Morgunblaðið - 04.01.2000, Qupperneq 55

MORGUNBLAÐIÐ
ÞRIÐJUDAGUR 4. JANÚAR 2000 55
MINNINGAR

+ Hákon Magnús
Magnússon,
húsasmíðameistari,
fæddist á Reykhól-
um 11. september
1933. Faðir hans var
Ingimundur Gunn-
laugur Magnússon,
bóndi, hreppstjóri
og vegavinnuverk-
stjóri, f. 6. júní 1901 í
Snartartungu, Bitru,
Strand., d. 13. ágúst
1982. Móðir: Jó-
hanna Hákonardótt-
ir, húsmóðir, f. 6.
júní 1901 á Reykhól-
um, d. 12. júlí 1937.
Barnsmóðir: Hrafnhildur Þór-
ólfsdóttir, húsmóðir á Húsavík, f.
15. desember 1933 á Stóru-
Tungu í Bárðardal, barn þeirra
er: 1) Gunnþór Hákonarson,
verksijóri á Akureyri, f. 31. maí
1956, maki Margrét Arngríms-
dóttir húsmóðir, f. 26. okt. 1953,
barn þeirra: Hrafnhildur, f. 27.
júnf 1982.
Hinn 25. júlí 1959 kvæntist Há-
kon Unni Jónsdóttur frá Vaðli á
Barðaströnd, f. 14. desember
1940. Börn þeirra eru: 2) Þor-
grímur Arnar Hákonarson, f. 6.
mars 1959, d. 14. mars 1961. 3)
Sigurjón Hákonarson, húsasmið-
ur í Reykjavík, f. 8. apríl 1961. 4)
Þorgrímur Arnar Hákonarson,
húsasmiður í Reykjavík, maki
Daðey Steinunn Daðadóttir, hús-
móðir, f. 23. des. 1964, börn
í septembermánuði síðastliðnum
hitti ég móðurbróður minn, Hákon
Magnússon, en ég hafði ekki séð
hann lengi, þar sem ég hafði verið
búsettur erlendis. Ég vissi að hann
gekk ekki heill til skógar. Hann bar
sig vel að vanda, en mér varð samt
brugðið þegar ég sá hann. Þegar ég
heimsótti hann síðan á sjúki-ahús í
nóvember varð mér enn betur ljóst
að hverju stefndi.
Mig langar að kveðja frænda
minn með fáeinum orðum. Upp í
hugann koma margar hugljúfar
æskuminningar. Þær ná raunar allt
aftur til þess tíma, þegar ég man
fyrst eftir mér 4-5 ára gamall, þar
sem Hákon ásamt foreldrum mín-
um var við störf að unglingaheimil-
inu Breiðuvík á Barðaströnd.
þeirra: Þorgeir
Guðmundur Þor-
grímsson, nemi, f.
20. mars 1981. Hild-
ur Karen Þorgríms-
dóttir, f. 19. júlí
1999. 5) Héðinn Há-
konarson, bygg-
ingatæknifræðingur
í Reykjavík, f. 24.
mars 1965, barns-
móðir: Sesselja
Garðarsdóttir,
skrifst.m. í Reykja-
vík, f. 21. okt. 1961,
barn þeirra: Iris
Dögg, f. 13. feb.
1987, maki Guðný Elva Aradótt-
ir, leikskólakennari, f. 12. feb.
1964, börn þeirra: Rebekka, f. 9.
mars 1989. Unnur, f. 11. feb.
1992. 6) Jóhanna Hákonardóttir,
flugfreyja, f. 9. des. 1966, maki
Halldór Halldórsson, flugumsjón-
armaður, f. 21. júní 1965, barn
þeirra: Aníta, f. 18. júlí 1998. 7)
Kristín Ingibjörg Hákonardóttir,
skrifst.m. í Ósló, Noregi, f. 22.
okt. 1968, barnsfaðir Ingi Þór
Guðmundsson, viðskiptafræðing-
ur, f. 1. mars 1971, barn þeirra:
Þórunn Hekla, f. 2. júnf 1996.
Barnsmóðir: Sigurlfn Ellý Vil-
hjálmsdóttir, húsmóðir í Reykja-
vík, f. 5. jan. 1943 í Reykjavík,
barn þeirra er: 8) Sigríður Erla
Hákonardóttir, f. 30. maí 1986.
títför Hákons fer fram frá
Fossvogskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 13.30.
Skömmu síðar leigðu hann og unn-
usta hans og síðar eiginkona, Unn-
ur Jónsdóttir, herbergi hjá/oreldr-
um mínum í Reykjavík. Eg man
ekki betur en ég hafi þá og oft síðar
verið allt að því ofdekraður af þeim
báðum.
Um 1960 tóku móðurbræður mín-
ir og tvíburar, Hákon og Ingimund-
ur, við búi á sveitaheimili móður-
fólks míns að Bæ í Reykhólasveit,
en afi minn, Magnús Ingimundar-
son, bjó þar áður, en skipti jörðinni
í tvíbýli er hann lét af búskap. Ég
var í hópi margra barna og ungl-
inga, skyldmenna og annarra, sem
nutu um þessar mundir lengri eða
skemmri sumardvalar í þessu fal-
lega umhverfí. Öll nutum við hins
besta atlætis móðurbræðra minna
allra, en þeir höfðu auðvitað hver
sín persónueinkenni.
Hákon var sannur atgervismað-
ur, stæltur mjög og kvikur í öllum
hreyfingum. Jafnframt var hann
fjörkálfur hinn mesti, og því sogað-
ist unga fólkið ósjálfrátt að honum.
Raunar hef ég hvorki fyrr né síðar
kynnst manni sem er eins barngóð-
ur og alúðlegur við börn og ungl-
inga og Hákon, frændi minn. Ég
var að vísu meðal yngri aðkomu-
barna í hópnum og ekki ætlast til
mikls af mér í vinnu. En ég veit að
hið sama átti við um eldri systkin
mín og það ég best veit um öll að-
komubörn, jafnt skyldmenni sem
önnur.'
A bjargræðistíma, þegar mikið
liggur við að koma heyi í hlöðu, er
ærslafullur leikur barna ekki alltaf
vel séður af þeim sem stýra búi. Og
Hákon dró síst af sér við bústörfin,
enda firnaduglegur. En hann átti
samt jafnan eftir nægan tíma,
krafta og létta lund til þess að ger-
ast iðulega fullur þátttakandi í leikj-
um barnanna. Samt gekk honum
það síst verr en öðrum að aga ung-
menni til vinnu. Ég minnist sér-
staklega margra ferða sem ég fór
með honum að heyja á engjum.
Heyannir á engjum voru erfiðis-
vinna fyrir bændur og búalið og
vinnudagur langur. Og eflaust vor-
um við hin yngri einnig þreytt. En í
minningu minni situr þetta eftir
sem skemmtun og hreint ævintýri.
Þau voru til dæmis ófá ungmennin
sem fyrst upplifðu að fá að halda
um stýri á traktor undir öruggri
handleiðslu Hákonar. Þá trúi ég að
margir minnist skeinmtilegra veiði-
ferða með Hákoni, en þar eins og í
ýmsum öðrum íþróttum bar Hákon
af í færni, en var þó boðinn og
búinn að deila kunnáttu sinni með
öðrum.
Ég minnist einnig annarra góðra
samverustunda með Hákoni og fjöl-
skyldu hans, til dæmis eftir að hann
og þáverandi eiginkona hans, Unn-
ur Jónsdóttir, fluttu ásamt börnum
sínum til Reykjavíkur. Hákon lærði
húsasmíði hjá föður mínum og vann
hjá honum um tíma eftir það. Hann
var flinkur smiður og harðduglegur.
Ég hafði að vísu sjálfur fáa slíka
hæfileika, þar sem ég var að bjástra
við smíðar til að vinna mér inn
skotsilfur í skólafríum, en Hákon
var þá sem endranær fús til að
miðla hinum yngri af kunnáttu sinni
og gleðja með hressilegu og hlýju
viðmóti.
Um leið og ég kveð frænda minn
og bið Guð að blessa minningu
hans, votta ég börnum hans,
HÁKON MAGNÚS
MAGNÚSSON
ast með skák hans gegn Jóhanni
þar sem Friðrik hafði hvítt og
I tefldi djarft til sóknar. Kóngur
■ Jóhanns lenti á vergangi, og stað-
an var flókin. Báðir notuðu því
mikinn tíma og í tímahrakinu náði
Friðrik að snúa á Jóhann og vinna
skákina. Helgi Ólafsson, sem
fylgdist með lokum skákarinnar,
benti hins vegar á að undir lokin
hefði Friðrik skilið eftir hrók í
uppnámi og ef Jóhann hefði komið
auga á það hefði hann unnið skák-
ina. Þetta kom þó ekki að sök fyr-
Iir Jóhann sem þegar hafði tryggt
sér sigur á mótinu.
Skákstjórar voru Ólafur S. Ás-
grímsson og Ríkharður Sveinsson.
Mótið varð haldið í höfuðstöðvum
Skeljungs við Suðurlandsbraut.
Friðrik Ólafsson
skákmaður aldarinnar
Taflfélagið Hellir efndi nýlega
til atkvæðagreiðslu um uppáhalds
skákmann íslenskra skákáhuga-
Imanna. Friðrik Ólafsson, stór-
meistari, sigraði í keppninni. Mið-
að við afrek Friðriks og þann
gríðarlega áhuga sem hann skap-
aði á skákinni hér á landi þarf val-
ið ekki að koma á óvart. Annars
varð röð efstu manna í keppninni
þessi:
1. Friðrik Ólafsson
2. Jóhann Hjartarson
3. Benóný Benediktsson
4. Jón L. Árnason
5. Helgi Ólafsson
6. Hannes Hlífar Stefánsson
7. Helgi Áss Grétarsson
8. Margeir Pétursson
9. Þröstur Þórhallsson
10. Karl Þorsteins
o.s.frv.
Skák
aldarinnar
Nú stendur yfir val á uppáhalds
skák íslenskra skákmann og skák-
áhugamanna. Eftir forval stendur
valið á milli eftirtalinna skáka:
Robert Wade - Friðrik, Hastings 1953-4
Friðrik - Bent Larsen, Reykjavík 1956
Friðrik - Bobby Fischer, Portoroz 1958
Friðrik - Elisk., Mar Del Plata 1960
Szabo - Guðm. Sigurjónss., Rvk 1968
Friðrik - Kavalek, Wijk aan Zee 1969
Jóhann - Kortsnoj, St. John 1988,1. skák
Kortsnoj - Jóhann, St. John 1988,8. skák
Helgi Ólafs. - Jón Gunnarss. 1999
Morozevich - Margeir, Reykjavík 1999
Það er greinilegt að Friðrik
Ólafsson skipar veglegan sess í
hjörtum íslenskra skákmanna, en
hann á helming þeirra skáka sem
valið stendur um. Ánægjulegt er
að sjá, að nýjustu skákirnar eru
frá síðasta ári, en óhætt er að full-
yrða að allar þessar skákir hafa
vakið heimsathygli. Þeir sem ekki
hafa aðgang að skákunum eftir
öðrum leiðum geta nálgast þær á
heimasíðu Taflfélagsins Hellis,
sem stendur fyrir þessari keppni:
www.simnet.is/hellir. Athugið að
allir skákáhugamenn geta tekið
þátt í þessari keppni.
Skák aldarinnar verður kynnt á
skemmtikvöldi skákáhugamanna á
föstudagskvöldið klukkan 20.
Skemmtikvöldið verður haldi í fé-
lagsheimili Taflfélagsins Hellis að
Þönglabakka 1.
Skákþing Reykjavíkur
hefst á sunnudag
Skákþing Reykjavíkur hefst
sunnudaginn 9. janúar og lýkur 4.
febrúar. Tefldar verða ellefu um-
ferðir eftir svissnesku kerfi með
umhugsunartímanum V/z klst. á
30 leiki og síðan 45 mínútur til að
ljúka skákinni. Umferðir verða á
sunnudögum kl. 14 og á miðviku-
dögum og föstudögum kl.
19:30.
Þátttökugjald er kr. 3.000 fyrir
18 ára og eldri, kr. 2.000 fyrir
1517 ára og kr. 1.500 fyrir 14 ára
og yngri.
Mjög góð verðlaun eru í boði,
eða kr. 100.000 fyrir fyrsta sæti,
kr. 60.000 fyrir annað sæti og kr.
30.000 fyrir þriðja sæti.
Fegurðarverðlaun verða veitt
fyrir glæsilegustu og best tefldu
skákina.
Skráning fer fram með tölvu-
pósti: tr@simnet.is.
Nánari upplýsingar er að finna
á heimasíðu T.R. http://
www.simnet.is/tr.
Skákmót á
næstunni
7.1. SA. 15 mínútna mót
9.1. TR. Skákþing Reykjavíkur
9.1. SA. Uppskeruhátíð
10.1. Hellir. Fullorðinsmót
10.1. TG. Mánaðarmót
Daði Örn Jónsson
tengdabörnum, barnabörnum og
systkinum svo og öðrum ástvinum
innilega samúð mína.
Guðlaugur Stefánsson.
Vertu, Guð faðir, faðir minn
í frelsarans Jesú nafni.
Hönd þín leiði mig út og inn,
svo allri synd ég hafni.
(H. P.)
Síðastliðna jólanótt kvaddi bróðir
minn, blessaður, þetta jarðneska líf,
eftir langa og stranga baráttu við
erfiðan sjúkdóm, en aldrei var
kvartað og lífslöngunin var sterk.
Hann vonaðist eftir að geta haldið
jólin með bömunum sínum. Það var
einnig þehra von, þótt allir væru
sér þess meðvitandi að það væri
veik von.
Þegar ég minnist bróður míns,
sem var sex árum yngri en ég, segir
sig sjálft að ég man hann frá fyrsta
degi. Er því af mörgu að taka og
minningarnar hrannast upp.
Það var snemma morguns 11.
september 1933 að við eldri systkin-
in erum vakin og drifin á fætur.
Okkur er sagt að við verðum að
vera þæg og góð, því mamma sé
orðin veik og hún ætli að fara að
eignast lítið barn. Spenningurinn
var mikill í gamla Reykhólabænum,
við læddumst um bæinn og hlustuð-
um. Klukkan tólf á hádegi fæddist
lítill drengur. Þó máttum við ekki
fara inn til mömmu, því það var
annað barn á leiðinni; hún var að
eignast tvíbura. Sjálf var hún tví-
buri og móðir hennar hafði eignast
tvenna tvíbura, og nú var komið að
henni. Eftir fimm klukkustunda erf-
iða bið kom annar drengur. Það er
sá er ég nú minnist hér. Mér var
sagt að hann hafi verið veikburða í
fyrstu, en síðan döfnuðu tvíburaniir
báðir vel, enda mildar móður hend-
ur sem um þá fóru.
Foreldrar okkar áttu fjögur börn
fyrir, auk einnar fósturdóttur, sem
var elst, en þó aðeins 11 ára. Hún
varð aðalstoð móður okkar með litlu
börnin.
Vorið 1935 flytur fjölskyldan frá
Reykhólum að Bæ í sömu sveit. Þar
ólst Hákon upp ásamt hinum syst-
kinunum. Sumarið 1937 verðum við
fyrir þeirri þungu sorg að missa
móður okkar, tæplega 36 ára
gamla. Ég held að svo djúp sár grói
aldrei, þótt hemi yfir. Mér er í
minni hvað faðir okkar sagði við
okkur þegar hann var að hugga
okkur og hughreysta: „Munið þið
það, elsku börnin mín, að Drottinn
leggur aldrei þyngri byrðar á okkur
en okkur er ætlað að bera.“
Ung ljósmóðir, Sign'ður Guðjóns-
dóttir, var á heimili foreldra okkar
er móðir okkar veiktist og lá sína
banalegu. Þær voru miklar vinkon-
ur og var það síðasta bón mömmu
til þessar góðu vinkonu að hún ann-
aðist börnin eftir sinn dag. Sigga,
eins og hún var jafnan kölluð, var
bústýra hjá föður okkar í u.þ.b. 19
ár, og eignuðust þau saman tvo
syni, þannig að systkinin í Bæ urðu
alls níu talsins. Þrátt fyrir mörg
áföll var þetta glaður systkinahóp-
ur, sem ólst upp við gott atlæti á
menningarheimili.
Hákon var sérstaklega tápmikið
barn, alltaf sísyngjandi, enda hafði
hann fagra söngrödd. Þeir tvíbura- -
bræður, Hákon og Ingimundur,
voru ekki líkir að eðlisfari. Ingi-
mundur var sérlega rólegt barn, og
þegar þeir voru litlir var oft eins og
honum fyndist hann bera einhverja
ábyrgð á Hákoni, sem alltaf þurfti
að hafa eitthvað fyrir stafni. En
samt sem áður voru þeir mjög sam-
rýndir, og það varð Hákoni þungur
harmur er Ingimundur lést fyirir
aldur fram fyrir rúmlega sjö árum.
En nú hafa þeir sameinast á ný.
Að afloknu barnaskólaprófi
stundaði Hákon nám í einn vetur í
Reykjanesskóla. Á yngri árum
stundaði Hákon búskap, vörubíla-
akstur og sjómennsku, en hann og
Ingimundur tóku við búi af föður
okkar og var jörðinni þá skipt í tví-
býli. Seinna lærði Hákon húsasmíði
hjá mági sínum, Stefáni Guðlaugs-
syni, og öðlaðist síðar meistararétt-
indi í þeiiTÍ iðn. Varð húsasmíðin
síðan að mestu ævistai-f hans. Hann
var hamhleypa til allra verka og
rammur að afli, enda eftirsóttur í
vinnu.
Hákon giftist elskulegri konu,
Unni Jónsdóttur, og eignuðust þau
sex börn, en urðu fyrir þeirri þungu
sorg að missa elsta barnið af slys-
förum. Hákon og Unnur báru því
miður ekki gæfu til að vera sam-
stiga í lífinu og skildu. Seinna var
Hákon í sambúð með Sigurlínu Ellý
Vilhjálmsdóttur, og eignuðust þau
saman eina dóttur, sem nú er 13
ára. Fyrir hjónaband átti Hákon
son með Hrafnhildi Þórólfsdóttur.
Þegar ég minnist bróður míns er
mér efst í huga þakklæti. Hann var
mér góður bróðir og börnum mín-
um uppáhalds frændi. Hákon hafði
viðkvæma lund og ýmislegt varð
þess valdandi að hann gekk ekki
alltaf þann veg sem hann helst hefði
kosið, en í því efni var hann sjálfum'
sér verstur. Hann var greiðvikinn
og vildi allra vanda leysa, enda
munu margir minnast hans þannig.
Síðustu ár hafa verið þrauta-
ganga veikinda, en honum var ekki
að skapi að láta undan síga eða við-
urkenna vanmátt sinn. Það var sárt
að sjá hvernig hann tærðist upp.
Ég vil þakka Friðbirni Sigurðs-
syni lækni fyrir alla hans hjálp og
hjúkrunar- og starfsfólki á deild
A-7 á Sjúkrahúsi Reykjavíkur fyrir
einstaka umönnun við bróður minn
og alla þá alúð sem okkur aðstan-
dendum var sýnd á meðan á veik-
indum hans stóð. Guð blessi ykkur
öll í starfi og gefi ykkur gott og far-
sælt komandi ár.
Við systkinin kveðjum hjartkær-
an bróður og þökkum samfylgdina,
bæði í gleði og sorg. Við söknum
hans sárt. En svo ótal margs er að
minnast sem við geymum í hjörtum
okkar. Börnum hans og ástvinum
öllum votta ég mína dýpstu samúð
og bið guð að gefa okkur öllum
styrk til að takast á við sorgina.
Vertu guði falinn, elsku bróðir.
Þín systir,
Arndís.
Birting afmælis- og
minningargreina
MORGUNBLAÐIÐ tekur afmælis- og minningargreinar til birtingar
endurgjaldslaust. Greinunum er veitt viðtaka á ritstjórn blaðsins í
Kringlunni 1, Reykjavík, og á skrifstofu blaðsins í Kaupvangsstræti 1,
Akureyri. Þá er enn fremur unnt að senda greinarnar í símbréfi (569
1115) og í tölvupósti (minning@mbl.is) — vinsamlegast sendið greinina
inni í bréfinu, ekki sem viðhengi.
Um hvern látinn einstakling birtist ein uppistöðugrein af hæfilegri
lengd, en aðrar greinar um sama einstakling takmarkast við eina örk,
A-4, miðað við meðallínubil og hæfilega línulengd, - eða 2.200 slög (um
25 dálksentimetra í blaðinu). Tilvitnanir í sálma eða ljóð takmarkast við
eitt til þrjú erindi. Greinarhöfundar eru beðnir að hafa skírnarnöfn sín
en ekki stuttnefni undir greinunum.
Við birtingu afmælisgreina gildir sú regla, að aðeins eru birtar grein-
ar um fólk sem er 70 ára og eldra. Hins vegar eru birtar afmælisfréttir
ásamt mynd í Dagbók um fólk sem er 50 ára eða eldra.
Mikil áhersla er lögð á, að handrit séu vel frá gengin, vélrituð eða
tölvusett. Sé handrit tölvusett er æskilegt, að disklingur fylgi útprent-
uninni. Það eykur öryggi í textameðferð og kemur í veg fyrir tvíverknað.
Auðveldust er móttaka svokallaðra ASCII-skráa sem í daglegu tali eru
nefndar DOS-textaskrái-. Þá eru ritvinnslukerfin Word og Wordperfect
einnig auðveld í úrvinnslu.