Morgunblaðið - 08.06.1999, Blaðsíða 69

MORGUNBLAÐIÐ
ÞRIÐJUDAGUR 8. JÚNÍ 1999 69
söguhetjan meingölluð þótt hún vilji
hjálpa."
Myndarlegir dópistar
Hvernig fannst þér Trainspotting?
„Eg er beggja blands," svarar
Mullan. „Mér fannst gaman að vinna
að henni. Danny Boyle er frábær leik-
stjóri og bókin er góð. Ég var í sex
daga á tökustað en hef ennþá blendn-
ar tilfinningar þegar ég horfi á hana.“
Aíhverju?
„Þetta er myndarlegasti hópur eit-
urlyfjasjúklinga sem ég hef nokkum
tíma séð. Eiturlyfjasjúklingamir
sem verða á vegi mínum em feitir.
Þama em þeir allir grannholda og
sinaseigir. Kjaftæði! Sannleikurinn
er sá að þeir borða heil ósköp af
súkkulaði og fitna. Þeir klæðast ekki
flottum stuttermabolum."
Og líta ekki út eins og Ewan
MacGregor?
„Svo sannarlega ekki!“ Hann þagn-
ar smástund og hvíslar svo: „Tenn-
umar.“ Hann lítur á mig leyndar-
dómsfullum augum: „Vissir þú að
tennumar verða svartar í heróínsjúk-
lingum og detta úr þeim. Ég hef samt
aldrei tekið eftir því í kvikmyndum.“
Hann heldur áfram: „Við vomm að
búa til viðburð. Myndarinnar á fyrst
og fremst eftir að vera minnst fyrir
það. Það tókst. En ef maður brýtur
heilann um hana er hún eins og
snakk; hún er ekki full máltíð.“
Ég heiti Joe er ærin magafylli.
„Já,“ svarar Mullan, „en samt líð-
ur manni ekki eins og maður sé
pakksaddur. Þetta er engin Mac-
Donaldshamborgari. Þetta er ekki:
„Komdu með peningana, fáðu þér
snakk, dmllaðu þér út.“ Myndin vek-
ur mann til umhugsunar.“ Hann tek-
ur sér málhvíld enda raddböndin lík-
ast til að brenna yfir. Svo heldur
hann áfram: „í gærkvöldi horfði ég á
náunga sem heitir Joe og hann var
furðulega líkur mér. Samt hafði ég
ekld hugmynd um hvað hann tæki
sér næst fyrir hendur.“ Hann þagn-
ar aftur og bætir svo við: „Ég man
það ekki því ég skemmti mér svo vel
við tökumar."
Er hann líkur þér?
„Nei,“ svarar hann. „Jú, annars,“
leiðréttir hann sig. „í aðalatriðum,“
bætir hann við. „Ég reyni að vinna
eftir lögmálum sem ég set mér. Ég
hef neitað mörgum verkefnum vegna
þess að ég hafði ekki trú á þeim. Og
ég er pólitísk skepna. Við emm ólíkir
að því leyti að hann hafði ekki sömu
menntun og ég. Hann fékk ekki sömu
tækifæri. En okkur er svipað innan-
brjósts. Hann er ástríðurfullur; hann
er gallaður vegna þess að lögmál geta
verið veikleiki. Það á líka við um
mig.“ Hann er fótboltaunnandi.
„Já og ég er áhangandi Celtic.“
Ertu fjölskyldumaður?
„Já, ég á tvo krakka; dreng sem er
sjö ára og stelpu sem er 10 mánaða.
Eg held að Joe hafi ekki átt krakka."
Sem hann vissi um, skýtur blaða-
maður inn í.
„Einmitt," segir Mullan ákafur.
,Algjörlega,“ bætir hann við. „Ég
var ánægður með að hann [Loach]
notaði upprifjunina um fortíðina.
Hún virkaði. Þetta var ekki í hand-
ritinu, en það var áhugavert að sjá
hana. Atriðið var bara tekið upp svo
* ég kæmist inn í persónusköpunina;
það var ekki í sögunni. Þess vegna
var ég hræddur um að það yrði ekki í
myndinni. Hann tók upp atriðið og
notaði 60 millimetra vegna þess að
hann vildi ekki eyða peningum. Og
það virkaði.“
Keflavaltarar
Dregnireða
sjálfkeyrandi.
Nýir og notaðir
BOMRG
Sími 568 1044
FÓLK í FRÉTTUM
„ÉG VEIT að þetta er fótbolti, en hann skiptir okkur máli. Veistu
hvað ég á við?“ spyr þjálfarinn Joe Kavanagh í myndinni. Hvar ann-
ars geta krakkamir úr fátækrahverfunum staðið jafhfætis öðrum?
Gamall Trotskýisti
Mullan hóf ferilinn í pólitískum
leikhópi sem ferðaðist á milli verk-
smiðja og flutti áróðursleikrit. Þar
dreifði hann boðskap verkalýðsins,
allt þar til fyrir tíu árum. Ér það
ástæðan fýrir því að hann kallar sig
pólitíska skepnu?
„Já,“ svarar hann. „Ég er sósí-
alisti.“
Harðlínukommi?
„Já, gamall trotskýisti býst ég
við,“ svarar hann ljúflega. „Sósíalist-
um hefur gengið erfiðlega undanfar-
ið. En það sem hefur verið okkur
gott er hin algjöra nálarskoðun sem
við höfum gengið í gegnum. Ég var
sósíalisti þegar ég ólst upp. Þá fóru
menn til Rúmeníu, fylgdust með ill-
menninu, hrottanum Ceausescu, og
sögðu þegar þeir komu tilbaka:
„Þetta var allt í himnalagi, félagar."
Ég var nítján ára og ég trúði
þessu. Ég vissi ekki að þetta væri
allt tilbúningur. Þegar félagi okkar
kom til baka og sagði þetta það besta
síðan niðursneitt brauð var fundið
upp trúðum við því. Og Kommún-
istaflokkurinn reyndi að telja okkur
trú um að Jósef Stalín væri hinn
mikli bjargvættur. Þar varð okkur á
í messunni. Þeir sviku málstaðinn
miklu frekar en Margrét Thatcher
eða Ronald Reagan.“
En þú trúir enn á grundvallarsjónar-
miðin?
„Já, ég trúi á það að verkamenn
eigi að eiga framleiðslutækin.“
Samt vinnurðu í kvikmyndaiðnaðin-
um sem er algjör andstæða við það
sem þú heldur fram.
„Vissulega, en þetta er þrætulist,"
svarar hann. „Hvað getur maður
gert? Snýr maður við og segir: „Við
skulum sniðganga kvikmyndahús
vegna þess að þau eru kapítalísk.“
Það er allt kapítalískt núna! Við
verðum að græða okkar eyri og
reyna að nota hann í þágu málstað-
arins. Annars sveltum við. Það væri
ekki mikið vit í því. Kaldhæðnin við
frumsýninguna var...“
... rauði dregillinn?
„Já,“ segir hann alvarlegur, „og að
horfa á Rock Hill. Mér leið mjög
óþægilega. Um leið vissi ég að ef ég
færi þangað yrðu þeir manna fyrstir
til að segja: „Sýndu okkur myndim-
ar og segðu okkur allt um ferðina.“
Þannig lýsir valþröngin sér; þessi
stöðuga valkreppa."
Geturðu lýst fyrir mér tilfinningunni
að mæta uppáklæddir á frumsýning-
una í glæsivagni?
„Pað var mjög skrýtið" segir hann
með skelGngarsvip. ,JÞað var alit í lagi
með klæðnaðinn. Ég var bara í skota-
pilsi. En limúsínumar eru stórfurðu-
legar. Ég dauðvorkenndi þeim sem
biðu spenntir uppi í trjáim með
myndavélamar eftir kvikmynda-
stjömum þegar ég og Louise stukk-
um úk Þeir höfðu ekki hugmynd um
hver við vorum. Samt tóku þeir mynd-
ir vegna þess að ég var í skotapilsi. Ef
maður leggur þettaásigá maður skil-
ið Bruce Willis eða einhvem af því
kaUberi. Svo var skrýtið að ganga eft-
ir rauða dreglinum. Það var líka
skemmtileg tHGnning vegna þess að
maður vissi að þaðyrði bara einu sinni
á lífsleiðinni. Én skrýtið var það. Ég
get vel ímyndað mér að þetta sé
ástæðan fyrir því að kvikmynda-
stjömur gangi af göGunum. Ef menn
upplifa þetta þrisvar til fjórum sinn-
umáári hljóta þeir að missa glóruna. “
Arínrrnfi
r- ,— r-*
FjöMamorð undir sélinni,
5 690691 20000
'm jr Ifer* r
\ rrn j | r**" r n I 1 f* 1

R7T1 tí!