Morgunblaðið - 28.08.1999, Blaðsíða 52

J£>2 LAUGARDAGUR 28. ÁGÚST 1999
MORGUNBLAÐIÐ
GUÐNI
ÓLAFSSON
+ Guðni Ólafsson,
útgerðarmaður
og skipstjóri, fædd-
ist í Heiðarbæ í
V estmannaeyjum
15. ágúst 1943.
Hann lést á Sjúkra-
húsi Suðurlands 20.
ágúst síðastliðinn.
Foreidrar hans
voru Ólafur Ingi-
leifsson, útgerðar-
maður og skipstjóri
frá Heiðarbæ í
Vestmannaeyjum, f.
á Ketilsstöðum í
Mýrdal 9.6. 1891, d.
14.2. 1968, og k.h. Guðfinna
Jónsdóttir húsfreyja, f. í Ólafs-
húsum í Vestmannaeyjum 6.4.
1902, d. 24.2. 1994. Systkini
Guðna samfeðra eru: Siguijón
Karl, f. 30.1. 1915, d. 13.7. 1990,
og Siguijóna, f. 23.4. 1916, d.
24.11. 1981. Sammæðra systkini
eru: Sigurgeir, f. 21.6. 1925,
Jóna Guðrún, f. 17.11. 1927, Eg-
gert, f. 29.6. 1931, d. 9.9. 1994,
Einar, f. 23.12. 1933, og Þórar-
inn, f. 11.2. 1937, d. 13.2. 1937.
Hinn 30. desember 1966
Nú er sál þín rós
í rósagarði guðs
kysst af englum
döggvuðafbænum
þeirra sem þú elskaðir
aldrei framar mun þessi rós
blikna að hausti.
(Ragnhildur Pála Ófeigs.)
Elsku pabbi minn. Þú veist ekki
hvað það var skrýtið að segja orðið
„pabbi“ og fá ekkert svar eða þegar
•Jfceg tók í hönd þína og fékk ekkert
viðbragð rétt eftir að þú varst far-
inn frá okkur. Það var virkilega sárt
að horfa á þig liggja þama og heyra
ekki þinn friðsæla andardrátt og sjá
lakið á bringu þinni ekki hreyfast
upp og niður, það var þá sem ég
trúði fyrst að þú værir raunveru-
lega farinn. En þó að þinn stóri og
sterki líkami sé lagstur til hvfldar er
sjálf sálin þín ekki búin að yfirgefa
okkur, því ég finn mikið fyrir þér
héma yfir mér og sé ég þig alveg
fyrir mér með þitt fallega bros og
stolta yfirbragð og í því að veita
mér styrk og stuðning. Það sem
heldur mér uppi núna er mín kær-
leiksríka og sterka móðir, mínir
ífct,metanlegu bræður og þegar ég
hugsa til okkar góðu stunda og alls
sem við áttum saman. Á milli okkar
var alveg einstakt samband og á
enginn eftir að geta fyllt upp í þetta
tómarúm sem þú skildir eftir þig,
því þú varst ekki bara pabbi minn,
heldur líka minn besti og nánasti
vinur og sálufélagi sem ég gat alltaf
leitað til og treyst fullkomlega. Þú
varst alltaf tilbúinn með opinn
faðminn. Þú sást alltaf þegar mér
leið illa, komst mér alltaf til að
hlæja og gafst mér alltaf réttu svör-
in við spumingum mínum. Þó að ég
hafi stundum verið ósammála þér
brást það aldrei að þú hafðir rétt
fyrir þér. Það var bara þessi hrein-
®^kilni þín sem var einn af þeim
óteljandi hlutum sem gerði þig
svona einstakan og ég mun halda
áfram að leita til þín. Þó að það
verði öðruvísi núna veit ég samt að
þú munt alltaf hlusta á mig og
senda mér svör og styrk á einhvem
hátt.
Hvert sem ég lít býst ég við að
sjá andlit þitt og mér gengur því
mjög erfiðlega að sætta mig við
raunveruleikann. Lífið getur verið
svo ósanngjamt að stundum fínnst
manni enginn tilgangur vera í því
þannig líður mér nákvæmlega
i,úna, en ég húgsa bara um hvað þú
vildir alltaf að ég myndi gera og
ætla ég mér að halda því striki og
reyna að bera höfuðið hátt, vera
sterk svo að fólk minnist þín og sjái
persónuleikann þinn í mér, sem ég
er mjög heppin að hafa.
Öll sú ást og umhyggja sem þú
j^eittir mér finnst ekki í öllum heim-
mum nema frá þér og veit ég að þú
kvæntist Guðni Gerði
G. Sigurðardóttur frá
Þrúðvangi í Vest-
mannaeyjum, f. 27.
desember 1944. For-
eldrar hennar: Sig-
urður Ólason, for-
stjóri, f. 25.8. 1900 á
Bakka í Kelduhverfí,
N-Þingeyjarsýslu, d.
6.6. 1979, og k.h.
Ragnheiður Jónsdótt-
ir frá Þrúðvangi í
Vestmannaeyjum, f.
4.12. 1905 í West Sel-
kirk í Kanada. Börn
Guðna og Gerðar
eru: 1) Agnar Guðnason, skip-
stjóri, f. 11.2. 1966. Sambýliskona
Agnars er Svanhvít Yngvadóttir.
Börn Agnars eru Sara Rut og
uppeldisdóttir íris Kristmunds-
dóttir. Börn Svanhvítar eru: Erla
Fanney, Friðrik og Lilja Margrét.
2) Sigurður Óli, vélfræðingur, f.
13.1.1968. Sambýliskona Sigurð-
ar Óla er Rannveig Þyrí Guð-
mundsdóttir. Þau eiga tvö börn,
Rakel Heklu og Breka Örn. 3)
Bjarki Guðnason, nemi í Stýri-
mannaskólanum í Rvík, farmann-
berð hana alla ennþá tfl mín og er
ég þér mjög þakklát fyrir það, en
pabbi, það er bara allt svo mikið
öðruvísi þegar þú ert ekki hér. Eg
er án þín og finnst ég standa algjör-
lega á gati og vita ekki neitt í minn
haus. Eitt sem ég kvíði ofsalega
mikið fyrir er að koma upp á
morgnana tilbúin í skólann og sjá
þig ekki sitja í þínu sæti með kaffi-
bollann þinn og bjóða mér góðan
daginn með kossi.
En ég verð að fleyta mér áfram
með öllum þessum minningum um
mig og þig, það verður erfitt en ég
hef mömmu hjá mér, sem er alveg
jafn einstök og þú varst, og munum
við styðja hvor aðra í gegnum þessa
erfiðleika með þinni hjálp og þess-
ara yndislegu sona þinna sem þú
gafst líf eins og mér.
Elsku pabbi minn, ég gæti skrif-
að endalaust um mig og þig, en það
sem skiptir máli er að ég og þú
munum allar okkar góðu stundir.
Því þarf ég ekki að festa þær á blað
því þær minningar eru aðeins í mín-
um og þínum huga sem er nóg.
Þú varst uppáhaldið mitt og ert
það enn og ég á eftir að sakna þín
sárt allt mitt líf og verður erfitt að
lifa án þín. Eg er ekki lengur hrædd
við dauðann eins og ég var því ég
veit af þér þarna uppi og þú átt eftir
að taka á móti mér með þínum opna
og stóra faðmi eins og þú gerðir
alltaf og ég hlakka mikið til að sjá
þig. Pabbi minn, takk fyrir að hafa
treyst mér eins og þú gerðir og
leyfa mér að njóta stærsta tækifær-
is lífs míns, það sýndi að þú gerðir
gjörsamlega allt fyrir mig.
Takk fyrir að vaka hérna yfir mér
og halda í hönd mína og styrkja
mig, mömmu, Sigurð, Bjarka og
Agnar, við finnum öll svo mikið fyr-
ir þér og við vitum öll að þú ert hjá
okkur og það er það sem bjargar
okkur núna. Takk fyrir að gefa mér
þetta ómetanlega líf og alla mína
yndislegu bræður sem eru virkilega
að halda utan um mig og passa og
eiga þeir eftir að halda því áfram.
Þú ert búinn að senda mér marga til
hjálpar, sem hafa hjálpað mjög mik-
ið, því þú stólaðir á þá og ég held að
þú vitir hverjir það eru, takk fyrir
það.
Mundu að ég elska þig út af lífinu
og þú átt hug minn allan. Nú er
bara að reyna að brosa í gegnum
tárin og vera sterk.
Ég lofa að hugsa vel um mömmu,
næstum jafn vel og þú gerðir, en
það nær enginn að toppa þig, en ég
skal reyna. Ég ætla ekki að kveðja
þig því ég veit að þú ert ekkert á
leiðinni burt, þannig að ég segi bara
farðu vel með þig og haltu vemdar-
hendi yfir okkur sem þörfnumst
þess. Ég veit að þú ert í góðum
höndum.
MINNINGAR
inum, f. 27.11. 1972. 4) Ragn-
heiður Guðnadóttir, nemi við
framhaldsskólann í Vestmanna-
eyjum, f. 27.1. 1980.
Guðni lauk barna- og gagn-
fræðanámi í Vestmannaeyjum,
I. stigi vélskólans og námi við
Stýrimannaskólann í Rvík 1964.
Sjómennsku stundaði hann frá
16 ára aidri. Fyrst reri hann
með Sigurgeiri bróður sínum á
ýmsum bátum og var stýrimað-
ur á Bergi VE með Sævaldi
Pálssyni. Síðan verður hann
skipstjóri á Bjarnarey VE hjá
Einari Sigurðssyni og tekur síð-
an við Stíganda VE fyrir Helga
Bergvinsson. Eftir það fer hann
sjálfur í útgerð með Guðjóni
Rögnvaldssyni og kaupa þeir
Gjafar VE 600 og var Guðni
skipstjóri á honum til dauða-
dags. Stofnuðu þeir félagar Sæ-
hamar ehf. sem gerir út Gjafar
VE, Guðrúnu VE og Pétursey
VE. Einnig stofnuðu þeir ásamt
vinum sínum neta- og vélaverk-
stæðið Nethamar ehf. Fyrr á
þessu ári var sett á laggirnar í
félagi við aðra hlutafélagið Is-
tún hf. sem er með skip í smíð-
um í Kína til túnfisk- og línu-
veiða.
Útför Guðna fer fram frá
Landakirkju í Vestmannaeyjum
í dag og hefst athöfnin klukkan
14.
Þú ert guðinn minn og verður
alltaf.
Þín eina dóttir
Ragnheiður Guðfinna
Guðnadóttir.
Elsku pabbi, það var okkur mikið
áfall þegar við fengum fréttimar að
þú værir farinn frá okkur yfir móð-
una miklu eftir svo stutt veikindi.
Þessu átti ekkert okkar von á. Þetta
er mikill missir fyrir alla sem fengu
að kynnast þér, þú svona traustur
og sterkur. Kvartaðir aldrei yfir
neinu, þú vildir alltaf öllum svo gott
og við vorum ein af þeim heppnu
sem fengum að kynnast þér, hlýleg-
um, góðum og yndislegum manni.
Við vitum að smám saman minnkar
þessi söknuður sem við berum í
brjósti og við vitum öll að þú ert
lagður upp í þína hinstu för og kem-
ur aldrei aftur til okkar. Meðal vina
á sjónum varstu stundum kallaður
sprettur og lokaspretturinn þinn
var stuttur og án aðdraganda eins
og allir hinir spettimir sem þú tókst
á sjónum. Það var ekki þinn stfll að
vera með málalengingar og fleiri
orð em óþörf. Við þökkum öll fyrir
að hafa fengið að kynnast þér. Guð
styrki þig, elsku mamma, og okkur
öll í gegnum þetta erfiða tímabil.
Svona gengur lífið dag eftir dag,
ár eftir ár og öld eftir öld,
fyrst kemur dagur, svo kemur kvöld.
Agnar, Svanhvít og börn.
Elsku pabbi minn!
Ekki óraði mig fyrir því eftir að
ég hitti þig í hádeginu föstudaginn
20. ágúst að þú yrðir látinn
nokkram tímum síðar. Okkar sam-
verastundir vora margar yndislegar
en ég minnist sérstaklega þess er
ég fór með þér á sjóinn í fyrsta
skiptið. Ég get ekki lýst þessari
minningu með orðum en hún er
greypt svo fast í hug minn að ég
mun aldrei gleyma henni. Þú
kenndir mér svo margt sem ég er
svo heppinn að geta búið að um
ókomna tíð. Þú varst dásamlegur
pabbi og barst velferð fjölskyldunn-
ar ofar öllu öðra. Það var þitt mark-
mið að halda fjölskyldunni þétt
saman og það tókst þér svo sannar-
lega og þú gerir það enn. Ég gleymi
aldrei hvað þú studdir okkur þegar
eitthvað bjátaði á og þú varst alltaf
með lausn á vandamálunum. Ég
mun aldrei gleyma brosinu þínu og
gamanseminni sem var aldrei langt
undan. Ég hef alltaf borið óskap-
lega mikla virðingu fyrir þér og
mun alltaf muna það sem þú sagðir
mér oft og mörgum sinnum: „Vertu
heiðarlegur og komdu hreint fram.“
Pabbi minn, ég kveð þig með
miklum söknuði og hugur minn mun
ávallt vera hjá þér.
Þinn sonur,
Sigurður Óli Guðnason.
Mig langar með örfáum orðum að
kveðja föður minn Guðna Olafsson
sem lést um aldur fram 20. ágúst sl.
Honum á ég svo ótal margt að
þakka. Hann studdi mig og okkur
öll í fjölskyldunni í einu og öllu og
var alltaf til staðar þegar á þurfti að
halda enda óhætt að segja að hann
hafi verið ankerið í fjölskyldunni.
Það er ótrúlegt að svona stór og
sterkur maður sem kvartaði aldrei,
skuli hafa kvatt svo snögglega, en
þó erfitt sé að sætta sig við það, þá
er ég þó þakklátur fyrir það að
hann fékk hægt andlát og þurfti
ekki að þjást.
Samband okkar var mjög gott og
minningin um hann á eftir að verða
mitt leiðarljós um ókomin ár. Ég
ætla ekki að tíunda alla hans mann-
kosti því hann var ekki vanur að
hrósa sjálfum sér.
Minningin lifir og vil ég enda
þessa kveðju til hans á orðum Jesú
Krists sem ég veit að hann yrði
stoltur af á þessum erfiðu tímum.
„Sælir eru sorgbitnir því þeir munu
huggaðir verða.“
Bjarki.
I dag kveð ég kæran tengdason
minn, Guðna Olafsson, traustan vin,
sem reyndist tengdaforeldram sín-
um sem allra besti sonur. Aldrei bar
skugga á okkar samband öll þau ár
sem hann lifði. Ótímabært fráfall
hans varð mér mikið áfall sem og
allri fjölskyldunni, en mestur er þó
missir Gerðar, sona þeirra þriggja,
fjölskyldna þeirra og Ragnheiðar
Guðfinnu sem nú syrgir sárt fóður
sinn.
Haf þú þökk fyrir allt og allt.
Drottinn er minn hirðir
mig mun ekkert bresta.
A grænum grundum lætur hann mig hvílast,
leiðir mig að vötnum,
þar sem ég má næðis njóta.
Hann hressir sál mína,
leiðir mig um rétta vegu
fyrir sakir nafiis síns.
Jafnvel þótt ég fari um dimman dal,
óttast ég ekkert illt,
því að þú ert hjá mér,
sproti þinn og stafúr hugga mig.
(23. Davíðssálmur)
Hvfl þú í friði, kæri vinur.
Hinsta kveðja,
Ragnheiður Jónsdóttir.
Elsku Guðni!
Ég skil það ekki að þú sért farinn
frá okkur. Söknuðurinn eftir þér er
svo djúpur og sár. Er Sigurður Óli
kynnti mig fyrir ykkur hjónum í
fyrsta sinn tókuð þið strax vel á
móti mér og aðeins þremur mánuð-
um seinna er við spurðum hvort ég
mætti ekki flytja inn í íbúð ykkar á
Boðagrandanum til Sigurðar Óla
var það sjálfsagt mál þrátt fyrir
stutt kynni. Að nokkram áram liðn-
um fóra bamabörnin að koma hjá
okkur og það þótti þér ekki leiðin-
legt. Þú naust þín svo vel með afa-
bömunum þínum, gast hlegið enda-
laust að uppátækjum þeirra og ekki
hlógum við minna er þau settu upp
skeifu yfir „óréttlæti" heimsins, þú
varst svo yndislegur afi.
Það er svo margt sem ég á eftir
að sakna en um leið þakka ég fyrir
þessar stundir og minningar sem
era mér svo dýrmætar. Ég þakka
fyrir öll ferðalögin sem við fóram í
saman, notalegu stundimar upp í
sumarbústað; ég þakka fyrir stund-
irnar er ég vaknaði uppi á Brim-
hólabrautinni, bauð góðan daginn
og sagði já, takk er þú bauðst upp á
nýlagað kaffi; ég á eftir að sakna
björtu brosanna þinna og hlátursins
sem alltaf var stutt í svo ég tali nú
ekki um allar þjóðhátíðamar þar
sem við þjóðhátíðar-“ljónin“ nutum
okkar vel.
Guðni minn, þú varst ekki bara
tengdapabbi minn heldur góður vin-
ur sem gafst mér alltaf svo góð ráð.
Samband okkar var svo gott og
þægilegt, ég á eftir að sakna þín
Óumræðilega mikið.
Ég þakka guði fyrir að hafa feng-
ið tækifæri til að segja þér hvað þú
varst góður maður. Þetta var fyrir
nokkram áram. Þú byrjaðir að
malda í móinn yfir því sem ég hafði
að segja en ég sagði þér að hætta
þessu bulli og hlusta á mig. Þér
þótti vænt um þetta spjall okkar á
eftir og mér er þetta svo mikilvægt
fyrir þær sakir að ég gat stutt þig
líka í þetta sinn eins og þú studdir
mig og Sigurð Óla í svo ótal mörg
skipti.
Guðni, þú varst svo góð og falleg
manneskja með stórt hjarta sem all-
ir rúmuðust í og ég þakka af öllu
hjarta fyrir að hafa kynnst þér. Ég
hefði nú samt kosið að við hefðum
átt fleiri stundir saman í eldhúsinu
á Brimhólabrautinni þar sem við
sátum tvö ein á spjalli eða allt upp í
durga þjóðhátíðarfjör áður en við
lögðum í Dalinn. Allar þessar stund-
ir í eldhúsinu era mér efst í huga í
minningunni um þig og þannig á ég
eftir að minnast þín. Fjölskyldufað-
irinn sem hugsaði fyrst og síðast um
velferð fjölskyldunnar.
Elsku Gerður, Agnar, Sigurður
Óli, Bjarki og Ragnheiður. Missir
ykkar allra er mikill og megi guð og
gæfan fylgja ykkur á þessum erfiðu
tímum sem endranær.
Kær kveðja, þín tengdadóttir,
Rannveig Þyri.
Elsku afi minn er dáinn. Ég
sakna hans svo mikið. Það var svo
gott að fá að faðma hann og halda í
stóra og sterku höndina hans. Ég
skil ekki alveg af hverju afi er ekki
lengur hjá okkur. Þú varst alltaf svo
góður við mig og gott var að fá að
sofa hjá þér og ömmu í Vestmanna-
eyjum þegar ég kom í heimsókn.
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni
sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(Sig. Jónsson frá Presthólum)
Ég mun aldrei gleyma þér, elsku
afi minn.
Sara Rut Agnarsdóttir.
Ég var einn af þeim sem fengu
þau forréttindi að kynnast þér og
fyrir það mun ég ætíð verða þakk-
látur. Þegar maður hugsar til þín
núna sér maður stóra brosið þitt,
heyrir hlátur þinn, lífsgleðina og
baráttuna. Ég man alltaf eftir því
þegar ég kom fyrst inn í fjölskyld-
una; maður tók eftir því hvað þú
vemdaðir hana vel og hvað allir
vora stoltir af þér. Ég vil þakka þér
og Gerði fyrir þessa yndislegu fjöl-
skyldu sem er svo stór hluti af lífi
mínu.
Það era aldrei fallegri orð notuð í
þessum heimi eða einlægari ást en
þegar dóttir þín er að tala um þig og
ég gleymi því aldrei þegar Ragn-
heiði langaði svo til að segja þér
hvað hún elskaði þig mikið þegar
við voram úti. Hún sat eitt kvöld við
að semja ljóð um þig. Það var alltaf
einstakt að vera í kringum þig, hvað
þú tókst manni alltaf opnum örm-
um. Mínir uppáhaldstímar með þér
vora þegar þú kallaðir mig á eintal,
það sem þú gast gefið manni af ráð-
um og stappað í mann stálinu, t.d.
þegar við voram á skútunni og
Ragnheiður var sofnuð og við feng-
um okkur bjór og töluðum um lífið
því þú gast alltaf gert minnstu
augnablik að stórviðburðum.
Eg vil þakka þér fyrir allan þann
stuðning sem þú hefur gefið mér í
fótboltanum, en ég á eftir að sakna
þess að geta rætt við þig um fót-
bolta, þótt þú hafir haldið með Man.
Utd.
Við megum aldrei missa sam-
bandið á milli okkar, sama hvað
gerist í lífinu, var það síðasta sem
þú sagðir við mig áður en ég fór út í
sumar og ég sagði við þig að það
yrði aldrei. Það er eins gott að þú
standir við þinn hlut og blessir okk-
ur öll sem þótti svo vænt um þig.
Bjarnólfur Lárusson.
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinimir kveðja