Morgunblaðið - 31.07.1999, Side 40

MORGUNBLAÐIÐ
Sjötti bekkur B í MR 1954-1955
Efsta röð frá vinstri:
Miðröð frá vinstri:
Fremsta röð frá vinstri:
Rektor hélt uppi
miklum aga í MR
BIRGIR ísleifur Gunnarsson
aldri og er nú látinn fyrir örfáum
árum.“
I skólablaði MR hafa margir birt
sínar fyrstu ritsmíðar. Skrifuðu
þínir bekkjarfélagar í blaðið á
þessum árum?
„Jú, menn skrifuðu í skólablaðið
og ortu í blaðið og skrifuðu smá-
sögur og ritgerðir af ýmsu tagi.“
Einmitt á þessum árum var
Friðrik Ólafsson að verða þekktur
skákmaður erlendis. Var ekki öfl-
ugt skáklíf ískólanum?
„Jú, það var mikið skáklíf í MR.
Friðrik var í árganginum. Hann
varð stærðfræðistúdent og þegar
orðinn þekktur skákmaður og bú-
inn að hasla sér völl á alþjóðavett-
vangi og hafði unnið skáksigra er-
lendis og því fylgdi skákbylgja í
skólanum og margir tefldu.
Skólafélag Menntaskólans í
Reykjavík stóð fyrir ýmsum sam-
komum sem voru kallaðar dansæf-
ingar þá, en voru auðvitað dans-
leikh- og þeir voru haldnir á sal
nokkur laugardagskvöld á hverjum
vetri. Ég man að Pálmi rektor
mætti sjálfur á staðinn og vakti
alltaf yfir slíkum samkomum og
hélt uppi aga og góðu siðferði með-
al nemanda. Þá var alltaf haldin
sérstök jólagleði í skólanum sem
var mikil hátíð og var alltaf á milli
jóla og nýárs og þá var mikil vinna
lögð í að skreyta skólann. Þá var
dansað á salnum og ýmiss konar
veitingar og allt húsið var undir-
lagt fyrir jólagleðina.
Það var töluverður tónlistar-
áhugi í skólanum og þarna voru
einhverjir djassleikarar, að vísu
ekki margir í okkar árgangi, en
það voru ýmsir sem spiluðu. Aðeins
á undan okkur í skóla var Lárus
heitinn Lárusson, sem var mjög
góður píanóleikari, dó tiltölulega
ungur og spilaði oft djass á sam-
komum í skólanum. Ég var kominn
með mikinn djassáhuga á þessum
árum og spilaði eitthvað á píanó.
Ég man að við vorum nokkrir úr
skólanum sem fórum oft á laugar-
dagseftirmiðdögum á djasstónleika
í djassklúbbinn sem var í Breiðfirð-
ingabúð. Þegar mikið lá við fórum
við stundum á dansleiki á Hótel
Borg og í Sjálfstæðishúsinu við
Austurvöll.“
MYNDIN er tekin í hátíð-
arsal Menntaskólans í
Reykjavík á vordögum
árið 1955. Á myndinni
er ein af fimm bekkjardeildum
sem mynduðu sjötta bekk í MR.
Það voru eitt hundrað og þrettán
stúdentar sem útskrifuðust þetta
vor og mynduðu fimm bekkjar-
deildir, þrjár bekkjardeildir voru í
máladeild, A-Bekkur, B-bekkur og
C-bekkur. A-bekkur var stelpu-
bekkur eingöngu, B-bekkur var
strákabekkur og C-bekkur var
blandaður bekkur. Þá voru tveir
bekkir í stærðfræðideild, X og Z,
og þeir voru báðir blandaðir.
Myndin er af 6. bekk B. I fremstu
röð fyrir miðju á myndinni er
Kristinn Armannsson, sem var
umsjónarkennari bekkjarins og
síðar rektor Menntaskólans í
Reykjavík, en Pálmi Hannesson
var rektor skólans á þessum árum
og útskrifaði okkur. Pálmi var auð-
vitað mjög minnisstæður sem
skólastjórnandi og allir báru mikla
virðingu fyrir honum og hann hélt
uppi miklum aga í skólanum. Við
erum landsprófskynslóðin, við tók-
um landspróf sem hófum nám í
MR haustið 1951. Fyrsta veturinn,
í þriðja bekk, var ekki skipting á
milli máladeildar og stærðfræði-
deildar, það kom ekki fyrr en í
fjórða bekk. Frá fjórða bekk erum
við saman í bekk í þrjá vetur þessi
hópur á myndinni, en auðvitað
höfðu sumir verið saman í þriðja
bekk líka þó að skiptingin hafí ver-
ið öðruvísi. Flestir voru nítján ára
þegar þeir urðu stúdentar. Það
stóð reyndar þannig á hjá mér að
ég varð átján ára stúdent. Ég hafði
hlaupið yfir bekk í ísaksskóla ef ég
man rétt. Einhverjir fleiri úr þess-
um árgangi höfðu einnig hlaupið
yfir bekk, t.d. Bjarni Felixson
stærðfræðistúdent. Hann var líka
átján ára þegar hann varð stúdent.
Eins og sjá má af þessari mynd
voru allir mjög vel klæddir og
gengu nánast daglega í jakkaföt-
um og í skyrtu og með bindi og er
það töluvert ólíkt því sem er í dag.
Ég á margar góðar minningar frá
skólaárunum í MR og skólinn og
allt sem var í kringum hann var
eins og mitt annað heimili og ég
hef auðvitað síðan haft miklar
taugar til skólans," segir Birgir ís-
leifur Gunnarsson seðlabanka-
stjóri og brosir þegar hann virðir
fyrir sér bekkjarmyndina af sjötta
bekk B í MR og rifjar upp löngu
liðna daga á skrifstofu sinni á
fimmtu hæð í Seðlabankanum við
Kalkofnsveg í Reykjavík.
Einvalalið frábærra kennara
„Þegar ég var í námi í Mennta-
skólanum í Reykjavík voru þar
margir góðjr kennarar. Kristinn
Armannsson kenndi okkur latínu
fyrst og fremst og eitthvað mun
hann hafa kennt dönsku, þótt hann
hafi aldrei kennt mér dönskuna.
Bodil Sahn kenndi okkur dönsku.
Þarna voru kennarár eins og Ólaf-
ur Hansson sem kenndi sögu og
var góður kennari. Gunnar Nor-
land kenndi okkur ensku og var
frábær kennari og eftirminnilegur
persónuleiki. Stærðfræði kenndi
okkur t.d. Sigurkarl Stefánsson.
Við lærðum að vísu minni stærð-
fræði í máladeild heldur en stærð-
fræðideildarnemendur. Sigurkarl
var mjög efirminnilegur kennari.
Veturinn 1954-55 var
-------------------
Birgir Isleifur Gunn-
arsson í sjötta bekk B
í Menntaskólanum
í Beykjavík. Með
gömlu bekkjarmynd-
inni rifjar hann upp
liðna tíma í samtali
við Olaf Ormsson.
Einar Magnússon kenndi dönsku
og sögu og var öflugur kennari og
varð síðar rektor. Guðni Guð-
mundsson kenndi ensku og var þá
rétt nýbyrjaður að kenna og var
bæði vinsæll og stundum líka óvin-
sæll vegna þess að hann var ekk-
ert að skafa utan af hlutunum. Jó-
hannes Áskelsson kenndi okkur
jarðfræði og náttúrufræði og var
mjög minnisstæður kennari. Hall-
dór Þorsteinsson kenndi okkur
frönsku einn vetur. Ólafur Ólafs-
son kenndi okkur þýsku og ís-
lensku. Það var mikil áhersla lögð
á latínu og latínu lærðum við öll
fjögur árin. Við lærðum þýsku í
fjögur ár og frönsku í tvö ár og svo
ensku öll árin og efnafræði að ein-
hverju leyti. Þá var auðvitað
kennd leikfimi og hún var kennd í
gömlu húsi fyrir ofan íþöku og þar
réð ríkjum Valdimar Sveinbjörns-
son og hafði verið leikfimiskennari
í mörg ár.“
Þessir kennarar hafa þá flestir
átt nokkuð langan starfsferil að
bakiíMR?
„Já, þeir voru margir búnir að
kenna mjög lengi. Ég man að ég
bar mikla virðingu fyrir þessum
kennurum. Ég hef það á tilfinning-
unni að það sé svolítið breytt sam-
bandið milli kennara og nemanda
núna, rúmum fjörutíu árum síðar.
Ritari rektors var þá Stefanía
Guðnadóttir sem er nú látin fyrir
stuttu af slysförum. Hún hélt uppi
miklum aga í skólanum með rekt-
or. Kennsla hófst tíu mínútur yfir
átta árdegis og þá var skólanum
lokað. Þeir sem komu of seint urðu
að bíða utan dyra og síðan var opn-
að og þeir voru skrifaðir upp sem
komu of seint og stóðu utan dyra.
Það gerði ýmist Pálmi sjálfur eða
Stefanía. Éf nemendur voru ekki
mættir eftir það og höfðu ekki boð-
að forföll, veikindi eða annað, þá
átti Pálmi það til ýmist að hringja
sjálfur heim til viðkomandi eða
fara, þannig að það var mikill agi í
skólanum. Mörg undanfarin ár
hafa allir rektorsritarar í MR verið
kallaðir „Stefaníur“. Stefanía mót-
aði þetta starf og þeir sem gegndu
staifi rektorsritara á eftir henni
voru kallaðir „Stefaníur“.
Djassáhugamaður
og spilaði á píanó
Var ekki mikið félagslíf í skólan-
um á þessum árum?
„Jú, það vai’ mikið félagslíf í MR.
Málfundafélagið Framtíðin var
mjög öflugt og stóð fyrir ýmsum
samkomum m.a. var alltaf haldin
sérstök árshátíð Framtíðarinnar.
Það var Herranótt og nemendur
færðu upp eina leiksýningu á
hverjum vetri. Þá komu fram ýmis
leikaraefni sem héldu svo áfram á
þeirri braut eins og t.d. piltur sem
er þriðji frá vinstri í efstu röð á
bekkjarmyndinni, Valur Gústafs-
son, sem lék m.a. í kvikmynd
Óskars Gíslasonar Síðasti bærinn í
dalnum og þótti mjög efnilegur
leikari á sínum tíma, en missti því
miður heilsuna tiltölulega ungur að
1. Magnús Karl Pétursson
2. Daníel Halldórsson
3. Valur Gústafsson, látinn
4. GunnarJónsson
5. Kristmann Eiðsson
6. Jóhannes Ingibjartsson
7. Kristinn Guðmundsson
8. Oddur Sigurðsson
1. Bjarnar ingimarsson
2. Einar Ólafsson
3. Birgir ísl.Gunnarsson
4. Þorsteinn Júlíusson
5. Hrafn Þórisson
6. Ólafur G. Karlsson
7. Ólafur Pálmason
Á myndina vantar Odd Bjarnason lækni.
1. Haukur Helgason, látinn
2. Gísli Blöndal, látinn
3. Kristján Baldvinsson
4. Kristinn Ármannsson,
kennari
5. Einar Sigurðsson
6. Guðjón Ármann Eyjólfsson
7. Ragnar Aðalsteinsson
8. Magnús V. Ármann