Morgunblaðið - 07.08.1999, Page 51

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
LAUGARDAGUR 7. ÁGÚST 1999 51
+ María Sveins-
dóttir fæddist í
Dæli í Sæmundar-
hlíð, Skagafirði, 18.
aprfl 1916. Hún
andaðist á Sjúkra-
húsi Sauðárkróks 1.
ágúst síðastliðinn.
Foreldrar hennar
voru Sigríður On-
undardóttir, f. 8.
desember 1891 á
Tindum á Ásum,
Austur-Húnavatns-
sýslu, d. 2. desem-
ber 1981, og Sveinn
Hannesson, f. 3.
apríl 1889 í Móbergsseli á Lax-
árdal, Austur-Húnavatnssýslu,
d. 2. júlí 1945.
Systkini Maríu eru Þórarinn
Sveinsson, f. 21. september
1918, kvæntur Halldóru Páls-
dóttur, f. 11. maí 1923. Börn
þeirra eru: Sigur-
björg Erla, f. 20. júlí
1946, María Sigríður,
f. 15.8. 1952, og Þór-
arinn Jón, f. 8. des-
ember 1958. Sam-
feðra eru: Auðunn
Bragi Sveinsson, f.
26. desember 1923,
og Þóra Kristín
Sveinsdóttir, f. 24.
febrúar 1926, d. 27.
maí 1997.
Fóstursystir: Ólöf
Ragnheiður Sölva-
dóttir, f. 20. desem-
ber 1910, d. 7. sept-
ember 1980, gift Andrési Péturs-
syni, f. 31. ágúst 1911. Börn
þeirra eru: Margrét Björk, f. 19.
aprfl 1943, og Pétur Önundur, f.
10. janúar 1952.
María var ógift og barnlaus og
hélt alla tíð heimili með móður
sinni þar til hún andaðist í hárri
elli árið 1981.
María stundaði nám í barna-
skóla og veturinn 1936-1937
var hún á Kvennaskólanum á
Blönduósi. Hún ólst upp í Dæli
hjá móður sinni, ömmu og afa,
ásamt Þórarni og Ólöfu. Afi
hennar, Önundur Jónasson, lést
25. desember 1928. Vorið 1934
bregður ekkja hans, Elísabet
Margrét Daðvíðsdóttir, búi.
Fjölskyldan settist að á Sauð-
árkróki og vann María þar við
hin ýmsu störf, m.a. starfaði
hún í mörg ár í eldhúsi sjúkra-
húss Sauðárkróks og síðast sem
aðstoðar matráðskona.
María var nijög bókhneigð og
hafði yndi af lestri góðra bóka
og veitti það henni því ómælda
ánægju að starfa við bókasafn
staðarins, þar sem hún sá um
útlán á bókum nokkur kvöld í
viku um margra ára bil.
Utför Maríu fer fram frá
Sauðárkrókskirkju í dag og
hefst athöfnin klukkan 14. Jarð-
sett verður í Fossvogskirkju-
garði.
MARIA
SVEINSDÓTTIR
Þegar undirbúningur verslunar-
mannahelgarinnar stóð sem hæst á
fostudaginn var hringdi síminn og
á línunni var pabbi. Hann sagði að
Margrét væri stödd hjá sér með
þær fréttir að þú hefðir verið flutt
mikið veik á sjúkrahúsið. Ebba vin-
kona þín hefði litið til þín um há-
degi vegna þess að þú hefðir ekki
svarað í símann. Ég hringdi strax í
lækninn fyrir norðan og spurði
hversu alvarlegt þetta væri og fékk
það var að um heilablæðingu væri
að ræða. Ég ákvað að fara strax
norður. Kristínu dóttur minni var
sama því að það kæmi önnur versl-
unarmannahelgi eftir þessa.
Þó að þú byggir ein í 19 ár,
fjarri öllu skyldfólki en þó í góðra
vina hópi, hefur hugsunin til þess-
arar stundar oft angrað mig, að ég
gæti ekki verið hjá þér síðustu
stundir lífs þíns, en mér og Mar-
gréti hlotnaðist það og er ég alsæl
yfir því.
Þú varst alltaf að koma okkur á
óvart á öllum sviðum. Kristín dótt-
ir mín var varla komin inn í stofu
hjá þér þegar hún sá nýjar ný-
tísku gardínur sem ekki voru þar
fyrir sex vikum þegar við Ingileif-
ur og Kristín heimsóttum þig.
Svona varstu alltaf að lagfæra og
gera fínt hjá þér. Þú varst frábær
persóna, mjög gefandi, hjálpsöm
og máttir ekkert aumt sjá, alltaf
boðin og búin að hjálpa öllum. Þú
varst mikill fagurkeri, hafðir mjög
gaman af fallegum hlutum og
alltaf var allt svo hreint í kringum
þig að þegar ég var lítil í heimsókn
hjá þér fannst mér ég alltaf
óhreinka fínu stytturnar þínar
þegar ég kom við þær. Réttlætis-
kennd þín var djúp og þú þoldir
ekki misrétti. María mín, þú hefur
alltaf verið mér svo góð og stutt
mig með ráðum og dáð eins og
besta móðir.
Þínar mestu ánægjustundir
voru við lestur góðra bóka, enda
mjög víðlesin og fróð um íslenskar
bókmenntir, skáldskap og sögu
lands og þjóðar. Einnig hafðir þú
mjög gaman af að ferðast um
landið í langa eða stutta túra. Þú
varst búin að biðja dætur mínar
um að finna upp bfl sem væri
þannig gerður að hægt væri að
stjórna með því að ýta á takka og
þá færi hann þangað sem ferðinni
væri heitið.
Heilsa þín var alltaf mjög góð
þar til áfallið kom. Þú fórst allar
þínar leiðir fótgangandi og þurftir
að bera alla þína aðdrætti upp á
þriðju hæð. Þetta hefðu ekki allir
getað og vera komnir yfir áttrætt.
Þegar þú komst suður á áttræð-
isafmælinu vildir þú enga veislu
eða fyrirhöfn frekar en vant var
og var því lofað. Þegar við náðum í
þig sögðu stelpurnar að við fengj-
um okkur bara pylsur á Pyslu-
vagninum og var það gert til þess
að ná þér út. Þú hafðir orð á því
hvaða götur væru eknar en þegar
komið var að Grandhóteli var þér
sagt að við ætluðum aðeins að
skoða það. Þegar inn var komið
tók á móti þér stór hópur ættingja
og vina og er þetta í eina skiptið
sem ég sá þig orðlausa. Þarna átt-
um við saman yndislega stund.
Ég gæti skrifað miklu meira um
það sem við upplifðum saman en
það geymi ég fyrir mig í hjarta
mínu. Ég vil tilfæra hér tvö erindi
úr sálmi Valdimars Briem:
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
Elsku María, ég veit að amma og
Ólöf taka á móti þér með útbreidd-
an faðminn. Við þökkum allt sem
þú hefur gert fyrir okkur.
Þín frænka,
María, Ingileifur, Halldóra
Inga og Kristín.
HANS P. LINDBERG
ANDRÉSSON
+ Hans P. Lind-
berg Andrés-
son, skipasmíða-
meistari, fæddist í
Trongisvági í
Færeyjum 5. ágúst
1920. Hann lést 18.
júlí síðastliðinn og
fór útför hans fram
frá Hafnarfjarðar-
kirlq'u 27. júlí.
Hinn 5. ágúst hefðir
þú, pabbi minn, orðið
79 ára gamall. Við í
Danmörku horfðum til þess með
mikilli gleði að þú kæmir í áætlaða
heimsókn þann 8. júlí, svo við gæt-
um haldið upp á daginn í dag með
þér. Þú hafðir keypt flugmiða til
Danmerkur og ætlaðir þér að vera í
mánuð hjá okkur. Þú og mamma og
Valgerður systir. Þú ætlaðir að
vera í brúðkaupi Maríu, barna-
barns þíns, þú ætlaðir að hitta
Thorbjörn bróður þinn, sem var
kominn til Danmerkur frá Ameríku
og hafði framlengt heimsókn sinni
þegar hann heyrði að þú kæmir
líka. Og þú ætlaðh' að halda upp á
80 ára afmæli mömmu og 79 ára af-
mæli þitt. Og ég held
bara að í þetta skipti
hafi enginn hlakkað
eins mikið til og þú.
En þannig gekk
þetta ekki. Það kom í
ljós að þú varst alvar-
lega veikur, þótt ekki
væri hægt að sjá það á
þér, en þetta lagðist
mjög þungt í þig sálar-
lega, og ég held að þú
hafir vitað hvernig
komið var og að enda-
lokin væru að nálgast.
í dag finn ég að
mjög stór og mikilvægur hluti í lífi
mínu er horfinn og kemur aldrei
aftur, og er þetta nokkuð sem erfitt
er að sætta sig við, en það verður
sjálfsagt auðveldara þegar fram
líða stundir.
í miðri sorginni er gleðin yfir öll-
um þeim góðu minningum sem ég á
frá tíma okkar saman, þótt sam-
verustundirnar hafi verið allt of fá-
ar síðastliðin 19 ár, þar sem ég hef
búið í Danmörku.
Þegar ég hugsa til baka og minn-
ist liðinna ára, eru margar ánægju-
stundir sem koma upp í huga minn;
þegar við sátum við taflið (þú
vannst svo að segja alltaf), þegar við
sátum fram á nótt og nutum þess að
borða færeyskan mat og spjölluðum
um allt milli himins og jai'ðar, eða
veiðitúrarnir sem urðu allt of fáir.
En það sem skýrast stendur er það
veganesti sem þú og hún mamma
mín gáfuð mér og alltaf hafið gefið
mér, en það er að aldrei nokkurn
tímann hef ég verið í vafa um kær-
leik ykkar til mín og trú ykkar á
mig. Þessi vissa hefur verið mikill
stuðningur á erfiðum stundum og
fyllt mig styrk þegar á þurfti að
halda, og mun gera það alla þá tíð
sem ég get hugsað til þín, þótt sjálf-
ur sért þú kominn á betri stað.
Þó að veikindi þín kæmu skjótt
og stæðu stutt, þá náði ég heim til
þín og við náðum að eiga nokkra
daga saman á St. Jósefsspítala í
Hafnarfírði áður en þú lést hinn 18.
júlí, með fjölskylduna þér við hlið.
Eg þakka þér innilega fyrir allt,
elsku pabbi minn, og ég veit að við
eigum eftir að hittast aftur.
Þinn
Erling Lindberg.
Til afa okkar, Hans Lindberg.
Við munum alltaf elska þig, og
sakna þín, elsku afi.
Hinsta kveðja frá bamabörnum
þínum í Danmörku.
Anne Carina, Erla María, Tom
Daníel, Hans Óttar, Davíð Þór,
Linda Rún og Ditte.
+
Ástkær eiginmaður minn, faðir, fósturfaðir,
sonur og bróðir,
JÖRUNDUR FINNBOGI GUÐJÓNSSON
frá Kjörvogi,
lést að slysförum í Kaupmannahöfn miðviku-
daginn 4. ágúst.
Rannúa Leonsdóttir,
Ragnheiður Jörundsdóttir, Gunnrid, Ellev, Leóna,
Guðmunda Þorbjörg Jónsdóttir
og systkini hins látna.
+
JÓN SVEINSSON,
Þverholti 30,
áður Skipholti 47,
lést á Landspítalanum að morgni fimmtu-
dagsins 5. ágúst.
Anna G. Helgadóttir,
Hulda Jónsdóttir,
Svavar Svavarsson.
+
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, sonur,
tengdafaðir og afi,
VIGNIR GARÐARSSON,
Heiðarbraut 4,
Sandgerði,
sem lést sunnudaginn 1. ágúst, verður
jarðsunginn frá Fossvogskirkju mánudaginn
9. ágúst kl. 13.30.
Blóm og kransar eru vinsamlegast afþakkaðir, en þeim, sem vildu
minnast hans, er bent á Hjartavernd.
Guðbjörg Hlíf Pálsdóttir,
Hulda I. Pálsdóttir,
Garðar Páll Vignisson, íris Ólafsdóttir,
Ingibjörg Ósk Vignisdóttir, Jón Reynir Sigurðsson,
Ólafur Haukur Vignisson, Ragnheiður Björnsdóttir,
Ágústa Hrönn Vignisdóttir, Árni Kolbeins,
Vigdís Hulda Vignisdóttir, Erlendur Einarsson,
Vignir Hrannar Vignisson.
+
Ástkær eiginmaður, faðir, tengdafaðir og afi,
VILHELM KARL JENSEN
prentari,
Vallargerði 2d,
Akureyri,
er látinn. Útförin hefur farið fram í kyrrþey að
ósk hins látna.
Jakobína Gunnarsdóttir,
Þórey Marta Vilhelmsdóttir, fvar Sigurharðarson,
Edda Kristrún Vilhelmsdóttir, Ólafur Jónsson,
Elva Rún, Vilhelm Ernir, Gunnar Orri og Pétur Þorri.
+
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
ESTER ÁSGEIRSDÓTTIR,
dvalarheimilinu Höfða,
Akranesi,
verður jarðsungin frá Akraneskirkju þriðju-
daginn 10. ágúst kl. 14.00.
Svanhildur, Halldór, Anna, Stefanía
og fjölskyldur.
Formáli minningar-
greina
ÆSKILEGT er að minningargreinum fylgi á sérblaði upplýsingar um
hvar og hvenær sá, sem fjallað er um, er fæddur, hvar og hvenær dá-
inn, um foreldra hans, systkini, maka og börn, skólagöngu og störf og
loks hvaðan útför hans fer fram. Ætlast er til að þessar upplýsingar
komi aðeins fram í formálanum, sem er feitletraður, en ekki í greinun-
um sjálfum.