Morgunblaðið - 01.08.1998, Blaðsíða 76

76 LAUGARDAGUR 1. ÁGÚST 1998
MORGUNBLAÐIÐ
I kvöld
stuðhljomsveitin
Sixties
2. ágúst
Sixties
Opið til kl. 3
3. ágúst
Tonleikar með
Bubba
Morthens
Hljómsveit
Sigrúnar Evu
leikur á
dansleik eftir
tónleikana.
Endaðu
verslunar-
mannahelgina á
Kaff! Reykjavík,
láttu ekki henda
þig að missa af
tónleikum
Bubba.
4. ágúst
Grétar
Örvarsson og
Bjarni Ara
skemmta
5. ágúst
Tónleikar með
Bubba
Morthens,
Bubbi leikur af
plötunni Lifið er
Ijúft.
Grétar örvars
og Bjarni Ara
skemmta eftir
tónleikana.
6. ágúst
Villt fimmtu-
dagskvöld með
Hálft i hvoru.
Lifandi tónlist
oll kvöld á Kaffi
Reykjavik mea
bestu tónlistar-
mönnum landsins
í/AFFÍ ,
REYMAVIK
HEITASTI
STAÐURINN
í BÆNUM
FÓLK í FRÉTTUM
Daninn að
baki Dona-
tellu Versace
HÁTÍSKUHÖNNUÐIRNIR koma
fram á sviðið í lok sýningar til að
láta hylla sig, en að baki þeim eru
oft aðrir, sem hafa í raun hannað
fötin. Þannig var það um Parísar-
sýningu ítalska hönnuðarins Dona-
tellu Versace, íyrstu sýninguna eftir
að hún settist í hönnuðarstól Ver-
sace-fyrirtækisins í kjölfar morðs-
ins á bróður hennar. Eitthvað kvis-
aðist þó um að það væri sænsk
stúlka, sem væri hönnuðurinn, en
danska blaðið Berlingske Tidende
afhjúpaði sannleikann í heilsíðuvið-
tali við hinn rétta hönnuð, 25 ára
Dana, Jörgen Simonsen. Sjálfur er
Simonsen hinn rólegasti yfir vel-
gengni sinni, enda eru Jótar þekktir
fyrir að kippa sér ekki upp við hlut-
ina, hvorki við mótlæti né meðbyr.
Simonsen hefur alltaf haft gam-
an af að teikna og systir hans á enn
teikningar frá því hann var smá-
krakki, sem hann segir laglegar
miðað við aldur. Teikning átti hug
hans allan, en í menntaskóla var
hann svo heppinn að fá góðan
frönskukennara, sem kom sér vel.
Leiðin lá til Parísar, þar sem hann
fór í Esmod-skólann. Það kom
aldrei til greina að læra í Dan-
mörku, því eins og hann segir sjálf-
ur, þá er engin ástæða til að fara í
kjörbúðarbakarí til að læra að
baka fína tertu.
Það var svo dönsk vinkona hans
sem hringdi til danska hönnuðar-
ins, Eriks Mortensens, og spurði
hvort hann vildi Iíta á teikningar
Simonsens og sá gamli tók honum
vel. Mortensen hannaði um árabil
fyrir Balmain og stýrði síðan Jean
Louis Scherrer-fyrirtækinu í nokk-
ur ár, áður enn hætti. Mortensen,
sem lést fyrr í sumar, ráðlagði hin-
um unga landa sínum að fylgja
hjarta sínu og vera trúr innsæi
sínu og það segist Simonsen
einmitt gera. Þar við bætist að
vinnuálagið er gríðarlegt, en því
kvartar hann ekki yfír. Skemmtir
sér stundum þegar hann er spurð-
ur hvort hann teikni ekki kjóla, því
það hljómi eins og ekki sérlega
stressandi vinna. Raunveruleikinn
sé hins vegar allur annar.
Simonsen var um tíma sérlegur
aðstoðarmaður Johns Gallianos, en
fór síðan til Karls Lagerfelds hjá
Chanel og síðast var hann hjá
Alexander McQueen í Givenchy,
sem hann var hrifinn af. Þá kom
tilboðið frá Versace, sem bæði list-
rænt og fjárhagslega var of gott til
að hafna. Hann er nú hægri hönd
Donatellu og hannaði 57 af 59 flík-
um, sem sýndai' voru hjá Versace
undir heitinu Atelier. Hann tekur
því sem sjálfsögðum hlut að verk
hans skrifist á nafn Donatellu.
Þetta séu forsendurnar og hann
kvarti ekki.
Nú liggur leiðin til Mílanó í
vinnu hjá Versace-fyrirtækinu, þar
sem hann vonast eftir að fá að
gæða stíl hússins nýju lífi, því eins
og hann segir er Gianni Versace
dáinn og kemur ekki aftur. Hins
vegar þurfa fötin að öðlast nýtt líf
og það mætti gjaman koma frá
Simonsen.
Sigrún Davíðsdóttir
Linda og Kyle skilin
ÞAÐ er stutt á
milli skilnaða í
glysborginni
Hollywood og á
dögunum var til-
kynnt að fyrirsætan
Linda Evangelista
og leikarinn Kyle
MacLachlan væru
skilin eftir sex ára
samband. Kynningar-
fulltrúi MacLachlan
staðfesti að nokkrir
mánuðir væru síðan
þau skötuhjú hefðu
farið hvort sína leið ei
þau trúlofuðu sig fyrii
þremur árum. Evang-
elista virðist ekki deila
minningum leikarans þvi hana
rekur ekkert minni til þess að
þau hafi nokkurn tímann verið
trúlofuð. Fyrirsætan var ekki
Iengi að jafna sig eftir skilnaðinn
því hún sást á dögunum í innileg-
LINDA Evangelista og Kyle Maclachlan
eru skilin eftir sex ára samband.
um atlotum með franska lands-
liðsmanninum Fabien Barthez,
en fregnir herma að hann sé ef
til vill hinn leyndardómsfulli
bamsfaðir Stefaníu Mónakó-
prinsessu.
Arna Þorsteinsdóttir og
Stefán Jökulsson halda uppi léttri
og góðri stemningu
á Mímisbar.
DONATELLA Versace fær hér lófatak í lok sýningar en danski hönn-
uðurinn Jörgen Simonsen hannar undir hennar nafni.
Með kveðju frá
kvenrembum
Á þessari öld og síðustu áratugi
nítjándu aldar hafa einkum þrír
ættbálkar á umráðasvæðum
hvítra manna orðið fyrir þráfelld-
um ofsóknum með þeim árangri
að einn þeirra hefur næstum dáið
út - indíáninn í Norður-Ameríku
og Kanada og stakir flokkai'
þeirra í Suður-Ameríku. Hinh' eru
svertingjar og gyð-
ingar. Réttindabar-
átta svertingja hef-
ur einkum farið
fram í Bandaríkjun-
um, þar sem þeir voru taldir 13%
af þjóðinni til skamms tíma.
Þrælastríðið batt enda á undirok-
un þeirra lögformlega séð, en víða
er ennþá litið á þá sem annars
flokks borgara. Þó bera þeir af um
ýmsa hluti svo sem líkamlegt at-
gervi, eins og niðurstöður úr
íþróttum sýna. Áfall það sem kyn-
stofn gyðinga hlaut frá hendi nas-
ista á stríðsárunum síðai'i er
svartur blettur á þessari öld, enda
er minningunni um níðingsverk
nasista enn haldið á lofti svo hin-
um hvikula almenningi Vestur-
landa hefur ekki tekist að gleyma.
Gyðingar hafa bæði fyrr og síðar
sýnt að þeir eru dugmiklir og
vanafastir og standa framarlega
hvar sem þeir starfa að fjármálum
eða í listum og fjárfrekum
skemmtanaiðnaði eins og kvik-
myndum. Hið sama má segja um
svertingja sem hafa haft forustu á
ákveðnum sviðum tónlistar og
blanda sér í stöðugt meira mæli í
listir hvers konar og kvikmyndh-,
enda eiga þeira marga frábæra
kvikmyndaleikara og sjónvarps-
stjörnur, en slíkt fólk þykir hálf-
guðir nú á dögum.
Til marks um það hve svertingj-
ar sækja fram á sviði lista í
Bandaríjunum er kvikmyndin
Lilja - barnfóstra um vetur, sem
nær eingöngu er leikin af
þeldökku fólki. Barnfósti'una leik-
ur Natalie Cole, dóttir söngvarans
og píanóleikai-ans kunna Nat King
Cole. Söguefni myndarinnar er
ekki stói'brotið, en myndin kemur
vel til skila þeim erfiðleikum og
ótta, sem þeldökkir menn bjuggu
og búa við í Bandaríkjunum. Að
því leyti er hún mei’kileg, enda
mótar þessi ótti þeldökkra mjög
allt líf þeirra, svo stundum má
draga í efa að þeir lifi ftjálsu lífi,
einkum í Suðurríkjunum.
Um helgina var sýnd bresk
framhaldsmynd, sem nefndist
Börn Simone de Beauvoir. Stöð 2
hefur fyrir sið að
SJÓNVARPÁ sýna ljósbláar
myndir svonefndar
LAUGARDEGI (samfaramyndir)
um lágnættið og er
það í samræmi við klámiðnað sem
rekinn er í smáauglýsingum eins
úr eignapúlíu Stöðvarinnar. Þetta
kann að skemmta margvíslega
fiðruðum geldfugli bæði utan og
innan eignapúlíunnar. En sumir
nenna ekki að vaka og þess vegna
var gripið til þess ráðs um helgina
að færa myndina um dætur
frönsku gálunnar fi'am á eftirmið-
daginn svo menn sæju hvað þetta
ljósbláa væri skemmtilegt. Nema
að hugsast gæti að þeir hjá Stöð-
inni teldu Dæturnar tilheyra
menningunni eða dólgamarxisma.
Hér á Islandi hefur margvísleg
frönsk della verið talin til menn-
ingar. Menn fói'u til Parísar og
komu svo gáfaðir til baka að hárin
risu á höfði þeirra og hafa ekki
lagst niður síðan. Einn af frönsku
postulunum var Jean-Paul Sai'tre.
Hann átti sér stundum að hjákonu
sjálfa Simone de Beauvoir. Nú er
kannski ekki alveg auðséð hvað
Bretar meina með kvikmyndinni,
en hún er byggð á miklum
kvennafrösum, sem Simone de
Beauvoir bjó til, og kenningum
hennar. I myndinni blandaðist
saman meii'iháttar kvenremba,
marxismi og frjálst ástalíf, þar
sem öllu tilfinningalífi er varpað
fyrir róða en dólgamandsmi hafð-
ur í heiðri, þar sem annars mennt-
að og að því er viðist vel gert
kvenfólk hegðar sér eins og naut-
peningur. Nú þegar Kvennalistinn
er í andarslitrunum er huggulegt
fyrir konur að fá svona upprifjun
frá Bretum kennda við Simone de
Beauvoh'.
Indriði G. Þorsteinsson