Alþýðublaðið - 21.08.1934, Blaðsíða 3

ÞRIÐJUDAGINN 21. águst 1934.
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
2
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
DAGBLAÐ OG VIKUBLAÐ
Ú TGFANDI:
ALÞÝÐUFLOKK J.RINN
RITSTJORI:
F. R. VALDEivIARSSON
Ritstjórn og aígreiðsla:
Hverfisgötu 8 —1U.
Símar:
1900: Afgreiðsla, auglýsingar.
ItOl: Ritstjórn (Innlendar fréttir).
1902: Ritstjóri.
1003; Vilhj, S. Vilhjálmss. (heima).
4905: Prentsmiðjan
Ritstjórinn e til viðtals kl. 6 — 7.
Uisi þjóðnýtiffigsa
I framkvæmd
í blaðiiiniii í dag befst all-iöing
Hitgiehð jeftir Olie Oolbjömsien, par
stern hann geti-r ghein fyrir kjann-
(anum í keniningu allra jal'na'ðar-
miauna, þjóðnýtiingunlm, !0ig lysir
vilðihiorfii alþýðufliokka Norður-
l'anda lOg annara VestuTla'nda tiii
hennar í ljó-sii hinnar nýju, póli'-
tíisfcu raunisœÍBstefnu, sem þeir að-
hyllast mi hvter af öðrum.
Aiþýðlufliokknum íisle.nzka bier
ekki siður nauðsyn til en bróður-
filiofckunum á NOTðurlöndUm að
átita isölg á hinni ra'unhæfu hlið
þjóðnýtingaTÍnnar, því að þess
mlun iskamt að biða, að eininig
honum — og honum leiiínum' — verði
fálliið að leysa vandræði alþýðu
(s|ns Jands,ípg tii' þtess er engin I,elð
fær önnur en leið raunhæfrar
jijöðnýtingar framkvæmdrar á
isvipaðan öfgalausan hátt og Gol-
bjöirnisien gerir svo skýrlega greiin
fyiliir í þesisari litgerð. Má að
kalla heinrfæra hwerja sietnjngu
tii íslenzkra hátta, að því breyttu,
að siá atvænnurekstur seih mieð
miijönaþjóðum telist smánekstur er
stórrekstur hér í fámienmiinu eg
krefst itijlsvarandi aðhalds og eft-
idits. Vér erum og leinndg iruokkru
nær því en bræður voriit í Nor1-
egái að geta haít nauðsynfeiga i-
hlutum um rekstur einstakldnga
mieð því að höfuðIáíistofnanirnar
teru þegate í höndurn ríkisinS.
Andistiæðingar jafnaðarmann.a
hér á iándi „fjær og nær“ ættu
©iinnig að kynna sér vandliega
gretlnargierð OoibjöiMsiens fyáir
framkvæmd raunhæfrar þjóðnýt-
inigar á Niorðuriöndum með því
að lepnis og alþýða maninia hér
miun fyr iþn síðar fara að dæmá
alþýðiu háinna annara Nerðurlánda
•og fela Aiþýðuflioikkuum einum
alla fonsjá sinna máila, svo miun
iOjg Aiþýðluflökkurinn íisili&(nzki ekki
ótiilnieyddur skera sig úr um þiess-
ar'starfsaðferðiir. Er jafnan hyggái-
Hegt að viita, við hvað er að)
berjaist ,og um hvað er bariist.
Af öilium andstæðingum jaf;n-
aðarmanna bep FraímiSóknatfliokkn-
um nuqst nauðsyn til að átta sig
niákvæmliega á þessiu stefhuma'láí.
Hann hefiir siem kunnugt er mynd-
að istjórn með Aiþýðufliofcknum
log af því' tilefni undifritað siamn-
i'ng um framfcvæmd mála, þar
sem fyrsta >og helzta greinin
hljóðar ium að leggja grundvöill-
imi undir framkvæmd ýmískonar
þjóðnýtingar og einmi|tt í himum
raunisæja nútímaskilningi. Engu
að síður þreytast rithöfundar
Re^kiavíknrbær i rústum.
Á fjárhagsáætlun bæjarins fyrár
áráð 1934 eru áætlaðar til atvinnu-
bóta 450 þúsundir króna. — Þó
(ar í þessari lupphæð mieðtalið fjár-
framlag rífciísins, 150 þúsundir
króna, sem síðasta alþingi sam-
rykti til atvinnubóta.
Þegar rætt var um fjárhagls-
áætliun bæjarins rétt fyrjr síðustu
bæjarstj órnartoosnijngar, lögðu
fuUtrúar Alþýðufliofcksins tíflj, aö
á fjárhagsáætliuniiinni væru 600
þúsundir króna áætlaðar til at-
viinnubóta. Auk þess lögðu þeir
tilli, að töluverðu fé yrði varifð
-fciil verklegra framkvæmda, nýrra
gatna io. a frv.
Fulltrúar Sjáifstæðisfiiokksins
töldu þessa enga nauðsyn.
Þieár töldu nóg að áætla 450
þúsundir króna til atvimnubóta
Oig að verklegar framkvæmdir
yrðu allis ekki svo miklar, siem
fuTltrúar AI þýðufiokksins ilögðu
tjill.
Pulltrúar Sjá'lfstæðiisfliokksins
feldu því tilliögu Alþýðufliofcksiins
um framlagið til atvinnubóta lOg
fliestar tillöigur AIþýðuí|liokks-
rna'nna um verfclegar framkvæmd-
ir.
Þegar Tíðia tók á voriið kom
það í TjóiS, sem fulltrúar Al-
þýðlufiofcfcsins höfðu séð fyrir, að
atvinnuleysið var mifcið log féð
sem áætliað var til atvinnubóta
alt lof líltið.
IhaTdismenn sá'u þetta ©i,nS ,og
aðiá,r. Þejr fundu það, að áætlun
þejrra var vitlaus. Þieir eyddu
því þiejgar á stuttum tíma öllu
því fé, eir þieir.ætluðu til atvínnu-
bóta. Þar með höfðu þeitr eytt
þieátm 150 þúshndum króna, eir
varjð iskyidi til atvinnubóta af
tejkjum bæjarins, ‘öllum ríkis-
sjóðsstyrknUm (150 þús. kr.) ,og
um 28 þúsund krónum af þejhn
150 þúsund krónum, sgm bærinn
ætlaðji sér að taka að lúni.
Þannig stendur þegar árið ei',
rúmliega hálfnað, þegar eftiir eriu,
verstu atvinnu lieysiLsmánuðirnir,
september, loktóber, nóvemíbicfi’
ioig dezember.
íhaldiö hafði eytt því, sem það
hafðji áiætlað.
Það hafðii farið eftir eigiin
Fmmisáknarfbkksins aldrei á, að
stnu lleyti dns og þieir afmarka
stefniu flokks síhs til hægri mieð
því einu, að isegja að han:n sé á
mótii íihaldinu, að afmarka hana
t:i vinstri með því að segja, að
íha'mn isé á móti pjódnýtinicjp. Út á
hiína neikvæðu skilgrieiningu á
þessum undarlega fliþikk: skal ekki
sett, að öðru leyt'i en því, að
l&im ói)ít0g{a, á ölj-
\um ífoaJúsjloklaim er aÞ uem ú
móí\t pjódfoýtmffxi, og svo er eins
og viiðfcunnanlegrja sé að vita,
undiir hvað rnenn hafa skrifað.
En sé þvji r rauin oig veru svio
vapið, að þeir,-siem nú ráða stefnlu
FramsófcnarfToikkiSÍlns, sél á móti
þjóðnýtilngu framfcvæmd'ri að
miei'ru eða miinna Teyti á þanjn
hátit, sem hér er umi að ræða, er
TítiiLs árangurs að vænta af sam-
viiinnju hans við Alþýðuflio'kkijnn
fyríir alþýðuna í landrnu. Ætti
þá isenr sfcemst að brða fcoisninga
og kjósa urn framkvæmd raun-
hæfrar þjöðnýtingar.
—p.
hyggjuváiti, drepið tillögur Al-
rýðufl'oikksins og stóð uppi ráða-
laust.
Það1 sinérii sér því til ríkisstjórn-
ari'nnar inýju, atvinnumálaráðherra
Alþýðufliokksiins þie|Ss flokks, sem
ílhaldið teiur fjandsamlegan at-
viinnuil'ífinu og afkomu mannja.
Þiegar íhaidsmað'uriinn Magnús
Guðimundsson fór úr rífeisstjórnr
i'nni síðast í júlr hafði hanin að
eims greitt 66 þúsiund krónur af
framliagái ríkisins, en enga aðra
aðstoð vejitt bænum til aö halda
uppi atvinnubótum.
Haraldur Guðmundsson tók
bargarstjóra íhaldsins vel, er
hann heimsótti hann, greiddi hon-
um þ'egar 30 þúsundir króna og
Hofaði graiðsliu á eftirstæðuna 54
þú,s. króma, ihnian sikamms.
IhaTdsbopgarstjórinn hafði feng-
ið aligera neitun hjá bönkum um
hiið áætláða lán. Haraldur Guð-
miuindslsion fór til bankanna til að
reyina að fiá lánið, sem íhaldið
hafði lefcki fengið. Eftir nokkurra
daga fékk hann Toforð fyrir 100
þús. kr.. Tiáni handa bænum strax
'Og 50 þús. kr. ef ti.l vill sfðar.
Haraldi Guðmundssyni var það
Ijóst leáins og ölTum öðrum, að
i'haidið var að gjalda sinnar eigin
íglópsfcu. Það hafði áætlað vit-
Tauist og varð því að súpa seyðið
af þvi.
Haun sfötti það því senr skLTyr'ði'
■fyrir hj.álip rikisins, að féð sem
það liegði fram og útvegaði yrði
notað til nýrra atvinmibóla til að
draga ú:r atvinnulieysinu í haust
og að ríkið hefði áhrilf á hvað
unmið yrðii í atvijnnubótavir|nu.
Þetta var öryggisiráðstöfun ráð-
herrans fyrir því, að atvinnubæt-
Urnar yrðu ekki lagðar niður, nú,
þegar weifcaiýðurinn kemur heim
úr Télegri sumaratvinnu og enn-
■friemur kuTteislieg áminming til í-
haldsmeirihlutans í bæjarstjórn-
ilnni um það, að valdi hans yfir
málefnum bæjariins fylgdi mifciil
ábyrgð, log að það væri fyrst og
fremst slkylda bæjariins að sjá
verkalýðnum í bænum fyrir lili-
brauði áður en að ríkið kemur til
hjálpar.
En við þessu bnegst íjhaldið i'lla
og hrópar upjp um það, að þetta
sé skipulögð áráis á Reykjavik og
að inú eigi að leggja Reykjavík
í rústir.
Það ,e,r að vísu hægt að tala
jum rúsitji|ri í Reykjavrk. Þær rúst-
i;r hefir ihaldið gert — íhalds-
miejirihluti bæjarstjórniari’nnar^, siem
efcki áætliar nema belming af því
fé til atvinnubóta siem þurfti, en
stofnar hinsvegar — utan allra
áætlana — 6 ný hálaunuð em-
biætti handa póli'.ífkum vikapiltum
sínum tog vi.ll halda uppi á kostn-
að bæjarins dýru barsmíðaliði. —
Það villl hilaupa frá skyldum sínL
u'm gagmvart verkalýð bæjarims,
íep þ’jómta í þiesis stað hagsmtunujm
ýmísira floldcsmanna sinina, se.m
vantar bejin til að inaga.
Menn þurfa ekki fleiri dæmii
um istjórnleysi Sjálfstæðismanna
á Reykjavikurbæ. Þeir hafa lagt
fjárhag Reykjavíkur í rústír, a,t-
vinnu bæjarmanina í rústir log þíjjr
e,riu algerliega óhæfir til þess að
vinna að nokkru viðreisiniarstarfi’.
Þeir hafa enga tiltrú, lioforð
þeirra og skuldbingar eru ekkij
tekin giTd. ALlir vantrey.sta, þeim
otg stjórn þeirra. **
Amatðrar!
Framköllun, kopiering og
stækkanir, fallegar og end-
ingargóðar myndir fáið
þið á Ljósmyndastofu
S'snrðar Quðmnndssonar
Lækjargötu 2. Sími 1980.
Alt af gengur það bezt
með HREINS skóáburði.
Fljótvirkur, drjúgur og
— gljáir afbragðs vel. —
Húsakaup
Er feanpaudl að hwsi,
ef nm sensst. í húsinn
eiga að vera 7-8her»
bergl eða pá eltthvað
fævrl aufe baðheF"
bergls og kjallarapláss
Mlkil útborgon. Má
vera tlmbnrhús, en þð
nýlegt. MiIIiliðir á-
parfir.
Péfnr E|arnasoii,
Vestargðta 17.
KLEINS
kjötfars
R*eynSst bez€
Baldursgata 14.
Sími 3073.
Saltkjot
á 0,40 pr. Va ky.
Nýtt græometi,
svo semt
Ksrtoflur,
Gulrófur,
Hvltkál,
Rauðkál,
Biómkál,
Gulrœtur,
Purrur.
Mýir, parkað r og
uiðursoðnir
ávextlr í fjðl-
breyttu árvali.
Laugawegi 28.
Sími 3228,
Munið
góðu og ódýru utanhússmálninguna,
sem fæst i
Málming & Járnvðrnr,
sínri 2876, Laugav. 25, sími 2876.
(Jtboð.
Þeir, er gera vilja tilboð í smíði á útihurðum þjóðleikhússins,
vitji uppdrátta og lýsingar í teiknistofu húsameistara ríkisins í Ar.iar-
hváli. Tilboðin verða opnuð mánudaginn 27. ágúst n. k. kl. 3 srðd.
Reykjavík, 20. ágúst 1934.
Guðjóa Sámúelsson.
Bezt kaup fást í ve zlun Ben S Þórarinssonar,
v
f