Morgunblaðið - 28.08.1999, Blaðsíða 56

56 LAU GARDAGUR 28. ÁGÚST 1999
MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
+
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
HARALDUR GEORG ODDGEIRSSON
frá Sandfeili,
Stokkseyri,
andaðist á Dvalar- og hjúkrunarheimilinu, Kumbaravogi, fimmtudaginn
26. ágúst.
Aðalbjörg Katrín Haraldsdóttir,
Erlingur Georg Haraldsson, Guðrún Þorsteinsdóttir,
Jón Kari Haraldsson, Guðleif Erna Steingrímsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og systir,
KATRÍN KRISTJÁNSDÓTTIR,
Vallarbraut 2,
Njarðvík,
lést á lyflækningadeild Landspítalans föstudaginn 27. ágúst.
Útförin auglýst síðar.
Fyrir hönd aðstandenda,
Katrín Kjartansdóttir Farren.
+
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
ANNA SIGURÐARDÓTTIR,
Norðurgötu 60,
Akureyri,
verður jarðsungin frá Akureyrarkirkju þriðju-
daginn 31. ágúst kl. 13.30.
Kolbrún Sveinsdóttir, Stefán Haukur Jakobsson,
Kristín Sveinsdóttir, Júlíus Björgvinsson,
Emilía Sigríður Sveinsdóttir, Finnur S. Kjartansson,
Árný Petra Sveinsdóttir, Gunnar Th. Gunnarsson,
Baldvin Þröstur Sveinsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
ÓSK ÞÓRÐARDÓTTIR,
lést á Sólvangi, Hafnarfirði, miðvikudaginn
18. ágúst.
Jarðarförin hefur farið fram I kyrrþey
samkvæmt ósk hinnar látnu.
Þórður Jónsson, Halldóra Þorvarðardóttir,
Anna D. Ágústsdóttir, Ingólfur Halldórsson,
barnabörn og fjölskyldur þeirra.
+
Innilegar þakkirtil allra þeirra, sem sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför elskulegs
eiginmanns, föður okkar, tengdaföður og afa,
TÓMASARJÓNSSONAR,
Brekkugötu 28,
Þingeyri.
Sigríður Steinþórsdóttir,
Jón Júlíus Tómasson, María Ólafsdóttir,
Valgerður Tómasdóttir, Grétar Ingi Símonarson,
Steinþór Vigfús Tómasson, Ýlfa Proppé Einarsdóttir,
Elísabet Árný Tómasdóttir, Skarphéðinn Garðarsson
og barnabörn.
+
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlý-
hug við fráfall og útför ástkærrar móður okkar,
tengdamóður, ömmu og langömmu,
ÖNNU ÓLAFSDÓTTUR
frá Öxl.
Sérstakar þakkir til starfsfólks á elli- og hjúkrun-
arheimilinu Grund fyrir góða aðhlynningu.
Guð varðveiti ykkur öll.
Börn, tengdabörn, barnabörn
og barnabarnabörn.
PÉTUR DAVÍÐ
PÉTURSSON
+ Pétur Davíð
Pétursson fædd-
ist á Húsavík 28. júlí
1990. Hann lést á
heimili sínu 9. ágúst
síðastliðinn og fór
útför hans fram frá
Húsavíkurkirkju 14.
ágúst.
Kæri vinur. Ég ætla
að kveðja þig með fá-
einum orðum því ég
gat ekki verið með þér
síðustu erfiðu dagana
þína. Ég var úti í Dan-
mörku og þegar ég
kom heim varst þú farinn upp til
Guðs. Ég er svo þakklátur fyrir að
við skyldum geta hist í Reykjavík
áður en ég fór til Danmerkur og
áður en þú varðst mjög veikur. Við
vorum svo kátir og hressir, lékum
okkur og spiluðum og skildum svo
glaðir, sannfærðir um að við mynd-
um hittast aftur. Við ætluðum að
halda saman tveir einir upp á af-
mælið þitt þegar ég kæmi aftur
heim. Nú finnst mér svo leiðinlegt
að enginn Pétur Davíð skuli bíða
eftir mér og heimsækja mig þegar
éjg er kominn heim til Húsavíkur.
Eg get ekki heldur komið og spurt
eftir þér lengur, en pabbi þinn og
mamma segja að ég megi alltaf
koma þegar ég vil því þú ert alltaf
hjá þeim. Við höfum átt svo marg-
ar skemmtilegar stundir og ég
ætla alltaf að muna þær. Manstu
hvað það var gaman á leikjanám-
skeiðinu í sumar? Þá gerðum við
nú margt skemmtilegt. Við fórum á
hestbak, í hjólatúr, í sund, göngu-
ferð með nesti, í hvalaskoðun og
margt fleira. Það er svo ótrúlega
stutt síðan og þá varst þú svo
hress. Manstu ferðimar okkar með
Mána upp í heiði? Það fannst okk-
ur öllum gaman. Þið Máni vomð
svo góðir vinir. Ég man hvað þú
varst hræddur um að Máni myndi
gleyma þér þegar ég passaði hann
fyrir þig þegar þú varst sem lengst
í Reykjavík. En Máni réði sér ekki
fyrir kæti og sleikti þig allan þegar
þú komst aftur. Þá tókst þú gleði
þína á ný og vissir að Máni vildi
helst vera hjá þér. Það var sorglegt
þegar Máni dó. Hann var svo góð-
ur og ljúfur og skemmtilegur, al-
veg eins og þú. Ég er búinn að
setja mynd af þér og Mána í leynd-
armálakassann minn og hálsmenið
og lyklakippuna sem þú gafst mér.
Þar ætla ég alltaf að
geyma það og skoða
þegar ég hugsa um þig
og tala við þig. Elsku
vinur, ég sakna þín svo
mikið en ég ætla að
reyna að vera dugleg-
ur eins og þú varst
alltaf og hugsa um alla
skemmtilegu leikina
okkar, það huggar
mig. Mamma þín og
pabbi gáfu mér hvítt
kerti með fallegum
krossi á. Ég kveiki á
því á hverjum degi og
þá líður mér betur. Ég
ætla að vera duglegur að heim-
sækja þau og Brynjar og fylgjast
með hamstrinum og ungunum. Ég
skal vera góður við þá.
Pétur Davíð, þú verður áfram
besti vinur minn og ég mun aldrei
gleyma þér.
Þinn einlægur vinur,
Daníel Þór.
Kveðja til Péturs Davíðs vinar
okkar.
Þinn svipur var eins og heiðið hreinn
hann hafði ei mörgu að leyna.
Og þú varst svo fagur, frjáls og beinn
og fýsti svo krafta að reyna,
er stóðstu brosandi, bjarti sveinn,
í bijóstfylking ungra sveina.
Um er nú sigld þin æskuskeið
á úthafsins sólroðnu bárum.
Hún endaði of fljótt þín ævileið,
en eftir við hnípum í sárum.
En minning þín er svo hlý og heið,
hana við vökvum í tárum.
En þó okkur nísti sollin sár
og söknum þín eins og bróður,
þá munu höfgari hníga tár
af hvörmum fóður og móður.
Er ekki von þeim vökni brá
að vanta sinn fagra gróður?
Hve dagarnir verða þeim daprir í haust
með dánarminningu þína,
hve allt verður snautt og yndislaust
og engin sól til að skína.
Drottinn sendi þeim trú og traust,
trú á ráðstöfun sína.
(Guðmundur Guðmundsson)
Kæru vinir Anna Soffía, Pétur
Guðni og Brynjar Friðrik. Þið eruð
hetjur eins og hetjan ykkar hann
Pétur Davíð. Það er aðdáunarvert
hvað þið hafið öll verið dugleg og
KRISTIN
HANNESDOTTIR
+ Kristín Hannes-
dóttir fæddist á
Bfldudal 1. október
1910. Hún lést á
Hrafnistu í Reykja-
vík 11. ágúst síðast-
liðinn og fór útför
hennar fram frá
Háteigskirkju 19.
ágúst.
Með þessum fátæk-
legu orðum langar mig
að minnast ömmu Bíu,
ömmu minnar sem bjó
í Hamrahlíðinni. Þar
átti ég mitt annað
heimili, fyrst með mömmu, síðan
bættist Magga systir í hópinn og
svo fluttum við með mömmu og
pabba tfl Bíldudals. Samt átti ég
alltaf heima í Hamrahlíðinni, þar
var alltaf pláss fyrir mig. Það er
langt síðan ég fór að undirbúa
þessa minningargrein, amma sagði
nefnilega einu sinni við mig að hún
færi nú að deyja fljótlega og því
tæki því ekki fyrir hana að vera að
gera langtímaáætlanir. Ég man að
ég grét mig í svefn þetta kvöld,
enda var ég bara 10 ára, en áður en
ég sofnaði þá skrifaði ég í huganum
minningargrein um
ömmu. Síðan eru liðin
rúmlega tuttugu ár og
nú þegar hún hefur
kvatt þennan heim
skortir mig orð.
Hvernig lýsir maður í
orðum þakklæti til
manneskju sem stóð
alltaf við bakið á sínu
fólki, ömmu sem hugg-
aði, ömmu sem kenndi
mér að syngja. Hvern-
ig þakkar maður fyrir
allar kökumar, máltíð-
imar, hlýju orðin og
fyrir það að eiga ömmu
sem var alltaf tfl staðar, hvað sem á
dundi. Mig skortir orð en hugurinn
er fullur af minningum. Sunnu-
dagsmorgnar, ég og Magga systir
með afa í bíltúr. Oftast var stoppað
í Kaffivagninum, við fengum ópal á
meðan afi fékk sér kaffi. Síðan var
farið heim til ömmu og á borðinu
var alltaf ilmandi lambalæri ásamt
meðlæti og grautur á eftir. Síðan dó
afi og amma stóð ein eftir. Þó ekki
alein því Valli, sonur hennar, flutti
inn í Hamrahlíðina og studdi hana
með ráðum og dáð, líkt og Guð-
björg eiginkona hans þegar hún
staðið vel saman í þessari baráttu.
Við biðjum góðan Guð að vera með
ykkur áfram og styrkja og láta ljós
sitt ylja ykkur á erfiðum stundum.
Björg, Sveinn, Daníel Þór,
Bjarki og Björn Hákon.
Elsku Pétur Davíð.
Ég gæti skrifað margar blaðsíð-
ur, en í minningunni held ég að síð-
ustu vikumar þínar komi til með að
skilja eftir sig trú á að eitthvað sé
okkur öllum ætlað annars staðar.
Og að þú hafir vitað það. Þegar þú
sagðir á afmælisdaginn, „ég held
bara upp á það í haust“. Þá hefur
þú, litli vinur, vitað að veislan biði
þín á öðrum stað. Og aldrei kvart-
aðir þú eða varst leiður, fárveikur
staulaðist þú með mömmu þinni yf-
ir götuna til þess að fá að sitja með
kettlinginn okkar í smá stund. Þú
sýndir það að hetjur birtast í ýms-
um myndum. Þú varst bara níu ára
en þú varst hetja. Foreldrar þínir
voru vakin og sofin í hugsuninni
um þig, og það að þú skyldir fá að
fara með sólargeislum morgunsól-
arinnar í fangi mömmu og pabba í
rúminu þínu heima var yndislegt.
Það besta sem þau gátu fyrir þig
gert. Þetta á eftir að verða ykkur
erfitt, elsku Anna Soffía, Pétur,
Brynjar Matta og Daddi, en minn-
ing hans lifir og gefur ykkur styrk
á erfiðum stundum. Okkar innileg-
ustu samúðarkveðjur.
María, Ásgeir, Mikael, ír-
is, flóna og Aðalbjörg.
Oll getum við verið sammála um
að eitt af því mikilvægasta í lífinu
er að eignast góða vini, vini sem
maður ber virðingu fyrir, elskar og
getur treyst fyrir sínum helgustu
leyndarmálum. Vinátta kallar líka
fram söknuð og tómleika þegar sá
sem maður dáir og elskar er allt í
einu hrifinn á brott löngu fyrir ald-
ur fram.
Vinur minn, Pétur Davíð Péturs-
son, er horfinn á braut aðeins níu
ára gamall. Pétur lést á heimili
sínu 9. ágúst síðastliðinn eftir erfið
veikindi. Þessi litla hetja sem barð-
ist hetjulegri baráttu við illvígan
sjúkdóm varð að lokum að játa sig
sigraðan.
Með fáeinum orðum langar mig
að minnast Péturs sem mér auðn-
aðist að kynnast á hans stuttu en
viðburðarríku ævi. Þannig ber við
að ég bý í nágrenni við Pétur og á
fjárhús rétt fyrir ofan Húsavík þar
sem ég hef haft mér til ánægju og
yndisauka nokkrar kindur. Fyrir
nokkrum árum fór að bera á því að
lítill snáði tók að elta mig í fjárhús-
kom til sögunnar. Þeim get ég seint
fullþakkað allt það sem þau hafa
gert fyrir ömmu mína. Amma var
heimavinnandi húsmóðir og sem
slík fékk hún ekki háan ellilífeyri en
amma lét það ekki slá sig út af lag-
inu. I mörg ár prjónaði hún peysur
og seldi, einnig vettlinga og fleira.
Amma var rík manneskja, hún var
stolt af börnum sínum og barna-
börnum, rík af góðmennsku og
hlýju. Þegar amma Bía flutti á
Hrafnistu vissi hún innst inni að
hún ætti aldrei afturkvæmt í
Hamrahlíðina, samt talaði hún
stundum um að sig langaði aftur
þangað og hvort ég væri ekki til í
að skutla sér um leið og ég færi.
Seinni árin talaði hún ekki um
Hamrahlíðina en hún hafði þeim
mun meiri áhyggjur af því að ég
hefði lagt bílnum mínum á óheppi-
legum stað, því von væri á skipinu,
skipinu sem flytti hana heim til
Bíldudals.
Elsku amma mín, nú ertu komin
á skipið og innan stundar leggst
það að bryggjunni og ég veit að þar
verður hann Frissi afi mættur til að
taka á móti þér. Ég sagði þér um
daginn að það væri von á litlu barni
í fjölskyldunni og að ég skyldi koma
með það til þín og sýna þér um leið
og það væri fætt. Því miður færð þú
ekki að sjá það en ég veit að þú
munt alltaf vaka yfir því. Elsku
amma mín, hvíl þú í friði.
Bjarni Þór Signrðsson.