Morgunblaðið - 22.08.1999, Side 48

8 SUNNUDAGUR 22. ÁGÚST 1999
MORGUNBLAÐIÐ
e 1998 PIB Copenhagen
RsiR.Kik- ttó»
Smáfólk
U)HEN I éET OLDER, l'M
60IN& TO LEARN TO PLAY
A M95ICALIN5TR9MENT..
I CAN T PECIDE IF I
5H00LP PLAY THE PIANO,
ORTHE VIOLIN.ORTHE
CELLOORTHE HARP..
Ég ætla að læra að leika á
hljóðfæri þegar ég verð eldri..
- Ég get ekki ákveðið hvort ég á að spila á
píanó eða fiðiu eða selló eða hörpu...
- Það gildir einu, því að þú kemst aldrei til
að læra á neitt að þessum hljóðfærum..
Þú ert sterklega skrýtin,
Magga...
BREF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík • Sími 569 1100 • Símbréf 569 1329
Einkavædd
hverfalögregla
Frá Eirtari Ingva Magnússyni:
FRÉTTIR hafa borist þess efnis að
til standi að fækka í lögregluliði
borgarinnar vegna fjárskorts. Á tím-
um aukinna innbrota og líkamsmeið-
inga virðist slík
ákvörðun í ríkis-
stjóm ósamrýman-
leg ástandinu í
þjóðfélaginu.
Fyrir u.þ.b. ári
síðan varð Heiðar-
gerði fyrir árás
innbrotsþjófa og
heimili þess, sem
þessar línur ritar.
Að vísu komust
þjófarnir ekki inn í gegnum þvotta-
húshurðina sem var harðlæst, en eigi
að síður var tilhugsunin um óvel-
komna gesti innan veggja að nætur-
lagi þegar íbúarnir sváfu óupplífg-
andi, þegar hafa ber í huga að þama
vom eiturlyfjafíklar á ferð, varla
sjálfráðir gjörða sinna og sem stóðu í
því að tæma hús steinsnar í burtu.
Þar sem iögreglan er jafn fáliðuð
og raun ber vitni er varla hægt að
búast við að ástandið í löggæslumál-
um lagist á næstunni. Því er svo
komið að ef borgaramir eiga að geta
sofíð rólega á næturnar og verið frá
húsum sínum á daginn þurfa þeir að
taka málin í sínar hendur.
Lausn á þessum vanda er að fá
með hverfalöggæslu sem íbúar munu
fjármagna. Skipta þarf borginni nið-
ur í svæði eða hverfi líkt og póstur-
inn hefur gert til margra ára. Svæði
þessi geta verið frá einni götu upp í
nokkrar. íbúamir myndu ráða lög-
gæslumenn og standa undir kostnaði
við löggæslustörf þeirra og greiða
þeim laun úr sameiginlegum sjóði
hverfisins, sem gæti verið á bilinu
500 til 1000 krónur á heimili yfír
mánuðinn. Þetta væri svokallaður
löggæsluskattur á íbúa eða heimili.
T.d. gæti eitt hverfi eða meðalstór
gata haft ávallt tvo lögregluþjóna á
vakt sem væm á ferðinni um götuna
fótgangandi og í sitt hvom lagi. Þeir
hefðu að sjálfsögðu talstöð sín á milli
og létu vita af sér reglulega. Ef eitt-
hvað afbrot væri framið létu þeir
vita á aðallögreglustöð borgarinnar
sem þá gæti sent liðsauka á vett-
vang. Hverfalögreglan er ekki hugs-
uð sem angi útfrá lögreglu ríkis eða
sveitarfélags heldur sem einkalög-
regla eða starfsfólk sem hverfasam-
tök treystu íyrir að vernda eigur sín-
ar og allt öryggi sitt fyrir afbrota-
mönnum. Hvert hveríi gæti haft sína
eigin útgáfu af búningum og stæðu
undir rekstri tækja og búnaðar sem
nauðsynlegur er fyrir lögregluþjóna.
Ibúarnir hefðu sjálfir ráðstöfunar-
rétt yfir sjóði sínum til löggæslu og
framkvæmdavald til mannaráðninga
og uppsagna. Þessi einkavædda
hverfalöggæsla væri algerlega kost-
uð af íbúunum og myndi leysa afleið-
ingar fjársveltis lögregluembættis
ríkisins á skammri stundu.
Þessari tillögu er hér með komið á
framfæri til allra hlutaðeigandi.
EINAR INGVI MAGNÚSSON,
Heiðargerði 35, Reykjavik.
Einar Ingvi
Magnússon
1999, 2000, 2001
Frá Rúnari Sigurjónssyni:
EKKI GET ég lengur með nokkm
móti orða bundist vegna allra þeirra
treggáfuðu einstaklinga sem hafa
sett penna á blað í þeim tilgangi að
halda því fram að næstu aldamót
verði áramótin 2000-2001. Hvað er að
ykkur? Hvað hefur ykkur verið
kennt? 2000 ára aftnæli okkar tíma-
tals, sem jafnan er miðað við fæðingu
Krists, á ekkert skylt við það að
kunna að telja. Hananú! Það kann
bróðurpartur þjóðarinnar.
Við vitum það ósköp vel að þegar á
að telja 2000 ár er byrjað að telja frá
einum (eins og réttilega hefur verið
haldið fram) og endað á því að telja
tvöþúsundasta árið. Svo hefst talning
á nýju þúsundi með endatölunni ein-
um. Það sem þið hinsvegar skiljið
ekki, eða viljið ekki skilja, er það sem
gerist þegar einstaklingur fæðist eins
og tímatalið er miðað við. Barn sem
fæðist verður ekki eins árs fyrr en
heilt ár er liðið frá fæðingu þess (1).
Tíu ámm síðar er haldið upp á það
að einn áratugur er liðinn og hefst þá
ganga barnsins inn í nýjan áratug
sinnar ævi með aldurstölunni 10. Það
sama gerist þegar árið 2000 gengur í
garð. Tvö þúsund ár em liðin og því
haldið upp á þetta merlca afmæli,
upphaf nýrrar aldar, með pomp og
prakt. Þetta kemur heim og saman
við gamla og gróna íslenska hefð,
sem einnig er þekkt sums staðar er-
lendis, og við eigum öll að þekkja.
Sagt er að manneskja, sem er 49 ára,
sé á fimmtugsaldri en um leið og hún
verður 50 ára og allir stafir í aldri
hennar breytast er hún sögð á sex-
tugsaldri. Þannig er ný áratugartaln-
ing aldurs hafin, nýr áratugur - ný
öld. Til enn frekari glöggvunar skal
bent á að 1. ár fyrir Krist og 1. ár eft-
ir Krist skifja að tvö ár. Á milli þess-
ara ártala er hið merka „núll“ sem
áður hefur verið þráttað um, núllið
sem markar upphafíð á þeim heilu
tuttugu öldum sem um næstu áramót
munu heita „liðin tíð“.
Stærstur hluti þjóðarinnar, allir
þeir sem vita og skilja hvemig tíma-
tal okkar, sem nú er vel rúmlega
1999 ára varð til, ætlar að halda rétti-
lega upp á 2000 ára afrnælið um
næstu áramót. Hinir sérvitringarnir,
sem bara kunna að telja og vita
greinilega ekki hvaða afmæli þeir
eiga næst, geta bara haldið upp á sín
aldamót ári of seint. Jafnframt geri
ég þá ráð fyrir því að þessir dapurt
gefnu einstaklingar muni í framtíð-
inni frekar gera víðreist í því að
mæta í 21, 31, 41 og 51 árs afmæli
ættingja og vina frekar en 20, 30, 40
og 50 ára afmæli, því samkvæmt
þeirra skilgreiningu eru þar á ferð-
inni miklu merkari áfangar á aldurs-
skeiði. Hættum þessu þvargi, þetta
er augljóst! Ég geri ráð fyrir því að
bróðurpartur þjóðarinnar sé mér
sammála í því að allir þeir sem halda
öðni fram en því sem hér hefur á
undan farið, séu eingöngu að lýsa yfír
vanþekkingu sinni og vanskilningi á
því hvernig veröldin virkar.
RÚNAR SIGURJÓNSSON,
Miðtúni 11,105 Reykjavík.
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
til birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.