Morgunblaðið - 10.08.1999, Blaðsíða 51

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
ÞRIÐ JUDAGUR 10. ÁGÚST 1999 51 i
+ Haraldur Freyr
Þorvaldsson
fæddist á Siglufirði
15. febrúar 1936.
Hann lést á heimili
sínu hinn 1. ágúst
síðastliðinn. For-
eldrar hans voru
hjónin Þorvaldur
Sigurðsson, f. 27.4.
1899 að Grundar-
koti í Héðinsfirði, d.
17.6. 1981, og Ólína
Einarsdóttir, __ f.
18.12. 1904 að Ámá
í Héðinsfirði, d.
23.11. 1976. Fjöl-
skyldan bjó að Vatnsenda í Héð-
insfirði fram til ársins 1949 er
þau fluttu til Sigluíjarðar.
Systkini Haraldar voru: Einar
Ásgrímur, f. 29.6. 1924, d. 10.5.
1952; Halldóra María, f. 20.4.
1925, d. 23.7. 1982; Sigurður, f.
21.3.1927, d. 12.5.1927; Sigurð-
ur, f. 14.7. 1928; Elín Fanney, f.
10.11. 1929; Anna Lilja, f. 3.9.
1931; Kristinn Ásgrímur, f.
17.3. 1933, d. 15.9.1955, og
Helga Ingibjörg, f. 11.2.1941.
Haraldur kvæntist 28.9. 1963
Stefaníu Baldursdóttur, f. 25.1.
1944 í Reykjavík. Þau bjuggu I
„Sælir eru hógværir, því að þeir
munu jörðina erfa. Sælir eru hjarta-
hreinir, því að þeir munu Guð sjá.“
(Matteus 5.5 og 8.)
Langri orrustu er lokið. Endalok-
in voru fyrir löngu fyrirsjáanleg, en
aldrei erum við viðbúin, þegar að
kveðjustundinni kemur. Minning-
arnar ylja, þó djúpur söknuður sé
sú tilfinning, sem yfirsterkust er í
dag. Hjól tímans snýst hratt, en sú
vissa, að lífið er aðeins andartak í
eilífðinni, veitir huggun.
Kær vinur hefur kvatt okkur um
sinn. Við áttum mikla og góða sam-
leið, sem aldrei bar skugga á og
bömin okkar tengdust honum sterk-
um vináttuböndum. Öll minnumst
við hans nú með hlýju og virðingu.
Það var mikill happafengur fyrir
fjölskyldu okkar, þegar Halli og
Stefanía festu kaup á hæðinni í húsi
afa og ömmu á Víðmel, þar sem
heimili þeirra hefur nú staðið í 25
ár. Allir voru fljótir að gera sér
grein fyrir að þama var heiðarlegt
og sómakært fólk komið í húsið,
sem gott var að vera í sambýli við.
En fljótlega urðu þau hjónin og syn-
ir þeirra tveir meira en venjulegir
nágrannar, þau urðu hluti af fjöl-
skyldunni. Þau vom óendanlega góð
og hjálpsöm við gömlu hjónin sem
bjuggu á efri hæðinni.
Okkur sem seinna fluttumst í
kjallarann reyndust þau frábær-
lega. Eftir það sambýli hafa þau
hjón verið meðal okkar traustustu
og kærastu vina. Halli vildi alltaf
allt fyrir okkur gera og oft var
spenningurinn mikill þegar hann
var að koma heim af sjónum, eftir
langa útiveru, og hátíð var haldin í
bæ. Oft kom hann færandi hendi,
keypti eitthvað fyrir okkur í útlönd-
um sem erfitt var að fá eða dýrt hér
á landi. Og alltaf áttum við nógan
fisk frá Halla í soðið, sem kom sér
vel þegar ungt fólk stóð í bygging-
arframkvæmdum.
Halli var traustur maður og mjög
yfirvegaður og æðralaus að eðlis-
fari. Hann var bæði heiðarlegur og
réttsýnn. Honum var illa við að
skulda en vildi vera fírjáls og óháð-
ur. Það var ekki flanað að neinu eða
ætt út í einhverja vitleysu þegar
Halli var annars vegar. Hann var
orðheldinn, trúr og áreiðanlegur og
þannig vissi maður alltaf hvar mað-
ur hafði hann.
Halli talaði minnst um eigin líðan
enda vorum við löngu hætt að
spyrja hann hvernig hann væri til
heilsunnar. Þetta var bara svona og
engu hægt að breyta og því þá að
vera að fjasa um hlutina?
Halli var stoltur af sínum, konan
hans var honum allt og ekki brást
hún honum frekar en fyrri daginn í
hans langa veikindastríði heldur
Vesturbænum í
Reykjavík alla tíð.
Synir Haraldar og
Stefaníu eru: 1)
Baldur tílfar, f.
23.1. 1965, maki
Edda Hrönn Gunn-
arsdóttir, hennar
dóttir Hildur Nanna
og þeirra sonur
Arni Freyr. 2) Þor-
valdur, f. 22.2.1966,
maki Guðrún Helga
Jónsdóttir, hennar
dóttir Andrea Rún.
Áður eignaðist Har-
aldur dótturina
Ólínu Margréti, 3.10. 1958.
Hennar maki er Hermann Guð-
jónsson og þeirra börn Jakob
og Anna Lilja.
Ungur að árum fór Haraldur
til sjós og stundaði hann sjó-
mennsku með hléum til ársins
1996, síðast sem bátsmaður á
Vigra RE 71. Árið 1974 lauk
Haraldur sveinsprófi í neta-
gerðariðn og í hléum frá sjó-
mennsku var það hans aðal-
starf.
títför Haraldar fer fram frá
Háteigskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 15.
sýndi honum fullkomna ást og um-
hyggju sem aðeins sönn manneskja
getur gefið. Synir þeirra tveir bera
foreldrum sínum gott vitni og hafa
ásamt tengdadætrunum sýnt pabba
sínum mikla hlýju og umhyggju og
litli sonarsonurinn, Arni Freyr, var
afa mikill gleðigjafi.
Hvar sem önd þín unir
ei mun vetur þjaka.
Vor og sífellt sumar
sífellt hjá þér vaka.
Ótal þúsund þakkir
þigg - frá vina heimi!
Andvakan er enduð.
Arroðinn þig geymi!
(Jakobína Johnson.)
Að leiðarlokum vottum við Stef-
aníu, Baldri, Þorvaldi og ástvinum
öllum okkar dýpstu samúð og biðj-
um Guð að styrkja þau.
Blessuð sé minning góðs vinar.
Hildur Einarsdóttir,
Sigmundur Hannesson.
Nú hjartans kveðjur samúðar ég sendi
því sorgin víkur allri gleði á braut
en líf vort allt það er í herrans hendi
sem hjálpar okkur best í hverri þraut.
Já, hugga, Drottinn, ástvinina alla
þú einn átt frið sem huggun getur veitt
lát inn í myrkrið geisla fagra falla
sem fjötrum sorgarinnar geta eytt.
(Gev.)
Nú er komið að kveðjustundinni.
Lífsljósið hans Halla er slokknað.
Skuggar saknaðar og trega setjast
að í hjörtum ástvina hans, en minn-
ingamar ylja. Það var um borð í tog-
aranum Vigra sem kynni okkar
hófust. Bjössi og Halli störfuðu þar
saman í mörg ár og þegar við eigin-
konumar sigldum stundum með
þeim til Bremerhaven kynntumst við
Stefanía. Þessi kynni uxu og döfnuðu
og urðu að traustri vináttu. Það var
gott að eiga Halla að sem vin, svo
trúr og tryggur sem hann var.
Halli var sjómaður af lífi og sál,
dugnaðarforkur til vinnu enda var
honum falið að vera yfirmaður á
sinni vakt um borð og kom það þá í
hans hlut sem bátsmaður að taka
undir sinn verndarvæng margan
óharðnaðan sjómanninn sem var að
stíga sín fyrstu spor til sjós, og það
era eflaust margir sem þakka hon-
um leiðsögnina.
Halli mundi tímana tvenna til
sjós. Það var gaman að hlusta á
þegar hann var að rifja upp „gömlu
árin“ þegar hann var á Skúla Magg,
Þormóði goða eða Víkingi að
ógleymdum síldarárunum á Siglu-
firði. Þessar gömlu minningar ylj-
uðu honum oft þegar hugurinn
reiknaði í veikindum hans.
Við vinimir vissum að það voru
tveir staðir sem vora Halla kærast-
ir, það voru staðurinn sem hann ólst
upp á, Héðinsfjörður, og Þingvalla-
sveitin. Það kom glampi í augun
þegar vinimir vildu fi-æðast um
Héðinsfjörð. Austur í Þingvallasveit
áttu þau Stefanía sælureit þar sem
bústaður fjölskyldunnar er. Þangað
var gaman að koma til þeirra, eiga
notalega stund í kytrðinni og fal-
legu umhverfinu niðri við vatnið.
Eitt sumarið fóram við saman í
vikuferð um Þýskaland, þar var
margt skoðað og gert sér til gamans.
En þar áttaði maður sig á hvað sælu-
reiturinn á Þingvöllum átti mikil ítök
í Halla. Á góðu sumarkvöldi þegar
við nutum fegurðar Rínardalsins og
við hin vorum upptekin af umhverf-
inu þá sagði Halli: Það er verst að ná
ekki í Valda til að vita hvemig er á
Þingvöllum núna. Við höfðum mikið
gaman af þegar við sátum eitt sinn á
veitingahúsi og þjónninn færði okk-
ur drykk á borðið sem var sending
frá hollenskum hjónum sem sátu við
næsta borð. Við þökkuðum fyrir
okkur og spurðum af hveiju þau
væra að bjóða okkur drykk, jú, þau
höfðu komist að því að við væram frá
íslandi og þetta var í fyrsta sinn sem
þau sáu Islendinga.
Það voru gæfuspor hjá Halla þeg-
ar hann kynntist Stefaníu. Hjóna-
bandið var farsælt, þau vora miklir
vinir og svo náin hvort öðra. Hann
var hreykinn af strákunum sínum,
þeim Baldri og Þorvaldi, og mikill
vinur þeirra. En ljósið sem stóð upp
úr síðasta árið og veitti honum
ómælda gleði var „nafni hans“, Ámi
Freyr, sonur Baldurs og Eddu.
Hann fylgdist svo sannarlega vel
með honum þótt vík væri milli vina.
Elsku Stefanía, það er aðdáunar-
vert að sjá hvað þú ásamt strákun-
um hafið staðið sterk saman við hlið
Halla í veikindum hans.
Kæra vinir, Stefanía, Baldur,
Edda, Árni Freyr, Þorvaldur og
Helga, við sendum ykkur okkar
innilegustu samúðarkveðjur og biðj-
um góðan Guð að styrkja ykkur á
raunastund.
Halli minn, við þökkum þér af
einlægni vináttuna í gegnum tíðina
og þökkum fyrir að hafa átt þig að
vini.
Erla og Sigurbjörn (Bjössi).
Mig langar að skrifa nokkrar lín-
ur um Halla mág minn. Það sem
kemur fyrst upp í hugann er þegar
hann kom í fyrsta skiptið heim að
hitta systur mína fyrir tæpum
fjöratíu áram.
En frá öllum þessum árum era
minningamar margar og góðar og
segja má að hann hafi nánast orðið
stóri bróðir okkar bræðra frekar en
mágur, svo vel hefur hann reynst
okkur gegnum tíðina.
Faðir okkar og hann urðu strax
miklir mátar og hann reyndist móð-
ur minni sem besti sonur.
Við lát fóður okkar má segja að
Halli hafi verið sá sem hélt uppi
minningu hans með því að taka að
sér að halda við og bæta þann bú-
stað á Þingvöllum sem kominn var
og þar sem þeir undu sér hvað best
og þeirra er af fjölskyldu og vinum
minnst hvað sterkast.
Að halda aðfangadagskvöld
heima hjá Halla og Stebbu var
einnig fastur liður hjá fjölskyldunni,
hefð sem þau tóku að sér að við-
halda eins og svo mörgu öðra í þágu
fjölskyldunnar.
Við veikindi móður okkar var
hann stoð og styrkur systur okkar
og umhyggja hans fyrir þeim vék
ekki í erfiðu stríði við eigin sjúkdóm.
Hjartans Halli minn, nú ertu laus
við alla þjáningu og hvílir í friði.
Kæra Stebba, Baldur og Valdi,
Guð styrki ykkur í ykkar djúpu
sorg. Eg veit að missir ykkar er
mikill en munið að minningin um
hann lifir.
Þó að ég sé látinn harmið mig ekki með tár-
um. Hugsið ekki um dauðann með harmi og
ótta. Ég er svo nærri að hvert eitt tár ykkar
snertir mig og kvelur. En þegar þið hlæið og
syngið með glöðum hug lyftist sá mín upp í
mót til ljóssins. Verið glöð og þakklát fyrir allt
sem lífið gefur og ég mun taka þátt í gleði
ykkar.
(Höf. ók.)
Hjálmar Baldursson.
HARALDUR FREYR
ÞORVALDSSON
+
Útför móður okkar, tengdamóður og ömmu,
INGIBJARGAR VILHJÁLMSDÓTTUR,
áður til heimilis á Miklubraut 56,
fer fram frá Fossvogskirkju í dag, þriðjudaginn
10. ágúst, kl. 13.30.
Vilhjálmur Lúðvíksson,
Konráð A. Lúðvíksson,
Eydís Lúðvíksdóttir,
Davíð Lúðvíksson,
tengdabörn og barnabörn.
V
+
Innilegar þakkir til allra sem sýndu hlýhug og
samúð við andlát og útför
ANDRÉSAR ANDRÉSSONAR.
Ólöf Bjartmarsdóttir,
Ólafur S. Andrésson, Sigrún Helgadóttir,
Guðrún Andrésdóttir,
Auður Andrésdóttir, Kristján Guðmundsson,
Ágústa Andrésdóttir, Paul Richardson,
G. Þóra Andrésdóttir, Jósteinn Einarsson
og barnabörn.
+
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur
ómetanlega vináttu, hlýhug og samúð við
andlát og útför eiginmanns míns, föður okkar,
tengdaföður, sonar og frænda,
BRYNJÚLFS G.THORARENSEN,
Logafold 133,
Reykjavík.
Ingveldur Jóna Gunnarsdóttir,
Ólafur Thorarensen, Þórunn Helga Kristjánsdóttir,
Ingi Þór Thorarensen, Birna Gísladóttir,
Ingibjörg Guðlaugsdóttir, Ingimundur Ólafsson,
Ólafur Kjartansson, Ingibjörg Stefánsdóttir.
+
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda vináttu, samúð
og hlýhug við andlát og útför ástkærs
eiginmanns míns, föður okkar, tengdaföður
og afa,
OLAFS OLSEN
flugstjóra.
Lilja Enoksdóttir,
Sigrún Olsen, Þórir Barðdal,
Linda Olsen, Jónas Sveinsson,
Edda Olsen, Gunnar H. Gunnarsson
Kjartan Olsen,
Erna Olsen, Gunnar Guðnason
og barnabörnin.
+
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur samúð
og hlýhug við útför ástkærrar móður okkar og
systur,
ERLU A. HANNESDÓTTUR,
Bönestölen 5a,
Bergen,
Noregi.
Hannes Toftevág,
Unni Jonsen,
Geir Toftevág,
Sigríður H. Hannesdóttir,
Sveinn Hannesson,
Þórdís Bára Hannesdóttir,
Randi Antonsdóttir.
T