Morgunblaðið - 12.03.1999, Blaðsíða 42

42 FÖSTUDAGUR 12. MARZ 1999
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
SESSELJA MARGRÉT
MAGNÚSDÓTTIR
+ Sesseja Margrét
Magnúsdóttir
fæddist í Króki í
Gerðahreppi 19.
janúar 1905. Hún
lést á Dvalar- og
hjúkrunarheimilinu
Garðvangi hinn 4.
mars síðastliðinn.
Foreldrar hennar
voru hjónin Magnús
Magnússon útvegs-
bóndi í Króki, f.24.
sept. 1869, d. 26.
''**■ september 1945, og
Anna Sigríður Guð-
mundsdóttir hús-
freyja, f. 6. desember 1873, d.
21. júlí 1951. Systur Sesselju
eru: Guðrún og Magnea Svan-
hildur, tvö systkin létust á
barnsaldri, Svanhildur og
Magnús. Uppehlissystkin
Sesselju eru Bergþóra Olafs-
dóttir og Sigurður S. Guð-
mundsson.
Hinn 4. nóvember 1928 gift-
ist Sesselja Axel Pálssyni for-
sljóra, f. 22. mars 1907, d. 9.
febrúar 1979. Hann var sonur
hjónanna Páls Páls-
sonar útgerðar-
manns, f. 28. febrúar
1877, d. lO.júní 1938,
og Guðrúnar Jóns-
dóttur, f. 30. júlí
1874, d. 12. febrúar
1946. Sesselja og Ax-
el áttu þrjá syni. Þeir
eru: 1) Magnús, f. 11.
nóvember 1927, d.
19. desember 1988,
maki Kristín Þórðar-
dóttir f. 7. febrúar
1930. Börn þeirra
eru fjögur. 2) Birgir,
f. 21. ágúst 1933,
maki Guðrún Guðnadóttir, f. 7.
september 1932, d. 2. apríl 1982.
Börn þeirra eru fjögur. Sambýl-
iskona Birgis er Elsa Lilja Eyj-
ólfsdóttir, f. 7. september 1939.
3) Páll, f. 19. ágúst 1935, maki I.
Ragnheiður Steindórsdóttir, f. 5.
október 1943. Þau eiga eina dótt-
ur. Maki II. Dagný Hermanns-
dóttir, f. 24. mars 1942. Áður átti
Páll tvær dætur með Huldu
Steingrímsdóttur, f. 6. ágúst
1932. Sesselja ólst upp í Garð-
inum en fluttist um tvítugt til
Keflavíkur. Hún var varabæj-
arfulltrúi í Keflavík 1958-62 og
aðalfulltrúi, fyrst kvenna,
1962-70, formaður elliheimilis-
nefndar og forstöðukona Elli-
heimilisins Hlévangs frá stofn-
un 1958-81. Hún sat í stjórn
Kvennadeildar Slysavarnafé-
lags Islands í Keflavík frá
stofnun 1931 og formaður um
árabil, í stjórn Sjálfstæð-
iskvennafélagsins Sóknar frá
stofnun 1948 og formaður um
skeið, í stjórn Kvenfélags
Keflavíkur um árabil. Um
lengri eða skemmri tíma var
Sesselja formaður orlofsnefnd-
ar húsmæðra í Keflavík, for-
maður barnaleikvallanefndar
Keflavíkur, formaður æsku-
Iýðsráðs Keflavíkur, formaður
barnaverndarnefndar Keflavík-
ur, formaður vetrarhjálparinn-
ar í Keflavík, í stjórn tónlistar-
félags Keflavíkur og var í
kirkjukór Keflavíkurkirkju
samfleytt í 40 ár. Fyrir störf að
félagsmálum var Sesselja sæmd
riddarakrossi hinnar íslensku
fálkaorðu 1976. Síðustu tíu árin
dvaldist hún á Dvalar- og
hjúkrunarheimilinu Garðvangi.
Utför Sesselju fer fram frá
Keflavíkurkirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 14.
Elsku amma. Nú er þinni tilvist
hér á jörðinni iokið og önnur tekin
við. Kona, eins og þú varst mestan
hluta ævi þinnar, tekur með sér
mikla reynslu og kraft til nýrra
heimkynna. Þú varst alltaf allt í
öllu. Krafturinn, viljinn og dugnað-
urinn var ótakmarkaður, hvort sem
var við gamla fólkið þegar þú varst
forstöðukona á Hlévangi eða í félags-
málum hér í bæ. Það var alltaf eitt-
hvað hjá þér á hverjum degi. Eg ólst
upp í næsta húsi við ykkur afa og var
-x: þar af leiðandi mikið hjá ykkur. Ég
man svo vel þegar þið afi komuð til
mín í Reykjadal, þar sem ég dvaldi í
nokkiu- sumur. Þið með fullan bíl af
allskonar góðgæti, ekki bara handa
mér heldur öllum börnunum sem þar
dvöldu. Við systkinin munum öll
ferðimar fyrir jólin með jólapakka
um allan bæ, alltaf varst þú að hugsa
um aðra. Og allar ferðirnar á Laug-
arvatn eru okkur í fersku minni. Mér
er einnig minnisstætt þegar þér
fannst ég nógu gömul til að heyra
um stjómmálaskoðanir þínar. Ég
hélt lengi að það væm lög en ekki
bara þínar skoðanir.
Elsku amma mín, mér hefur
alltaf fundist við vera bundnar sér-
-> stökum böndum, sem kom svo vel í
ljós þegar ég átti fyrsta barnið mitt
á 82. afmælisdegi þínum og þegar
þú fluttir á Garðvang fluttum við
Jói í húsið þitt á Vatnsnesveginum.
Ég er þakklát fyrir dagana tvo
sem ég átti með þér áður en þú
kvaddir og vona að þú getir borið
kveðjuna sem ég bað þig fyrir til
ástvina minna, þegar ég kvaddi þig
með kossi um nóttina.
Takk fyrir samfylgdina, amma
mín. Blessuð sé minning þín.
Þín
Sesselja Birgisdóttir.
Ég sendi þér kæra kveðju
nú komin er lífs þíns nótt,
þig umvefji blessun og bænir
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði nú sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því,
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
(Þ.S.)
Elsku amma Sella mín. Ég veit
að það var mikil Guðs blessun að þú
hafir loks fengið að fara í seinasta
ferðalagið því að ég veit að þú þráð-
ir ekkert annað heitar. Ég kveð þig
þó með miklum trega því að við átt-
um margar góðar stundir saman úti
á Garðvangi. Þó að þú hafir ekki
getað talað mikið þá veit ég að þú
vissir alltaf þegar ég var hjá þér því
þú þekktir rödd mína og handa-
band mitt.
Söngur spilaði stórt hlutverk í
þínu lífi og seinustu æviár þín náð-
um við alltaf saman í söng.
Elsku amma, í þann áratug sem
þú dvaldir á Garðvangi var alltaf
vel hugsað um þig og ég á ekki til
nógu sterk orð til að lýsa þakklæti
mínu til þess góða fólks sem þar
stundar vanmetna vinnu.
Elsku amma mín, ég vil þakka
þér fyrir dýrmætar samverustund-
ir sem ég mun alltaf geyma í hjarta
mínu. Guð blessi þig.
Þín alltaf.
María.
Ein sú besta gjöf, sem lífið lætur
okkur í té á ævileið, eru góðir vinir.
Og sennilega verður sönn og traust
vinátta þeim mun dýrmætari í vit-
und okkar eftir því sem lengra líður
á ævidaginn. Þessi staðreynd er
mér ofarlega í huga, þegar ég
minnist Sesselju Magnúsdóttur í
Keflavík, sem ég hiklaust tel meðal
minna bestu og einlægustu
tryggðavina, sem Guð hefir gefið
mér. Nú er sú mikilhæfa heiðurs-
kona gengin Guðs á fund eftir nær-
fellt aldarlanga æviför hér í tímans
heimi. Hún var meðal þeirra fyrstu
sem ég kynntist, eftir að ég kom,
ungur og óreyndur, til þjónustu í
Keflavíkurprestakalli, sem þá var
nýstofnað. Hún söng í kirkjukórn-
um og því gat ekki hjá því farið, að
leiðir okkar lægju saman. Þar
hljómaði hennar klukkuskæra
+ Svava Kristín
Sigurðardóttir
frá Fagurhóli í
Sandgerði var fædd
16.2. 1919 í Sand-
m gerði, dóttir hjón-
anna Sigurðar Ein-
arssonar frá Fagur-
hóli og Guðrúnar
Sigríðar Jónsdótt-
ur, bæði látin.
Systkini: Einar, dó
9 ára, Sigríður Mar-
ía, f. 25.11. 1915;
Jóna Margrét, f.
7.2. 1920; Einarína
Jóna, f.23.2. 1923;
Margrét Sigurveig, f. 31.7.
1924; Jóna María, f. 28.9. 1925,
Þórdís, f. 4.6. 1927; Guðrún, f.
* 10.1. 1929, Hulda, f. 26.11. 1930,
d. 17.8.1977.
Kær frænka er horfin á braut eft-
ir erfitt sjúkdómsstríð undanfarin
ár. Aldrei kvartaði hún en var alltaf
létt og kát í lund og stutt í brosið.
Svava var næstelst af 9 systrum frá
Fagurhóli í Sandgerði.
Maður Svövu er
Henrik Jóhannes-
son frá Sumbra í
Færeyjum, þau
giftu sig 31.4. 1947.
Þau eiga tvö börn,
Henrik, f. 13.10.
1953, og Sólrúnu, f.
13.7. 1958.
Svava vann í
frystihúsinu í
Sandgerði og síðan
hjá Varnarliðinu á
Keflavíkurflug-
velli. Heimili Svövu
var á Norðurgötu
20 í Sandgerði.
Utför Svövu fer fram frá
Safnaðarheimilinu í Sandgerði
í dag og hefst athöfnin klukk-
an 14.
Við systur viljum þakka Svövu
yndisleg kynni og reyndar þeim
systrum öllum. Það var mikil vin-
átta milli fjölskyldna okkar og fjöl-
skyldunnar frá Fagurhóli, það var
sannarlega hátíð í bæ að fá
frænkurnar í heimsókn færandi vin-
arbrauð og snúða. Sama var að
segja þegar við fórum í heimsókn til
þeirra.
Svava hafði mikið yndi af söng,
var lengi í Kirkjukór Hvalsnes-
kirkju og síðastliðin ár söng hún í
kór aldraðra „Eldey“ og hafði mikla
ánægju af.
Minningar streyma fram í huga
okkar og allar Ijúfar, eftir að við
frænkur fórum að hittast einu sinni
í mánuði var mikið hlegið og spjall-
að, þá naut Svava sín, var hrókur
alls fagnaðar.
Hver minning dýrmæt perla að liðnum lífsins
degi,
hin pfu og góðu kynni af alhug þakka hér.
Þinn kærleikur í verki var gjöf, sem gleymist
eigi,
og gæfa var það öllum, er fengu að kynnast
þér.
(Ingibj. Sig.)
Kæra Svava, nú ertu laus við
þrautir og þjáningar, komin í faðm
foreldra og systur á landi ljóss og
friðar.
Kæri Eskild, Henni og Sólnin,
okkar innilegustu samúðarkveðjur
og góður guð gefi ykkur styrk.
Guð blessi minningu Svövu Krist-
ínar Sigurðardóttur.
Marfa og Jóhanna
Kristinsdætur.
SVAVA KRISTÍN
SIGURÐARDÓTTIR
sópranrödd með þeim fágaða þrótti
og einlægu hlýju, sem ekki gleym-
ist. A þeim árum fóru flestar skírn-
ar- og giftingarathafnir fram á
heimili prestsins. Brátt komst sú
venja á, að ég hafði samband við
Sesselju þegar slíkar athafnir stóðu
fyrir dyrum og leitaði aðstoðar
hennar við sönginn. Þeim hjálpar-
beiðnum tók hún ljúfmannlega og
sjaldan var hún svo önnum kafin,
að hún gæfi sér ekki tíma til að
koma og prýða athafnirnar með
sínum yndislega söng. Mér fannst
sem návist hennar, þátttaka og að-
stoð tryggði þeim sem hlut áttu að
máli, hvort sem það voru foreldrar
eða brúðhjón, heilaga stund. Svo
máttugur og hrífandi var söngurinn
hennar. Einu sinni man ég eftir, að
hún söng með mér við sex giftingar
sama daginn.
En Sesselja gerði meira en að
syngja. I félagsmálastörfum Kefl-
víkinga var hún löngum í farar-
broddi. Þar átti hún fáa sína líka,
svo ekki sé sterkar að orði kveðið.
Ég minni á Kvenfélag Keflavíkur,
Slysavarnadeild kvenna, Sjálfstæð-
iskvennafélagið, Tónlistarfélagið,
Æskulýðsráð Keflavíkur, barna-
verndarnefnd Keflavíkur, svo fátt
af mörgu sé talið. Bæjarfulltrúi í
Keflavík var hún um 16 ára skeið
og í 23 ár var hún forstöðukona
Elliheimilisins Hlévangs í Keflavík.
Þar var hún virt og elskuð af öllum,
bæði vistfólki og starfsfólki. Og
sömu söguna má segja af starfi
hennar að æskulýðsmálum. Mér er
það minnisstætt, að unglingar úr
ungtemplarafélaginu Árvakri, sem
starfaði um skeið með miklum
blóma í Keflavík, luku upp einum
munni um það, að þótt Sesselja
væri elst að árum þeirra, sem sæti
áttu í æskulýðsráði, þá hefði hún
eigi að síður verið þeirra yngst í
anda, skilningsríkust á þarfir æsk-
unnar og fúsust til að koma til móts
við óskir þeirra. Það var ekki út í
bláinn, að um síðustu jól sendu
nokkrir fyrrverandi Arvakursfélag-
ar henni þakkarskjal, þar sem m.a.
var komist svo að orði: „Við erum
sannfærð um, að sá bindindisandi,
sem einkenndi æskulýðsstarfið á
þessum árum, þar sem athafnaþrá
okkar og frelsi fékk að njóta sín og
við fundum, að okkur var treyst,
hefur mótað okkur á jákvæðan og
uppbyggilegan hátt.“ Heilshugar
skal undir þessi þakkarorð tekið.
Þannig var Sesselja á öllum svið-
um, sem hún kom nærri. Heil-
steypt og einlæg, traust og trú,
hvar sem hún lagði hönd á plóginn.
Ætla mætti, að hin margþættu og
tímafreku félagsmálastörf hafi
stundum verið unnin á kostnað
heimilisins. En þess varð aldrei
vart. Það var eins og hún hefði
alltaf nógan tíma heima fyrir, þrátt
fyrir umsvifin miklu út á við. Því
skal heldur ekki gleymt, að hún
átti góðan eiginmann. Axel Pálsson
var hennar stoð og styrkur. Hann
skildi köllun hennar til félags-
starfa, hvatti hana og studdi eftir
því sem í hans valdi stóð. Og ekki
létu synirnir þrír, þeir Magnús,
Birgir og Páll, og fjölskyldur
þeirra sitt eftir liggja.
Heimilisbragurinn á Vatnsnes-
vegi 13, þar sem þau hjónin bjuggu
lengst, var bjartur og hlýr, enda
skapaður af samstilltum höndum og
mótaður af sameinuðum hjörtum
þeirra hjóna. Þau voru góð heim að
sækja og gott var að njóta hinnar
alúðarfullu og hlýju gestrisni, sem
þá sveif yfir vötnum og var þeim
báðum svo inngróin og eðlislæg.
Axel andaðist í febrúarmánuði
1979. Sesselja bjó áfram á Vatns-
nesveginum til ársins 1989. Þá varð
það að ráði, að hún gerðist vistkona
á dvalarheimilinu Garðvangi. Þar
dvaldi hún upp frá því við frábært
atlæti en hnignandi heilsu og and-
aðist þar, þá orðin 94 ára.
Við hjónin minnumst hennar með
miklu og einlægu þakklæti, bless-
um þær mörgu og björtu minning-
ar, sem við eigum um hana í barmi
geymdar, sendum sonum hennar,
tengdadætrum og fjölskyldum
þeirra innilegar samúðarkveðjur og
biðjum þeim öllum blessunar Guðs í
bráð og lengd.
Björn Jónsson.
Látin er í hárri elli og södd líf-
daga eftir annasama ævi frú
Sesselja Magnúsdóttir. Hún var
Suðurnesjamaður að uppruna og
upplagi, sjálfstæðismaður í huga
og skoðunum, kærleiksrík kona
sem ekkert aumt mátti sjá án þess
að bæta úr.
Sesselja var alla tíð mikil baráttu-
kona og beitti sér af óeigingirni
fyrir framgangi fjölmargra fram-
faramála. Framganga hennar
stjórnaðist ævinlega og mjög ljós-
lega af góðu hjartalagi og sterkri
skaphöfn. Eins og gjarna er þar
sem fer slíkur einstaklingur sem
vill bæta mannlíf, lífskjör og vel-
ferð samferðamanna lét hún sér
fátt óviðkomandi, og sökum mann-
kosta valdist hún til forystu fyrir
þeim málum sem hún gerði að sín-
um. Þannig starfaði hún ósleitilega
að réttindum og fjölbreyttum bar-
áttumálum kvenna á vettvangi
Kvenfélags Keflavíkur, Slysa-
varnadeildar kvenna og Sjálfstæð-
iskvennafélagsins Sóknar í Kefla-
vík og síðast en ekki síst í bæjar-
stjórn Keflavíkur. Ekki síst beitti
hún sér fyrir framförum á aðbún-
aði og bættri þjónustu við aldraða,
og stýrði Elliheimilinu Hlévangi í
Keflavík um langt árabil sem
stjórnarformaður og um skeið
einnig sem forstöðumaður. I öllu
þessu starfi var ferill Sesselju
bæði langur og gifturíkur enda var
starfsþrek hennar óviðjafnanlegt
og afköst eftir því. Ég naut þess að
eiga trúnað Sesselju og samstarf
við hana um árabil í starfi sjálf-
stæðisfélaganna í Keflavík og í
stjórn bæjarmála og minnist henn-
ar með virðingu og þökk.
Sesselja Magnúsdóttir var einn
af burðarásum og foringjum í
starfi Sjálfstæðisflokksins í Kefla-
vík, dugmikil og fórnfús í stuðningi
við flokkinn og traust í fjölmörgum
trúnaðarstörfum sem hún var valin
til í flokkstarfi, bæjarmálum og
bæjarstjórn. Fyrir öll þau störf,
ótrauðan stuðning og trúnað flyt
ég henni þakkir alþingismanna
Sjálfstæðisflokksins í Reykjanes-
kjördæmi, núverandi og fyrrver-
andi. Fjölskyldu hennar og afkom-
endum færi ég bestu kveðjur.
Megi vel geymast minning góðrar
konu.
Árni Ragnar Árnason alþm.
í dag er kvödd Sesselja Margrét
Magnúsdóttir, fyrrverandi for-
stöðumaður Hlévangs og bæjar-
fulltrúi í Keflavík.
Sesselja var í fylkingarbrjósti
keflvískra sjálfstæðiskvenna í ára-
tugi og ein af stofnendum sjálf-
stæðiskvennafélagsins Sóknar í
Keflavík. Hún sat í stjórn þess fé-
lags frá stofnun þess árið 1948 og
allt til ársins 1981, þar af var hún
formaður félagsins í 12 ár. Auk
þess sinnti Sesselja ýmsum öðrum
félagsstörfum af mikilli samvisku-
semi. Sesselja var valin til fram-
boðs á vegum Sjálfstæðisflokksins
í Keflavík og var fyrst kvenna til
að taka sæti í bæjarstjórn Kefla-
víkur árið 1962. Sat hún tvö kjör-
tímabil til ársins 1970, auk þess
sem hún var áður varabæjarfull-
trúi í fjölmörg ár. Það er ljóst af
störfum Sesselju í þágu sveitarfé-
lagsins og við lestur fundargerða
sjálfstæðiskvennafélagsins Sóknar
frá þeim tíma er hún var bæjar-
fulltrúi, að hún hefur látið málefni
barna, kvenna og ekki síst aldr-
aðra mjög til sín taka og var fyrsti
forstöðumaður elliheimilisins Hlé-
vangs í Keflavík og gegndi því
starfi í 23 ár.
Með Sesselju Magnúsdóttur er
gengin ein þeirra kvenna sem
ruddu brautina fyrir okkur sem á
eftir komum. Á kveðjustund þakka
sjálfstæðiskonur í Keflavík
Sesselju mikil og óeigingjörn störf
í þágu Sjálfstæðisflokksins en ekki
síst skulu henni þökkuð störf
hennar í þágu sjálfstæðiskvennafé-
lagsins Sóknar í Keflavík. Ég votta
ættingjum hennar samúð mína.
Blessuð sé minning Sesselju
Margrétar Magnúsdóttur.
Björk Guðjónsdóttir.