Morgunblaðið - 28.03.1999, Síða 38

MORGUNBLAÐIÐ
38 SUNNUDAGUR 28. MARZ 1999
MINNINGAR
+
Eiginkona mín, móöir okkar og dóttir,
MÁLFRÍÐUR SIGRÚN SIGURÐARDÓTTIR,
Vesturvangi 24,
Hafnarfirði,
sem lést á krabbameinsdeild Landspítalans
( miðvikudaginn 24. mars, veröur jarðsungin frá
Víöistaöakirkju þriðjudaginn 30. mars
kl. 13.30.
Birgir Örn Gestsson,
Kristjana Ósk Birgisdóttir, Eyrún Ösp Birgísdóttir,
Sigurður Freyr Birgisson, Magnea Dís Birgisdóttir,
Magnea Gunnarsdóttir, Sigurður Garðar Gunnarsson.
í
Eiginmaður minn og faðir okkar,
DANÍEL PÁLMASON,
Gnúpufelli, Eyjafjarðarsveit,
er lést föstudaginn 19. mars, verður jarðsunginn
frá Akureyrarkirkju mánudaginn 29. mars
kl. 13.30.
Þeim, sem vildu minnast hans, er bent á
líknarstofnanir.
-
Ingibjörg Bjarnadóttir,
Anna Rósa, Þórlaug, Friðfinnur Knútur, Svanhildur,
Friðjón Ásgeir og fjölskyldur.
+
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
IÐUNN E. S. GEIRDAL,
Engihjalla 19,
Kópavogi,
sem lést mánudaginn 22. mars sl., verður
jarðsungin frá Hjallakirkju, Kópavogi, þriðju-
daginn 30. mars kl. 13.30.
Steinar Geirdal, Vigdís Erlingsdóttir,
Elvar Geirdal, Edda Pálsdóttir,
Marella Geirdal, Ari E. Jónsson,
Margrét Geirdal,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Móðir mín, tengdamóðir, fósturmóðir, amma
og langamma,
JÓNÍNA GUÐLAUG GÍSLADÓTTIR,
verður jarðsungin frá Fossvogskirkju þriðju-
daginn 30. mars kl. 13.30.
Blóm vinsamlega afþökkuð, en þeim, sem
vildu minnast hennar, er bent á dvalarheimilið
Hornbrekku, Ólafsfirði, eða líknarstofnanir.
Þorgerður Jörundsdóttir, Guðbjartur Sturluson,
Hildigunnur Sigvaldadóttir,
Þorfinna Stefánsdóttir, Ólafur Vtglundsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Elskulegur eiginmaður minn og faðir okkar,
ÁRNI BIRGIR JÚLÍUSSON,
Skipholti 53,
er lést á hjúkrunarheimilinu Grund sunnu-
daginn 21. mars, verður jarðsunginn frá
Fossvogskapellu miðvikudaginn 31. mars
kl. 13.30.
Marta Þuríður Sigurðardóttir,
Jóhann Sigurðar Árnason,
Reynir Árnason,
Brynjar Árnason.
Lokað
Vegna jarðarfarar GUÐRÚNAR HJARTARDÓTTUR verður heild-
verslunin Forval lokuð, e.h. á morgun, mánudaginn 29. mars.
JOHANN SALBERG
GUÐMUNDSSON
+ Jóhann Salberg
Guðmundsson
fæddist í Flatey á
Breiðafirði 4. sept-
ember 1912. Hann
lézt á Landspítalan-
um 19. marz síðast-
iiðinn. Foreldrar
hans voru Guð-
mundur Bergsteins-
son, kaupmaður og
útgerðarmaður í
Flatey á Breiða-
firði, f. 1. febr.
1878, d. 30. maí
1941, og kona hans,
Guðrún Jónína Eyj-
ólfsdóttir, f. 17. febr. 1887, d.
24. marz 1989. Jóhann Salberg
var fimmti í röð tíu systkina,
átta komust upp, og eru fjögur
þeirra á lífi, þau Olafur, Sigur-
borg, Regína og Erla.
Hinn 8. júní 1940 kvæntist Jó-
hann Salberg eftirlifandi eigin-
konu sinni, Sesselíu Helgu Jóns-
dóttur, f. 7. ágúst 1916 f
Reykjavík. Foreldrar hennar
voru Jón H. ísleifsson verk-
fræðingur, f. 29. ágúst 1880, d.
31. maí 1954 og eiginkona hans,
Jóhanna Pálmadóttir húsfreyja,
f. 5. nóv. 1893, d. 3. des. 1980.
Börn Jóhanns Salbergs og
Sesselíu Helgu eru: 1) Jón Hall-
ur, f. 1. des. 1940,
kennari, eiginkona
hans er Björk Guð-
jónsdóttir, f. 25. ág.
1941, deildarsfj. geðd.
Lsp., búsett í Reykja-
vík. 2) Guðmundur
Bergsteinn, f. 4. febr.
1942, læknir, eigin-
kona hans er Jósefína
Friðriksdóttir, f. 5.
maí 1942, kennari,
búsett á Selfossi, og
eiga þau tvö börn og
tvö barnabörn. 3) Sig-
urður Helgi, f. 20.
júní 1948, aðalbókari,
eiginkona hans er Anna Karls-
dóttir, f. 11. okt. 1947, húsmóðir,
búsett í Reykjavík, og eiga þau
þrjú börn og eitt barnabarn. 4)
Eyjólfur Örn, f. 26. sept. 1954,
kerfisfræðingur, eiginkona hans
er Pauline Pearce, f. 4. nóv. 1949,
lögmannsritari, búsett í
Englandi.
Jóhann varð stúdent frá
Menntaskólanum í Reykjavík
1932 með I. einkunn, cand. juris
frá Háskóla íslands 31. mai 1938
með I. einkunn. Jóhann Salberg
var settur sýslumaður í Stranda-
sýslu frá 10. júlí 1938, skipaður
sýslumaður þar 1. nóv. 1941.
Hann dvaldist í Reykjavík vegna
Sælir eru friðflytjendur,
því að þeir munu Guðs böm kallaðir verða.
(Matt 5., 9. v.)
Hægt líður nótt við dauðans dyr,
dauðinn á hvítum vængjum kyr,
bíður að slitni böndin gjörð,
bundin fæðing á þessa jörð.
Hér er minningin hrein og þýð,
er hjartað geymir alla tíð.
Aldrei skal gleymast ástvin kær,
þótt okkar tíma sé hann flær.
Gott er að syrgja góðan mann,
göfgina eftir skilur hann,
hún verður síðar huggun trú,
hjartanu þó að blæði nú.
Mannasættir hann mikill var,
mildi í tignum svip hann bar,
gáfur, þekking og göfga sál,
gætni og lag að sætta mál.
Þeim er á jörðu flytur frið
fagnandi Drottinn tekur við.
Þannig Guðs loforð ljúfast er,
sem ljós í manna hjörtu ber.
Öll skal nú þakka árin blíð,
allt sem gladdi á fyrri tíð.
Liðinnar ævi stutt er stund,
stefnum vér öll á Drottins fúnd.
Ástvinur sárt er syrgður hér,
sorg hjá minningum fógrum er.
Guð er sá einn sem gepum ár,
græðir mannanna djúpu sár.
Páskamorgunn í sólarsýn,
sjálfur upprisinn Drottinn skín.
Hann er sigraði dauðans dá,
dauðanum alla kallar frá.
Rósa B. Blöndals.
Tengdafaðir minn, Jóhann Sal-
berg Guðmundsson, er látinn. Hann
lést í faðmi fjölskyldu sinnar á
björtum morgni hækkandi sólar.
Hann er í huga mér maður birtu
og hlýju, og sú vinátta, sem við
bundumst, þegar ég kom ung stelpa
inn í íjölskylduna, hefur styrkst og
dýpkað í áranna rás. Eg lít á hann
sem einn besta mann, sem ég hef
kynnst á lífsleiðinni.
... glaður og reifur
skyli gumna hver
uns sinn bíður bapa.
(Ur Hávamálum)
Snarpri baráttu við illvígan sjúk-
dóm er lokið. Vissulega var ævi-
kvöldið komið, en þó var langt frá
því, að Jóhann ætlaði að láta undan
síga. Hann var lítt bugaður af Elli
kerlingu, hugsun hans skörp og
skýr, lífsviljinn mikill og hann átti
eftir að gera svo margt. En kallið
kom, og því verða allir að hlýða að
lokum.
Jóhann fæddist og ólst upp í
perlu eyjanna á Breiðafirði, Flatey.
Að honum stóðu sterkir stofnar
breiðfirskra bænda og sjósóknara,
sem um aldir höfðu sótt föng í gjöf-
ular matarkistur eyjanna. Móðir
hans, Jónína Eyjólfsdóttir, var úr
þessum jarðvegi sprottin, hún var
mjög hneigð til tónlistar, keypti sér
ung orgel og lærði á það og var
kennari í eyjunum um hríð. Faðir
Jóhanns, Guðmundur Bergsteins-
son, kom ungur vestur í eyjar með
móður sinni, Kristínu, sem var hálf-
systir Jóns Sveinssonar rithöfund-
ar, Nonna, og dóttir sr. Guðmundar
Bjarnasonar, prests á Borg á Mýr-
um. Guðmundur hugðist stunda sjó-
mennsku, en vegna slyss gat ekki af
því orðið og hann hóf verslunar-
rekstur í Flatey. Þau Jónína og
Guðmundur felldu hugi saman, og
urðu þau hjón miklir máttarstólpar
í atvinnu- og menningarlífi við
Breiðafjörð. Umsvif Guðmundar í
útgerð og verslun jukust, og stund-
aði fjölskyldan einnig búskap.
Jónína var lífið og sálin í tónlistarlífi
í eyjunum og var organisti í Flat-
eyjarkirkju í áratugi. Guðmundur
reisti glæsilegt hús í upphafi bú-
skapar þeirra, Asgarð við Grýluvog
(1907), sem enn er í eigu stórfjöl-
skyldunnar og sælureitur hennar.
Þau eignuðust tíu böm, og
komust átta þeirra til fullorðinsára.
í þessu umhverfi iðandi mannlífs
Breiðafjarðareyjanna á fyrstu ára-
tugum aldarinnar ólst systkinahóp-
urinn í Ásgarði upp. Heimilið var
mannmargt og húsráðendur þekktir
fyrir gestrisni og höfðingsskap og
áttu einnig margir, sem minna
máttu sín, vísa stoð þeirra hjóna.
Síðan syrti að í atvinnumálum, og
gjaldþrot blasti við fjölskyldunni og
upp úr 1930 fór fólki að fækka í eyj-
unum.
Jóhann var bráðgjör, námsmaður
góður og augljóst, að hann gengi
menntaveginn. Eins og margir ung-
lingar síns tíma braust hann til
mennta, vann fyrir sér að hluta með
kennslu á vetram, en var heima og
vann hjá foreldrum sínum á sumrin
við ýmis störf til sjós og lands.
Hann valdi sér lögfræði að ævi-
starfi, en vist er, að margs konar
nám hefði hentað honum, svo fjöl-
hæfur sem hann var. Hann var
mjög góður íslenskumaður, talaði
og skrifaði einstaklega fallegt mál.
Sömuleiðis var hann mjög vel máli
farinn á dönsku, ensku, frönsku og
þýsku og mikill latínumaður. Lög-
fræðin, sem hann valdi ungur að ár-
um, varð ævistarf hans í rúmlega
hálfa öld. Hún var einnig helsta
veikinda frá sept. 1941 til sept.
1943 og starfaði þá jafnframt í
dóms- og kirkjumálaráðuneyt-
inu frá sept. 1942 til sept. 1943,
er hann sneri til fyrri starfa.
Hann var skipaður bæjarfógeti
á Sauðárkróki og sýslumaður í
Skagafjarðarsýslu frá 1. jan.
1958, veitt lausn frá embætti
fyrir aldurs sakir 1. nóv. 1982.
Jóhann Salberg fékk leyfi til
málflutnings við Hæstarétt 28.
des. 1983 og stundaði málflutn-
ingsstörf allt til dauðadags. Jó-
hann Salberg gegndi ýmsum fé-
lags- og trúnaðarstörfum sam-
hliða embættisstörfum. Hann
sat í yfirkjörstjórn Norður-
landsumdæmis vestra frá 4.
des. 1959 til 1. nóv. 1982, for-
maður frá 9. maí 1972. Hann
var formaður stjómar Sjúkra-
húss Skagfírðinga 1958-1982,
formaður fræðsluráðs Skaga-
Ijarðarsýslu 1958-1974, í
fræðsluráði Norðurlandsum-
dæmis vestra 1974-1982. Hann
sat í stjórn Kaupfélags Skag-
firðinga 1961-1982, varafor-
maður sljómar 1973-1978 og
formaður 1978-1982. Hann var
formaður Branavarna Skaga-
íjarðar 1972-1982. Jóhann Sal-
berg var gerður að heiðursfé-
Iaga í Sýslumannafélagi íslands
24.nóv. 1982.
títför Jóhanns Salbergs Guð-
mundssonar fer fram frá Foss-
vogskirkju á morgun, mánu-
daginn 29. marz, og hefst at-
höfnin klukkan 13.30.
áhugamál hans alla tíð, hann lifði og
hrærðist í faginu og fylgdist mjög
vel með öllu, sem að því laut.
Hann varð sýslumaður í Stranda-
sýslu strax að loknu lögfræðiprófi
og með honum norður til Hólmavík-
ur fluttist eiginkona hans, Sesselía
Helga Jónsdóttir. Þar urðu árin
rúm tuttugu, og á þeim tíma fædd-
ust synir þeirra fjórir. Þau undu sér
ákaflega vel á Ströndum, og margar
skemmtilegar sögur höfum við í
fjölskyldunni heyrt sagðar þaðan.
Jóhann var skipaður sýslumaður
Skagfirðinga og bæjarfógeti á Sauð-
árkróki, og hófst þá síðara skeið
embættisferils hans. Þar urðu annir
meiri í stærra héraði, og mörg fé-
lags- og trúnaðarstörf hlóðust á
hann. Jóhann var alla tíð maður
fólksins; til hans leituðu ekki síst
þeir, sem halloka fóru í tilverunni,
og vildi hann allra vanda leysa. Víst
er, að hann stundaði sálgæslu og fé-
lagsráðgjöf við skrifborðið sitt, ekki
síður en lögfræðina, og eyddi hann
þar ómældum tíma utan hins hefð-
bundna skrifstofutíma. Hann hafði
einlægan áhuga á fólkinu í kringum
sig og hinum mannlegu þáttum til-
verannar.
I rúma tvo áratugi bjuggu Helga
og Jóhann á Sauðárkróki, og minn-
ist ég margra góðra stunda á fallega
heimilinu þeirra þar. Ógleymanleg-
ar eru mér sýslufundarveislur, sem
ég fékk stundum að sitja, þar sem
menn fóru á kostum í ræðum og
kveðskap. Margir sýslunefndar-
menn urðu miklir vinir þeirra hjóna
sem og margir Skagfirðingar aðrir.
Að starfsævi lokinni fluttust þau
suður, og þar hélt Jóhann áfram
lögmannsstörfum allt fram í andlát-
ið. Hann var afar fær lögfræðingur,
undirbjó og flutti mál af mikilli
festu og kostgæfni og naut virðing-
ar kollega sinna.
Alla tíð var Jóhann Salberg
glæsilegur á velli og yfir honum
mikil reisn, en jafnframt geislaði af
honum prúðmennska og hlýja.
Kæri tengdapabbi. Að leiðarlok-
um þakka ég samfylgdina. Ég mun
sakna hlýja, þétta handtaksins,
samræðna um menn og málefni,
ferðanna vestur í Flatey, en fyrst og
fremst þeirrar umhyggju og vænt-
umþykju, sem þú sýndir okkur öll-
um í fjölskyldunni. Hvíl þú í friði.
Jósefína Friðriksdóttir.
Jóhann Salberg var einn af síð-
ustu Flateyingunum frá fyrri hluta
þessarar aldar, sem enn era á lífi og
gátu skýrt frá mannlífinu þar eins
og það var þegar Flatey var í veru-