Alþýðublaðið - 25.08.1934, Blaðsíða 2

LAUGARDAGINN 25. ágúst 1934.
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
2
Samhljómar
fyrir orgelharmoninm.
Það eT auðvelt að sjá þess
merk'i, að áhug'i almien;niings fyrir
tónllist fer mjög vaxandi hér. Er
pað vafaláust að palkka bæði; út-
vaTpinu iog Tónlistárskólanum
fyrst og fremst. *
Fólk, sem engan áhuga hafðp
fyilir tónliist, heíir nú smám sam-.
an komist að raun um, að fá-
fnæðin ein var orsök pess áhuga-
leysis, en ekki skoitur á gáfum.
Hér í fábneytninni á fólk svo
erifítt með að átta sig á hlutunum.
1 menningarföndunum, par sem
alt er prungið af musák, átta
menn sig mieina ósjálfttátt á pess-
um hlutum sem öðrum, snda
hveTgi í veTöidinni gent jafnlítið
fyrir æskuna 'Og héirl í peim efn-
um.
Hið opinbena gerir hér í rauin
og vexu ekkert fynir hijómlistiina.
Það, sem gert híefir venið, er
veik einstakna áhugamanua, en
vonandi venður nú á piessu bráð
breytimg.
Harmioníum heflr um marga
áratugi verið okkar aðalhljóðfæij,
og er pví í raun og veru ekki
undarlegt, pótt möngum, sénstak-
fega eldra fólki, finni'st meira til
um pað hljóðfæri en önnur.
Á pessu er að víisu að verða
nokkur breyting, en út um landið
er pað víðast svo enn.
Vafalaust hefði harmoníum pó
veiið enn almennani hér ef til
hefði venið meira af góðúm venk-
um t léttum og aðgengilegum
búningi.
Ongantónar Brynjóffs Þorláks-
sonar voru um miaijgra ára sfceið
nær pað eina, sem víða var til
fyrir harmoníum, pví „Fjárlögin“
svo nefndu póttu mörgum nokkuð
bragðlítil.
Nú hefir Kristiún Ingvargson,
organist'i vlð fríkirkjúnia í Hafn-
arfirði gefið út aflstórt safn af
lögúm fyrjr harmoníum, og fylgja
mörgum peirra íslenzkir textiar,
Rúmur heimjngur laganina er eftir
útlenda höfunda, og eru fliest
pei'rra mjög vel valin. Af islienzk-
um lögum eru möig, sem ekki
hafa fcomið út áður. Þau peirra,
sem vafalaust munu vekja mikla
eftirtekt, eru: Munaðarleysinginn
leftir útgefandann, yndislegt lítið
lag með lagliegum texta eftir
Freystein Gunnarsson; „Hin feg-
ursta rósin er fundin", einfalt iag
og guJffalliegt eftir Gj£sla Gísfason,
og „Kaffar úr Adagio funebre"
eftir Kanl O. Runólfsson. Annars
eru íslenzku lögin fliest ágæt.
Allir, sem spila á harmoníum',
purfa að eignast petta hefti.
E. J.
Flokknr O’Dafíy
að klofna.
Deáilur standa nú yfÖ í Sameiinl-
aða frlandsflokknum og er ugg-
ur í ýmsum lifeiðandl mönnum
flokksáins um framtí'ð hans, ef ekki
verðúr hægt að koma á sáttum
tím deifúatriði, sem úpp eru
bomin.
Stafa paú að. sögn af pvi, að
O’Duffy hallist stöðugt meiraí í
áttíúa til fasismanls. Sumir óttast,
að f! okkur^nn munii klofna.
Kambar.
Ég sá á dögunum, að eiúhver
miutist á Kamba og fé pað, sem
árliega er hent í eiinskisnýtt viðL
hald á peim. Höf. peirrar greinar
sagði, að núj í sumar hefði verið'
í pá varið stórfé, og að
rigningarnar í haust og vetrar-
leysingarnar myndu hirða pað alt
saman. En pað parf ekki jeáinu
siinni eftir pví að bíða,*pví saudf
uicinn eða hvað pað nú var, sem
bonið var ofan á hraungrýtilð, er
löngu fokið út í veður og vind,
og eftilr situr hraunhröngli'n.guiíi-c'
ton, svo að pegar maður. iekur
Kamba er dúna líkast og maöur
æiki í kartöflubing, nema hvað
hraunið er skaðlegra gúmmíii siem
hrauuhnullungar hafa skarpar
brúlnir, siem skera og tæta, en
kartöflurnar væru skaðminni. En
án gamans: Er pað ekki eitt af
aðkailandi verkefnum nýju stjórn-
arinnar, að hindra pessa vaga-
vinnu-vitlieysu? Og ef rífcíð verð-
ur að láta vinna, sem ier víst
vafalítið-, væri pá ekki nær að
nota féð til gagnlegrar vinnu, t.
d. að fara eftir till. greinarhöf.,
er ég mintist á, iog hætta við
hraundráps- og eyðslu-krókana í
Kömbumi og byggja nýjan spotta
niður af heiðirmi, veg, sem yrði
ódýrarf í viðhaldi, ieyddi minnu
eldsneyti, sliti flutningatækjunum
minna og sparaði afl svo véla
sem vegfarenda. Auk pess sem
áhætta fyrir líf og limi minkaði.
Ég veit að pað er alt fult af í-
halds- og manndráps-krókum svo
á vegum sem í öðrum framt
kvæmdum. En pað verður að
uppræta smátt og smátt, og pað
v-æri býsna vel til failið að byrja
á Kömbum.
LáglenfUng\tir.
ÆfiferHssbfrlnr nazista-
foringianna.
BERLINÍ í gær. (FB.)
ÆfiferiJssfcýrsla Jeiðtoga naz- •
istafJokksins ©r nýkomijn: í bóka-
verzJanir i Þýzkalandi. Bókar
pessárar var voin á maikaðinn
fyijir allJ.öingu, en stöðugt1 hefiir
orðið nýr dnáttur á útgáfu hentíi
ar, par tiJ að hún er nú Loks
komin út, Æíifei ílsskýrsllurnar enu
prentaðar í s-tafrófsröð samt-
kv-æmt nöfntím leiðtogatína, og
leru víðia eyðu'r í bókiinni, par siem
upphaflega áttu að vera æfifer-
iiJsskýnslur peirra lieiðtoga, sem)
vonu við „byltingartilrauniina"
ilLðinir. — í nafnalistanum hefiir
verið límt yfir fjölda inörg nöfn.
Kona fær bðkmenta-
verðlaao.
I d.ag ’er úthlutað bókmenta-i
verðlaunum, siem Carlsheng og
Tuboiig höfðu gefið til verðlauna
'fypir bezta lieikrit, sem sent yrði
sénstakri dómnieifnd, siem kvödcll
var tiil' pess að sjá um piessa
kepni. Marigir höifiulndartóku pátt í
benniiag sendu leiikiit sín nafnlaus.
I. verði. hlaut Tbit Jen'sen; heit-
in ieikrit hennar „Nj-al dien v.ise.“
Hún fær 5000 kr. í verðlaun.
önnur verðJaun fá tvieir höfunda|r
(2500 kr. hvor) og er aninar peinria
Sven Borgbjærg.
HANS FALLADA
Hvað nú
ungi maður?
íslenzk pýðing eftirMagnús Asgeirsson
pví, sem hinn sagði. „Heyriið pér, Pinneberg', við skulum líta í
gluggana á bókabúðiinni parna."
„Já?“ Pinneberg ve.i't ekkái alveg hvað hann er að fara.
„Þetta er ákaiJega fræðandi bók,“ segir Jachmann hátt. „Ég
hefi lært ósköpin öl:l af Jnenni, Síjöan hvíslar hanjn lágt: „Lítið tU
vinstri, en láti'ð iei|ns og pað sé( af tilvijljun af tifvtyjm, beyriið
pér pað, maður!“
„Já?“ segir Pinniebei]g io.g lijnst petta alt mjög dularfuJt ng
Jachmanu ákallega breyttur,. „En livað á égl að sjá — ?“
„Sjáið pér penna diigra, gráklædda með glerauguni og skeggLð?“
,„Já, hann fer pái]na,“ segir Pinnieheig.
„Hafið-augu á bonum og sfcrafið síðan; vi’ð imijg eins ög venju,-
lega, en pó .skuluð pér varast að) nef na ’nokkur nöfin og pó séij-
staklega miitt. Það; er bjánaliegt, að við séum hérn-a án pess aðl
tala niOikkuð hvor til annaris, paið eit ait -of ábierandi.“
Áberandi? Hv-að er ábieran-di? Og hann hefixt ekki sagt orð um
mömmu gömiu. — —Lofcsins stam|ar hann fram úr sér nokkrum
'orðum um veðrið, en- hann getur ekki Jialdíð sér við pað efni til
eilífðar, og gietur bráðliega h-eidur iekkert mieira um pað ,sagt.
Meðan að Jachmann einWí|nir hvössum augum áj bajkið á peim
gráklædda, sem gengur prsmur skijefum á und-an peim, reainlji)
Hannes augunum -á Jacbmanm frá hlið og sér að hamn er fjarska
breyttur og g-amlia fjöriega fásið og gl.a ðværðarisvip uii'ifnn á bak
og buit. „Því í ósköpunum s'egið pér ekfci weijtt, Pinneberg?“
segir Jacbmann -og stynur óróilega. „Þér hljótið pó að ha;fá fxjá'
mörgu að siegja. Þegar ég(hitt,i aftur mann, sem ég hefi efcki s-éð
í hálft ár, kjaftar á mér hveil tuska.“
„Nú Jiafið pér nefnt mW\ najfn;," segiii; Pininieberg. „Hvert erum.
við eíginlega að fara?“ I
„Heim til yðar. Hvað annað? Ég ætlaj að fy-lgja yður.“
„Þá ættium við heldur að hafa beygt til vLnatri. Ég bý nú,na í
Gamla-jMóaH:t.“
„Já, pví beygið p-ér pá lekkii tilf vinetri ?“ feiegir Jachmann gremju'-i
lega. • I .
„Ég héft að við ættum 'að fylgja, pessum gráfclædda eftir — “
„Drottinn xninpi fcdýrj, skLljið pé'r bá ekki heáítt í nein:u?“ stynur
risinn Jarhm-ann upp úr sér.
„Nei, pað \geri ég satt að sagjai ekki.“
„Jæja, gangið nú al'veg eiínsi '~>g pér eigið að yður pegar pér
farið he.im. Ég -skal' skýra pietta a-lll fyr|r yður S'ei'nna, — en segið
mér nú frá einhverju, gerið pér. pað.“
„Nú verðum Ivið að beygja tiil' virastiú hérna.“
„Jæja, gie-ið fpað pá, maður, Hvernig líður konunni yðar?“
„V;ið höfum eignast iftinn dneng," siegir■ Piniraeberg í öngum sin-
um. „Henni liður viel. Getið'pér ek,';i sagt m|é!r hvað að er, Jachl-
mann? Ég verð sí'fielt------“
„'Æ, heira trúr, piama nefnduð pér nafnið mitt,“ segilr Jach-
mann í æsingu. „Þá er hanini öðar kominn á hælana á okkur.
Stillið yð'ur pó að mi(n|Sta bostd uimj að Jíta við, maður!“
PinnebeTg mæfir ekki orð frá vörum, og Jachmann pegir líka
eftir petta. Þeir ganga niofckurn spöl áfram, beygja svo fyiáþ
horn, gangú síðan aftur spöl /áfram, yfir götuna, og eru lo’kís
Lúðrasveit Reykjavíkur
og Karlakór Reykjavíkur:
Skemtiferð
fi lTatnaskóg nseð e s. Golambns
á morgnn (26. ágást) kl. 8,30 árd.
Karlakdrinn og Lúðrasveitin skemts. Danz.
Faiseðlar (báðar]íleiðii) kosta 4 kr. fyrir fullorðna og 2 kr. fyrir ung-
linga (innan 16 ára aldurs) og fást í Verzlun Björns Jónssonar, Vest-
urgötu 28, Tóbaksverzluninni London, Austurstræti 14, og Verzl Foss,
Laugavegi 12 og Ferðaskrifstofu íslands í Ingólfshvoli til kl. 8 í kvöld.
Bifrost, simí 150$
SMAAUGLYSINGAK
ALÞÝÐUBLAÐSINS
TILtYNNINGAR^ffi
Beztu og ódýrustu sumarferðirn-
ar verða nú eins og áður frá
Vörubilastöðinni í Reykjavík, simi
1471.
Sparið peninga! Látið gera
við eldfærin hjá okkur. Dverga-
steinn, Smiðjustíg 10.

n
m
3 herbergi og eldhús til leigu á
Ránafgötu 9.
K L E I N S
kjotfars
reynist bezt
Baldursgata 14.
Sími 3073.
Alt af gengur pað bezt
með HREINS skóáburði.
Fljótvirkur, drjúgur og
— ljáirg afbragðs vel. —
hefir ávalt til nýja og góða bíla i lengri og skemmri ferðir.
Sanngjarnt verð. Fljót afgreiðsla
Munið Bifrðst, Hverfisgötu 6, sími 1508.
‘ j S'Burðar Gnðrnundssoiiar
Bezt kaap fást í verzlan Ben. S. Þórarinssottar. Lækjargötu 2. Sími 1980.
Amatðrar!
Framköllun, kopiering og
stækkanir, fallegar og end-
ingargóðar myndir fáið
pið á Ljösmyndastofu