Morgunblaðið - 04.09.1998, Blaðsíða 47

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
FÖSTUDAGUR 4. SEPTEMBER 1998 47t-
+ Fanney Guð-
mundsdóttir
fæddist á Suðureyri
við Súgandafjörð
30. nóvember 1931.
Hún lést á heimili
sínu Nesbala 12,
Selljarnarnesi,
þann 31. ágúst síð-
astliðinn. Foreldrar
hennar voru Guð-
mundur Kr. Guðna-
son frá Súganda-
fírði, f. 1897, d.
1973 og Elín Magn-
úsdóttir frá Isafirði,
f. 1889, d. 1970.
Systkini Fanneyjar voru Krist-
ín, f. 1915, d. 1975, maður henn-
ar var Krislján Bjarni Magnús-
son, f. 1913, d. 1981, Guðni, f.
1922, d. 1989, Jóhann Magnús,
f. 1924, kona hans er Björg Sig-
urðardóttir, f. 1930, Þorvarður
Stefán, f. 1925, kona hans er
Svanhildur Siguijónsdóttir, f.
1918, Guðrún Guðríður, f. 1927,
maður hennar er
Skúli Jónasson, f.
1925, Kristrún, f.
1928, maður hennar
er Högni Þórðar-
son, f. 1924, Guð-
munda f. 1929, mað-
ur hennar var Lár-
us Friðriksson, f.
1932, d. 1988, Jak-
obína Jóhanna f.
1933 og Kristjana
Helga f. 1937, mað-
ur hennar var
Bjarni Sigurðsson,
f. 1928, d. 1981.
Þann 25.12. 1961
giftist Fanney eftirlifandi eig-
inmanni sínum, Friðjóni Guð-
mundssyni, fískmatsmanni, nú-
verandi starfsmanni Kassa-
gerðar Reykjavíkur f. 1934.
Elsta barn Fanneyjar er Heim-
ir Hávarðsson, útgerðartæknir,
f. 1954, kona hans er Þuríður
Magnúsdóttir, f. 1956 og eiga
þau tvö börn Elínu Örnu f.
1975 og Magnús, f. 1982. Barn
Heimis er Páll f. 1982. Börn
Fanneyjar og Friðjóns eru: 1)
Haraldur, verkamaður, f. 1956,
2) Magnús Örn, sjúkraþjálfari,
f. 1961, kona hans er Elín
Árnadóttir, lögfræðingur, f.
1961. Barn Elínar er Árni
Freyr Árnason, f. 1981. Börn
Magnúsar og Elínar eru Frið-
jón Örn, f. 1987, Arndís, f. 1989
og Ragnheiður Erla f. 1992, 3)
Guðmundur Vignir, viðskipta-
fræðingur, f. 1964, sambýlis-
kona hans er Þórlaug Sveins-
dóttir, sjúkraþjálfari, f. 1962.
Barn Þórlaugar er Jökull Júlí-
usson, f. 1990. Barn Guðmund-
ar og Þórlaugar er Salka, f.
1997, 4) Héðinn, matvælafræð-
ingur, f. 1967, 5) Elín Lára, f.
1969, d. 1970 og 6) Þröstur, f.
1971, d. 1977.
Fanney bjó lengst af á Suður-
ejri ásamt eiginmanni sínum.
Arið 1988 fluttust þau á Sel-
tjamarnes. Fanney var mat-
ráðskona hjá SKYRR hf. frá
1991 til 1997 þegar hún hætti
vegna veikinda.
títför Fanneyjar fer fram frá
Bústaðakirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 15.
FANNEY
GUÐMUNDSDÓTTIR
Kveðjuorð um tengdamóður mína
Fanneyju Guðmundsdóttur.
Kynni okkur hófust á vormánuð-
um 1993 er ég fór að fara með Guð-
mundi í heimsóknir til foreldra
hans. Þar var oft margt um mann-
inn, sérstaklega um helgar. Alltaf
einhver af bræðrunum og oft allir
með sínar fjölskyldur. Það þurfti
aldrei nein formleg heimboð, fjöl-
skyldutengslin eru svo sterk að
þetta kom bara af sjálfu sér. Fann-
eyju munaði ekki um að töfra fram
veitingar fyrir á annan tug manns
án nokkurs fyrirvara.
Á heimili þeirra Fanneyjar og
Friðjóns var einstaklega vinalegt og
afslappað andrúmsloft. Ég upplifði
það oft eins og vin í hröðu samfélagi
borgarinnar. Það var eins og þau
hefðu flutt með sér afslappað and-
rúmsloftið úr litla sjávarþorpinu.
Mér fannst gaman að kynnast því
hve fjölskyldan var og er samhent og
samstillt. Ég þekki fáar fjölskyldur
þar sem stuðningur og hjálpsemi eru
jafn sjálfsögð og kom það berlega
fram í veikindum Fanneyjar. Þetta
er til eftirbreytni fyrir okkur hin.
Lykillinn að þessari samheldni var
Fanney. Hún forgangsraðaði á þenn-
an hátt í lífrnu og uppskar eftir því.
Kynni okkar Fanneyjar urðu
nánari í veikindum hennar nú síð-
asta árið. Það er ómetanleg reynsla
að hafa fengið að fylgjast með því
æðruleysi og þeirri reisn sem hún
sýndi þá. Hún naut þeirra augna-
blika sem lífið bauð uppá allt til síð-
ustu stundar. Þegar hún dvaldi hjá
okkur Guðmundi á Höfn í júlí s.l.
áttum við fjölskyldan dýrmætar
samverustundir með henni og
Mundu systur hennar við spil, spjall
og var þá oft slegið á létta strengi.
Hún naut þess sérstaklega að leika
við Sölku litlu og samgladdist okkur
með nýja heimilið og barnið sem í
vændum er.
Það hefur verið lærdómsríkt að
fylgjast með hvernig hún tók á
veikindum sínum. Hún ákvað að
vera heima þar til yfir lauk og
heyja baráttuna með sínum nán-
ustu. Við það varð dauðinn ekki
aðeins ógnvekjandi heldur einnig
hluti af eðlilegri framvindu lífsins
og með því skildi hún ómetanlega"
reynslu eftir í hugum okkar sem
nú verðum að sjá á bak þessari
góðu konu. Starfsfólk heimahlynn-
ingar Krabbameinsfélagsins og
Elín Gissurardóttir gerðu henni
kleift að vera heima þar til yfir
lauk og eiga þau ómælda þökk
skilið.
Með þessum fátæklegu orðum
kveð ég tengdamóður mína, sem
unni og ræktaði fjölskyldu sína og
heimili af einstakri umhyggju og
natni, og þakka fyrir yndislegar
samverustundir. Hvíl þú í friði.
Ég bið góðan Guð að styrkja Frið-
jón, syni, tengdadætur, barnabörn
og aðra syrgjendur í sorg þeirra.
Þórlaug Sveinsdóttir.
Elsku tengdamamma, núna er
þessari baráttu lokið og loksins ertu
frjáls eftir erfiðan sjúkdóm. Alltaf
barstu þig vel, kvartaðir aldrei, síð-
ustu dagarnir voru erfiðir en þú
varst sterk.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
(V. Briem.)
Margar minningar leita að þessa
dagana því mörg voru árin sem ég
naut samvistar við þig.
Við hittumst fyrst að Hlíðarvegi
2 á Suðureyri um páskana 1975
þegar ég kom með syni þínum í
heimsókn. Ég man hvað ég var
feimin að koma og hitta fjölskyld-
una, en ég þurfti ekkert að óttast
því mér var strax tekið sem einni af
fjölskyldunni. Ég minnist allra jól-
anna sem við komum saman í
Reykjavík. Þú komst að vestan og
fjölskyldan mín að austan, og eftir
að við fluttum öll fyrir 10 árum á
Seltjarnamesið, eyddum við öllum
jólum saman.
Ég minnist sumarfrísins sem við
fórum til Englands, allra sumarbú-
staðaferðanna, svona get ég haldið
endalaust áfram því samverustund-
irnar vora margar og góðar. Það
verður tómlegt hér eftir á bolludög-
unum. Alltaf stóðst þú í miklum
bollubakstri til að allir fengju nóg.
Eftir að þú fluttir suður var opið
hús hjá ykkur hjónunum á Þorláks-
messu þar sem næg skata var á
boðstólum. Það er mikil samheldni í
fjölskyldunni. Oft var komið saman
og á það líka við um systkini þín þar
sem þið komuð oft saman með fjöl-
skyldur ykkar.
Síðustu dagana þegar við gerðum
okkur ljóst að líf þitt væri að enda
fann ég þann kærleika sem var á
milli okkar. Þú treystir mér fyrir að
annast þig, það var mér mikils virði
og ég þakka þér það traust sem þú
barst til mín.
Ég vil þakka Heimahlynningu
Krabbameinsfélagsins fyrir þann
stuðning og kærleika sem starfsfólk
þess sýndi mér. Einnig þakka ég
þeim fyrir að gera okkur aðstand-
endum og Fanneyju mögulegt að
vera saman þar til yfir lauk.
Góði Guð, við biðjum þig að
styrkja okkur í sorginni.
Með þessum línum kveð ég þig,
elsku Fanney, með söknuði og þökk
fyrir allt.
Þín tengdadóttir.
Þuríður.
í dag fer fram útför mágkonu
minnar Fanneyjar Guðmundsdótt-
ur. Andlát hennar kom ekki á
óvart, því hún hafði háð hetjulega
baráttu við erfiðan sjúkdóm á ann-
að ár. Hún vissi vel að hverju dró,
en hélt fullri reisn meðan kraftar
entust.
Fanney fæddist á Suðureyri við
Súgandafjörð árið 1931. Foreldrar
hennar, Guðmundur Rr. Guðnason
og Elín Magnúsdóttir, voru sæmd-
arfólk og bæði harðdugleg, enda
komu þau til manns tíu börnum.
Á áratugnum fyrir síðari heims-
styrjöldina, þegar heimskreppan
mikla gekk yfir, var þröngt í búi
hjá barnmörgum fjölskyldum og
ekkert mátti út af bera, svo að ekki
færi illa. Elín gætti bús og barna,
en Guðmundur sótti sjóinn, enda
þrekmaður mikill og var um árabil
vélstjóri og formaður á bátum frá
Suðureyri.
Það var alkunna, að strax og
kraftar og aldur leyfði tóku börn í
sjávarþorpunum til við fiskvinnslu-
störf og fór Fanney ekki varhluta
af því, enda veitti ekki af að létta
undir með heimilinu.
Þannig liðu unglingsár Fanneyj-
ar við leik og störf í Súgandafirði.
Fanney steig það mikla gæfu-
spor að giftast Friðjóni Guðmunds-
syni frá Suðureyri, en hann er mik-
ill drengskaparmaður og dugnað-
arforkur til allra verka.
Þau komu sér upp myndarlegu
húsi á Suðureyri og eignuðust fal-
legt heimili, sem bar húsmóðurinni
fagurt vitni. Vandvirkni og snyrti-
mennska var Fanneyju í blóð borin
og einkenndi hana allt hennar líf.
Fanney eignaðist dreng áður en
hún giftist Friðjóni, en saman eign-
uðust þau sex börn.
Sorgin sótti þau heim, því þau
misstu tvö börn sín í bernsku, og
bar Fanney þann harm í hljóði alla
tíð.
Eiginmann sinn og drengina sína
fimm umvafði hún ástúð og um-
hyggju, enda helgaði hún sig heim-
ilinu eingöngu meðan synirnir vora
í bernsku. Ég minnist þess, hve
stolt hún var af þessum tápmiklu
og hressilegu strákum, þegar þau
Friðjón komu í heimsóknir til okk-
ar Kristrúnar eða við til þeirra.
Fanney og Friðjón fluttu frá
Súgandafirði árið 1988. Þau keyptu
hús á Seltjarnarnesi og eignuðust
þar fallegt heimili, þar sem þau
hafa búið síðan. Þau hjónin höfðu
yndi af útiveru og ferðalögum og
stunduðu göngu- og skíðaferðir,
fóru í útilegur og ferðuðust um
landið vítt og breitt. Á síðari árum
ferðuðust þau einnig erlendis.
Fanney sýndi mikið þrek að
heimsækja æskustöðvarnar í sum-
ar, þrátt fyrir sjúkdóm sinn, en
hún naut áreiðanlega hverrar
stundar, eins vel og unnt var við
þessar aðstæður.
Þegar synirnir komust á legg hóf
hún að starfa utan heimilisins í
fi’ystihúsi og fiskverkun, en síðustu
árin starfaði hún í mötuneyti
Skýrsluvéla ríkisins. Þar eignaðist
hún góðar vinkonur, sem heimsóttu
hana og studdu í veikindum hennar.
Fanney var mikil húsmóðir og
hugur hennar var bundinn eigin-
manni, sonum, tengdadætrum og
barnabörnunum, sem voru sólar-
geislarnir í lífi hennar.
Þegar veikindin sóttu að og
kraftarnir tóku að þverra var hún
umvafin umhyggju fjölskyldunnar,
enda vildi hún dvelja heima, þar til
yfir lauk.
Við Kristrún þökkum henni liðn-
ar samverustundir og þá hlýju,
sem hún sýndi okkur, börnum okk-
ar og barnabörnum alla tíð.
Við sendum Friðjóni, sonunum,
tengdadætrum og barnabörnum
innilegar samúðarkveðjur í sorg
þeirra, en við vitum jafnframt að
þau geyma dýrmæta minningu í
huga sér, sem varir alla tíð.
Blessuð sé minning góðrar konu.
Högni Þórðarson.
Elsku amma okkar. Vonandi líð-
ur þér betur núna en þegar þú
varst svo veik. Núna ertu hjá góð-
um guði og englunum þínum og
ekki lengur hjá okkur. Það finnst
okkur svo leiðinlegt af þvi að þú
varst alltaf svo skemmtileg og glöð
þegar þú varst ekki svona veik. Þú
varst alltaf að gefa okkur pakka og
þegar einhver átti afmæli gafst þú
hinum líka alltaf pakka af því þú
vildir ekki skilja útundan. Það var
alltaf gaman hjá þér þvi þú varst
svo fjörug og skemmtileg. Það var
svo gaman að fara með ykkur afa á
jólaböllin, þá skemmtum við okkur
alltaf mjög vel. Við fórum að gráta
þegar við kvöddum þig af því að
okkur þykir svo vænt um þig.
Bless elsku amma okkar og takk
fyrir allt sem þú hefur gert fyrir
okkur.
Friðjón Örn, Arndís ^
og Ragnheiður Erla.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Elsku amma, nú ertu ekki lengur
hjá okkur. Við viljum þakka þér
fyrir þær samverustundir sem við
áttum með þér.
Við hefðum viljað hafa þær fleiri
en vegir guðs eru órannsakanlegir.
Við vitum að þér líður vel núna.
Elsku amma, ég man eftir þegar
ég var lítil stúlka og farið var á
skíði upp á heiði, alltaf vora klein-
urnar þínar með.
Ég man þegar þú vökvaðir blóm-
in í stofunni eða vannst í fallega
garðinum þínum á Súgandafirði,
alltaf talaðir þú við blómin.
Við systkinin munum sumarfríið
á slóðum Hróa hattar, þar áttum
við margar góðar stundir.
Elsku afi, nú hefur þú ekki
ömmu lengur hjá þér. Alltaf voruð
þið saman á göngu, skíðum, hjóluð-
uð og mikill er missir þinn.
Við biðjum Guð að styrkja þig,
elsku afi, í sorg þinni.
Hvíl þú í friði, elsku amma okk-
ar.
Elín Arna og Magnús.
Ástkær faðir okkar,
SIGURÐUR HJÖRTUR BENEDIKTSSON,
Frostafold 14,
lést á Sjúkrahúsi Reykjavíkur miðvikudaginn
2. september.
Þorbjörg Erla Sigurðardóttir,
Elín Sigurðardóttir,
Benedikt Sigurðsson,
Eiríkur Sigurðsson.
+
Eiginmaður minn,
ÍSLEIFUR RUNÓLFSSON
frá Kornsá
í Vatnsdal,
lést á Landspítalanum að kvöldi miðvikudags-
ins 2. september.
Fyrir hönd aðstandenda,
Ólafía Sigríður Guðbergsdóttir.
+
Móðir mín, tengdamóðir, amma og langamma,
SIGURBJÖRG GUNNLAUGSDÓTTIR
frá Gjábakka,
Vestmannaeyjum,
verður jarðsungin frá Landakirkju laugardaginn
5. september nk. og hefst athöfnin kl. 16.00.
Birgir Vigfússon, Svandís A. Jónsdóttir,
barnabörn og barnabamabörn.
+
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir, amma og langamma,
SÓLVEIG MÁRUSDÓTTIR,
Minni Reykjum,
Fljótum,
verður jarðsungin frá Barðskirkju laugardaginn
5. september kl. 14.00.
Þórarinn Guðvarðarson
og aðstandendur.
fr