Morgunblaðið - 30.07.1999, Blaðsíða 6
6 FÖSTUDAGUR 30. JÚLÍ 1999
MORGUNBLAÐIÐ
FRÉTTIR
HÁKON Aðalsteinsson og Páll Pálsson ræðast við.
HORFT í átt að stíflustæði undir Kárahnúkum.
Morgunblaðið/Arnaldur
HÓPURINN á slóðum aðalstíflustæðis virkjunarinnar. Stíflan mun ná 95 m yfir gljúfurbarminn.
VATNAJÖKULL
Herou-
brciðar-
tjöll
L'iuar-
J«U >
< Herðu-
- breiðar-
lindirA
Herðu-
breið
DyngjuQóll
Askja 'k-y-x
(fob"- Dl?ki
Á ferð um virkjanasvæði
Undir
Kárahnúkum
*
I þriðju greininni um ferð hins íslenska nátt-
úrufræðafélags um virkjanasvæði norðan
Vatnajökuls voru Dimmugljúfur skoðuð. Sig-
ríður B. Tómasdóttir og Arnaldur Halldórs-
son svipuðust um í góðra manna hópi.
ÞAÐ er margt að ræða á virkjanaslóðum.
SÆNAUTASEL á Jökuldalsheiðinni.
ÖLLUM til mikils léttis er
bjartara yfir en daginn áður og
íjallasýn ágæt. Þessa síðustu
dagsferð er ætlunin að nota til að
skoða fyrirhugað stíflunarsvæði
Hálslóns, miðlunarlóns fyrir
Kárahnúkavirkjun. Það liggur í
syðri hluta gljúfra þeirra sem
Jökulsá á Dal eða Brú, Jökla í
tali heimamanna, hefur grafíð
sér í gegnum tiðina. Dimmugljúf-
ur nefnast þau á þessum slóðum,
Hafrahvammagljúfur er neðar
dregur.
Ferðin hefst á því að ekið er
upp Jökuldal og inn Hrafnkelsdal
þar sem Páll Pálsson frá Aðalbóli
í Hrafnkelsdal heldur tölu um
byggð á Jökuldalnum og fleira.
Páll, sem óvænt slóst í för með
hópnum á síðasta degi, er öliu
þaulkunnugur á þessum slóðum
og mikill fengur að því að hafa
hann með. Að sögn fararstjóra
eru heimamenn oft með í Ieið-
öngrum náttúrufræðafélagsins
til mikilla ánægju fyrir ferða-
menn.
Fróðlegar ferðir
„Þetta eru fróðlegar ferðir,“
segir Jón Helgason, fyrrverandi
landbúnaðarráðherra, sem er
með i för ásamt konu sinni, Guð-
rúnu Þorkelsdóttur. „Við fórum
með til að fræðast um náttúrufar
og landslag," segir Jón og bætir
við að tilgangurinn hafi ekki ver-
ið sé að mynda sér skoðun á
virkjanamálum.
Að Ioknu hefðbundnu nestis-
hléi er ekið um Fiskidalsháls og
Skógaháls inn að Dimmugljúfr-
um. Þau fanga athygli ferða-
manna, hrikaleg og brött. Ekki
fer hjá því að fari um leiðangurs-
menn er þeir standa við gljúfur-
barma og horfa niður að ánni
sem geysist fram af miklum
krafti.
Að lokinni göngu meðfram
gljúfrunum heldur Kristján
Geirsson jarðfræðingur tölu um
virkjanir og umhverfismál, bend-
ir m.a. á að þrátt fyrir að engin
ákvörðun hafi verið tekin um
virkjun undir Kárahnúkum hafi
þegar verið unnin ákveðin um-
hverfisspjöll með lagningu vega
og fleira raski. Ákvæði um um-
hverfismat komi ekki í veg fyrir
þessi spjöll. Þetta vekur viðbrögð
áheyrenda sem sumir hverjir
höfðu einmitt velt þessum um-
merkjum fyrir sér. Sverrir Teits-
son menntaskólanemi er á ferð
með móður sinni, Rögnu Briem.
Hann bendir á að þrátt fyrir að
ákvæði um umhverfismat séu
e.t.v. ekki nægilega ströng þá
hafí þau skilað miklu. Sverrir er
á móti álveri og telur það ekki
hagkvæma íjárfestingu. „Álver
skilar of fáum störfum, ég er á
móti því að eyða orkunni í það.
Frekar ætti að nota hana til að
styðja við smáiðnað." Sverrir
bendir einnig á að á næstu 20-30
árum eigi eftir að koma margt
nýtt fram í orkumálum þannig að
ekki beri að sýna fljótfærni.
Orkan verði nýtt í
eitthvað annað
Anna Jensdóttir bókasafnsfræð-
ingur segir að sér finnist hræði-
legt að hugsa um stóriðju niðri á
íjörðum. „Það verður kannski að
virlya einhvers staðar í framtíð-
inni en ég vona að orkan verði
nýtt í eitthvað annað.“
Á heimleiðinni er ekið um Jök-
uldalsheiðina. Komið er við í Sæ-
nautaseli, þar hefur heiðarbýli
verið gert upp og kaffi og lumm-
ur eru á boðstólum. Umræðum
um ferðina og þau svæði sem
hafa verið skoðuð er hvergi
nærri lokið þegar komið er í hús.
Fólk heldur áfram að spjalla og
er eins og vera ber ekki sömu
skoðunar. Sömu sögu er að segja
um heimamenn, sumir eru með
virlyun og álveri, aðrir á móti.
„Landdrekkingarmenn“ kallar
Páll virkjunarsinna, „eini mögu-
leikinn í stöðunni," segja aðrir.
Daginn eftir er haldið heim á
leið eftir góða ferð. Austurland
kveður hópinn í sól og blíðu, ekki
er ský að sjá á himni langleiðina
til Reykjavíkur. Allir eru sam-
mála um að vel hafi tekist og
stefna á ferð að ári.