Alþýðublaðið - 05.09.1934, Blaðsíða 2

MIÐVIKUDAGINN 5. sapt. 1934.
ALÞÝÐUBLAÖlB
HANS FALLADA:
Hvað nú
ungi maöur?
íslenzk pýðing eftir Magnún Asgeirsson.
og háðsliegrij fyifalitníinigíu. Qg besisi hlátur hjannar fliettilr, ofan af;
öMu, sam homum hieliir duliisit himgað til: óttygð konunmar og
svikráðum vimar haras, ojg andlit hams gerbrieytist. Augun stækka
og. tvö tár koma fnaih í þtíim, þrútWa og vielta náður hrukkó'ttv
ar fcinnamar, Varjirnar titna ielins og! á barmli mieð ekka. • -
En þau hlæja. Hatín hjar:fli,r á( þau, haip hjoitfiir. Ef tiá vill heifði
hamm á þiassari stumdu getað geft alt það, isem hum hiafðii væmzit
og fcrafist af horium, fremiui' eri að láta isteypa sér af komunigs!-*
sitöl'ii síjnUm. En mií ifír það um aeiinan. Héðan af ier ekker,t hæg^
að gieia. Siðari snýi' hann baki við þeirn og ^stjáklar út (úr
.wii'tingasataum, simjáTæittur, mjóiliaggjaður og bogimm í baki, og
hveirfur út um hverfidyriria.'r. .
„Pússier," hvijslar Páinmeberg. „Pússier-I' aegir hann aftur og
þrýsiíir fastar hendi hienman og; d:neg>uE hana aS sér í myflkrimu.
,í,Þietta ler hræðiliegt alt samari. Og við erum öil svo eiinmana."
Pússiar þrysttör lingiuim hanls og kimkar' koLIi fram á ivið. „En
við eigum þó hvoit arinlað að," segir hún. (
{Það gat ekkii heitiið niaim gfeðiiwizia, seím fór á eftir bíöféþíi-
inni. Þrátt fyíir alt góðgætið, sem. Jachmann hafði keypt, vieitís>:
,,þiegm öUium þiiemur þó eitfitt að /komaist í viðeigandi <skap.
'Jachmamn befir nokkrum stonum gert áTainguíslausar |tM:raunin
4§1 að iffga þau upp, en það er lekki fyr en Pússer elr búin að
bera af borð'iinu, og ætlar, áÖ faria að jgefia Denigsa að sjúga, að
hamn segir með dálítilii óþoilimiimiæði:
„Börnin góð, þetta dugar ekki. Þið getið þó ekki ;verað þeirr'
dauðams eimfeldmlingar, að þið þurfið að láta venjulega bíÖ-
vitley.su giera, ykkur alvqg utari vji^ ykkui."
Pinneherg reyni'r að bera af sér þá ásökun áð hanm sé einí-
feldningur, en Pússier viil koma fcii dyriarina eims og hún er klædd'i
„Svo ég segi mil eiris og er, Jachmann, þ'á ejtum við bæði
hrædd emri þá, Hanmies og ég. Við vitum jauðvitað, að kvikmynd og
veruleiki er sitt hvað. En pað, sem kemur manmi til að hugisa
um; atburiðinla) í piyrid edirasi ogj þessari er það, að fólk einis og við
vierðum í raun og weitu alt |af að vera síhrædd. Ef eittjhivlað
raknar úb fyrjir okkur öðiru hvoru, iar það í rauín og veiru kraftaí*
verk. En Við hinu vierður alt| af að búast', að eitthjvlað misjafmit
toomi fyröi. Tilvera okkar :smiæiingjanma eí öll svo ótrygg. Vjð
erum alveg vamarlaus og verjðum að taka öllu, sem að höndum
ber. Gg það |er sjaldnasit að það sé igott." '
Jachmann ineynjir að leyða þes&u. ..jÞetta ver alt umdir, maníni
sjálfum komið," segir hann. „Auðvitaíð veriðiur ^maður, að taka
því, sem að hömdum ber. EiK hvers vegna ætti maður að vteria',
að kvelja sjálfan sig með kvíðal og hræðslu fyriri frlam>? Heifði
ég verið eiginmaðurjinln þarlna\ í myridi|nini, hefði ég látið ker'ling-
uma sigla sinm sjó og femgið imér. aðra, ynjgri og lagliegri!-------
En nú legg ég til að við förum út og lyfturn okkur dálítfö upp..
Klaikkán er orðim yíir hálf-ieiltafu og laufcur ættarimmar vi|rði9t
loköims vera orðinm sæmiiliegla syfjaður og mettur. — — í kvöld
skuluð þið að minsta kosti ekHq' fá ástæðu tál þiess að vera al;t
of svartsýn á tilveruma." l
Pússer og Pinmiebarg lamgar: eigimlega lefekiert til að fara út að
sfeemta sér eftir þessa áhrifamiikliu kvikmynd, Þau draga það á
langinn og reyma að Josma við fieiri áhrif frá lífinu inmam silnina
eigin fjögra vieggja. En Jachmann sættir sig alls ekki við þaði,
að þau hlaupist itú lundan merkjum. Það er aluðséð, að hamm,
er ákveð'inw í því að sfcemtiai þeim regluleiga vel þefta kvBJd,
og Púsiser flellst á það að lokum, að fara í lagliegasta útikjólinn
siimn, meðam Fímmieberg er sendur út á hormið eíftir bíl. Pimnetir^
leggur af stað hægt og dræmlega, en þegar Jachmalnn kemuií
hlaupandi á eftár homum, og stiingur niokkrum seðlum og silfurí-
periimgum í lófamm á homium, getur hamm ekki lenigur spyrmt á
móti brodd,unum. Það er veilulega 'fallegt af Jachmanin að vera
svoma nærgætinm.
„Héma, Pimineberg," aagir hann. „Stingið þessu' .á yður. Þaði
er alt af óviðfieldið, að fara\ út alveg auiialaus. Munið eftir að
stinga miokkrum mörkum að fcom;Ummá yðar. ^Komur geía alt af
þurft á smápem'imgum að halda isvoma kvöld, og við karlmemn^
irmiir getum tekki.alt iaf fylgt þeim éftir og 'borjgað fyrir þæir,"
Þegar Pinnieberg ætlar að þafcka honum, vísar Jachmianm öllu
þakklæti á bug, mæstum þvil ömugiega. „FJýtið yður mú ^ara að n,á
ibíliinn," segir hann.
'Já, vfst er Jachmamm áigæturiað! þessu leytíi. Hann jhefir a'ldrei
fcomiið öðru ví'si en vel 'fraini við þau hjónin, (ien þó er það eii.\-
hvejrn vegimm óviðfcunnamiliegt, að þau vita eigirilega aldrei hedíá
um hamm. jÞað er eins og alt af miagi xþúast við að eittihvað misí-
jafnt fcoma fyrir, mie,ðan þau eíui með Jachmamn. Alveg eins og
Pússier sagði áðam ;um myndiima: Maður er síhræddur og býst
viið því versta, en getur Siamií efcki komlið í vieg fyrií það.
En auðvitað sækir Pinniebeiig bílimn. Hamm heldur sífelt á
P'animgunum, siem Jacmanm tróð upp á| hanin, í hendimmi, og það
er ékfcj fyr en hanm er riakdinini upp í bít'pn, á& hanm fe|r að^ðgæta
hve míklir peningar þetta séu, og þegar hanm sér' það, vei'ður
hanm enn hræddari. [Þetta er nærri því eiins mikið og hanm fæ|r
í mánaðarlaun! Hanm. ætlar strax áð .%re,yfa miótmælum við
Jachmann, þegar þiecr hittast fyrir utam hliðið; en þar gefst
efckert trekifæni til áð tala um| penimga. Jachma'rin hleypir ^PininieH
berg alls ekki að. V , '
„Ég sejgi ykkur það fyrir fijam, börnin góð, að ^t í Viestu,iy!
Berlín íáið þið mig lefcki. Fyrst og fremst þekkír iþar mig hvafl
kjaftur, og svo fál.i,st mér miklu skemtilegra að koma p staði,
þar sem ég þiekfci ekki hvenn krók og kimia (áð'úr. Við skulum:
fana þauna áinn í hvqrfib við Friðriksstræti,. Þaf er jalt fult af
ferðamömnum, og það er fólk, sem kann að gera isér giatt
kvöld, þá sjaldan þiejir koma til Berlínar til að ^sfcemta sér."
Áður ie.n þau eru búim að fcoma sér miður ^4. það, hvar hrinig-
ferðin skuli byrja, staðn.æmist vagninn ái horninu á Lieipziger!-'
.og FriðriksHstræti, og Jaohmann leggur tii að þeir fard \Jiar ú't
úr honum, því að það sq auðveldara aið velja '^sér góðam stajð,
ef þau séu fótgangandi. i ¦ |
Síðan leggja þiu af stað, öill \þrjú. Pússer í miðjunni mieð
simm herranri til hvorílar h^midar. Húin er alt í einu komdn í
bezta skap, og karfci henmar verkaí ósjálftiátt á Pinneberg. IHanm
hefir ald'rci séð hama svona gáskafulla. Fyrir framan hverm
einn og leinasta stoemtiistað — en þeirra tala er legio — staðnæmiast
þau og virða fyrir sér 'myndir af kvenlegri og karlmanmlegrii
fegurð, sem þar leru hengdar'upp siem agn fyrir væmtamlega gesti.
Loks fer Pinmebeiig þó aðifinma til leiðdmda og velgju með sjáilfuimj
sér vsSi að horfia á aUari þennan dísæta yndislieika, og ekki
tefcur betra v$ð á aftir, þegaif búðargluggarnir fara að 'LheiIJa
Pússer. En þá er Jachmann inærgætnarii og skiliningsbetri. Hamm
fyllist sömu hrifnin|gu yfir siifciblússum og götuskóm og' Pússer
sjálf og þreytist efcki á áð lýsa yfir þvi við hana, að allir þessíirj
tuttugu — þrjátíu haittar í sýriingargllugga eins tízku-vörmhússins
myndu fara henmi prýðiliega. Þegar Pinneberg, spyr lofcsimls,
hvort þau retli a'ð halda áfram' á þiemman hátt, slær Jachmiainn!
kumpánliega á öxlina á honum ogi segir, að það s'é nú komiminl
tími til að fara að væta kvarfcaiinar dálíítið. En, 'vairla hafa þaui
jniaitt götuna yfir að viðfeldinnii öist'ofu, þegar bíll staðmæmiilst
rétt á bak við> þau, og há!s karlmanmsrödd kallar: „Halló, Jatíh-
mann, fert þú þarna?"
Jachmann smýr sér þegar við og kallar í umdmnalifrómi: „Kmilii
irændi! Þieir hafa þá letoki nláðl í þig —?" Það virðist sem hamn
haffi sagt annað og meira enrha'nn ætlaði sér, því að hámn yfir-
gefurPímnebeiigshióinim þegafr1 í siað og segir fljótmæltur um leSð
og ha'nm fer: „Bi|ð!ið augmablik, böimin góð, ég fcem uindir eim^
aftur."
BíIMinm ekur fast upp að gamigstéttarbrúmiminii, og þar stendur
Jachmann inú og talar við þeinmairi maln'n með gulbieika landilitið,
sem hanm hafði kallað KmiiJI:a fræmda.. Kátíinwblærimm, sem, var á
kviaðpam þeirra, er mú horfinm; þeir tala hratt og pukuir:s;liega og(
eft'ir svip þeirra að dæma iar)u| báðir mæsta áhygg]*ufu].Iur.
Hjónin standa og bíða. Samtialið dregsit á lamgirtn. Fyrist Jíða
fimmi mímútur, sí"ðan aðiiar fimm. Púsiser notar tæfeifærið tdl
að' sfcoiðja í iriæsita búðarglugiga, ogf af því að það er glysvörubúð
heiár það ofan af fyrir heninil fyrstu tíu mínúturmar, ,em þega|r
þær eiíu liðmar og Pússer. höfím ekkemt flieíra til að dást að
fer hæði hún, og Pimmieberg að mdssa þolimmiiæðina.
,}Ég held að það væri jafngoitt, að hamm færi að hætita þessiu
Plotnr
Orkester-, sóló-, danz-, harmoniku-, balalaika-, hawai'an-
grapiinófónplötur.
Fróðleiks-, gaman-, gleði-, sorgar-, hlátur-, skemti-,
sigildar-
grámmófóiaplðtar.
Plötur við allra skap og Plötur við allra hæfi.
Nýkomnar plötur.
Hl]öðfærf»htislð9
Bankastræti 7.
Sími 3656.
Munið
góðu og ódýru utanhússmálDÍDguna,
sem fæst í
Málalng & Járnvðrur,
sími 2876,
Laugav. 25,
sími 2876.
Drifanda kaffið er drjgst.
Bezt kanp fást i verzlnn Ben. S. Þórarinssonar.
SMÁAUGLYSINGAR
UBLAÐSINS
VINNA BÝflST©Æ
Nýtt steinhús í austurbænum
með öllum nýjustu þægindum,
vandað og skemtilegt, selst með
góðum kjörum og lítilli útborgun.
Siini 4483 frá 7 e. h.

ilflSKAST©,'
Kennari óskar eftir fæði og
stofu með sérinngangi, helzt sem
næst miðbænum. Tilboð sendist
afgreiðslu bl., auðkent: „Kennari".
fyrir 6. þ. m.
Lítið herbergi fyrir vinnustofu
vantar mig. M, Biering, skóvinnu-
vinnustofan, Austurstræti 5.
UINÆat BYÐST
Herbergi til leigu fyrir karlmann
á Grettisgötu 22 D.
Óúfvt
tm\min E]öt & Fiskur,
Símar: 3828 og 4764.
Nýtt
dilkakjðt.
Verzlunin
KJðt & Fiskui*,
Símar: 3828 og 4764.
ðdýrt! Odýrt!
Nýjar kartöflur
Gulrófur
Saltfiskur
íslemzk egg
15 aura V2 kg.
10 — Vs —
20 — '/s —
14 — stk.
Munið: Alt sent heim.
Verzl. Brebka,
Bergstaðastræti 33. Sími 2148.
B. D S.
E.S. LYRA
fer héðan fimtudaginn 6.
þ. m. kl. 6 ''síðdegis til
Bergen um Vestmannaeyjar
og Thorshavn.
Flutningi veitt móttaka
til hádegis á fimtudag.
Farseðlar sækist fyrir
sama tíma.
Nic. Bjarnason & Smith.