Morgunblaðið - 26.11.1997, Blaðsíða 33

Morgunblaðið - 26.11.1997, Blaðsíða 33
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 26. NÓVEMBER 1997 33 AÐSENDAR GREINAR AÐVENTKIRKJAN við Ingólfsstræti í Reykjavík. Aðventkirkjan í 100 ár á Islandi UM ÞESSAR mundir eru liðin 100 ár frá því að aðventboðskap- urinn, eins og hann er stundum nefndur, barst til íslands. En að- ventboðskapurinn er sá boðskapur kristninnar sem minnir á loforð Krists um að hann muni koma öðru sinni til jarðarinnar. Sjö- unda-dags aðventistar leggja mikla áherslu á þennan boðskap, sem og hluti nafns þeirra ber vott um. En það var sænski aðventist- inn David Östlund sem kom fyrst- ur manna til Islands, til þess að endurvekja þennan boðskap með þjóð okkar föstudaginn 26. nóvem- ber 1897. Flest okkar kannast við orðið aðventa, því öll hlökkum við til jól- anna sem hefjast jólaaftan eða að- fangadagskvöld ár hvert. I kristn- um sið eru jólin fæðingar-hátíð Frelsarans. Undirbúningur jóla- hátíðarinnar setur mark sitt á heilar fjórar vikur á undan. Þessi undirbúningstími heitir á latínu adventus sem merkir „tilkoma". Af því er smíðað tökuorðið að- venta. Aðventan býður því upp á margvíslega gleði og mikla til- hlökkun þar til fæðingarhátíðin sjálf rennur upp og minnir okkur á upphaf fyrri komu Jesú Krists til jarðarinnar. Bæn Drottins kennir okkur að segja, „tilkomi þitt ríki“. Þetta minnir okkur enn frekar á loforð Krists sjálfs um að hann muni koma aftur. Kristur segir í Jóh 14: -1- „Hjarta yðar skelfist ekki. Trú- ið á Guð og trúið á mig. -2-1 húsi fóður míns eru margar vistarver- Aðventboðskapurinn minnir á það loforð Krists, segir Björgvin Snorrason í fyrri grein af tveimur, að hann muni koma öðru sinni til jarðarinnar. ur. Væri ekki svo, hefði ég þá sagt yður, að ég færi burt að búa yður stað? -3- Þegar ég er farinn burt og hef búið yður stað, kem ég aft- ur og tek yður til mín, svo að þér séuð einnig þar sem ég er.“ Þetta loforð Krists hefur verið endurtekið á öllum öldum allt fram á okkar tíma. 300 sinnum nefnir Nýja testamentið þetta lof- orð. í Matt. 24 orðar Kristur lof- orð sitt um endurkomu sína þannig: - 30- „Þá mun tákn Mannssonarins birtast á himni, og allar kynkvíslir jarðarinnar hefja kveinstafi. Og menn munu sjá Mannssoninn koma á skýjum him- ins með mætti og mikilli dýrð. -31- Hann mun senda út engla sína með hvellum lúðri, og þeir munu safna hans útvöldu úr áttunum fjórum, himinskauta milli.“ Hið stórkostlega trúar- og höf- uðskáld okkar Islendinga frá 17. öld, Hallgrímur Pétursson, kemst þannig að orði um endurkomulof- orðið: 0, Jesús, það er játning mín, ég mun um síðir njóta þín, þegar þú, dýrðar Drottinn minn, dómstól í skýjum setur þinn. I næsta erindi kennir einskis ótta hjá Hallgrími við endurkom- una. Hann segir: Frelsaður kem ég fyr’ þinn dóm, fagnaðar sælan heyri’ eg róm. I þínu nafhi útvaldir útvalinn kalla mig hjá sér. Mikil trúarvakning er sögð fyrir í boðskap fyrsta engilsins í 14. kafla Opinberunarbókarinnar í tengslum við boðskapinn um end- urkomu Krists. Boð- skapurinn sjálfur varpar ljósi yfir tím- ann, þegar þessi hi-eyfing á að verða. Sagt er að hún sé hluti af boðun hins ei- lífa fagnaðarboðskap- ar og hann gefur til kynna upphaf dóms- ins, en Hallgrímur sagðist koma „frelsað- ur“ fyrir þennan dóm. Dóminn og endur- komuna þarf því eng- inn að óttast. E ndurkomuhreyf- ingin hófst í hinum ýmsu kristnu löndum á svipuðum tíma, svo sem hin mikla siðbót á 16. öld. Bæði í Evr- ópu og Ameríku rannsökuðu trú- aðir menn hina innblásnu spádóma Biblíunnar. Þar fundu þeir sann- færandi vitnisburð um að endur- koma Krists nálgaðist hröðum skrefum. Þegar dr. Johann Albrecht Bengel (1687-1752) frá Wurttem- berg í Þýskalandi flutti ræðu byggða á 21. kafla Opinberunar- bókarínnar 1. sunnudag í aðventu, braust fram í huga hans ljósið um endurkomu Krists. Hann taldi að endurkoma Krists væri nálæg. Skilningur hans á spádómunum um endurkomuna var ekki bara viðukenndur í heimabyggð hans heldur víðar, því ritum hans um þetta efni var dreift um allan hinn kristna heim. Jesúítinn Manuel de Lacunza, sem var af spænsku bergi brotinn, en starfaði í Suður-Ameríku, fann hjá sér hvöt til að flytja heiminum boðskapinn um endurkomu Krists. Lacunza var uppi á 18. öld, en bók hans, Koma Messíasar í dýrð og veldi, sem fjallar um endurkomu Krists, barst til London um 1825 og var þýdd á enska tungu. Útgáfa bókarinnar þar jók verulega áhuga manna í Englandi fyrir loforðum Krists um endurkomu hans. Arið 1826 var mikil ráðstefna í Albury Park í Englandi. Fjallað var í heila viku um loforð og spá- dóma varðandi endurkomu Krists. Niðurstaða ráðstefnunnar varð sú að fundarmenn voru sannfærðir um að koma Krists væri „fyrir dyrum". Þessa ráðstefnu sótti meðal ann- arra dr. Joseph Wolff sem nefndur hefur verið „trúboði heimsins“. Wolff fæddist í Þýskalandi af hebresku foreldri, en faðir hans var rabbí. Hann tók síðar trú mót- mælenda og að námi loknu hóf hann trúboð sitt árið 1821. Sér- staklega eftir Albury Park ráð- stefnuna var Wolff sannfærður um að endurkoma Drottins væri í nánd. I tuttugu og fjögur ár, eða frá 1821 til 1845 ferðaðist Wolff víða um heiminn. Hann boðaði endur- komu Krists í Egypta- landi, Eþíópíu, Palest- ínu, Sýrlandi, Persíu, Bokhara og á Indlandi svo helstu löndin séu nefnd. Hann kom einnig til Bandaríkj- anna og fór þar víða. Fyrrverandi foreti Bandaríkjanna sem enn átti sæti í fulltrúa- deildinni, John Quincy Adams, flutti tilllögu þess efnis að Wolff gæti fengið heimild til afnota af þingsal deildarinnar til fyrirlestra- halds. Var sú tillaga samþykkt samhljóða. Á laugardegi einum voru mættir á fyrirlestur hjá Wolff allir fulltrúar deildarinnar auk biskupsins yfir Virginíu ásamt klerkum. Einnig voru til staðar fjölmargir íbúar Washingtonborg- ar. Þannig hélt Wolff starfi sínu áfram þanngað til hann hafði flutt boðskapinn um dóminn og endur- komuna til stórra hluta hins byggi- leg_a heims. Á Norðurlöndum var endur- komuboðskapurinn borinn fram af börnum eftir að fyrstu boðberum hans hafði verið varpað í fangelsi. Boðunin vakti víðtækan áhuga. Það var þó einkum í fátæklegum híbýlum verkamanna og bænda að fólk kom saman til að hlýða á varnaðarorð ásamt loforðinu um endurkomu Krists. Sum börnin voru aðeins sex til átta ára gömul. Hæfileikar og þroski þeirra var eins og gengur og gerist meðal barna á þeirra aldurskeiði, en þegar þau fluttu endurkomuboð- skapinn var flutningurinn bæði hátíðlegur, þroskaður og kröftug- ur. Hann bar þannig vott um að Andi Guðs var með börnunum. Hér mætti heimfæra orð Krists sjálfs upp á þessi börn, er hann sagði: „Af barna munni og brjóst- mylkinga býrðu þér lof.“ Matt. 21:16. Þrátt fyrir öfluga boðun fékk aðventhreyfingin eða endurkomu- hreyfingin ekki á sig jafn ákveðna mynd í Evrópu og í Bandaríkjum Norður-Ameríku. En næsta grein mín mun fjalla um hreyfinguna í Bandaríkjunum, á Norðurlöndum og komu hennar til Islands fyrir hundrað árum. Höfundur er prestur Aðvent kirkjunnar f Reykjavfk. Björgvin Snorrason Veiðileyfagjald er skattur á landsbyggðina NYLEGA var birt viðtal í ríkissjónvarpinu við Jón Baldvin Hanni- balsson, alþingismann, um veiðileyfagjald. Þar sagði hann það alvarleg- an misskilning að veiði- leyfagjald kæmi niður á kjörum sjómanna. Hann telur að það séu útgerð- arfélögin sem myndu borga veiðileyfagjald og að þau myndu borga það með hluta af fisk- veiðiarðinum. í okkar huga, sem bú- um á landsbyggðinni og erum í forsvari þar, er það alveg ljóst að veiði- leyfagjald er ekkert Guðjón Hjörleifsson upp. Megnið af veiði- leyfagjaldinu myndi fara frá landsbyggðinni og minnst af þessum greiðslum skila sér þangað. Ef lagt yrði á veiði- leyfagjald upp á sex milljarða á ári, þá yrðu greiðslur Vestmannaey- inga 540 milljónir og lít- ill hluti af þvi myndi skila sér aftur til baka til fólksins í Vestmanna- eyjum. Ilvetjir eiga fyrir- tækin og hveijir myndu greiða veiði- leyfagjaldið? annað en landsbyggðarskattur. Þeh sem halda fram að það beri að greiða veiðileyfagjald eru að tala um skatt- greiðslu án tillits til hagnaðai- fyrir- tækjanna. Ef þessir fjánnunir verða teknir út úr fyrirtækjunum til greiðslu veiði- leyfagjalds, mun það rýra möguleika fyrirtækjanna til þess að greiða starfsfólki hærri laun og byggja sig í viðtalinu við Jón Baldvin kom einnig fram að þeir sem ættu fyrir- tækin væru fjárfestar. Hann tók sér- staklega sem dæmi að það væri at- hyglisvert, að þeir sem ættu langstærstan hlut í Vinnslustöðinni væru olíufélög, tryggingafélög, skipafélög og aðrir stórir fjárfestar í Reykjavík og því myndi landsbyggð- in ekki greiða neitt. Hann heldur því Ef þessir fjárfestar hefðu ekki komið til hefði Vinnslustöðin lent í verulegum erfiðleikum, segir Guðjón Hjörleifsson, og margir tugir starfa hefðu tapast í Vestmannaeyjum. einnig fram að það sé misskilningur að hagsmunir sjómanna fari saman við hagsmuni þessara aðila. Því er skemmst til að svara, að sem betur fer fyrir Vestmannaey- inga, þá lögðu þessir aðilar fram fé í Vinnslustöðina á erfiðum tíma í rekstri fyrirtækisins. Ef þessir fjár- festar hefðu ekki komið til, hefði Vinnslustöðin lent í verulegum erfið- leikum, tapað miklum aflaheimildum og margir tugir starfa hefðu tapast í Vestmannaeyjum. Það væn því mjög andstætt hagsmunum Vest- mannaeyinga, sjómanna og verka- fólks hjá Vinnslustöðinni ef refsa ætti þeim aðilum sérstaklega sem lögðu fé í Vinnslustöðina, þegar á þurfti að halda. Það er gi'undvallaratriði að Vinnslustöðin er staðsett í Vest- mannaeyjum og er með sína at- vinnustarfsemi þar án tillits til þess hverjir eigendur fyrirtækisins eru og greiðir þar laun og gott gengi fyr- irtækisins er mjög mikilvægt fyrir Vestmannaeyinga. Og burtséð frá því, þá þekkjum við vel að nútímakröfur um arðsemi myndu leiða til þess að ef nýr skatt- ur er lagður á hlutafélag, þá reyna menn að skera niður önnur útgjöld á móti. Og á hverjum halda menn að sá niðurskurður myndi fyrst og fremst bitna? Að sjálfsögðu á starfs- fólki fyrirtækjanna og næsta um- hverfi þeirra. Ef líta ætti með þessum hætti á þá sem fjárfesta á landsbyggðinni eins og Jón Baldvin gerir, yi'ði niðurstað- an sú, að engir fjárfestar kæra sig um að fjárfesta á landsbyggðinni. Allra síst í sjávai'útvegi því að fjár- festar vilja fá arð af þessari fjárfest- ingu eins og þegar þeir fjárfesta í einhverju öðru. Höfundur er bæjarstjóri í Vestmannaeyjum. Sekkja- trillur Góð vara, -ótrúlegt verð Aðeins kr. 7.617.- með vsk. SUNDABORG 1. RVK • SÍMI568 3300 • FAX 568 3305
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.