Morgunblaðið - 28.03.1999, Side 30

30 SUNNUDAGUR 28. MARZ 1999
MORGUNBLAÐIÐ
TILBUINN AÐ TAKAST
Á VIÐ FRAMTÍÐINA
VIÐSKIPri AIVINNULÍF
A SUIMIMUDEGI
►Hermann Haraldsson forstjóri The Media Partnership, TMP,
er fæddur 9. janúar 1966, sonur Elsu Hermannsdóttur kennara
og Haralds V. Haraldssonar arkitekts. Hann varð stúdent frá
Herlufsholm Kostskole 1985 og lauk cand.merc.-námi frá
Handelshojskolen í Kaupmannahöfn 1990. Við þetta bætti hann
síðar „executive education“ á INSEAD í Frakklandi og IMD í
Sviss og svo IAA (International Advertising Association) prófi
frá danska auglýsingaskólanum, DRB-skólanum 1994. 1991-
1992 vann hann við sölumennsku hjá Attract Media & Market-
ing, 1992-1993 var hann hjá auglýsingabirtingafyrirtækinu
Carat Danmark, en réðst þá til TMP. Árið eftir varð hann
deildarstjóri þar, framkvæmdastjóri 1996, en árið eftir varð
hann forstjóri TMP. Haraldur er kvæntur Birgitte Haraldsson,
sem starfar hjá lyfjafyrirtæki. Þau eiga Magnus fimm ára og
Malene á öðru ári. Sem gamall knattspyrnuleikari hefur Har-
aldur enn augun á boltanum, spilar í liði ráðsettra hjá Vedbæk-
fótboltafélaginu á Norður-Sjálandi, en þar býr Haraldur og er
auk þess mikill aðdáandi Brondby-liðsins danska. Haraldur er
áhugamaður um fjallgöngur, en þar sem ekki eru aðstæður til
þess í Danmörku stundar hann þær á Islandi, þar sem hann er
félagi í og ritari GOS, Göngu- og skemmtimannafélagsins.
eftir Sigrúnu Davíðsdóttur
JÓRTÁN ára gutti kom
hann til Danmerkur til að
fara á heimavistarskóla í
eitt ár, því hann þótti að
eigin sögn nokkuð frakkur heima á
Akureyri. Síðan eru liðin nítján ár.
Það olli Hermanni Haraldssyni
nokkrum áhyggjum í fyrstu að
verða forstjóri The Media
Partnership, TMP, stærsta auglýs-
ingabirtingarfyrirtækis Norður-
landa, en áhyggjumar hafa vikið,
enda gengur rekstur fyrirtækisins
með afbrigðum vel og ekki að sjá
að þessi ungi forstjóri sé hlaðinn
áhyggjum, þar sem hann mætir til
spjalis í sólríkum vistaiverum ört
vaxandi fyrirtækis.
Auglýsingabirting er hraðvax-
andi geiri um allan heim. Viðgang-
ur TMP sést best á að það var
stofnað 1992 með fimm starfsmenn
í samstarfí átta stórra auglýsinga-
stofa, en nú vinnur þar 91 maður í
stórum húsakynnum í norð-vestur-
hluta Kaupmannahafnar, þar sem
æ fleiri fyrirtæki í auglýsingageir-
anum eru að hreiðra um sig. Fyrir-
tækið sér um allt í sambandi við
auglýsingar nema sjálfa auglýs-
ingagerðina. í krafti öflugrar
rannsóknardeildar og alþjóða-
deildar er fyrirtækið vel í stakk
búið til að veita ráðgjöf um allt er
lýtur að auglýsingum og það er í
samstarfí við fyrirtæki í tólf lönd-
um. Viðskiptavinir TMP eru stór-
fyrirtæki eins og SAS, Carlsberg,
McDonald’s, Compaq og Volks-
wagen, svo nokkur þau þekktustu
séu nefnd. Og nýlega var TMP val-
ið besta danska auglýsingabirting-
arfyrirtækið af B0rsen, fímmta ár-
ið í röð.
í alþjóðlegu samhengi er danski
auglýsingamarkaðurinn ekki stór,
en styrkur Dana er mikil kunnátta
í markaðsfærslu. „Það er tekið
mark á Dönum á þessu sviði,“ segir
Hermann. I TMP starfar stærsta
alþjóðlega deildin á Norðurlöndum
á sviði auglýsinga og markaðs-
færslu. Þótt TMP hafi verið að
færa út kvíarnar á Norðurlöndun-
um á Hermann ekki von á að fyrir-
tækið hefji starfsemi á íslandi. „Ég
hef ekki áhuga á að koma til Is-
lands sem danskur sérfræðingur,"
segir hann ákveðinn. „Á Islandi er
fyrir hendi mikil þekking og kunn-
átta í auglýsingageiranum." Um
framtíðina þýðir að mati Her-
manns h'tið að spá, heldur gildir
vera viðbúinn því sem gerist.
Lærdómsrík dvöl á dönskum
heimavistarskóla
„Ég var dálítið frakkur sem
strákur og frænka mín, sem var gift
skólastjóranum á Herlufsholm,
benti foreldrum mínum á að eitt ár
á skólanum myndi vafalaust breyta
því,“ segir Hermann með bros á
vör, þegar talinu víkur að því af
hveiju íslenskur unglingur fari á
danskan heimavistarskóla. Amma
Hermanns var dönsk og tengshn
þangað því fyrir hendi. Hann kunni
þó enga dönsku, en var fljótur að ná
tökum á henni. „Svo var ég spurður
í maí hvort ég vildi ekki koma heim,
en þeir sem hafa verið í Danmörku í
maí vita að þá langar mann ekki að
fara þaðan,“ hljóðar skýting Her-
manns á að það teygðist úr dvölinni.
Nafnið Herlufsholm hefur sér-
stakan hljóm í eyrum Dana. Skól-
inn er mótaður að breskri fyrir-
mynd og áherslan liggur á aga og
samviskusemi, enda dregur Her-
mann enga fjöður yfir að umskiptin
frá venjulegum íslenskum skóla og
fjölskyldulífi hafí verið mikil.
Þarna hét hann allt í einu Haralds-
son og kennarnir voru að sjálf-
sögðu þéraðir. Það þýddi ekki að
vatna músum í augsýn skólafélag-
anna, því þá gufaði virðingin upp
og eins gott að halda heim.
„Umhverfið var hart,“ segir
Hermann. „Það er erfítt að segja
til um hver áhrif skólavistarinnar
séu, en ég pæli oft í því hvað orðið
hefði, ef ég hefði ekki farið á skól-
ann.“ Skólavistin var einnig góð
kennsla í að umgangast annað fólk,
því mikil áhersla er lögð á að eldri
nemendur taki ábyrgð á þeim
yngri. Það var Hermann látinn
gera ári yngiá en venja er. Fótbolt-
inn átti þegar á þessum árum hug
hans allan og til að fá að æfa með
liðinu í nágrannabænum Næstved
varð Hermann að leggja sig allan
fram við námið, svo hann fengi að
sleppa við heimavinnutímann á
kvöldin og fara á æfingu. Hann
varð stúdent frá máladeild í
Herlufsholm, meðal annars með
próf í latínu, sem er sjaldséð kunn-
átta í auglýsingageiranum.
„Á Herlufsholm eignaðist ég
vini, sem ég á eftir að eiga það sem
eftir er,“ segir Hermann meðal
annars um afrakstur skólavistar-
innar. Samheldni gamalla nemenda
þaðan er einnig annáluð og undir
það tekur Hermann. Samböndin
liggja um allan heim, því nemendur
eru oft börn Dana er búa erlendis.
Erfitt að koma íslendingum
og Dönum saman
Eftir stúdentsprófíð 1985 lá leið-
in beint á Handelshojskolen í
Kaupmannahöfn, en fótboltanum
sleppti hann þó ekki, heldur var í
hálf-atvinnumennsku, spilaði fyrir
Næstved og síðan fyrir KB, sem nú
heitir FC Kpbenhavn, auk þess
sem hann spilaði nokkra landsleiki
með íslenska landsliðinu 21 árs og
yngri. „Það var fínt að geta fjár-
magnað námið með fótboltanum,
en þrátt fyrir áhugann stefndi ég
aldrei á fulla atvinnumennsku.
Kröfumar þar eru of miklar til að
hægt sé að vera í henni með námi.
Þar gildir annaðhvort eða,“ segir
Hennann, „og menntunin var aðal-
atriðið."
Eftir komuna til Kaupmanna-
hafnar fýsti Hermann að ná sam-
bandi við Islendinga, svo hann
gekk í Islendingafélagið og um-
gekkst íslenska stúdenta. „En
þarna gilti líka annaðhvort eða,“
segir hann. „Ég komst fljótt að því
að ég gat ekki bæði umgengist
danska vini og kynnst Islending-
um, því Islendingarnir, sem ég
hitti, höfðu engan áhuga á að um-
gangast Dani. Ég fékk það á til-
finninguna að Islendingar kæmu
aðeins hingað til að fara í nám, ekki
til að kynnast Dönum. Þeir töluðu
aðeins dönsku af brýnustu nauð-
syn, en annars bara íslensku, og ég
held að margir þeirra fari heim eft-
ir nokkurra ára dvöl hér án þess að
kunna almennilega dönsku. En
kannski var ég bara eitthvað
óheppinn í þessari tilraun minni til
að umgangast íslendinga."
Sambandið við Island er því
mest við fjölskylduna og nokkra
vini. í fyrra fór hann á Pollamótið á
Akureyri til að hitta gamla félaga
og spila fótbolta og stefnir á að
gera það sama í ár.
tír alþjóðaskipaviðskiptum
í auglýsingar
Þrátt fyrir gott gengi í auglýs-
ingageiranum nú var það þó fyrir
tilviljun að Hermann lenti þar. Éft-
ir cand.merc.-próf frá Verslunar-
háskólanum 1990 lá leiðin til
London. Þai- rak faðir eins skóla-
bróður hans á Herlufsholm skipa-
viðskipti og hjá honum hafði Her-
mann fengið vinnu, því áhuginn
beindist að alþjóðaviðskiptum eins
og skipaviðskipti eru. „En þetta
var fyrir daga EES-samningsins,“
segir Hermann, „og eftir þrjá mán-
uði kom í ljós að ég fékk ekki at-
vinnuleyfi, því samkvæmt breskum
lögum mátti aðeins ráða útlend-
inga, ef hægt var að sýna fram á að
ekki fengist maður með sömu
menntun og þekkingu í Bretlandi.
Það var erfitt, þegar í hlut átti ný-
gi'æðingur eins og ég.“
Hermann fór því aftur til Dan-
merkur, sótti um danskan ríkis-
borgararétt og svipaðist um eftir
vinnu, meðan hann biði í ár eftir
ríkisborgararétti. Eftir bráða-
birgðavinnu fékk hann starf hjá
Carat, stóru auglýsingabirtingar-
fyrirtæki. „Fyrirtækið gerði allt
nema sjálfar auglýsingarnar, sá
um undirbúning, rekstur og mat
auglýsingaherferða, ráðlagði hvar
qg hversu mikið ætti að auglýsa. Á
Islandi gera auglýsingastofurnar
þetta sjálfar og þannig var það hér
áður fyrr. En 1992 var farið að
mæla áhorf í sjónvarpi og um leið
var allt í einu hægt að mæla áhrif
auglýsinga á allt annan hátt en áð-
ur. Ég lenti í byrjun þessarar þró-
unar og ákvað að halda áfram,“
segii- Hermann, sem um leið
sleppti vinnunni í London. „Það
var kannski eins gott, því fyrirtæk-
inu þar gekk ekkert of vel.“
31 árs forsljóri í
hraðvaxandi fyrirtæki
Eftir VA ár hjá Carat bauðst
Hermanni vinna hjá TMP, sem þá
var nýtekið til starfa. „Éjg kom
hingað á réttum tíma. Eg var
starfsmaður númer fimmtán," rifj-
ar Hermann upp, „en nú vinnur
hér 91 maður.“ Starfið fólst í að
skipuleggja og veita ráðgjöf. Eftir
árið var hann orðinn deildarstjóri, í
ársbyrjun 1996 varð hann fram-
kvæmdastjóri og fékk að vita að
hann væri númer tvö í fyrirtækinu.
Það bjóst hann við að verða áfram,
en í október 1997 varð hann for-
stjóri, þegar forveri hans hætti öll-
um á óvart og stofnaði eigið fyrir-
tæki.
„Ég var 31 árs og rak allt í einu
70 manna fyrirtæki, sem mér
fannst mikil ábyrgð, svo ég var í
áfalli fyrstu vikuna. En það voru
óþarfa áhyggjur, því hér er gott
fólk,“ segir Hermann. „Ég er líka
heppinn því fyrirtækið hefur haldið
áfram að vaxa og við fengið nýja
viðskiptavini. Það er auðveldai-a að
vera í fyrirtæki sem gengur vel en
fyrirtæki sem gengur illa.“
Aðgreining markaðsfærslu
og skapandi vinnu
„Starfið við auglýsingabirtingu
snýst um markaðssetningu og hafí
maður áhuga á henni er þetta
draumastarf,“ segir Hermann,
þegar talið berst að því í hverju
starfið felist. Þróunina í átt að því
að aðgreina auglýsingagerð og
auglýsingabirtingu sér Hermann
sem aðgreiningu markaðsfærslu og
þeirrar skapandi vinnu sem felst í
sjálfri auglýsingagerðinni, þótt
samvinnan þarna á milli sé náin.
Hermann tekur undir að auglýs-
ingabirtingarfyrirtæki sé milliliður
milli fyrirtækja, sem auglýsa, og
fjölmiðla, sem birta auglýsingar.
„En við erum milliliður sem skapar
verðmæti," áréttar hann. „Það er
dýrt að auglýsa, svo það fara miklir
peningar til spillis ef auglýsingar
skila ekki árangri. Því er eðlilegt
að leita eftir sérfræðiaðstoð. Við
spörum því viðskiptavinum okkar
ómæld útgjöld. Við eram góðir ráð-
gjafar því við höfum þekkingu á
öllu auglýsingamynstrinu og eram
ráðgefandi um allt er snertir mark-
aðsfærslu."
Sem dæmi um þá þjónustu sem
viðskiptavinir TPM leita eftir er til
dæmis þegar fyrirtæki þarf að
ákveða hvort það ætli að auglýsa
vöramerkið eða einstakar afurðir.
„Það liggur fyrir mikið af rann-
sóknum á hvernig auglýsingar
verka á fólk. Hjá okkur starfar tíu
manna deild á þessu sviði, svo við
höfum því mikla þekkingu á þessu
sviði.“
Eiga neytendur sér
undankomu auðið?
Með alla þessa þekkingu á at-
ferli og innkaupahegðun almenn-
ings vaknar sú spurning hvort
neytendur eigi sér undankomu
auðið frá því að ganga í net aug-
lýsenda og kaupa vörur þeirra.