Morgunblaðið - 06.05.1999, Blaðsíða 39

MORGUNBLAÐIÐ
FIMMTUDAGUR 6. MAÍ 1999 39
LISTIR
Býr hryðjuverka-
maður í næsta húsi?
Morgunblaðið/Lena Ason
LIVIA Millhagen og Ludvig Fahlstedt, Gorki Glaser-Muller, Robin Keller,
Niklas Riesbeck Pernilla Göst og Ingela Schale í hlutverkum sínum.
prófessorembætti við skólann 1988,
byggði upp það sem verið er að þróa
og nemendurnir fá að spreyta sig
einnig hjá alþjóðlegu leikhúsfólki,
gestakennurum eins og Mario
Gonzalez frá Conservatoire de Paris,
Natalia Zvereva frá Moskvu og
Alexa Visarion frá Bukarest - Mario
er líka þekktur frá Teatro du Soleil -
' »
Bíddu, bíddu - þann endann á
: spottanum, segirðu?
„Já varkárnin, þessi gagnrýna
hugsun, sem listræn krafa og þörf
fyrir að vita hvað maðui- er að gera
og hvert er verið fara, það er þeirra
styrkur, sem í sjálfu sér er bæði plús
og mínus.“
Attu þá við að kippt sé í hinn end-
ann þegar íslenskir leikarar eiga í
hlut?
„Ja, manneskjan er nú einu sinni
paradox, í styrknum getur verið
veikleiki og öfugt. Ég get ekki sagt
ég hafi mikla reynslu af að leikstýra
íslenskum leikurum en ég hef unnið
með þeim og er einn af þeim og
styrkur íslenskra leikara er kannski
fólginn í að þeir eru óhræddir við að
gera of mikið, kasta sér út í djúpu
laugina og kanna hvað gerist. Það er
þeirra styrkur sem svo skapai- vand-
ann að draga að landi, hafa hömlur á
hlutunum með því einmitt að kippa í,
já hinn endann á spottanum má
segja. Ég skal ekki segja um hvort
er verra eða betra, þetta eru ólíkar
aðferðir sem byggjast á ólíku hugar-
fari og báðar hafa sína plúsa og
mínusa. Annars er ómögulegt að al-
hæfa svona um íslenska leikara og
vinnuaðferðir þeirra. Þeir eru ólíkir,
eins ólíkir og þeir eru margir. Hver
kynslóð hefur sinn skóla, auk þess
sem þeir sækja sér menntun um all-
an heim.“
Ormstunga
og framtíðin
Benedikt hefur áður kynnt sig
víða í Skandinavíu með leikverkinu
Ormstungu, sem raunar var frum-
sýnt í sænskum búningi í byrjun Góu
sl. á Teater Peró í Stokkhólmi, með
Báru Lyngdal í hlutverki Halldóru
Geh-hai-ðsdóttur og Stalle Ahrreman
í hlutverki Benedikts. Náðirðu að
fylgjast með sænsku uppsetningunni
á Ormstungu, hjá fyrrverandi leik-
stjóra þínum Peter Éngkvist?
Ég sá eina æfingu í Stokkhómi og
síðan heimsótti Stalle mig hér, kom
til Kaupmannahafnar og við unnum
saman eina helgi og ég leiddi hann
inn í helgustu leyndardómana. Ég
hef ekki séð sýninguna því um þær
mundir sem hún var frumsýnd kom
Róshildur dóttir mín í heiminn ... og
svo bættist við uppsetningin í
Málmey.
Eruð þið Halldóra búin að leika
ykkar síðustu sýningu?
„Við erum í viðræðum við Stöð 2
um að taka Ormstungu upp fyrir
sjónvarp en annars held ég að við
leikum kannski í Færeyjum næsta
haust. Þeir sem eiga eftir að sjá sýn-
inguna heima verða bara að koma
þangað.“
Eitthvað fleira framundan?
„Ég er að flytja heim, verð heima
næsta leikár. Ætla að leika Steindór
í Sölku Völku hjá Hafnarfjarðarleik-
húsinu."
KVIKMYrVIHR
Háskðlabfó og Laug-
arásbfó
„ARLINGTON ROAD“ ★★★
Leikstjóri: Mark Pellington. Handrit:
Ehren Kruger. Kvikmyndatökustjóri:
Bobby Bukowski. Tónlist: Angelo
Bandalamenti. Aðalhlutverk: Jeff
Bridges, Tim Robbins, Joan Cusack,
Hope Davis, Robert Gossett.
HRYÐJUVERKATRYLLAR
hafa notið nokkurra vinsælda í
Hollywood undanfarin misseri enda
hryðjuverk vestra mjög í brennid-
epli. Spennumyndin Arlingtonveg-
ur eða „Arlington Road“ er einn af
þeim og tekst ætlunarverk sitt
býsna vel en Sigurjón Sighvatsson
er einn af framleiðendum hans. Um
er að ræða einskonar Hitchcock-
mynd (hvaða spennutryllir er það
ekki?) um mann sem fær þá undar-
legu hugmynd í kollinn eftir að
hann kynnist nágrönnum sínum
betur, að þeir séu hryðjuverka-
menn.
Myndin reiðir sig kannski tals-
vert á tilviljanir. Maður þessi er
sérfræðingur í amerískum hryðju-
verkum og kennir þau við háskóla.
Hann missti eiginkonu sína í bar-
áttu við meinta hryðjuverkamenn.
Nýju nágrannarnir eru kannski
hryðjuverkamenn. Handritshöf-
undurinn Ehren Kniger gerir lítið
til þess að dylja þessar hendingar
en notar þær þess í stað til þess að
auka á ofsóknarkennd mannsins; ef
það er einhver sem þekkt getur
hryðjuverkamenn í hverfinu þá er
það vissulega hann. Auk þess sem
það getur verið að það sé engin til-
viljun eftir allt að hann verður fyrir
vaíinu.
Að öðru leyti byggist myndin á
hefðbundum eltingarleik við sann-
leikann. Maðurinn grefur upp það
sem hann getur um nágranna sinn
og í ljós kemur vafasöm fortíð en
það sem gerist þrátt fyrir allt, og er
einn af kostum myndarinnar, er að
maðurinn einangrast smátt og
smátt með sínar fáránlegu hug-
myndir þar til hann stendur eftir
gersamlega einn og yfirgefinn. Jeff
Bridges leikur þennan mann og
gerir það vel eins og við eigum að
venjast. Honum tekst ágætlega að
lifa sig inn í aðstæður mannsins og
stigmagna ótta hans þar til hann
hefur málað sig út í horn. Tim
Robbins leikur einnig vel nágrann-
ann sem gæti verið að fela eitthvað
undir ljúfu og einstaklega ná-
grannalegu yfirborðinu. Aðrir leik-
arar standa sig einnig með prýði og
tónlist Angelos Bandalamentis eyk-
ur mjög spennuáhrifin.
Myndin byggir mikið á fréttum
sem komið hafa frá Bandaríkjunum
hin síðari misseri um sprengingar
hægri öfgahópa í landinu eða er-
lendra aðila á heilu byggingunum
og kannski lýsir hún á einhvern
hátt því ástandi sem Bandaríkja-
menn eru teknir að lifa við og Evr-
ópubúar þekkja, að sprengja getur
sprungið hvenær sem er og hvar
sem er.
Þess má geta að lokum að endir-
inn er einstaklega djarfur á
Hollywoodmælikvarðann og eykur
mjög vigt myndarinnar.
Arnaldur Indriðason