Morgunblaðið - 07.08.1999, Qupperneq 42
42 LAUGARDAGUR 7. ÁGÚST 1999
MORGUNBLAÐIÐ
UMRÆÐAN
Athugasemdir vegna
ráðningar forstöðumanns
Gunnarsstofnunar
NOKKUR umræða
hefur orðið út af þeirri
ákvörðun minni að
segja mig úr stjóm
Gunnarsstofnunar
-w^vegna vinnubragða
stjórnar stofnunarinn-
ar við ráðningu for-
stöðumanns. í greinar-
gerð sem ég sendi frá
mér gerði ég grein fyr-
ir ástæðum þess að ég
tók þessa ákvörðun.
Við fjölmiðlaumfjöll-
un hafa komið fram at-
hugasemdir sem gefa
mér tilefni til að skýra
betur nokkur atriði í
greinargerð minni.
Morgunblaðið gerir ágæta út-
tekt á málsatvikum föstudaginn 30.
júlí. I viðtali við blaðið segir Helgi
Gíslason, stjórnarformaður Gunn-
arsstofnunar, að eðlilegt hafi verið
að taka til meðferðar umsóknir
sem bárust of seint. Hann segir
síðan: „í upphafi vissi stjóm ekki
betur en hún ætti að hafna um-
sóknum sem bærast of seint. Síðan
var okkur bent á að okkur væri í
sjálfsvald sett hvort svo væri gert.
Menntamálaráðuneytið var upplýst
um þetta og gerði engar athuga-
semdir.“
Helgi hefur síðan látið þess getið
í viðtölum við aðra fjölmiðla að
jlkStjórn Gunnarsstofnunar hafi farið
að réttum reglum.
Ég sé mig knúinn til að rekja
nokkuð gang mála í framhaldi af
fullyrðingum stjómarformannsins.
Staða forstöðumanns Gunnars-
stofnunar var auglýst í dagblöðum
og sjónvarpi iyrri hluta maímánað-
ar. Þar var m.a. tekið fram að um-
sóknarfrestur væri til 31. maí 1999.
Árið 1996 gaf fjármálaráðuneytið
út reglugerð um auglýsingar á
lausum störfum, Reglugerð nr.
464/1996. Reglugerðin kveður
mjög skýrt á um hvernig á að fara
að þegar auglýst eru
störf í þágu ríkisins. I
4. gr. reglugerðarinn-
ar segir m.a: „í aug-
lýsingunni um laust
starf skulu að minnsta
kosti vera upplýsingar
um eftirfarandi." Síð-
an eru rakin í 11 tölu-
liðum hverra upplýs-
inga er krafist þegar
auglýst er starf í þágu
ríkisins. I 4. tölulið er
tilgreindur umsóknar-
frestur. Þetta er svo
skýrt sem verða má.
Reglugerðin á m.a. að
gæta réttar umsækj-
enda, þannig að þeir
viti hver staða þeirra er gagnvart
þeim sem auglýsir.
Alls bárast 10 umsóknir innan
tilgreinds umsóknarfrests, sú 11.,
umsókn Ingveldar G. Ólafsdóttur,
barst til formanns degi síðar, for-
maður ákvað upp á eigin spýtur að
hún hefði komið of seint og sendi
hana því ekki frá sér til ráðningar-
stofunnar sem fengin var til að hafa
umsjón með ráðningunni. Helgi
skýrði síðan öðram stjórnarmönn-
um frá ákvörðun sinni, niðurstaðan
innan stjórnar var að láta ákvörðun
formanns standa. Umsókn Ingveld-
ar var þess vegna ekki til skoðunar
á þeim tíma sem var verið að ræða
við Arthúr Björgvin Bollason. Eftir
að Arthúri Björgvini hafði verið
hafnað hófst nýr kapítuli í reglu-
verki formannsins, hann ákvað að
breyta reglunum á nýjan leik þegar
hann sótti umsókn Skúla Bjöms
Gunnarssonar og tók síðan umsókn
Ingveldar til afgreiðslu þvert á fyrri
samþykkt stjómar. I viðtölum við
Helga Gíslason hefur ítrekað komið
fram að þetta vinnulag sé í samráði
við menntamálaráðuneytið sem hafi
samþykkt vinnubrögðin. Ég get
ekki annað en lýst furðu minni á
því ef vinnubrögð af þessu tagi
Hrafnkell
A. Jónsson
Gunnarsstofnun
Ég get með engu móti
setið í þessari stjórn,
segir Hrafnkell A.
Jónsson, eigi ég með því
að sýna þá lítilmennsku
að starfa þar gegn
sannfæringu minni. Því
sagði ég af mér sem
stjórnarmaður.
þykja góð og gild í ráðuneytinu.
Ég er alinn upp við mikla virð-
ingu fyrir skáldinu Gunnari Gunn-
arssyni, bækur hans era mér
kærastar íslenskra skáldverka.
Mér var það mikill heiður að vera
skipaður í stjórn Gunnarsstofnun-
ar. Ég tel að stjórnin hafi brotið á
þeim sem í góðri trú skiluðu um-
sóknum um starf forstöðumanns á
réttum tíma. Ég get með engu
móti setið í þessari stjóm, eigi ég
með því að sýna þá lítilmennsku að
starfa þar gegn sannfæringu
minni. Því sagði ég af mér sem
stjórnarmaður.
Það er einlæg von mín að Stofn-
un Gunnars Gunnarssonar standi
af sér þau áfoll sem stjóm stpfnun-
arinnar hefur stýrt henni í. Ég hef
ekkert við persónu Skúla Björns
Gunnarssonar að athuga, en ég
harma þá atburði sem urðu við
ráðningu hans. Ég vona af ein-
lægni að honum beri gæfa til að
stýra þesarri stofnun af meiri rétt-
sýni og framsýni en núverandi
stjórn hefur gert.
Höfundur er /íéraðssiya/avörður á
Héraðsskjalasafni Austurlands,
Egilsstöðum.
SUMARTILBOÐ
Frábært tilboð á Académie snyrtitösku
fullri af snyrtivörum. _ . . .. ..
J Taskan inniheldur
hreinsivatn fyrir augu og
andlit 125 ml
brún án sólar gel 40 ml
dagkrem 40 ml
djúphreinsi „peeling“
15 ml
Allt þetta fyrir
aðeins kr. 2.480*
Fæst eingöngu á
Académie snyrtistofum
á meðan birgðir endast
Reykjavík og nágrenni
Agnes snyrtistofa Usthúsinu Rvík
Snyrtistofa Díu Bergþórugötu 5 Rvík
Snyrtistofa Evu ömu Seljabraut 54 Rvík
Snyrtistofa Grafarvogs Hverafold 2-4 Rvík
Snyrtistofa Hönnu Hjallabraut 33 Hafn.
Snyrtistofa Sigríöar Eiöistorgi 13 Seltj.
Snyrtistofa Sólveigar Hálsaseli 56 Rvík
Snyrtistofa Þórdísar Fákafeni 11 Rvík
Snyrtistofan Hverfisgötu 50 Rvík
Snyrtistofan Ágústa Hafnarstræti 5 Rvík
Snyrtistofan Gimli Miöleiti 7 Rvík
Snyrtistofan Greifynjan Hraunbæ 102 Rvlk
Snyrtistofan Helena fagra Laugavegi 101 Rvík
Snyrtistofan Jóna Hamraborg 10 Kóp.
Snyrtistofan Mandý Laugavegi 15 Rvík
Snyrtistofan Rós Engihjalla 8 Kóp.
Landið:
Snyrtistofa Huldu Sjávargötu 14 Njarövík.
Snyrtistofa önnu Háarifi 83 Rifi
Snyrtistofa Katrínar Skólastíg 11a Stykkishólmur
Snyrtihús Sóleyjar Hafnarstræti 9 (safjöröur
Snyrtistofa Dómhildar Mýrarbraut 26 Blönduós
Snyrtistofan Eva Ráöhústorgi 1 Akureyri
Snyrtistofan Rakel Miögaröi 12 Neskaupstaöur
Snyrtistofa Sigrúnar Túngötu 15 Reyöarfjörður
Snyrtistofa Guörúnar Bröttugötu 5 Vestmannaeyjar
Snyrtistofa Þórunnar Túngötu 7 Eyrarbakki
* Söluverðmæti 4.500
„Ef vér seljum
land...“
ÞJÓÐIN á ekki land-
ið. Það er misskilning-
ur. Við eigum að vísu
öll okkar hlut í landinu
á sama hátt og við eig-
um öll okkar hlut í
tunglinu, þyti vindsins
og skini stjamanna.
Við getum þess vegna
gengið Laugaveginn
sönglandi: „Mín borg
mín borg“. En fæst
okkar eiga nokkum
skapaðan hlut í Lauga-
veginum. Hinn raun-
veralegi eignarréttur
er í pörtum í höndum
tiltekinna einstaklinga,
fullkominn eignarrétt-
ur, takmarkaður eignarréttur eða
ótakmarkaður afnotaréttur, ígildi
fullkomins eignarréttar. Sumir eiga
litla íbúð, aðrir búð, aðrir heilu
húsaraðimar, sumir hallir ásamt
áburðarverksmiðju í Gufunesi, sum-
um þessara eigna fylgja dýrlegar
laxár, jarðir í Flóa eða hlutur í Eim-
skipafélaginu, „óskabarni þjóðar-
innar“. Þetta skiija menn. Hitt
skilja þeir treglegar að hinn Lauga-
vegurinn, milli Landmannalauga og
Þórsmerkur, er einnig í einkaeign
ásamt landinu í kring. Sama gildir
um Veiðivötn, Mývatnsöræfi, Hóls-
fjöll og Bræðratunguheiði. Allt lög-
formleg eign ákveðinna aðila eins
fyrir það þótt þar séu fáir á ferli og
eigendur ekki daglegir gestir frem-
ur en eigendur Eimskipafélags og
Áburðarverksmiðju á sínum eign-
um.
Hvar sem við erum stödd í land-
inu, annarsstaðar en heima hjá okk-
ur sjálfum, erum við á eignum og
heimalöndum annars fólks. Það á
einhver þar heima. Við eram gestir
þeirra. Þetta gildir um mig, sem bý
í Ölfusinu, þegar ég fer Laugaveg-
inn. Laugavegsbúar sýna mér auð-
vitað kurteisi og lipurð af því þeir
græða á því að ég komi til þeirra.
Þeir hafa ýmislegt að selja mér. En
ég verð einnig að sýna þeim háttvísi
gestsins, ekki leggja bfl fyrir inn-
akstursport, gæta að bömum, gam-
almennum og gæludýram sem
kynnu að álpast út á götuna, gefa
sendibflum og traktorum sjens,
fleygja ekki drasli, stilla drykkjulát-
um í hóf og alls ekki slá tjöldum á
annarra manna lóðum án leyfis. Ná-
kvæmlega sama gildir um íbúana
við Laugaveginn þegar þeir fara
minn veg í Ölfusinu, jafnt þó heiti
þjóðvegur númer eitt. Þjóðin er nú
um margra ára skeið búin að gera
sig að fífli með því að skilja ekki
þessa einföldu staðreynd: Hún á
ekki landið hvar sem hún fer. Telur
sig þó geta gert kröfur á heima-
menn í öðram héraðum um að þeir
hagi sér að hennar þörfum, eins
þótt hún sé ekki einu sinni komin
þangað til að kaupa neitt nema kók
og prins póló, innflutt af sjálfri sér.
Krefst þess af bamalegri heimtu-
frekju að bændur girði sig og fénað
sinn af og snáfi með traktorana af
veginum svo hún geti haldið sínum
hundrað kflómetra hraða áhyggju-
laus.
íslenskir bændur hafa um aldir
komið sér saman um
það að hafa bithaga að
mestu sameiginlega.
Þetta stafar í fyrsta
lagi af landlægri samá-
byrgðarkennd, í öðra
lagi af því að landið er
svo gott sem ógirðan-
legt, í þriðja lagi af
þeirri trú þeirra,
byggðri á reynslu, að
grasbítar fari betur
með landið fái þeir
sjálfir að velja sér ból
og í fjórða lagi af víð-
lendi jarða sem gera
girðingar fjárhagslega
ofviða. Þeir kunna að
hafa rangt fyrir sér í
þessu en það breytir engu. Mergur
málsins er sá að það er þeirra að
ákveða þetta. Þeir eiga jarðimar,
bithagana og afréttina. Aðrir hafa
þar ekki atkvæðisrétt! Og; sá sem
leggur veg eða ekur í gegnum bit-
haga annars manns, hann geri svo
Eignarréttur
Hvar sem við erum
stödd í landinu, annars-
staðar en heima hjá
okkur sjálfum, segír
Eyvindur Erlendsson,
erum við á eignum og
heimalöndum annars
fólks.
vel að sýna af sér mannasiði og
virða það líf sem þar lifir og þær
reglur sem þar era í gildi. Það er
ekki hans að skipa þar fyrir. Sama
gildir raunar um hús og heilu þorp-
in sem menn kunna að byggja í
þessum ógirta bithaga. Nefni í
framhjáhlaupinu að Island er ekk-
ert einsdæmi í þessu þótt einfeldn-
ingar haldi það. I Forest of Dean
þar sem ég kem stundum, á landa-
mærum Englands og Wales, hafa
menn sameiginlega ógirta haga. Þar
liggur sauðfé á tröppum pósthúss-
ins í þorpinu. Þó vantar ekki tölvu-
væddan nútímann þar. Siðmenn-
ingu ekki heldur.
Veit ég vel að þetta sjónarmið er
mörgum sem kallar sig nútíma-
mann óskiljanlegt og úrelt og jafn-
vel „háfleygt", sem er víst alls verst.
En hvað er nútíminn og eftir hvaða
verðmætum leita „nútímamenn"?
Það er augljóst segja menn: Menn
era að taka tilverana nýjum tökum:
Frjáls markaður, fall sósíalismans,
samkeppnin, tölvumar, upplýsinga-
flæðið, árið 2000, „og menn stefna
ótrauðir inn í framtíðina". Nei.
Þetta vitnar ekki um það að menn
séu að taka tilverana nýjum tökum,
miklu fremur hið gagnstæða; að
menn hafi misst tökin á tilvera
sinni. Sjálfvirkt glötunarflug. Skap-
andi fólk er, innra með sjálfu sér, að
brjóta heilann um allt annað og
mikilvægara. Gleymdir smámunir
Eyvindur
Erlendsson
Mikið örval af
fallepm
rúmfatnaíi
Skólavörduatíg 21, Rcykjavík, sími 551 4050
Qarðpíöntitstöðin.
'□ÖöíOOQO'
Ymis tilboð
í hverri viku.