Morgunblaðið - 02.07.1999, Page 44

44 FÖSTUDAGUR 2. JÚLÍ1999
MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
t
Eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir,
amma og langamma,
ÁSDÍS GUÐRÚN KJARTANSDÓTTIR,
Hrísmóum 1,
Garðabæ,
áður til heimilis á Heiðarbrún 12,
Hveragerði,
lést á Landspítalanum að morgni fimmtudags-
ins 1. júlí.
Valgarð Runólfsson,
Vera Ósk Valgarðsdóttir, Guðjón Sigurðsson,
Kjartan V. Valgarðsson, Nína Helgadóttir,
Bolli R. Valgarðsson, Hrafnhildur Hauksdóttir,
barnabörn og barnabarnabarn.
t
Elskuleg móðir mín og amma,
HELGA A. CLAESSEN,
Grandavegi 47,
verður jarðsungin frá Fríkirkjunni i dag, föstu-
daginn 2. júlí, kl. 13.30.
Blóm vinsamlegast afþökkuð en þeim, sem
vilja minnast hennar er bent á að láta líknar-
stofnanir njóta þess.
Fyrir hönd aðstandenda,
Helga K. Bjarnason,
Leifur Björn Dagfinnsson, Hlín Bjarnadóttir.
t
Ástkasr móðir mín,
ÁSTA STEFÁNSDÓTTIR
frá Framtíð í Vestmannaeyjum,
áður til heimilis á Klapparstíg 5 f Keflavík,
verður jarðsungin frá Ytri-Njarðvíkurkirkju
föstudaginn 2. júlí kl. 13.30.
Fyrir hönd aðstandenda,
Ingibjörg Þorláksdóttir,
Jarl Bjarnason,
Arnar Gauti Sverrisson, Friðrika Hjördís Geirsdóttir.
t
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir og afi,
GUÐJÓN JÓSEF BORGARSSON,
Grænási 1a,
Reykjanesbæ,
verður jarðsunginn frá Ytri Njarðvíkurkirkju laug-
ardaginn 3. júlí kl. 13.30.
Þeim, sem vildu minnast hans, er bent á styrkt-
ar- og líknarsjóð Oddfellowa.
Lúlla Kristín Nikulásdóttir,
börn, tengdabörn og barnabörn.
t
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför eigin-
konu minnar, móður okkar, tengdamóður
og ömmu,
ERNU SIGURÐARDÓTTUR,
Grundartúni 8,
Akranesi.
Magnús Guðmundsson,
Sigríður Magnúsdóttir, Jón Magni Ólafsson,
Skúli Magnússon, Sigríður O. Jónsdóttir
og barnabörn.
t
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur
hlýhug og samúð við andlát og útför móður
okkar, tengdamóður, ömmu og langömmu,
KRISTÍNAR GUÐMUNDSDÓTTUR,
Heiðarbraut 15,
Keflavík.
Eygló Kristjánsdóttir,
Soffía Kristjánsdóttir, Reynir Pálsson,
Ólafur Benóný Kristjánsson,
Bragi Kristjánsson, Kolbrún Björgvinsdóttír.
+ Helga Kristín
A. Claessen
fæddist í Reykjavík
23. nóvember 1919.
Hún lést á Sjúkra-
húsi Reykjavikur
27. júní síðastliðinn.
Foreldrar hennar
voru Arent Claes-
sen, stórkaupmaður
og aðalræðismaður
Hollands, f. 31. jan-
úar 1887, d. 21. apr-
íl 1968, og Helga
Kristín Þórðardótt-
ir Claessen, f. 30.
júlí 1889, d. 10 febr-
úar 1962. Systkini Helgu voru:
1) Jean Emil, f. 11.11. 1911, d.
7.8. 1970. 2) Sigríður Þórdís, f.
17.2. 1915, d. 22.1. 1989. 3)
Haukur, f. 26.3. 1918, d. 26.3.
1973. 4) Arent, f. 1.4. 1924, d.
6.9. 1993.
Helga giftist 12. ágúst 1940
Við andlát Issisar langar mig að
þakka henni fyrir þá vináttu sem
hún ávallt sýndi mér í þau rúmu
fjörutíu ár sem við Helga dóttir
hennar höfum verið vinkonur.
Heimili þeirra þótti mér við fyrstu
kynni dálítið framandlegt, öðruvísi
en mitt og annarra vinkvenna
minna, stór amerísk rúm með
mörgum koddum og pífum, stórir
sófar sem maður sökk ofan í þegar
maður settist, beikon og egg, brauð
með hnetusmjöri og útlent sæl-
gæti.
Þetta þótti allt undur og stór-
merki á sjötta áratugnum. Ég
stelpuhnokkinn skynjaði að þarna
sveif einhver heimsbragur yfir vötn-
unum, mér áður óþekktur. Issis var
í mínum huga heimsborgari. Hún
var glæsileg, og hafði fallega fram-
komu, bar höfuðið hátt þrátt fyrir
áföll og sorgir, hún var mikill
húmoristi og sá skoplegu hliðar mál-
anna betur en margur annar. Hún
var mjög trúuð og eitt sinn er við
röbbuðum saman um lífið og tilver-
una, sagði hún mér í gríni að nú
þyrfti hún helst að ganga til náða
um níuleytið því hún yrði að biðja
fyrir svo mörgum og alltaf lengdist
bænalistinn.
Undanfarin misseri hafa verið
nokkuð erfið Issis, heilsan farin að
gefa sig og ellikerling sótti að. Ég
sé hana fyrir mér á okkar síðasta
fundi, er hún sat brúðkaup Leifs og
Hlínar, tíguleg með sitt fallega gráa
hár og glettnisblik í augum, stolt og
ánægð með sína litlu fjölskyldu.
Elsku Helga mín, Leifur og Hlín,
á kveðjustund er hjartað þungt af
sárum söknuði en þegar frá líður
tekur við þakklæti og góðar minn-
ingar um móður og ömmu sem þið
öll hafíð stutt og verndað svo vel,
þegar hún þurfti á að halda. Eigin-
maður Issisar, Friðrik Dungal, hefur
undanfarin ár dvalið á hjúkrunar-
heimilinu Eir. Ég sendi honum hlýj-
ar kveðjur.
Ég bið Guð að blessa hana og um-
Leifi Birni Bjarnason,
hagfræðingi og fram-
kvæmdastjóra, f. 8.
nóvember 1912, d. 12.
febrúar 1954. For-
eldrar hans voru Þor-
leifur Jón H. Bjarna-
son, yfirkennari við
Menntaskólann í
Reykjavík, f. 7.11.
1863, d. 18.10. 1935,
og Sigrún ísleifsdótt-
ir Bjamason, f. 17.
júní 1875, d. 11.10.
1959. Dætur Helgu og
Leifs era: 1) Sigrún
Bjarnason, f. 5. mars
1947, d. 8. október 1991. 2) Helga
Kristín Bjarnason, f. 20. júlí 1948,
sonur hennar er Leifur Björn
Dagfinnsson og er eiginkona hans
Hlín Bjaraadóttir.
Seinni maður Helgu er Friðrik
P. Dungal, f. 3. júní 1908. Þau
gengu í hjónaband 4. ágúst 1967.
vefja og kveð hana með virðingu og
þökk.
Eraa Ludvigsdóttir.
Ég þakka guði fyrir að hafa tekið
hana „Issis“ (en það var gælunafn
Helgu) til sín og lofað henni að deyja
með reisn, öðruvísi hefði það auðvit-
að varla getað verið, annað hefði
verið stflbrot. Issis var svo mikil
dama og heimsmanneskja, með mik-
inn og fágaðan persónuleika; hún
var svo glæsileg að eftir var tekið.
Ég átti því láni að fagna að kynn-
ast Issis fyrir fjörutíu árum, en hún
var móðir systranna og vinkvenna
minna, þeirra Helgu Bjarnason og
Sigrúnar Bjarnason, en Sigrún lést
fyrir átta árum. Þegar ég sem
stelpuskjáta, ung og ósigld, kom í
heimsókn til þeiira systra á Flóka-
götuna á heimili Issis, þá var tilfinn-
ingin líkt og að koma til útlanda, allt
var svo framandi og ævintýralegt
og því einu að ganga þar inn fyrir
dyr mátti helst líkja við það að
skilja hversdagsleikann eftir við úti-
dyrnar, en ganga inn í nýjan heim,
nýtt land.
Þegar ég svo fór í fyrsta skipti til
útlanda hitti ég Issis vinkonu mína
og fór ekki fram hjá neinum heims-
borgarabragur hennar, já, og mikið
var ég montin að vera með henni og
í návist hennar, svo montin að ég
gleymi því aldrei. Aldrei fann ég
fyrir aldursmun okkar, það var ekk-
ert kynslóðabil og hún kunni svo
sannarlega að umgangast unglinga
sem aðra. Issis skildi allt svo ótrú-
lega vel, og hefur lífsreynsla hennar
sjálfsagt ýtt undir þann þátt í fari
hennar.
Ég þakka fyrir að hafa fengið að
vera samferða þessari heiðurskonu
sem 34 ára varð ekkja, með tvær
dætur, búandi í New York, fjarri
fjölskyldu sinni. Tæpum 40 árum
síðar missti hún eldri dóttur sína,
hana Sigrúnu, og eins og næiri má
geta varð það henni mikið áfall, en
Hann dvelur á hjúkrunarheim-
ilinu Eir í Reykjavík. Börn hans
eru: 1) Haraldur G. Dungal, lát-
inn. 2) Höskuldur Dungal, lát-
inn. 3) Hildigunnur Dungal. 4)
Páll Dungal. 5) Edda Dungal.
Fósturdætur Friðriks eru
Brynhildur og Hjördís Björns-
dætur.
Helga ólst upp á Fjólugötu 9
og gekk í Landakotsskóla og
Gagnfræðaskóla Reykjavíkur.
Að loknu gagnfræðaprófi
stundaði hún nám við Pitmans
College í London 1936-1937 og
1938-1939 var hún í Stokk-
hólmi á Prinsessans Kökskola.
Árið 1940 fluttust hún og Leif-
ur til New York þar sem hann
starfaði hjá Sambandi íslenskra
samvinnufélaga. Bjuggu þau í
New York nær sammfellt til
ársins 1954 en þá lést Leifur í
bílslysi. Helga fluttist þá heim
en fór siðan aftur til New York
ásamt ungum dætram sínum
1955. Árið 1957 fluttist hún al-
komin heim.
títför Helgu fer fram frá Frí-
kirkjunni í Reykjavík í dag og
hefst athöfnin klukkan 13.30.
Issis var mjög trúuð og hjálpaði það
henni án efa að takast á við sorgina.
Gleðinni kynntist hún líka og
sjaldan hef ég séð hana eins ham-
ingjusama og um s.l. jól þegar gim-
steinninn hennar og barnabarn,
hann Leifur Björn, gekk í hjónaband
með yndislegri stúlku, Hlín Bjarna-
dóttur, og leyndist engum hversu
stolt hún var af þeim. Tómlegt verð-
ur hjá Helgu vinkonu minni, sem líka
er búin að sjá á bak föður sínum og
einkasystur, en trúin mun eflaust
efla hana.
Guð gefi þessari litlu fjölskyldu
styrk.
Gyða Ólafsdóttir.
Elsku amma Issis.
Þær eru margar og fallegar minn-
ingarnar sem við eigum um þig eftir
öll árin sem leiðir okkar hafa legið
saman. Sterkustu minningarnar
tengjast þó jólunum, en þau höfum
við alltaf haldið saman. I fyrstu hitt-
umst við hjá ykkur afa og undanfar-
in ár höfum við haldið jólin hér í
Blesugrófinni.
Alltaf varst þú jafn glæsileg, með
fallega hvíta hárið þitt, og meiri
dömu hef ég ekki hitt. Þú hafðir fág-
aða og fallega framkomu og heillaðir
flesta sem þig hittu. Það verður und-
arlegt að hitta þig ekki framar, en
við vitum að nú ertu komin til Sig-
rúnar sem mun hugsa vel um þig.
Við kveðjum þig, elsku amma
mín. Megi Guð varðveita þig.
María og fjölskylda.
Kæra vinkona, ég kveð þig með
virðingu og þökk fyrir liðna daga.
Að hryggjast og gleðjast,
hér um fáa daga.
Að heilsast og kveðjast,
það er lífsins saga.
Kristín Sveinbjörns-
dóttir og börn.
HELGA KRISTÍNA.
CLAESSEN
RAGNA ÞORUNN
STEFÁNSDÓTTIR
+ Ragna Þórunn
Stefánsdóttir
fæddist í Reykjavík
13. janúar 1942.
Hún lést 19. júní
síðastliðinn. títför
hennar fór fram
hinn 29. júní.
Mig langar að
kveðja elskulega vin-
konu mína, Rögnu
Þórunni Stefánsdótt-
ur, með örfáum orð-
um:
Eftir tuttugu og sex
ára einstaka vináttu okkar finn ég
ekki aðeins fyrir söknuði heldur
mikilli tómleikatilfinningu þrátt
fyrir að ég hafi lengi
vitað að hverju
stefndi.
Sárt er til þess að
hugsa að eiga ekki eft-
ir að hitta Rögnu aft-
ur, að minnsta kosti
ekki í þessu lífi - sárt
til þess að hugsa að við
eigum hvorki eftir að
hlæja saman lengur né
rabba fram og aftur
um allt mögulegt á
milli himins og jarðar.
Og auðvitað ætti ég
aðeins að fagna því að
nú er Ragna laus við
allar þjáningar, enda er mér
ómæld huggun í að vita að þar sem
hún er núna líður henni vel.
Þess vegna vil ég kveðja þessa
nánu vinkonu mína með ljóði sem
mér þykir fallegt og eiga einstak-
lega vel við hana og langvinna bar-
áttu hennar við þann illvíga sjúk-
dóm sem bar hana ofurliði að lok-
um.
Hin langa þraut er liðin.
Nú loksins hlaustu friðinn,
og allt er orðið rótt,
nú sæll er sigur unninn
og sólin björt upp runnin
á bak við dimma dauðans nótt.
Fyrst sigur sá er fenginn,
fjrst sorgar þraut er gengin,
hvað getur grætt oss þá?
Oss þykir þungt að skilja,
en það er Guðs að vilja,
og gott er allt sem Guði er frá.
(V. Briem.)
Nonna, stelpunum og Kiddý
votta ég innilegustu samúð mína.
Helga Magnúsdóttir.