Morgunblaðið - 11.02.1998, Síða 44

44 MIÐVIKUDAGUR 11. FEBRÚAR 1998
I DAG
MORGUNBLAÐIÐ
Ferðamanna-
staðir og mark-
aðssetning
Ferðalög til framandi landa geta veríð
mjög lærdómsrík, segir Margrét
Þorvaldsdóttir. Ekki aðeins vegna áhuga-
verðra staða, heldur einnig til að kynnast
því hvernig staðir og landsvæði eru
markaðssett fyrir ferðamenn.
í FERÐ sem farin var um sögu-
staði á Spáni á liðnu sumri var m.a
boðið í ferð um Alpujarra á Suður-
Spáni. Pað er stórt fjallasvæði sem
nær frá hæstu tindum Sierra
Nevada fjallgarðsins fyrir sunnan
Granada að strönd Miðjarðarhafsins
eða Mulhacén, hæsta fjalls Spánar
að strönd Costa del Sol. Alpujarra
nær yfír 1.800 ferkílómetra svæði og
er eitt af verndarsvæðum UNESCO.
Leiðsögumaðurinn sagði okkur það
vera vegna sérstæðs gróðurfars og
mikilla andstæðna með háfjalla-
gróðri nyrst og hitabeltisgróðri
syðst.
Þetta landsvæði á sér litríka sögu
en hefur vart borið sitt barr síðan
síðustu Márarnir voru hraktir þaðan
til Norður-Afríku snemma á 17. öld.
Nú er markvisst unnið að því að laða
ferðamenn að svæðinu og er það
gert á mjög skemmtilegan hátt. Við-
brögð samferðafólks við framandi
aðstæðum voru ekki síður lærdóms-
rík.
„í þessari ferð munið þið kynnast
hinni stórkostlegu náttúrufegurð
Alpujarra," sagði leiðsögumaðurinn,
ung kona, þegar lagt var upp frá
Granada og hún rómaði fegurð Alpu-
jarra í hvert sinn er hún reyndi að
vekja athygli á einhverju athyglis-
verðu sem fyrir augu bar. Hollend-
ingurinn fyrir aftan mig í bílnum
beið reyndar allan daginn eftir feg-
urðinni. Þar sem landslag er þama
fremur grátt, tilbreytingalítið og lítið
áhugavekjandi fyrst í stað var mjög
snjallt af leiðsögumanni að hamra á
fegurðinni til að fá fram jákvæð við-
brögð hjá ferðamönnum og fá þá til
að líta í kringum sig.
Fyrsti viðkomustaðurinn var
Lanjarón sem liggur austast á Alpu-
jarra-svæðinu. Þar eru frægar
heilsulindir og var ferðahópnum boð-
ið að smakka hið heilnæma eftirsótta
vatn í Lanjarón. Sennilega hefur
átöppunarverksmiðja verið einhvers
staðar baka til, því okkur fannst vatn
merkt Lanjarón, sem selt var á
flöskum í Madríd, betra en það sem
boðið var upp á úr mismunandi krön-
um heilsulindanna.
Leiðin lá síðan eftir nýlegum
breiðum vegi upp fjöll og hæðir, gil
og skorninga í átt að þorpinu Tre-
vélez sem er í 1.476 m hæð og liggur
hæst allra þorpa á Spáni og í Evr-
ópu. A leiðinni þangað er fjöldi fjalla-
þorpa sem byggð eru utan í fjalla-
hlíðum. Húsin eru sjaldnast meira en
tvær hæðir með rammgerðum flöt-
um þökum sem eiga að þola talsverð
snjóálag. Úr fjarlægð séð virtist þar
öllu vel viðhaldið, byggingar hvítar
og iðandi mannlíf, en þegar nær var
komið var myndin önnur. í smáleið-
angri um þorpið Pampaneira kom í
ljós að þar var allt hvítkalkað, gaml-
ar byggingar hvort sem þær voru
heilar eða að hruni komnar, veggir
og jafnvei hálmur í skyggnum. Hug-
myndin er snjöll en þorpið var eins
og sótthreinsað og lífvana.
Við aðalgötu höfðu verið útbúnar
verslanir í hverju húsi og var þar
mikið framboð af alls kyns munum,
aðallega keramikvörum með
símunstrum sem eru einkennandi
fyrir þetta svæði, handofnum púða-
borðum og teppum. Allt átti þetta að
höfða til ferðamanna og reyndu
kaupmenn mjög að ná ferðamönnum
inn til sín. Einnig var þarna framboð
á gistingu. I kynningarbæklingi af
Alpujarra-svæðinu er þess getið að
uppbygging ferðamannaiðnaðar sé
viðleitni í þá átt að halda þessum
harðbýlu fjallasvæðum í byggð.
I þorpinu Trevélez léku svalir
vindar af fjallatindum þó að komið
væri fram í lok maí. Gróðurfar var
ekki þar ólíkt því sem við eigum að
venjast hér heima og þorpið orðið
dæmigerður ferðamannastaður.
Bent hafði verið á að kirkjan, sem er
efst í þorpinu, væri frá 16. öld, en
þegar klöngrast hafði verið upp
brekkur og sund reyndist hrörleg
kirkjuhurðin negld aftur með þver-
spýtu, aftur á móti var „bar“ handan
torgsins opinn.
Miðdegisverður var borinn fram
á skemmtilegum veitingastað sem
var á efri hæð þorpsverslunar. Boð-
ið var upp á þjóðlegan mat frá þessu
fjallasvæði í forrétt og hefðbundið
kjötmeti í aðalrétt. Þjóðlegi matur-
inn minnti á íslenskan þorramat,
þunnar sneiðar af vindþurrkuðu
svínalæri og sneiðar af blóðbjúga
sem var ekkert annað en blóðmör -
vindþurrkaður. Og til að leggja
áherslu á þjóðlega þáttinn héngu
kjötlæri í lofti matstofunnar.
Matarhefðir í Alpujarra eru rakt-
ar til bæði Mára og kristinna og er
þætti Máranna í bæði sögu og mat-
arhefð haldið mjög á lofti. Maturinn
er fremur fituríkur vegna hins
kalda veðurfars háfjallasvæðisins.
En ljúffengir réttir svæðisins eru
sagðir bíða þess að verða neytt af
verðandi matgæðingum.
Það vakti athygli að matur og
hefðir eru taldar vera hluti af menn-
ingu í Alpujarra. Greinilegt var líka
að flest samferðafólkið hafði gaman
af að fá að smakka þennan sérstæða
mat sem boðið var upp á. Þegar
ferðin var metin kom í ljós að það
var hið sérstæða sem menn upplifðu
í ferðinni, sagan, matarmenningin
og síðan náttúran sem gerði ferðina
um Alpujarra-svæðið eftirminni-
lega.
Höfundur er blaðamaður
VELVAKANDI
Svarað í síma 569 1100 frá 10-12 og 13-15 frá mánudegi til föstudags
Áhugaleysi al-
þingismanna á
umferðarmálum
Grafarvogsbúa
VELVAKANDA barst eft-
irfarandi bréf:
„Islenskar þjóðsögur
eru ótrúleg uppspretta
lífsspeki, enda felst í þeim
aldalöng reynsla þjóðar-
innar. Alþingismönnum,
sem og öðrum, væri hollt
að kynna sér þær. Margar
þeirra fjalla um nátttröll,
sem fylgdust ekki með
tímanum en dagaði uppi og
urðu að steini.
I kosningum til Alþingis
er atkvæðisréttur bundinn
við fermetra en ekki fólk.
Það hvarflar jafnvel að
manni, að verði stefnu ým-
issa þingmanna varðandi
yfirráð örfámennra hreppa
yfír hálendingu iylgt, þuríl
að auka atkvæðisrétt
þeirra vegna stóraukins
fermetrafjölda. Afleiðingar
misskiptingar kosninga-
réttar fólks blasa hvar-
vetna við í aðgerðum og
aðgerðaleysi Alþingis.
Hinn 5. febrúar síðast-
Iiðinn var efnt til borgara-
fundar hjá Félagi sjáif-
stæðismanna í Grafarvogi.
A fundinn var boðið sam-
gönguráðherra og forseta
borgarstjórnar til þess að
sitja fyrir svörum um það
ófremdarstand, sem lengi
hefur ríkt í umferðarmál-
um Grafarvogsbúa, en
keyrir nú algjörlega um
þverbak. Ráðherrann virt-
ist koma af fjöllum ofan
varðandi þau mái eins og
hann hefði dvalist í Ódáða-
hrauni síðustu árin. Helsta
málsvörn hans var, að
hann hefði tekið við af
mikiu verra nátttrölli í um-
ferðannálum Reykvíkinga,
sem reyndar var fulltrúi
sama kjördæmis og hann.
Þar sem fermetrafjöldi
Grafarvogs er afar lítill í
hlutfalli við landsbyggðar-
kjördæmi, vekur umferð-
aröngþveiti þar næsta lít-
inn áhuga á hinu háa Ai-
þingi, ekki einu sinni hjá
þingmönnum Reykjavíkui',
þar sem aðeins einn þeirra
sýndi þann áhuga að mæta
á fundinn. Hvar voru hinir
18? Hafa þeir gefíst upp
andspænis óvígum her fer-
metraþingmanna?
Þingmaðurinn, sem
mætti, upplýsti, að breikk-
un Gullinbrúar væri inni á
vegaáætlun, sem hefur
verið að velkjast á Alþingi
í ár eða meira, en er ennþá
ósamþykkt. Væru grund-
vallarmannréttindi um
jafnan atkvæðisrétt virt,
ættu 14.000 íbúar Grafar-
vogs rétt á 3 þingmönnum,
og allt að 8, ef íbúarnir
væru dreifðir um nógu
stórt landsvæði. Þrátt fyr-
ir þetta skipta samgöngu-
mál þeirra alþingismenn
litlu máli. Spurningin er:
bíður Aiþingi eftir hrópinu
„Dagur er á lofti?“„
Kristín Jónsdóttir og
Helgi Sigvaldason,
Logafold 134.
„Kalin strá“
KANNAST einhver við
höfund að ljóðabókinni
„Kalin strá“ gefin út af
Prentsmiðju Odds Björns-
sonar á Akureyri 1940.
Höfundur er Rannveig
Guðnadóttur. Þeir sem
gætu gefið upplýsingar um
það hver hún er hafi sam-
band í s. 557 9020, Guðrún.
Sjómannadeilan
NÚ liggur fýrir að ríkis-
stjórnin setur lög á verk-
fall sjómanna. Aðgerðin er
óskiljanleg við núverandi
aðstæður, fyrir það fyrsta
hefur engin loðna fundist
ennþá á miðunum, í annan
stað er það ótækt að sitja
lög núna en vera rræð
ágreiningsmálin óleyst. Eg
tel ráðleysi í þessari deilu
vera áfellisdóm yfir tals-
mönnum LÍÚ og sjómanna
þvi greinilegt er að þessir
menn hafa engar lausnir í
farvatninu. Það er þvi
kannski réttast að skipta
þeim út fyrir nýja menn.
En best er að þeir finni
þetta hjá sér sjálfir.
Konráð
Friðfinnsson.
Áróðursbréf
EG bý í Grafarvoginum og
ég vil kvarta undan því að
það sé verið að senda mér
áróðursbréf svona rétt fyr-
ir borgarstjórnarkosning-
ar. Mér finnst þetta frekt
og ég mun ekki láta svona
bréf hafa áhrif á það hvað
ég kýs. Ég fékk bréf frá
frambjóðanda Sjálfstæðis-
flokksins vegna ástandsins
í umferðarmálum. En
þetta hefur alltaf verið
svona á Islandi, fyrst er
byggt og síðan farið að spá
í hvernig hægt er að
bjarga umferðarmálunum.
Að fá svona bréf inn um
lúguna er bara áróðurs-
bragð svona rétt fyrir
kosningar, það er bara til
að skíta út náungann til að
koma sjálfum sér að.
Grafarvogsbúi.
Tapað/fundið
Leðurhanski
týndist á Laugavegi
eða nágrenni
SVARTUR ieðurhanski,
karlmanns, týndist á
Laugavegi eða nágrenni sl.
laugardag 7. febrúar. Skil-
vís finnandi vinsamlega
hafí samband í síma 562
5744 eða 552 0764.
Gleraugu fundust
GLERAUGU og munstrað
hulstur fundust í síðustu
viku við biðstöð SVR á
Grensásvegi. Upplýsingar
í síma 581 4448.
Klútur týndist
FJÓLUBLÁR silkiklútur
týndist milli Marklands og
Logalands laugardaginn 6.
febrúar. Finnandi er vin-
samlega beðinn að hringja
í síma 587 1747.
Dýrahald
Læða fæst gefins
ÞRÍLIT Iæða, gædd snilli-
gáfu, fæst gefíns góðu
fólki. Upplýsingar í síma
552 0834.
ÞÚ mátt sleppa
henni núna.
MAÐURINN minn
er brunavörður.
í DAG ætlar Lísa að segja frá
því hvað pabbi hennar gerir,
en hann er erfðafræðingur.
Víkverji skrifar...
VÍKVERJA hefur borist eftir-
farandi bréf frá Þórhalli Jós-
epssyni, ritstjóra FÍB blaðsins
Okuþórs: „Víkverji lét sig hafa það
sl. laugardag 28. janúar að birta
bréf undirritað: Karl Öm Karlsson
lektor. Bréfið er samfelldur fúk-
yrðaflaumur í garð Ama Sigfús-
sonar, formanns FIB og borgar-
fulltrúa. Sakarefni þau, að Ami
kom fram í sjónvarpsauglýsingu
síðari hluta janúarmánaðar og
hvatti menn til að nota þetta tæki-
færi sem þá gefst flestum bíleig-
endum til að skipta um trygginga-
félag og fá sér FÍB Tryggingu.
Karl Öm talar eins og hann sé í
sérstöku umboði FIB félaga og
sakar Araa, formann FIB, um að
misnota félagið í pólitískum til-
gangi með þessum auglýsingum og
að hann bregðist trúnaði sem hon-
um var sýndur þegar hann var kos-
inn formaður FIB.
xxx
LEKTORINN segir ógeðfellt að
fylgjast með þessu. Orð hans
fengu hins vegar óvænt nýja merk-
ingu í sjónvarpsþættinum Á elleftu
stundu 3. febrúar sl. Þar sýndi
borgarstjórinn, Ingibjörg Sólrún
Gísladóttir, áhorfendum myndir úr
fjölskyldusafninu. Kom þá í ljós að
meðal vina Ingibjargar borgar-
stjóra, með henni á baðstranda-
ferðalagi í Portúgal, er umræddur
Karl Örn Karlsson. Eins og flestir
vita er Árni Sigfússon, formaður
FÍB, helsti keppinautur og and-
stæðingur Ingibjargar á hinum
pólitíska vettvangi. Eg hygg að
þeir 12 þúsund félagsmenn, sem
gengið hafa í FÍB eftir að Ámi tók
þar við formennsku, að ógleymdum
hinum 7 þúsund sem fyrir vom,
hafi ekki gleymt því að Árni reif fé-
lagið upp úr lægð, undir hans for-
ystu lækkuðu iðgjöld bifreiða-
trygginga í landinu og skilar lækk-
unin rúmum milljarði til heimil-
anna á ári.
xxx
FLEIRA mætti nefna: Aukin
þjónusta við félagsmenn, sbr.
FÍB-aðstoð, afsláttartilboð og að
formaðurinn kemur sjálfur fram
fyrir hönd félagsmanna í einfaldri
auglýsingu í þeirra þágu - án end-
urgjalds vitaskuld. Stjómarmenn
FIB sem stóðu að ákvörðun um
auglýsinguna með Áma (enginn
þeirra er sjálfstæðismaður!) munu
varla taka undir að formaðurinn
misnoti félagið þegar hann fram-
fylgir ákvörðunum stjómarinnar.
Að lokum óska ég Víkverja alls
hins besta og vona að hann sé ekki
að þróast í að verða vettvangur
óprúttinna árása af þessu tagi.“
Undir bréfkomið ritar Þórhallur
Jósepsson, ritstjóri FÍB, blaðins
Ökuþór nafn sitt og bætir síðan
við: (og yfirlýstur sjálfstæðismað-
ur, svo það fari ekki á milli mála)“.
x x x
AÐ er ekki hægt annað en
virða þá ákvörðun HB frá því
fyrir helgi að taka fiskverkafólk
ekki út af launaskrá og beina því til
félagsmálaráðherra að hann beiti
sér fyrir breytingum á lögum um
Atvinnuleysistryggingasjóð. Þessi
ákvörðun stjómenda þessa stóra
sjávarútvegsfyrirtækis á Akranesi
sýna jákvætt viðhorf þeima í garð
eigin starfsmanna og virðingu fyrir
þeim sem persónum og störfum
þeima. Síðan þetta var hefur komið
á daginn að flest stóm fiskverkun-
arfyrirtækin, svo sem Grandi, ÚA,
Vinnslustöðin og Isfélag Vest-
mannaeyja hyggjast hafa sama
háttinn á. Eina stórfyrirtækið sem
vitað er um að hafi þegar tekið
fiskvinnslufólk sitt af launaskrá er
Samherji á Akureyri.