Alþýðublaðið - 21.02.1934, Blaðsíða 2
MIÐVIKUDAG 21. FEBR. 1934.
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
liýir kaupendur fá Alpýðublaðlfl ákeipis til næstn æánaðamóta.
. Frjálsljnði frðnskn pjið-
ailnnar h isað af amer-
iskum íi hðfnndnm.
Þar ern engir hleypiddmar
gbgovai t þióOernl, lltarhcettl,
trúarbrðgOnm né djarflegum
skeOnuum — eins og f Amer-
fkn.
Amerískir rithöfuinidar, sem
dvaliist hafa liainigvistum a'ö heim-
am o g feröast mikiö, virðaist
fllestir vena á einu máii um það,
að i emgu miCnningariandi sé
eins gott að vera ogj í Frakklandi.
Á meðali þeirra, sem um þetta
liafa rætt, er rithöfunidurinn Wil-
Ihrn Smbmok., Hainn gerir grein
fyrir því, hvers vegina gott sé
og frjálslegt að veria með Frökk-
um, að af öllum kristinum þjóð-
um séu þeir gáfaðastir og sýini
annara þjóða mönnum mesta
samúð og umborðarlyndi. „pess
vegina,“ segir Seabrook, „ier hvergi
betra að vera fyrir útliemdintga en
í FrakklialndL Frakknieskir bænd-
ur, eigi síður en fólk af öðrum
stéttum, kemur hrokalaust og af
sanngirni fnam við hvem sem er,
hverrar trúar sem maðurimn er,
hvort sem hann er Buddhatrúar
eða Muhameðstrúarmaður eða
jafnvel guðleysingi, og þeir dæma
miann ekki eftir litarhætíi, frjáls-
lyndi þeirra er svo mikiðv að þieir
Játa á engan hát't í ljós óvirðingu
á hvítum koinum, sem giftast
blökkumönnum, svo framarliega
sem um heiðarlegt fólk er að
ræða, og er hér mikill munur á
því, sem er í suðumkjum Banda-
ríkjanna, þar sem hvít kona á
það á hættu að gliata áliti sínu,
ef hún sést tala við blökkumann.
Þar sem ég er fæddur, i Mary-
land, er litið niður á mislitu þjóð-
irnar, Indverja, Kínverja, Japana
o. fli. eigi síður en hlökkuimenn,!
skopast að Gyðingum, fyrirlitniing
sýnd öilum, sem hafa frjálslyndar
skoðanir á ástamálum, skáid og
lí,stalmienn taldir hálfgerðir ræfl-
ar og blökkumenn, sem sýna
hvítum koinum vinahót, skotnir,
hengdir eða bnendir á báli án
dóms og laga.“
Frakkmesk blöð hafa spurt
fjöldaimarga 'ameríiska rithöfunda
um álit þeirra á Frakklandi, m.
a. Theodore Dreiser oig Miss
Stein, sem kvaöst elska Frakk-
land og ávalt mundi leggja fram
krafta sí|nia því til varnar, en úrn-
imæli Dreisers voru ekki eiins vdn-
samleg og við mátti búast.
(UP.—FB.)
Traust almennings á
bæjarsljórn Kaup-
mannahafnar
KALUNDBORG. FO.
Svo vel hafa menn brugðíist við
um skul'dabréfakaup í hinu nýja
lláni, serni borgarráð Kaupmanna-
hafnar hefir ákveðið að taka á
döuskum peningamarkaði, að
þegar eru komin tilboð um 37
millj. kr., og úthoði bréfanma þar
mieð lokið.
HANS FALLADA:
Hvað nú —
ungi maður?
Islenzk pýðing eftir Magnús Ásgeirsson
„Æ, þetta er þó alt saman: mifclu betra 'en ég hélt. Hún er iaUs
ekki svo aflieit,“ hugsar Pússier' og. ler í himmajskapi.
„Heyrðu mig, Pússer,“ seglr gamla frú Piinniebierg. „Bara að ég
væri alnnars búin að finnia upp betra nafn á þig. — Fyrst og fnemst
eru nú tíu ár síðan þetta mieð barinn var uppi á tieningunum, svo
var þetta stór og fíinn bar með fjórum, fimm dömttm og einum
blaindara. En af því að ált Lenti í óstandi hjá honurn og flösk-
urnár stóðu aldrei heima daginn eftir, tók ég það að ;mér af
gneiðasemi við eigaindann, að ha'fa 'nokkurs konar yfirumsjón
mieð öUu saman.
Og út a'f þessu geröi Hanni þetta líka litla veður af því að hann
stóð einu sinni á gægjum á bak '.-ið fortjaldið. En ég skammast
mín svo sem ekkert fyrir að játa það, að ég hafi stöku simnum
drukkið eitt og eitt glials af kampavini með gestum, sem ég þaktii
„Og brennivíni!“ segir Pinneberg skuggafegur í bragði.
„Ég get líka drukfcið glas -af líkjör — stöiku sinnum — og það
hlýtur fcomah þin Jíka að gera.“
„Komain mín drekkur aJdriei áfengi. En hvaða viðskiftasam-
kuinda er þetta, sem á að verða hjá þýr í kvöld?“ spyr Pinneberg
aftur.
„Hvernig Jízt þér á, Púsisier? Er hann ekki alveg eins og hann
værí ramnsóknardðmiari yfir mér? Svona var hann strax á ferm-
lingaraldri. „Hvaða karlm&ður hefir verið að drekka kaffi hjá
þér? Þaö lá vindilsitúfur í öskuhakkanum." Þessi sónn í honum
gekk sýkint og heilagt.“
„En það varst þú sjalf, siem byrijaðár á því að tala um þetta bo^
hjá þér, rnamrna."
„Nú, var það ég? Jæj,a, segjum þaö — ég vil ekkert meira um
það talav Ég mássi bara alveg lysti.na, þegar ég sé þenna svip á
þér. Þáð þurfið að múnsta kosti ek-ki að koma þar nærra.“
„Hvað gengur eiginlega aÖ?“ segir Pússer alveg undrandi.
„Við sem vorum öll svo glöð rétt áðan.“
,/Alit af þarf hainn að vera mieð þessa ba'rpvælu, bannsettlur
sliánin,n,“ segir frú Pinnteberg eldri óð og uppvæg.
.jÞað varst þú, sem- byrjaðin, en ekki ég,“ segir Pinmeberg reiðdj-
iega. — „Hver er þessi Jachmainn?“ spyr hann síðan í rómi, sem
varla getur talist bera vott um. soiharlega hæversku. Pús'ser er al-
veg hissa; hún hefir aldrei séð ha:n,n í þesisum ham.
„Hver er1 Jachmann?" tekur frú Mia upp og upþlituðu augun
glampa næstum illúðlega. „Jachmann er kærastinn minn eins og
stendur, og ég sef hjá honum,. Ham er nokkurs konar jfuliltrúi
föður þíns sáluga, Hanni litli, og þér ber að sýma honum tilhlýðii-
lega virðingu.---Guð minn góður, þarna er þá sælgætisbúðin
mfn! Stanzið bílstjóri!“ Og hún stekkur út úr bílnum.
,jÞar,n.a sérðu, hvsrnig móðir mín >er, Pússe,r,“ segir Pinneberg^
og það ier sigurhreimuír í rómnum. „Svona er hún. Ég vildi að þú
sæir strax, hverinig hú|n, i&r í raun og vent. Nú veiztu við hverja
þú átt.“
„En hvernig gaztu fengið þetta af þér, dr.engur?“ segir Pússer
og er inú verulega sár við hainin í fyrsta sikifti.
Ósvikin furstarekkja — en alt of dýr.
Jachmann veit ekki af neinni atvinnu handa
Pinneberg.
Frú Mia Pimneberg opmaðd dyr, kveikti ijós, sem sfcefn m.eð
rauðum bjarma frá bsnigiJampa, og sagði með yfirlæti í rómm,-
urn: „Jæja, þetta er nú herbergiö ykka:r.“ — — Hún hafði talað
um konungliegt rúm handa þeim, og það var líka komunglegt.
Rekkjan stóð á háum pal'li, tvíbreið ,og logagylt, með stungnuni,
rauðum siJkiábreiðum og tjaldhimná. Og á pal lln,um fyrir framan
rekkjustokkinn lá hvítt skinn.
„'Guð minn góður!“ sagði Pússer, eins og þegar hún kom inn í
fyrstu íbúðiua sína í Ducherov, og síðan bætti hún við lágmæilt
og auðmýktarlieg, að hér'na væri alt of fint fyrir þau. ,
„(Það er alt ektia og ósvikið," saigði frú Mia metnaðariega. „Lúð-
vík fjórtándi eða rókótoó, — ég man ekki lengur hvor fstíllinn
það er, en þið getið spurt Jachmiann að því'. Það var hann, sem
gaf mér rúmið. Hingað til Jiefi ég leigt þáð. Það er ljómandí fal-
legt, en ekki að samia s;ka,pi þægilegt. Helzt hefi ég leágt það út-
lemdingum. Ég hefi leigt þessa stofu með litla herberginu hánum
megin fyrir tvö hundruð möirfc á mánuðí, en hver getur borgað þá
lieigu eins og nú árar? Þið getið fengið húsnæSíilð fyrjr hundrað
mörk — og svo megið þið nota símamn, þegar ykkur iiggur á.“
Drifanda-kafflð er drýgsf
k-ihwirm
fæst í litlum byttum á'50 aura,
95 au. 2 kr. o. s. frv. Enn fremur
á stærri flöskum fyrir skrifstofur.
Ágætt fyrir alla penna, en einkum
fyrir sjálíblekunga.
SWAN b’ek
B. D. S.
E.s. Lyra
fer héðan fimtudaginn 22. þ. m.
kl. 6 síðd, til Bergen, um Vest-
mannaeyjar og Thorshavn, —
FJutningur tilkynnist fyrir hádegi
á fimtudag. Farseðlar sækist fyrir
sama tíma,
Nic. Bjarnason & Smith.
MnHBaHBBsgn
I Viðskifti daosins.
Brynjólfnr Þorláksson kennir
á orgel-harmoium og stilla píano,
Ljósvalla-götu 18, sími 2918,
Dívanar óg skiiifur, nolik-
nr smáborð, servantar,
kommóður, ýmsar stærðir,
selst mjðg ódýrt. Alt nýtt.
Elggert Jónsson, Ranðarðr»
stig S A.
I
Verkamannaföt.
Eaupœm gamlan kopar.
Kartðflur
að eins á 7,25 pokinn
Hveiti 1 fl 12,75 pok-
Vald. Poulsen,
Klapparstíg 29. Sími 3024.
MUNIÐ
Verzh Brekka,
Bergstaðastræti 33, Simi 2148.
Pappírsvörur
og rltföng.
Vannr sjénaaðnr óskast á
trillubát. Upplýsingar gefur Vaidim-
ar Jónsson hjá B.P -Olíustöðínni á
Klöpp.
FATABÖGGULL fanst á Hverf-
isgötunni fyrir skötnmu. Eigandi
vitji hans á Bergþörugötu 43.
gólfreDnlnga,
húsgagnatau
höfum við nú fengið í mikiu úrvali frá
hinni viðuikendu ensku teppaverksmiðju
Firth & Sons Ltd,
Komið og lítið á birgðirnat.
Martelnn Einarsson & Co.
Miðstöðvarketill,
Narack nr. 3—4 eða tilsvarandí
stærð af annari gerð óskast til
kaups. Upplýs. i afgr. Alþbi.