ekki síst þegar á
söngpallinn var komið. Alltaf
mátti treysta röddinni hans og við
minnumst þess ekki á öllum söng-
ferli kvartettsins að lag félli, sem
kallað er, eða yrði óhreint en það
var Gunnari að þakka öðrum
fremur sem hafði frábæra radd-
hæð og næmt tóneyra. Röddin var
jafntær, hvort sem sungið var
veikt eða sterkt.
Gunnar var líkamlega sterk-
byggður og segja má að söngrödd
hans hafí verið það einnig. Röddin
var alltaf í formi, ætíð var hann
tilbúinn ef flautað var til leiks,
hvernig sem á stóð, jafnvel þótt
hann kæmi svefnvana af nætur-
vakt í lögreglunni á æfingar. En
Gunnar söng ekki bara í kvartett-
inum Leikbræðrum. Hann söng í
fjölmörgum kórum, svo sem Karla-
kór Reykjavíkur, Karlakómum
Stefni, Söngsveitinni Fflharmóníu,
Þjóðleikhúskórnum og að sjálf-
sögðu Lögreglukórnum, með sam-
starfsmönnum sínum, svo og fleiri
kórum. Hann var umsetinn af
söngstjóram kóranna, allir vildu
hafa í sínum röðum þessa einstöku
náttúrurödd. Gunnar lærði ekki að
syngja nema lítillega í einkatímum.
Sönghæfni hans var meðfædd
guðsgjöf. Gegnum árin söng hann
einsöng við fjölmörg tækifæri, á
skemmtisamkomum, við kirkjuat-
hafnir og víðar og hlaut þá jafnan
verðskuldað lof fyrir. Leitt er til
þess að vita að lítið sem ekkert
er til af upptökum með rödd hans
einni. Hann tranaði sér ekki fram
og upptökutæki fyrri tíma vora
óvíða tiltæk.
Af allri þessari söngstarfsemi
eignaðist Gunnar marga góða vini
og gildan sjóð góðra minninga.
Mest af öllu mat hann þó Leik-
bræður og þátttöku sína þar.
Kvartettinn var honunj til hinstu
stundar eins og angandi gróður-
reitur sem aldrei fölnaði. Það
gladdi hann því mjög þegar upp-
tökur með söng kvartettsins voru
endurútgefnar fyrir fáeinum
árum.
Nokkrum dögum áður en Gunn-
ar lést, þá helsjúkur orðinn,
hringdi hann til okkar félaganna
tveggja, sem rita þessar línur, og
minnti okkur á að daginn eftir
yrði útvarpsþáttur með Leik-
bræðrum, við skyldum muna eftir
að hlusta. Svo kær var honum
þessi minning.
Við þökkum honum hversu mik-
ils hann mat kynni okkar og þökk-
an, einkum eftir að 10-15 stúdentar
fluttu upp á stúdentagarðinn á Sogni,
en íslendingar höfðu forgang að 10
herbergjum, vegna gjafar Guðrúnar
Brunborg. Ólafur Einar Ólafsson og
Þórey Kolbeins komu til Óslóar 1948.
Ólafur Einar var í veðurfræðinámi.
Þegar ég kom til Óslóar leit íslending-
anýlendan á Ólaf Einar og Þóreyju
sem par, enda giftust þau 1955. Við
Ólafur Einar urðum brátt bestu vinir
og stundum var Bakkus með í ferð.
Að sjálfsögðu hitti ég Þóreyju oft.
Fyrstu árin eftir að þau stofnuðu
heimili á íslandi var ég heimagangur
á heimili þeirra, þegar ég var á land-
inu. Heimilisbragurinn var léttur og
stutt í gamanmál og bros.
Er ég kom alkominn heim 1963,
þá búinn að stofna eigin Qölskyldu,
fækkaði heimsóknum í amstri dag-
anna. Tíminn fór í húsbyggingar
o.fl. Ekki slitnaði þó sambandið. Við
hittumst alltaf af og til og breyttist
það ekkert eftir að Olafur Einar lést,
langt um aldur fram, 1974.
Þórey vann hjá Flugleiðum og
vegna fyrri kynna leitaði ég stundum
til hennar vegna skipulagningar á
ferðum. Eftir lát konu minnar
breyttist samband okkar, við hitt-
umst oftar og töluðumst við í síma
langar stundir, en eins og fyrr gat
langur tími liðið milli funda.
Þórey veiktist síðastliðið haust af
þeim sjúkdómi sem dró hana til
dauða. Eftir að hún var orðin veik
komu tímabil þar sem við töluðumst
aðeins við í síma. Eftir að hún lagð-
um honum fyrir samfylgdina á
vængjum söngsins um árabil. Þessi
fáu minningarorð um vin okkar
Gunnar Einarsson era einungis
helguð söngnum sem var svo ríkur
þáttur í lífi hans og gaf honum
og öðram svo fjölmargar gleði-
stundir. Tveir félagar úr kvartett-
inum Leikbræðram era nú fallnir
í valinn; Torfí Magnússon, 1. bassi,
lést árið 1990, 71 árs að aldri, og
nú Gunnar Einarsson, 1. tenór,
einnig 71 árs að aldri. Ljúft er að
minnast þeirra beggja meðan við
tveir sem eftir lifum njótum minn-
inganna við kvöldsólareld. Við
kveojum Gunnar Einarsson með
þakklæti fyrir tryggð og vináttu í
meira en hálfa öld, svo og fyrir
sönginn og samverastundir allar.
Aöstandendum öllum sendum við
innilegar _samúðarkveðjur.
Ástvaldur Magnússon,
Friðjón Þórðarson.
Um og upp úr miðri þessari öld
voru mikil umsvif í Gufunesi.
Bóndinn þar, Þorgeir Jónsson, var
stórtækur kúabóndi og landsfræg-
ur hestamaður. Gestkvæmt var
þar með afbrigðum og öllum tekið
fagnandi. Einn þeirra sem oft sótti
Gufunesbóndann heim var Gunnar
Einarsson. Með þeim ríkti einlæg
vinátta sem stóð á gömlum merg.
Gunnar kom ekki bara til þéss að
njóta þar vináttu og veitinga, hann
kom ekki síður til þess að taka
þátt í bústörfunum; gegningum,
heyskap, smalamennsku og hveiju
öðru sem til féll og sinna þurfti.
Einkenni Gunnars voru glaðværð
og góðmennska. Heimsóknir hans
voru ætíð tilhlökkunarefni. Hann
hafði fengið undurfagra tenórrödd
í vöggugjöf og þær stundir komu
sem við fengum að njóta hennar.
Það eru okkur sem nutum ógleym-
anlegar og þakkarverðar stundir.
Það voru fleiri en þeir sem með
honum voru í Gufunesi sem nutu
hinnar fögru raddar hans. Hann
söng í hinum landsþekkta kvartett
Leikbræðrum sem hljómaði oft og
hljómar enn á öldum ljósvakans
og þjóðin tók ástfóstri við. Einnig
söng hann einsöng með ýmsum
karlakórum. Þessi fáu orð era
skrifuð til þess að færa Gunnari
að leiðarlokum þakkir fjölskyld-
unnar í Gufunesi. Minning hans
lifir með okkur og rödd hans mun
halda áfram að hljóma, þökk sé
nútímatækni og ný rödd hefur án
efa bæst í himnakórinn og verið
vel fagnað.
Örlygur Hálfdanarson.
ist inn á Grensásdeild heimsótti ég
hana sem oftar og sagði hún þá:
„Það er ekki mikið að sjá, gamla
kerlingu í hjólastól."
Ég mun sakna vináttu hennar og
húmors, sem yfírgaf hana ekki í
veikindum hennar, og sendi börnum
hennar og ættingjum innilegar sam-
úðarkveðjur.
Jens Tómasson.
Þórey Eyjólfsdóttir Kolbeins hóf
störf hjá Loftleiðum árið 1962 og
starfaði síðan hjá Flugleiðum í sölu-
deild þar til hún lét af störfum sakir
aldurs. Samviskusemi, stundvísi og
ákveðni var Þóreyjar aðalsmerki.
Hún vann brautryðjendastarf við
móttöku erlendra ferðamanna til ís-
lands og sá til þess að þeir fengju
þá þjónustu sem þeir óskuðu eftir.
Einnig var hún til margra ára aðal-
tengiliður okkar við farþega í leigu-
flugi til Kanaríeyja. Hvem hefði
grunað að Þórey ætti ekki mörg við-
burðarík ferðaár framundan þegar
við kvöddum hana hinn 5. febrúar
síðastliðinn á sjötíu ára afmælinu
hennar.
Við samstarfsmenn þínir þökkum
þér samfylgdina og hörmum það að
geta ekki glaðst með þér á efri árum.
Við sendum börnum Þóreyjar og
fjölskyldum þeirra innilegar samúð-
arkveðjur.
Samstarfsmenn söludeildar
Flugleiða.
ÞURÍÐUR SVAVA
ÁSBJÖRNSDÓTTIR
GUSTA V ADOLF
BERGMANN
+ Þuríður Svava
Ásbjörnsdóttir
fæddist á Dísastöð-
um í Sandvíkur-
hreppi 30. mars
1933, hún lést 13.
janúar 1996. For-
eldrar hennar voru
Ásbjörn Guðjónsson
frá Dísastöðum í
Sandvíkurhreppi og
Sigríður Guðmunds-
dóttir frá Sólheim-
um í Hrunamanna-
hreppi. Systkini Þur-
íðar Svövu eru
Hrafnhildur og
Gunnar bæði búsett
í Reykjavík.
Gústav Adolf
Bergmann fæddist á Hámund-
arstöðum í Vopnafírði 19. febr-
úar 1933, hann lést 11. febrúar
1997. Móðir hans var Sigríður
Sveinbjömsdóttir frá Há-
mundarstöðum í Vopnafirði.
Systir Gústavs er Guðbjörg Ols-
en búsett í Reykjavík.
Þuríður Svava og Gústav
gengu í hjónahand 9. október
1954 og fluttust til Suðurnesja
1958. Böra Gústavs og Þuríðar
Svövu eru: 1) Sigurbjöm Svav-
ar, f. 27.7. 1955; kona hans er
Laufey Auður Kristjánsdóttir.
Böra þeirra: Kristján Berg-
mann, f. 1977, Gústav Berg-
mann, f. 1983 d. 1985, Gústav
Adolf Bergmann, f. 1985, Freyr
Bergmann, f. 1987, og Amar
Bergmann, f. 1987. 2) Hjalti, f.
30.6. 1960; kona hans er Mar-
grét Þóra Einarsdóttir. Böra
þeirra: Elsa Rut, f. 1985, og
Helena Svava, f. 1989. 3) Ásdís,
f. 6.6. 1961; eiginmaður hennar
er Helgi Bragason. Böra þeirra:
Sigríður Maggý, f. 1984, og
Bragi, f. 1990. Uppkomin dóttir
Ásdísar er Svava Ingþórsdóttir,
f. 1978, eiginmaður hennar er
Guðmundur Weraer Emilsson.
4y Gunnar, f. 26.11.1962;
ókvæntur og barnlaus.
Gústav og Þuríður Svava
hefðu átt 43 ára brúðkaupsaf-
mæli 9. október 1997. Við, fjöl-
skylda Gústavs og Svövu, vilj-
um heiðra minningu þeirra í
tilefni dagsins.
Gústav og Svava kynntust í
Reykjavík, Gústav þá nýútskrifaður
íþróttakennari frá Iþróttaskólanum
á Laugarvatni, en Svava starfandi
hjá Bókbandinu. Sigríði móður
Svövu leist mjög vel á þennan geð-
þekka pilt, þó ekki væri nema fyrir
hið trausta handtak er þau heilsuð-
ust í fyrsta sinn. Minntist Sigríður
ætíð á þessi fyrstu kynni við
tengdason sinn. Fyrstu hjúskapar-
árin bjuggu þau hjá foreldram
Svövu, þeim Ásbimi og Sigríði í
Reykjavík. Þar fæddist þeim fram-
burðurinn Sigurbjöm. Mikil og náin
tengsl mynduðust á milli gömlu
hjónanna og þeirra Gústavs og
Svövu. Það varð því mikill söknuður
þegar Svava og Gústav fluttust til
Suðumesja. Gústav hafði fengið
starf sem lögreglumaður á Kefla-
víkurflugvelli. Þau bjuggu fyrstu
árin í braggahverfí sem herinn átti
og kallaðist Tumer. Þar bjuggu
einnig Sigurgeir og Guðrún og Sig-
urður B. og Anna, en þessum hjón-
um tengdust þau óijúfanlegum vin-
áttuböndum. Gústav og Svava eign-
uðust tvö böm meðan þau bjuggu
í Tumer, þau Hjalta og Ásdísi. Þrátt
fyrir mikið annríki hjá Gústav fóra
þau nokkuð reglulega í heimsóknir
til Sigríðar og Ásbjöms í Reykjavík
og um langt árabil vora þau þar
um jól þar sem systkini Svövu og
ijölskyldur þeirra komu saman. Þá
var margt um manninn og margar
gleðistundir sem fjölskyldumar áttu
þar saman. Árið 1962 fluttu þau á
Mávabraut 8d í Keflavík. Sigurður
og Anna vinahjón þeirra höfðu flutt
í raðhúsalengju á Faxabraut og
Sigurgeir og Guðrún við hliðina á
þeim eða á Mávabraut 8e. Til marks
um hversu sterk vinátta þeirra var
höfðum við á orði þegar árin tóku
að líða og Svava átti orðið erfítt
með stigana að kannski væri best
að skipta um húsnæði og fara á
eina hæð. Þetta þótti Svövu alveg
fáranleg hugmynd, það að flytja frá
Gunnu, Geira, Onnu og Sigga kæmi
bara ekki til greina. Sama ár og
þau fluttu inn á nýja heimilið fædd-
ist yngsta bamið þeirra Gunnar.
Mávabraut 8d er tveggja hæða rað-
hús og fluttu þau fyrst á efri hæð-
ina en Ieigðu þá neðri amerískum
fjölskyldum. Gústav talaði ensku
eins og innfæddur, og mynduðust
oft sterk tengsl við þessar fjölskyld-
ur sem héldust fram á síðasta dag.
Gústav lagði sig fram við að kynna
fyrir þeim íslenska siði og venjur,
þó ekki væri nema að halda rétt á
kaffíbolla og alltaf var stutt í gálga-
húmorinn er hann sagði einhveijar
tröllasögur. Það var oft glatt á
hjalla hjá þeim hjónum og glaðvær-
um bamahópi þeirra. Þrátt fyrir
mikið annríki á þessum áram
reyndu þau að ferðast um landið
eins og kostur var á sumrin. Þau
höfðu komið sér upp ágætum ferða-
búnaði og Svava saumaði utan um
allt sem hægt var að sauma svo
sem svefnpoka, potta og pönnur.
Þær vora margar tjaldferðimar sem
famar vora á Þingvelli á sumrin.
Gústav beitti á veiðistangimar fyrir
alla og kom þá fram veiðimannseðl-
ið sem var svo ríkt í honum en
Skilafrest-
ur minn-
ingar-
greina
Eigi minningargrein að birtast
á útfarardegi (eða í sunnu-
dagsblaði ef útför er á mánu-
degi), er skilafrestur sem hér
segir: í sunnudags- og þriðju-
dagsblað þarf grein að berast
fyrir hádegi á föstudag. í mið-
vikudags-, fimmtudags-,
föstudags- og laugardagsblað
þarf greinin að berast fyrir
hádegi tveimur virkum dögum
fyrir birtingardag. Berist grein
eftir að skilafrestur er útrunn-
inn eða eftir að útför hefur
farið fram, er ekki unnt að
lofa ákveðnum birtingardegi.
hann fór oft með syni sína á gæsa-
veiðar og kenndi þeim að bera virð-
ingu fyrir náttúranni um leið og
þeir lærðu að umgangast vopn á
skynsamlegan hátt. Svava sá um
eldamennskuna í tjaldinu og alltaf
var heitt kakó og brauð eftir mikla
veiði. Ein ferð var þó sérstaklega
minnisstæð, þá var lagt í heilmikið
ferðalag norður í land á gömlum
Fíat. Vegir og farartæki vora ekki
eins góð og nú enda lentu þau í
miklum ævintýrum. Margsinnis
sprangu dekk, ýmislegt bilaði sem
lagað var á staðnum, húddið fauk
upp og ýta varð skijóðnum upp
sumar verstu brekkumar. Þetta var
ein af þessum ferðum sem vora
endurapplifaðar á hveiju ári þegar
Gústav gafst tóm til að segja frá.
Gústav hafði einstaka hæfíleika til
að segja skemmtilega frá og hvers-
dagslegir hlutir urðu að ævintýram
í meðföram hans.
Bömin uxu úr grasi og þá gerð-
ist Svava dagmamma. Svava pass-
aði böm í 20 ár og var mjög vel
látið af henni í því starfi og til
marks um það gaf Dagmæðrafé-
lagið í Keflavík Sjúkrahúsi Kefla-
víkur leikföng til minningar um
Svövu. Svava var einstaklega
bamgóð kona og hafði yfir að ráða
ró sem bömin skynjuðu fljótt.
Svava passaði líka barnabömin sín
og það var því mikið áfall fyrir
Svövu og Gústav er þau misstu ^
tveggja ára gamlan sonarson sinn
úr heilahimnubólgu. Augasteinn-
inn þeirra sem hafði verið í pössun
hjá Svövu ömmu frá því hann var
nokkurra mánaða og nafni afa
síns. Gústav var ekki aðeins lög-
reglumaður heldur veitti hann for-
stöðu ökuskóla vamarliðsins, þar
vann hann alla tíð í vaktafríunum
sínum. Þrátt fyrir mikla vinnu og
annríki vora þau stöðugt vakandi
yfír velferð barna sinna, tengda-
bama og bamabarna og alltaf var
tekið á móti vinum og ættingjum
með hlýhug og gleði.
Milli hjónanna ríkti mikill kær-
leikur og gagnkvæm virðing.
Gústav kyssti Svövu sína alltaf
eða „mömmu“ eins og hann kall-
aði hana, fyrir matinn, þegar hann
var að fara eða að koma. Það var
mikið áfall er Svava hné niður
daginn fyrir Þorláksmessu 1995,
nýbúin að skila af sér börnunum
í jólafrí. Hún lést þann 13. janúar
1996. Það lagðist þögn yfir Máva-
braut 8d. Gústav varð aldrei sam-
ur eftir þennan missi. Gömul mein
tóku sig upp aftur og lést hann
úr krabbameini þann 11. febrúar
1997. Innilegar þakkir viljum við
senda Lögreglukórnum og lög-
reglunni á Keflavíkurflugvelli fyr-
ir þeirra þátt í að gera jarðarför
Gústavs svo virðulega.
Elsku mamma og pabbi, það er
afar sárt að sjá á eftir ykkur og
heyra ekki lengur hláturinn og
gleðina sem var svo rík á heimili
ykkar og við fengum að njóta alla
tíð. Margar góðar minningar eig-
um við um ykkur sem við varðveit-
um í hjörtum okkar. Við kveðjum
ykkur með virðingu og þakklæti.
Sigurbjöm, Hjalti, Ásdís,
Gunnar og fjölskyldur.
Crfisdrykkjur
A
VeitinQohú/ld
GfiPi-mn
Sími 555-4477
qrmxxxxix^
H
H
H
H
H
H
H
H
H
H
Erfidrykkjur
L A N
^ Simi 562 0200
ULX.X IIIIIIIll
H
H
H
N-
H
H
H
H
H
H