Alþýðublaðið - 29.06.1934, Blaðsíða 2

FÖSTUDAGINN 29. júní 1934.
AL>ÝÐUBLAÐIÐ
1
2
SAMÞYKT
Sjómannaféiags Reykjaviknr og Sjómanna-
félags Hafnarfjarðar
nm sildveiði á línnveiðnrum snmarið 1934.
1. gr.
Af veiðinni skiftist 35% milli skipverja pannig: Línuveiðarar
yfir 100 smálestir að stærð skifti í 18 staði. Línuveiðarar undir 100
smálestir skifti í 17 staði. — Matsveinar fái einn hlut og auk pess kr.(
50,00 á mánuði. Skrpverjar fæði sig sjálfir, en fái ókeypis eldivið.
2. gr,
Hásetar eiga fisk pann, er peir draga á færi, og fái frítt salt í
hann, nothæft að dómi skipstjóra. Hið rétta söluverð aflans liggi fyrir,
pegar skifti fara fram. Beri nauðsyn til pess að salta síld um borð til
að verja hana skemdum, greiði útgeróarmaður kr. 1,00 í söltunarlaun
fyrir hverja kverkaða og pæklaða tunnu, er skiftist milli peirra, er
verkið vinna.
3. gr.
Kaup aðstoðarmanns í vél á síldveiðum sé kr. 450,00 á mánuði,
enda fæði hann sig sjálfur.
4. gr.
Saltsíld greiðist með lágmarksverði 5 krónur tunnan fyrir fyrstu
söltun venjuieg kúfsöltuð tunna og hlutfallslega hærra fyrir sérverk-
aða sild, að öðru leyti pví verði, sem sildin kann að seljast hærra
verði.
Fáist útflutnmgstollur af síld endurgreiddur á næsta alpingi
greiðist til skipverja umrætt 7 króna lágmarksverð fyrir tunnu.
5. gr.
Vinni hásetar kolavinnu í skipunum, greiðist fyrir hana eftir
kauptaxta verkamanna í Reykjavík.
6. gr.
Ráði útgerðarmenn upp á kaup og premiu, skal mánaðarkaup
vera kr. 100,00 og 12 aura premía af hverri tunnu, sem söltuð er, eða
síldarmáli (1 mál — 150 litrar — 135 kg.), sem sett er i bræðslu. Ef
skipið veiðir meira en 1500 tn. i salt eða 1500 mál í bræðslu, hækkar
premían um 3 aura af tunnu í salt eða máli í bræðslu. Matsveinar
hafi sömu kjör og. hásetar og auk pess 50 krónur á mánuði. Skip-
verjar fæði sig sjálfir.
ATHS. Réttur skilningur á 5. gr. pessa taxta er, að eftir að skípið
hefir veitt samanlagt tunnufjölda í salt og málafjölda í bræðslu, hækki
piemían um 3 aura, t. d. 1000 tn. í salt og 500 mál í bræðslu, pá
hækkar premian.
Reykjavík, 29. júni 1934.
Stjórn Sjómannafélags Reykjavíkur.
Stjórn Sjómannafélags Hafnarfjarðar.
SAMÞYKT
Sjómannafélags Reykjavíkur og Sjómanna-
félags Hafnarfjarðar um ráðningarkjðr á
mótorbátum við sildveiðar 1934.
L gr.
37% af veiðinni, er skiftist í 15 staði, og fái hver háseti V« i
hlut. Hið rétta söluverð aflans liggi fyrir, pegar skifti fara fram. Skip-
verjar fæði sig sjálfir. Matsveinn 1 hlut og auk pess 50 kr. á mánuði.
Fæði sig sjálfur.
2. gr.
Saltsíldin greiðist með lágmarksverði 5 krónur tunnan fyrir fyrstu
söltun venjuleg kúfsöltuð tunna og hlutfallslega hærra fyrir sérverkaða
sild, að öðru leyti pví verði, sem síldin kann að seljast hærra verði.
Fáist útflutningstollur af síld endurgreiddur á næsta alpingi,
greiðist tii skipverja umrædd 7 króna lágmarksverð /yrir tunnu.
3. gr.
Hásetar eiga fisk pann, er peir draga, og fái frítt nothæft salt í
hann, einnig ókeypis eldivið og mataráhöld. Beri nauðsyn til að salta
síld um borð til að verja hana skemdum, greiði útgerðarmaður 1
krónu í söltunarlaun fyrir hverja kverkaða tunnu, er skiftist milli
peirra, er verkið vinna.
Reykjavík, 29. júní 1934.
Stjórn Sjómannafélags Reykjavíkur.
Stjórn Sjómannafélags Hafnarfjarðar.
Utanhússmálning
er komin ásamt mjög fjölbreyttu úrvali af alls konar
málningavörum. Distemper mattfarfi, löguð máluing
og alls konar lökk, allir litir o. fl. — Allir gera
beztu kaupin í
Málning og JárnvSrnp.
Sími 2876. — Laugavegi 25. — Sími 2876.
Beat kaup fást í verzlun Ben. S, Þórarinssonar.
Utbreiðið Alþýðublaðið!
HANS FÆIÁM:
Huað nú —
ungi maður?
fslenzk pýðing eftir Magnús Asgeirsson
Hún hlær lika. „Það veát ég ekki'."
Honum finst áð henn,i fari svo yndislega að hlæja. „Hvernjig
lízt yður á að borða kvöldmat hérna, þar sem við erum núna?“
Hún hafði kinkað kolli tiil siampykkir ag fundist petta góð hug-
mynd. Siðian kljfriúðu pau og sfcriðu um kritarklettana pangað til
pau fundu dæld, par sem pau sátu mjúkt ,og í slkjóli fyrir ödlum
vimdum. Þau sátu par eins og í stórri, góðri hendi og skiftust á
mat, bjúgum og harðsoðinum eggju' Hann átti kaffi á hifaflösk-
unni sinni, en hún var með kakaó á sininá. Þau skröfuðu líka dá-
lítið saman og öðru hvoru hlógu pau. En ,lengst af voru p,au
samt að borða, og gerðu paði með velpóknun, (ræ]ulega og lengi.
Annars vorlu pau alveg sannnála um pað, að aninað fólfc værj
ójxdandi. Einkum pegar maður færi út til að skiemta sér.
„Mig langar ekki vitund itiil að fara til Lehnsahn," sagði húny
„Og ég vil helzt vena laus við að fara til Wiiek,“ sagði hainn,
„Já, en hvað eigum við pá að gem?“
„Við skulum nú fyrst og fneimst baða okkur.“
Sólirni var gengin undir. Samt var glaða, glaða birta. Þau hlupu
saman niður að strörtdíinnó par sem öldurnar veltu sér letilega,
ýrðu vatni hvort á annað og hlógu. Þau höfðu bæöi Iiaðföt og
handklæði eins og jafnsiðsömu fóiki hæfði — Pinmeberg var nneð
baðhandklæði húsmóðíur sinnar. Síðan settust pau og hiorfðu yfir
vatnsflötinn, og vissu ekki hvað pau áttu að taka sér fyrir hendur.
„Ég verð ví'st að klæða nrig og rieyna að komast eitthvað
lengra áfram.“
„Já, pað fer að kólna úr pessu,“ sagðt hann, en samt sitja pau
kyr eftir siem áður.
Þau pegja liengi og hvorugt peirra sýnir á sér nokkurt farár-
snið. Hafi'ð bylti,, sér og stynur í kvöldkyrðinnii.
„Nei, nú verð ég að fara,“ segir hún og henlni er í raun ,og
veru alvara með að standa upp, en pá leggur hann handJegginn
blítt og varlega yfir um halna. Hann er jafnkvíðafuilur og titr'a.ndi
og hún. Hafnii'ðurinn verðujr alt í eániu svo hávær. Hann beygir sig
niður að andliti bennar. Augu hennar ieru aldökk og skínandi.
Munnur h'ennaar — já — þaö er einmitt munnur hennar, sem
hann hefir funldið. Varáinar opnast eins og, sjálfu sér og mæta,
vörum h,ans.
„A-æ,“ segir hann í hálfum hijóðum og er/fjarska, fjarska
hamingjusamur. Svo flytur han,n hönd síina frá herðum thennair'
og tekur um brjóst bpninar. Hún færir sig lítið eitt og snögt frá
honum, en pegar hann lítur bara bænaraugum á liana, þrýstiir
hún brjóstiuu að hendi hans. Og alt í einu hrópar hún hátt og
skýrt:
„Já! Já! Já!“ Það er eins og fagnaðarhróp frá hjartarótum
inennar. Hún vefur örmunum um háls honum og prýstir sér að
bonum. Hann veit samstundiis að hún vill pað sama og hanin.
Hún hafði sagt: Já! prisvar stnnum. Þau vissu ekki einu sinnj
inafnið hvort á öðru. Þau höfðu aidrei, séð hvort annað. fláfið lá
kyrt. og raulaði lög sí,n og hhniininn varð1 m'yrkari og myrkarii.
Pússer s,á hverja stjörnuina kviikna á fætur annari og sagði þa'ð
við hann. Nei', pau vissu ekkiert hvort um annað. Þau vissa bara
að það var gott að vem umg og elska hv-ort annað. Þau hugsuðu
ekkert um Dengsa — árioiðantega ekki nú. En .nú kom hann!
— — Borgargnýxiinn færijst aftur nær. Nú ,er pað ekki niðutí
liafsáns, heldur stórboijgawlninair. Já, já, pað hafði verið yndiisiegt
alt saman. Hann hafði unnlð í happdrættiinu. Stúikan parna frá
klettunum og sandströndiinini var hezta kona í lieimi. Bara að
hann gæta líka orðiið bezti maðurinn-----.
Pinneberg rís hægt á fætur. Hainn kveiikir ljós og lítur á klukk-
un,a. Hún er dálítiið yfir sjö. Nú iiggur hún parna fyrir handan.
Nú er það að gerast. Ha|n;n, fer í frakkann siinn og hleypur t'iil
siúknahússiins. Dyravörðuriinn horfir undrandi á liann.
„Hvert á að fara? Njú,á fæíðiiingardieildiina, já, einmitt. Haldiö
bara áfram beilnt af augum.“ Piinnehierg hleypur á milli húsanna.
Alls staðar er þegar búið að kveikja Ijós. 'Undir ljósúnum eru
hvítar sængur. Þarna lijggur pað þúsundum og hundruðum sam-
saman. Sumir deyja aninaðhvort fljótt eða seint. Öðrum batnar
til þess eins að deyja í annað skifti. Við deyjum allir undir
hhvítni sæng. Lífið er annars auma stofnunin.
Inni á gangi fæðmgardeildarin.nar stafar birtu frá fáeinum
skygðum ljóskúlum. Eniginn er iinni í herbergi yfirhjúkrunarkow-
unnar, en nú kemur önnur systir og Pinjmeberg Ifer pegar mieö
furni og fáti að stama fram löngum útskýringum1 á því, hvers
vegna hann sé komiinn.
Systirin, heyrir aðieins nafniö og siðan segir hún: „Viljíjð þér
bíða aðeiins ieiitt augnablik,“ og gengur inn um dyr mieð hólsitil-
aðri hurð og síðan um aðrar dyr, sem líka eru með bólstraöri
hurð. Litlu síöar iéru báðar piessar bóistruöu hurðir opnaðar i
skyndi og látinar aftur á eftir nýrrii hjúkrunarkoiiu, lítiili og
döfckri yflirliitum, skörungliegri og leiinbeiittri á svip. Hana ber mjög
braðan á.
„Narrak“ miðstöðvavkntill nr. 2
til sölu ódýit. Sími 1965.
Púkkgrjót, sprengigrjót, slétti-
sandur (pússning) til sölu. Sími
2395.
FERÐIST AÐ MARJýARFLJÓTI
í hinum góðu og ódýru bílum
frá Vörubílastöðinni í Reykjavík.
MILNERSBOÐ. heimatilbúlð
kjötfars og fiskfars f»st daglega.
Laugavegi 48. Sími 1505.
Sérverzltm með gúnunivörui
til heiibrigðisparfa. 1. fl. gæði,
Vöruskrá ókeypis og burðargja'ds-
fritt. Srifið. G. J Depotet, Pcst-
box 331, Köbenhavn V.
Orgel-hamóníuin og Pianó.-.
Leitið upplýsinga hjá mér,.
ef þér viljið kaupa eða
eelja slik hljóðfærií
Bdarnasoíif
SolvojLluro 5.
BRYNJÖLFUR ÞORLÁKSSON er
fluttur í Eiríksgötu 15. Sími 2675.
Lesið ðr rithðnd.
Nú getur hver og einn fengið
upplýsingar um skapgerð sina o.
fi. með pví að skrifa vísu péssa:
Fyrsta skilorð
fullkoinins lifs,
lífs í siðferðis-
og sáiar-krafti —
það er viljinn,
viljinn til að lifa;
laust er ait,
ef lífsvííjann prýtur,
og eiginhandar-undirekrift ásamt
heimilisfangi og 2 kr. í ónotuðum
frímerkjum, og leggja pað i lok-
uðu umslagi í póst, merkt: Rit-
hönd, pósthólf 944. Verður yður
pá sent í pósti svar við, hvuð í
rithönd yðar býr.
--------------
Austurbæingar !
Kaupið
laxa- og siiunga-
tækin fyri r helgina í
AT'LABÚÐ,
Kjöt í Vi og ’/s ds.
Kæfa í lN V-i ds.
Lifrarkæfa
Bollui
Gaffalbitar
Áveztir
Jarðarber
. Perur
Apricosur
Ferskjur
Ananas.
HverfisgÖtn 40,
síini 4757.