Alþýðublaðið - 22.02.1934, Blaðsíða 2

FIMTUDAGINN 22. FEBR. 1934.
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
Aðbúnaður starfsfölks
ð skipnm Bimskipafélags Islands.
Eftir Emil Nielsen, framkuœmdarstjóra.
Háttvirti ritstjóri!
. Ég leyfi mér a'ð biðja um rúm
í heiðruöu blaði yðar fyrir eftir-
farajidi grein:
Pegar ég las greiin herra Frið-
gedrs Sigurrðssonar, sem biTtijSt
í Aiþýðiublaðiinu 23. janúar þ. á.
famin ég tál meðaumkunar með
höfundinum og hrygðar yfir því
að hann, skuli hafa skrifað ann-
að dinis og þetta. Mér verður ó-
sjálfrátt á að spyrja: „Á þettia iað
vera eitthváð stórt pólitiskt „múm-
er“, siem höfundurinin ætlar að
slá sér upp á, eða er það hefind
gagnvart Eim'skipafélágibiu,’, í stað
þakklætis fyrir þá vélvíld, sem
hainin sjálfur hefir notið sem bryti
hjá félaginu ?“ — Ég laet hina
„pólitíisku“ hlið málsins liggja
milli hluta- Félaginu hefir aliduéi
verið stjónnað af neinum stjórn-
ntálaflokki, hvorki’ „ihalds“-
„Framsókinar"- né „Alþýð,ú“-
fllokki. — í fyrstu 16 áriim var
ég stjórinandi félagsins, og póli-
tiskur var ég ekki. — Ég bar
eiinin ábyrgð á nekstri skipanna og
tilhögun á þeim og mun snúa
mér að þeárri hlið málsins. —
;l>egar félágið tók til starfa, voru
engir Is'liendingar, sem höfðu
kunmáttu á bryta-, matsveina- eða
þjóniustu-störfum á skipum. ,Því
varð að nota útltendinga, þar til
sú nnemtum var fengin. Friðgeir
Sdgurðsson veit manna biezt, að
ég veitti ungum mömuum frítt
far tál Kaupmannahafnar og kom
þeim að á hótelum, til þess að
þeir gætu lært matneiðslu. — Að
mámimu loknu fengu ftestir þeirra
atvimmu hjá félaginu.
jÞá kemur hin, ljóta og ósmekk-
liega hlið málsins, að neifna vor
góðu og fríðu skip „fljótandi lík-
kistur“. Ef slíkar sorpgreinar
færu ekki út fyrir lainidssteinana
gerðu þær lítið tjón, þvf að á Is-
landi þekkja menn sannleikann
í þessu efni. En þessar gneinar
fara út um heim og eru þýddar
iog liesmar, oss öllum til lítils
sóma, sem elskum land vort og
er sárt um heiður þess.
Aðbimaður i skipum vorum er
betri fyrfr, alla, en í öðrum ný
tfeku skipum, því klefatlhir í vor-
um skipum eru -nær atlir á þil-
fari. Á „Brúarf'Ossi“ og „Detti-
fossi'V, hinum nýrri skipum, eru
ailar íbúðir á þilfari. Á „Brúar-
flossi“, þar sem Friðgeir Sigurðs-
son var síðast bryti, eru brytá-
og þjónaíbúðir jafnvel á „pro-
mienadie“-þilforinu. Á „Gullfossi“,
elsta skipinu, siem félagið sjálft
hefir látið byggja, hefir verið
fækkað farþegaklefum, til þess að
útvega þjónustufólkinu betri i-
búðir. |Þar eru klefar bryta og
matsveina einnig á þil'fari. Alliý
eru klefannir með tveim ljórum
(kýraugum), og allir eru þeir betni
ien lögin heimta, hvað stærð og
loftraBstilngu viðvíkur. Á „Goða-
fossi“ eru bryta og matsveima-
kltefar einnig á þilfani. Þar eru
að vteu 2 þjónar aftur á 2. far-
rými, en þeir hafa sama aðbúnað
og farþegar á 2. farrými. Á „Lag-
arfoss“ enu aliir klefar á þilfari.
Allir yfirmannaklefar á öllum
tíkipunum eru á þilfari, að und-
anteknum klefum vélstjóranna á
„'GuIllifiossi", þar sem því varð
.rúmsins vegna ekki komið við.
Eins og sjá má af ofangreindu
er greiður aðgangur að birtu og
hreilnu lofti, ef menn kæra sig
um það. Að þjómustufólkið fái
tæringu af því að vera á skip-
uinum er óhugsandi.
Félagið befir ávalt verið fúst
til að lendurbæta aðbúnað skips-
hafnanina, þar sem unt hefir verlð.
Háseta- og kyndara-íbúðjn' (lúk-
arinn,) á „GuIlfossi“ var stækkað-
ur, með talsverðum kostnaði, við
síðustu flbkkunarviðgerð skips-
lilnis. I sömu íibúð á „Goðaíoiss“ var
nú, við ný aflokna flokkunairvið-
gerð, sett betri laftræsting en áð-
ur var..
Ég tel þess ekki þörf, að tíina
fleira til, en: vænti að menn getii
af ofanrituðu dæmt um hið sapna
log rétta í þessu máli. Hafi eim-
hverjir af áhöfnum skipanna ver-
ið veikir af tærángu, þá hafa þiedr
sömu áreiöanlega haft hana með
sér um borið. í skipumum hafa
þeir ekki fengið hana.
Ég felst á þá skoðun höfundar
að menn ættu að sýna læknisvott-
orð, áður en þeir eru lögskráðir
á skipin. Um þetta háfði herra
Guðmundur Vilhjálmsson fram-
kvæmdárstjóri tekið ákvörðun
alllöngu áður en grein Friðgeirs
Sigurðssonar birtist. Þessu at-
riðá mun verða vandlega fram-
fylgt, enda þótt búast megi við
að atvlnniuvonir einhverra manna
kunni að bregðást þess vegna.
Að lokum vil ég fullyrða að
skipum Eimskipafélagsins er á-
gætliega viðhaldið. Því til sömn-
jPunar emi til mörg ummæli frá
fél'ögum, sem sjá um flokkxmar-
viðgerðir og leimniig frá ýihsum
siglingafélögum.
Kaupmannahöfn, 1. febrúar 1934.
Emil Nisl&ett.
ÚVE9CB 1 BtHDiRlKJlINUM
LONDON. FO.
Óveður með mikilli fannkomu
hafa í dag verið víða ,í Bainda-
ríkjunum og tálmað - alvarlega
samgcngum og skenit símasalni-
bönd. Sérstakiega hefir kveðið
mikið að snjóþyngslum í Mary-
iand, en einnig í New York og
vfðar.
Jar'ðarför Steinunnar sálugu Hannesdóttur friá Bakkaholti, fe>'
fram frá heimili hiennar, Laugavegi 76 b, laugardaginm 24. þ. m.
kf. 1 e. h. ' Aðstandendur.
AÐALFVNDUR
('iskifélags fslands verður haldinn í Kaupþingssalnum i Eim-
skipafélagshúsinu, föstudaginn 23. febrúar ki. 13 V*.
Dagslcrð:
1. Forseti gerir grein fyrir stö fum félagsins á liðnu ári.
2 Vélfræðingur fé agsins gefur skýrslu um starf sitt.
3. Fiskifræðingur félagsins skýrír frá starfi sínu.
4. Sildarverksmiðja á Norðuriandi.
5. Sildarsamiög.
6. Ákveða hvenæi næsta Fiskiþing komi saman.
7. önnur mál, sem upp kunna að verða borin.
Stjórnin.
Ódýra vikan.
kr.
1,00
1,00
1,60
1,75
1,75
2,00
5,00
5,25
5,25
30,00
3 stk. karimannasokkar
3 pör tóbaksklútar
1 Axlabönd
1 Karlmanns nærbolur
1 Karlmanns nærbuxur
3 pör vinnuvetllngar
1 Korlmannspeysa sterk, blá eða grá
1 Karlmannsvinnubuxur úr nankin
1 Karlmannsvinnujakki úr nankin
Alföt, fullkomnar stærðir
Enska'. húfur mikið og ódýrt úrval
Sængurveraefni hvít og mislit frá 3,78 í verið.
Rekkjuvoðaefnl gott 2,20 í lakið. Léreft góð, steining-
arlaus, mtr, 0,80, góð flúnel, hvit og mislit, frá 0,75.
Tvisttau frá 0,60 pr. mtr. Vinnufatanankin blátt, brúnt,
rautt og grænt, 1,70—1,90 pr. mtr Milliskyrtuefni, góð,
afaródýr. Morgunkjóiar. sloppar og svuntur, afaró-
dýrt Kvenpeysur frá 4 kr,
Nú er ódýrt hjá Georg.
Vörubúðin,
Langavegi SS. — Sfmi 8|70.
HANS FALLADA:
Hvað nú —
ungi maður?
lslenzk pjjðing eftir Magnús Ásgeirsson
,,‘Hundrað mörk!“, hreytiir Pinneberg út úr sér í gremjurómi.
,jf>ú. hlýtur þó áð skilja miaimmíai, að ég get £kki þoiigað svona
háa leigiu, mieðan áð ég veit iekki einu sinni hvað ég fæ| í kaup."
„Jæja, nú skulum við fá okkur kaffi,“ segir frú Mia, jtii að
fá samtalinu lokið. Hún'sliekkur ljósið og siegir: ,.,Þú segist ekki
vfta hvað þú fæ;rð í kaUp. Bn bíddu bara rólegur, karl minn.
|Það getur mieiitr ien veírið, að þér verði leikur að borga þettita
og þótt mieira væri. Og heyrðu mig, Pússier. Vinuukonan mín
hljóp eiinmitt frá mðr í tda& Ekki væri þér nú víst sama' þótt þú
hjálpaðir m-r dálítið til áður en; gestámir koma?“
Pússer vdll auðyita'ð hjártans-gjarna hjálpa henni til eftir því
sem hún getur og skömmju slðar er öll PiWniebiergsi-fjöfskyidian
saman komiiln í eldhúsinu. Og myndin lítur svonia út: Frú Mia
'sltur á fremur hrörfagum tágástól og reykir hverja. sigureitfuma
á fætur annari og vjð váskinn standa ungu P inn eb ergshjönin og
þvo upp nxatar- og káffi-íLátin. Alls staðar er fult.af patíum og
leifum — hiejl herfylkitng af kafijtbolJum, vínglösum, diskum,
göfflium, hnífum og skeiiðum. — Það er auðséð að hérna 'hafir
ekki verið þvegiíð upp síðasta hálfan mánuðiinn. — Ekki er jjað
að heyra á frú Mi|a, því iað nú fer hún að halda hneykslunarræður
yfir vinnukonum yfirlieitt, en þó sérstakiega yfír ungfrú Möllier,
sem hafði hlaupið frá heinni í dag.
„Hanni, þú verður að sjá um aö glösin séu tárhrein. EfJach-
mann sér nokkurr óhreinindi á þeim, verður hann óður og upp-
vægur, og herndir glösunuim i gólfiö. — — Jæja, jæja, nú er upp-
þvotturiinin búinn. Bara að þetta sé nú vej gert. — Þá er hezt að ■
fara að undirhúa kveldmatinn strax. Það er nú ekki mikið umstang,
bara að smurða brauðliö lítá smekkJiega út — og sé gott - auð-
vitað. Einhversstaðar hlýtur' að vera eitthvað af kálfsisteik.
Guði sé lof, þalina kemur Jachmann, — það er einmitt, maðurinnt
sem okkur vairitar.
Hurðiin opnaisit og Jachmann gengur inn. „Hvaö er nú þetta,"
siegir hann undrandi og horfir á lijónáin við vask6J.m.
.Jachmann er alt öðruvísá en Pinneherg hafði hugsað sér hanm..
Þetta ier hár, ljóshærður oig hláeygur maöur með glaðiegu, hnein-
legu og karlmannlegu yfirbragði. Herðabreiður — og vestis og
jakkalaus - þrátt fyrir haustkuldann.
„Hvaða fóllk er þetta?" endurtekur hann og staðnæmist fyrir
innan þröskuklinn. Er heLvítis vinnukonán loksins búin að drepa
sig á ölliu brennávininu?
„Alveg ert þú óboitgamlegur, Jachmann. Þú stsndur þarna eins og
þvara, þótt ég sé marjg bújn að segja þl§r að ég ætti von á syni
míinum og tengdadóttur“.
Natrelðslnkensla.
i. i.
1. marz hefst mæsta námskeið, Ktenslan fer fnam frá kl.
3—7 e. h. — Nememdurmir vinna sjálfir að matreiðslunni.
Til viðtais frá kl. 5—9e.,h.
Kristin Thoroddsen,
Frikirkjuvegi 3, sími 3227.
a œ>
J* bS
*2
£ ?? ^
> 3 S
«5 £
OJD ^
« 1-0
| 0 5
1§B
B9 zz
2 3 S
5 <a js
JS a
«0
a *
>5 a
S a
09
•REVKJoyiK-
- LlTUN^HRaÐPREf/UN
-HRTTRPREÍÍUN - KEMIÍK
FRTR OG JKINNVÖRU -
HREINJUN-
Litun, hraðpressun, hattapressun, fiemlsk
fata- og sklnn-vðrn-hreinsun
Afgreiðsla og hraðpressun Laugavegi 20
(inngangur frá Klapparstíg)
Verksmiðjan Baldursgötu 20. SÍMI 4263.
Sent gegn póstkröfu um alt land. Pósthólf 92.
Móttaka hjá Hirti Hjartarsyni, Bræðraborgarstíg 1.
Simi 4256. — Afgreiðsla í Hafnarfirði
í Stebbabúð, Linnetsstíg 2. Sími 9291
Ef þér þurfið að láta gufuhreinsa, hraðpressa, lita
eða remiskt hreinsa fatnað yðar eða annað, þá
gétið þér verið fullviss um, að þér fáið það hvergi
betur né ódýraravgert en hjá okkur. Munið. að sér-
stök biðstofa er fyrir þá, er biða, meðan föt þeirra
eða hattur er gufuhreinsaður og pressaður.
Sækjum. Sendum.