Morgunblaðið - 25.02.1998, Side 35

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
MIÐVIKUDAGUR 25. FEBRÚAR 1998 3§-
svo að strax á upphafsárinu reyndi
á mikilhæfa stjórnun. En Pétur átti
eftir að stjóma Landhelgisgæslunni
við útfærsluna í tólf sjómílur árið
1958, í fimmtíu sjómílur árið 1972
og tvöhundruð sjómílna efnahags-
lögsagan varð að veruleika 1. sept-
ember 1975. Samfara löggæslu á
hafinu eru björgunarstörfin stór
þáttur í störfum Landhelgisgæsl-
unnar. Pétur Sigurðsson gerði sér
grein fyrir því að til þess að ná ár-
angri þurfti traustan mannskap og
fullkomin tæki. Hann gerði sér far
um að fá góða menn til starfa og
reyndist þeim vel. Margir þeirra,
sem vinna hjá Landhelgisgæslunni í
dag, voru ráðnir til starfa í hans tíð.
I bókinni Um veginn eftir Lao-
Tse segir: „Sá er hygginn, sem
þekkir aðra; hinn er vitur, sem
þekkir sjálfan sig. Sá er sterkur,
sem sigrar aðra; hinn er mikil-
menni, sem sigrast á sjálfum sér. Sá
er ríkur, sem ánægður er með hlut-
skipti sitt; þrekmikil starfsemi ber
vott um vilja.“ Þessi tilvitnun er í
kaflanum að vaka yfir sjálfum sér -
og á vel við um þær dyggðir, sem
Pétur hafði að leiðarljósi. Pétur gat
verið strangur við sína menn, en að-
eins ef brýna nauðsyn bar til. Þeir
starfsmenn sem þurftu að leita til
Péturs í raunum sínum fóru ekki
bónleiðir til búðar.
Pétur var vel að sér í gerð skipa,
og setti sig vel inn í allar nýjungar.
Þegar honum fannst hann þurfa ráð
við val á tækjum og búnaði leitaði
hann til þeirra sérfræðinga er hann
treysti best. Pétur taldi að flug-
gæslan ætti mikla framtíð fyrir sér
og barðist fyrir því að búa Land-
helgisgæsluna öflugum flugflota.
Stjómvöld voru ekki alltaf reiðubú-
in að leggja fé í þær framkvæmdir,
sem hann óskaði og það kom fyrir
að Pétur lagði heiður sinn að veði
vegna hagsmuna Landhelgisgæsl-
unnar. Fræg er sagan af því þegar
Pétur kom frá Bandaríkjunum með
samning upp á vasann um kaup á
þyrlu fyrir Landhelgisgæsluna.
Pétur hafði ekki fengið samþykki
fyrir neinni slíkri ráðstöfun og var
þegar boðaður á fund ráðherra.
Pétur var sannfærður um að hann
hefði gert rétt og varði mál sitt, en
tók fram að reyndar hefði hann
pantað tvær þyrlur, en hugsanlega
væri unnt að afpanta aðra þeirra.
Það nægði til þess að hin fékkst
keypt. Sannleikanum er sennilega
eitthvað hagrætt í þessari sögu, en
hún lýsir hug Péturs til framfara og
hagsbóta fyrir Landhelgisgæsluna.
Ef byrjað er að segja sögur af
Pétri skaðar ekki að láta aðra fylgja.
Þegar landhelgin var færð út í fimm-
tíu sjómflur ákvað Pétur að opna
koníakspela uppi á stjómstöð, en
slflrt hafði hann aldrei gert áður - og
er reyndar aldrei gert. Þegar búið
var að skála fyrir útfærslunni var
hálfur pelinn eftir og bað Pétur yfir-
mann á stjómstöð að gæta hans.
Þremur ámm síðar, þegar útfærslan
í tvö hundmð sjómflur átti sér stað,
spurði Pétur þennan sama yfirmann,
hvort ekki hefði orðið eitthvað eftir í
koníakspelanum frá fimmtíu sjó-
mflna útfærslunni. Pelans hafði verið
gætt vel og hann kláraður við það
tækifæri. Þessar sögur lýsa vel hin-
um mannlegu og notalegu hliðum
Péturs Sigurðssonar.
Að öðrum mönnum ólöstuðum
hefur þó einn maður verið Pétri
hinn besti ráðgjafi og vinur, en það
er Baldur Möller ráðuneytisstjóri í
dómsmálaráðuneytinu. Baldur er
mikill mannkostamaður og var Pét-
ur öfundsverður að eiga slíkan hauk
í homi.
Ebba, eftirlifandi eiginkona hans,
var hans besti vinur og ráðgjafi.
Enginn skildi betur en hún, hvaða
byrðar hann varð að bera í ábyrgð-
armiklu starfi.
Um leið og Pétri eru þökkuð góð
störf fyrir Landhelgisgæsluna eru
Ebbu færðar þakkir fyi-ir þá miklu
þolinmæði og umburðarlyndi, sem
hún hefur sýnt í gegnum árin, þegar
Pétur var ónáðaður á öllum tímum
sólarhringsins.
Landhelgisgæslan og starfsmenn
hennar færa Ebbu og sonum þeirra,
Ólafi og Sigurði, innilegar samúðar-
kveðjur.
Hafsteinn Hafsteinsson.
+ Björn M. Björns-
son var fæddur í
Stafangri í Noregi
16. febrúar 1913.
Hann lést á Vífils-
staðaspítala hinn 18.
febrúar síðastliðinn.
Foreldrar hans voru
hjónin Björn Sigur-
björnsson, f. 24. apríl
1876 í Kræklingahlíð
við Eyjafjörð, d. 20.
mars 1935, og Ma-
lene Johanne Hop, f.
27. júlí 1878 í Hörða-
landi í Noregi, d. 8.
október 1939. Systk-
ini Björns eru Anna Guðbjörg, f.
15. desember 1915, d. 25. ágúst
1992, og Svanhildur Marta, f. 10.
ágúst 1924.
Hinn 28. desember 1946 kvænt-
ist Björn eiginkonu sinni, Huldu
Margréti Kristjánsdóttur, f. 13.
ágúst 1920, d. 27. júlí 1994. Heim-
ili þeirra var á Bugðulæk 5 í
Reykjavík. Börn þeirra eru: 1)
Ragnhildur, f. 6. júlí 1947. Börn
hennar eru: Hulda Margrét, f. 2.
október 1966, Guðrún Katrín, f.
16. febrúar 1972, og Svanhildur
Ásta, f. 4. nóvember 1974, Gunn-
arsdætur. 2) Anna Svanhildur, f.
30. nóvember 1948. Maki Einar
Aðalsteinsson. Börn hennar eru:
Ásbjörn Sírnir Arnarson, f. 19.
september 1970. Maki Kolbrún J.
Erlendsdóttir. Börn þeirra eru
Það vom ekki margir unglingar í
Laugarnesinu sem áttu pabba sem
lét þau hlusta á plötur með söng
Mariu Callas eða rétti þeim bókina
„Myndin af Dorian Gray“. Okkur
fannst hann ef til vill búast við of
miklu af okkur, en samt er þetta
það fyrsta sem mér kemur í hug
þegar ég skrifa minningarorð um
föður minn.
Eg hverf aftur í tímann þegar líf-
ið var einfalt og yndislegt og innibar
aðeins pabba og mömmu með börn-
in sín á Víðimelnum. Við eldri syst-
urnar oftast eins klæddar, í amer-
íska kjóla og klæðskerasaumaðar
kápur. Með hatta og veski að spáss-
era í bæinn, í heimsókn til Söllu
frænku sem var afasystir okkar í
móðurætt og bjó með Stínu á Skot-
húsvegi, hinum megin við Tjarnar-
brúna.
Á gamlárskvöldum var pabbi í
Malena Sif, f. 1. des-
ember 1989, og
Anna Lilja, f. 7.
ágúst 1992. Starkað-
ur Örn Arnarson, f.
16. ágúst 1972. Börn
Önnu og Einars eru:
Sólveig Krista, f. 14.
febrúar 1980, og
Einar Hlér, f. 23.
júní 1982. 3) Birna
Salóme, f. 12. janúar
1955. Barn hennar
er Margrét Magnús-
dóttir, f. 13. nóvem-
ber 1984. 4) Björn
Sigurður, f. 31. maí
1957. Maki Laufey Kristinsdóttir.
Börn þeirra eru: Anna Margrét,
f. 9. janúar 1988, og Björn Magn-
ús, f. 19. ágúst 1991.
Björn ólst upp í Haugasundi í
Noregi fram til ársins 1928 er
hann flytur til íslands ásamt for-
eldrum og systrum. Hann lauk
Samvinnuskólaprófi árið 1931 og
starfaði við bókhald og gestamót-
töku á Hótel Borg frá árinu 1934
til 1942 og frá 1945 til 1953. Frá
1943 til 1945 var Björn á skrif-
stofu norska sjóliðsins í Reykja-
vík, London og Osló. Frá 1953 til
1988 starfaði hann hjá Sölusam-
bandi íslenskra fiskframleiðenda,
lengst af sem aðalbókari.
Björn verður jarðsunginn frá
Dómkirkjunni í Reykjavík í dag
og hefst athöfnin klukkan 15.
kjólfötum og mamma í samkvæmis-
kjólum og litli heimurinn var örugg-
ur og bjartur.
Svo komu balletttímamir og
skátafundimir. Þegar við komum
heim af þeim hafði pabbi oft eldað
eitthvað sérstakt handa okkur og
stundum útbjó hann eftirrétt eftir
sínu höfði. Lék á píanó fyrir okkur
áður en við fómm í háttinn.
Síðan þá em mörg ár, á vissan
hátt mörg líf.
Einu sinni var ég í strætisvagni
og varð litið út um gluggann. Þar sá
ég sólbrúnan, snaggaralegan mann
í stuttbuxum og gönguskóm með
gráa regnslá yfir sér að bíða eftir
Lögbergsvagninum. Einhver út-
lendingur hugsaði ég með mér áður
en ég áttaði mig á því að þetta var
pabbi að fara í gönguferð út úr
bænum með staf sinn og pípu.
Auðvitað var hann útlendingur,
fæddur og uppalinn í Noregi, og
þótt hann veldi að verða íslenskur
og búa hér, þá vom tengslin við
Noreg mjög sterk og þess nutum
við börnin alla tíð og eigum stóra
fjölskyldu á vesturströndinni, á
Dale og Stanghelle.
Einnig vom mikil tengsl við
Kanada vegna þess að systkini
Björns afa, Svanhildur og Jörand-
ur, fóm til Vesturheims, svo oft var
glatt á hjalla þegar afkomendur
þeirra heimsóttu ísland.
Ég ætla ekki að kveðja fóður
minn í dag, aðeins minnast hans ör-
lítið. Lífið heldur áfram. Nöfnin frá
Noregi halda áfram í fjölskyldunni,
móðurnafnið hans Malena og
ömmunafn hans Anna.
Ég lauk aldrei við bókina „Mynd-
in af Dorian Grey“ en held hins veg-
ar mikið upp á söng Mariu Callas.
Bókin er sjálfsagt uppi í bókahill-
unni hans og mun ég taka tilmælum
hans þótt seint sé og ljúka við að
lesa hana. Og ef til vill hinar uppá-
haldsbækurnar hans með tíð og
tíma. Hugsa hlýtt til hans.
Mætur maður er genginn og ég
minnist hans með þakklæti og virð-
ingu.
Anna S. Björnsdóttir.
Björn afi. Við söknum þín mjög,
mjög mikið. Við vomm voðalega
leiðar þegar við fréttum að þú værir
dáinn. En nú líður þér vel hjá
Huldu ömmu. Bless afi.
Þínar afastelpur
Malena Sif og Anna Lilja.
Elskulegur frændi er genginn.
Björn Bjömsson fæddist í Noregi
árið 1913 og ólst þar upp fram að
fermingu er hann fluttist með fjöl-
skyldu sinni til Islands. Bjöm var
maður tuttugustu aldarinnar. Hann
ólst upp við tvær heimsstyrjaldir,
fasisma, kommúnisma, von og von-
brigði. Bjöm var fulltrúi þess besta
úr evrópskri menningu jafnframt
því að vera skarpskyggn á hvert
stefndi á sínum tíma, þegar evrópsk
menning breyttist í villimennsku.
Þrátt fyrir það tapaði hann aldrei
trú á mannkynið og hans trú var sú,
að menntun, menning og tækni-
framfarir, ásamt víðsýni og um-
burðarlyndi, myndu með tíð og tíma
skila betra mannlífi hér á jörðu.
Fram til hins síðasta fylgdist
Björn vel með öllum hræringum
jafnt heima sem erlendis og aldrei
var komið að tómum kofunum þeg-
ar til hans var leitað, hvort sem var
um ándleg eða veraldleg málefni.
Foreldrar Bjöms urðu ekki lang-
lífir og eftir andlát þeirra studdi
hann fjölskylduna gegnum kreppu
og erfiða tíma og var sérstakt og
náið samband með þeim systkinury^
alla ævi. Björn var skarpgáfaður
maður en fyrst og fremst minnumst
við hans sem hjartahlýs öðlings og
góðs vinar. Hans verður sárt sakn-
að.
Björn og Vala.
Nú er hann afi minn dáinn. Hann
sem var alltaf svo góður og kátur.
Þegar ég var lítil vildi hann alltaf
lesa fyrir mig og tefla við mig og
hann kenndi mér að lesa. Hann
hjálpaði mér með lærdóminn og ég
gat alltaf komið inn til hans og talað*
við hann, og svo lét hann mig hafa
bækur til að lesa. Ég sakna afa mik-
ið og þakka fyrir mig. Megi Guð
vera með afa mínum.
Anna Margrét Björnsdóttir.
Elsku afi minn.
Núna þegar þú ert dáinn hugsa
ég mikið um þig. Ég sakna þín mjög
mikið og fer að hugsa um tímana
sem við áttum saman þegar að þú
varst á lífi. Ég man til dæmis eftir
því þegar þú sagðir jnér sögu frá
því þegar þú varst lítill strákur í
Noregi. Þú varst með vinum þínum
niðri á höfn þegar fiskiskipin komu
og þegar sjómennirnir hlupu með*
fiskikassana stunguð þið prikum í
fiskinn sem datt úr kössunum og
dróguð hann til ykkar.
Einu sinni þegar ég var að borða
mjög þunnt hrökkbrauð, sagðir þú
mér að í Noregi hefðu verið konur
sem ferðuðust tvær saman á milli
staða og bökuðu saman svona
hrökkbrauð. Þær bjuggu hjá fólkinu
meðan þær bökuðu.
Þú hafðir alltaf mjög mikinn
áhuga á náminu mínu og varst alltaf
tilbúinn að hjálpa mér og öðmm
við vomm í vandræðum, enda gast
þú alltaf leyst þau af því að þú vissir
svo margt. Þú vildir að ég færi í tón-
listamám og hlustaðir með þolin-
mæði á klarinettleik minn.
Elsku afi, ég var svo heppin að
eiga svona skemmtilegan, fyndinn
og góðan afa eins og þig. Takk fyrir
allt sem þú gafst mér. Núna ert þú
kominn til hennar Huldu þinnar.
Megi Guð vera með þér.
Margrét Magnúsdóttir.
Elsku afi minn, takk fyrir allar
samvemstundirnar okkar.
Björn Magnús.
BJORN M.
BJÖRNSSON
+
Ástkær eiginmaður minn,
ÞÓRARINN B. ÓLAFSSON
yfirlæknir,
Smáragötu 10,
lést á Landspítalanum að kvöldi mánudagsins
23. febrúar.
Fyrir hönd aðstandenda,
Björg Ólafsson.
+
Elskuleg móðir mín, amma okkar og lang-
amma,
ÞÓRUNN KATRÍN BJÖRNSDÓTTIR,
lést á elliheimilinu Grund mánudaginn
23. þessa mánaðar.
Fyrir hönd aðstandenda,
Kristín Hafsteinsdóttir.
+
Sonur minn,
ÁSGEIR SALBERG KARVELSSON
bóndi,
Kýrunnarstöðum,
Dalasýslu,
lést á heimili sínu mánudaginn 23. febrúar.
Karvel Hjartarson.
+
Eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir og afi,
MAGNÚS MAGNÚSSON,
Einholti 7,
Reykjavfk,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju föstu-
daginn 27. febrúar kl. 15.00.
Guðríður Ingvarsdóttir,
Ingvar Þór Magnússon,
Ingibjörg Hulda Yngvadóttir,
Þórunn Málfríður Ingvarsdóttir,
Magnús Kári Ingvarsson.
C
+
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
ÞORBJÖRG KATARÍNUSDÓTTIR,
Fannborg 1,
Kópavogi,
lést á Borgarspítalanum mánudaginn 23. febrú-
ar.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Margret Benediktsdóttir,
Jóhanna G. Benediktsdóttir,
Álfhildur Benediktsdóttir,
Guðbjörg Benediktsdóttir,
Vilborg Benediktsdóttir,
Dagur Grímur Ingvason,
Einar Björn Ingvason,
lain Smith,
Tryggvi Sigfússon,
Lárus Guðjónsson,
Tom de Vries,
María Ingvason,
Seselia Sigurðardóttir,
barnabörn og barnabarnabarn.