Morgunblaðið - 07.03.2000, Blaðsíða 65

Morgunblaðið - 07.03.2000, Blaðsíða 65
lö þlíí líW wUitiUw. *ÍM w®*1 ,4 UtfttHÍ «ffl l«t» l**l<*tW*‘ H *iíhalda »»■**«*•**• •rt»Mf|lMÍ b*tii jalnttawt il*W»'** ' wnMitit tteio«lt“ *i hk&miuH ITIKID ► HREIN ORKfl! Leppin er bragðgóður svaladrykkur sem hentar öllum aldurshópum t> Leppin Inniheldur engan hvítan sykur og engin rotvarnarefni Orkan í Leppin er ööruvísi samsett en orka í heföbundnum orkudrykkjum. Leppin er ekki orkuskot í líkingu við suma drykki sem byggiast mest á örvandi efnum og einföldum kolvetnum (ein- og tvísykrum). Orkan í Leppin er raunveruleg og langvarandi, hún hefur jákvæð áhrif á ein- beitingu og minnkar líkur á þeim óþægilegu sveiflum í blóðsykri sem gera fólk yfirspennt og kraftlaust á víxl. fc Engln örvandl efnl er að finna í Leppin Engin örvandi efni svo sem koffein eða guarana er að finna í Leppin. Taugakerfi margra, ekki síst barna og unglinga, bregst oft illa við þeirri spennu sem örvandi efni magna upp. Þeir sem neyta drykkjarins finna fljótt að örvandi efni eru með öllu óþörf því Leppin veitir orku sem er ánægjuleg og notadrjúg. Sykurinnihald í Leppin er aöeins einn níundi hluti þess sykurmagns sem er að finna í sætum gosdrykkjum. Einn helsti tilgangur Leppin er að halda magni blóðsykurs jöfnu. Jafnvægi blóösykurs slær á löngun í sælgæti. Allir geta neytt þessa svalandi drykkjar til að bæta athyglisgetuna og vlðhalda orku f lengrl eða skemmrl tíma. MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 7. MARS 2000 65 FÓLK í FRÉTTUM Victor Wong er einn kunnastur Wang-leikara. Hér til hægri í Dim Sum. Harvey Keitel og William Hurt í tóbaksbúðinni í Brooklyn, í Reyk eða Smoke. SAGT er að Wayne Wang (f. 1949), hafi einn og sjálfur fundið upp kín- versk-bandarísku kvikmyndina. Það er ekki síður athyglisvert að hann var farinn að kanna í verkum sínum þjóðernis- og menningarleg- ar tengingar nokkrum árum áður en Spike Lee hóf að kryfja stöðu Bandaríkjamanna af afrískum upp- Iruna. Síðari árin hefur hann þó í auknum mæli snúið sér að al- amerískum viðfangsefnum með engu síðri árangri. Gott dæmi um fæmi hans á því sviði er nýjasta myndin hans, Anywhere But Here (’99), sem verið er að sýna í bíóum borgarinnar um þessar mundir. Wang er fæddur í Hong Kong, þar sem ríkir mikil kvikmyndahefð og bandarískar myndir í hávegum hafðar. Gott dæmi um það dálæti er Inafn leikstjórans - sem var skírður í höfuðið á sjálfum John Wayne! Wang studnaði nám við Listahá- skóla Kaliforníuríkis en sneri aftur heim að námi loknu og hugðist ger- ast kvikmyndaskáld. Þá kom babb í bátinn, landar hans stóðu á höfði í „kung fu“-myndaframleiðslu, sem var í hámarki um þær mundir. Eftir vinnu við sjónvarp var Wang fengið að annast tökur á atriðum sem ger- ast í Hong Kong, í bandarísku slags- málamyndinni Golden Needles, Í(’75). Sömu aðilar treystu honum til að stjórna sinni fyrstu, löngu bíó- mynd, A Man, A Woman and a Kill- er (’75), melódrama sem gerist á götum San Fransisco. Wang gerði sér Ijóst að slíkt hversdagsefni tefði fyrir honum sem alvarlegum kvik- myndagerðarmanni sem vildi kafa dýpra ofan í hlutina, ekki sist menn- ingarlegum samböndum Kínverja og Bandaríkjamanna. Leitaði því á náðir ýmissa sjóða og stofnana og | tókst að skrapa samn fyrir Chan Is Reykur (Smoke), 1995 Ein besta mynd ársins 1995, er einfóld og vel uppbyggð frásögn af gjörólíkum og litríkum hópi fólks sem á það eitt sameiginlegt að vera í viðskiptum við tóbakssalann á hom- inu (Harvey Keitel), sem staðsett er í Brooklyn. Fimlega ofin saga, einkar vel skrifuð samtöl og persónur sem leiknar eru af hárréttum leikurum. Það eru þeir Paul Auster og Wayne Wang sem skrifa og leikstýra, en auk Keitels gleðja þeir áhorfendur, For- est Whitaker, Harold Perrineau, Victor Argo og ekki síst William Hurt, sem er í toppformi sem maður hefur ekki séð síðan í Kossi kóngu- lóarfrúarinnar. Bráðfyndin, frumleg, vel leikin og skrifuð, einfaldlega ómissandi. Blár í framan (Blue in the Face), 1995 ★★★!4 Auggie tóbakssali (Hai-vey Keitel) og verslunin hans á horninu í Brook- lyn, er enn á ný þungamiðja atburð- anna í snjöllu íramhaldi Reyks. Mannlífsflóran fjölbreytt og öll hin líflegasta og tengist kaupmanninum á einhvem hátt. Yfirbragðið og að- ferðir Austers og Wangs við að draga fram sérkenni og oftast sérviskulegt háttalag persónanna em þau sömu og fyrr. Leikarar koma og fara, spinna í leiðinni samræðumar meira og minna frá eigin brjósti. Hér em flestir burðarásamir til staðar úr Reyk, aðrir fylla í skörðin; neðan- jarðarrokkarinn Lou Reed, með sín- um heimspekilegu vangaveltum um heimaborgina sína (sem hann telur mun hættuminni en Svíþjóð - þar sem allt sé svo fjári gerhugult!). Jim Jarmusch, sá snjalli leikstjóri og sögumaður, er líka velheppnað krydd í Brooklyn-bixímatinn, í meinfyndnu hlutverki manns sem er að reykja síðustu sígarettuna. Michael J., Fox, Lily Tomlin o.fl. o.fl. gott fólk. Eat a Bowl of Tea, 1989 ★★★V4 Skyggnst inn í framandi veröld Kínahverfisins í New York á fimmta áratugnum undir gamansamri og krefjandi leiðsögn Wangs, þess for- vitnilega leikstjóra/handritshöfund- ar. Eftir seinna heimsstríð aflétti Bandaríkjastjórn banni á innflytj- endaleyfi til handa kínversku kven- fólki og heldur Russell Wong til gamla landsins að festa sér gullfal- legt konuefni. Allt gengur vel til að (’97), mynd um yfirtöku Kínveija á nýlendunni. Með stórleikurunum Jeremy Irons og Gong Li, en er fá- séð og fékk misjafna dóma. Þeir urðu þó ekki til þess að rýra álit þesa einstaka og gamansama sögu- manns meira en svo að Fox fékk honum í hendur, sem fyrr segir, gerð stórmyndarinnar Anywhere Bur Here. Hún er tvímælalaust at- hyglisverðasta myndin um konur, ^ sem gerð var á nýliðnu ári. Sæbjörn Valdimarsson Missing (’81). Leikstýrði sjálfur þessari meinfyndnu nærskoðun á árekstrum tveggja menningar- heima í Chinatown, auk þess sem hann klippti myndina, framleiddi og skrifaði handritið (ásamt öðr- um). Þessum unga og óbangna lista- manni tókst að vekja á sér athygli víða um heim fyrir litla 22 þúsund dali. Fylgdi henni eftir með Dim Sum: A Little Bit of Heart (’84), vel lukkaðri lítilli mynd með gaman- sömum yfirtón en undir niðri er far- ið ofan í saumana á ólíkum viðhorf- um stórþjóðanna tveggja. Wang fékk meira fé upp í hend- urnar til að gera Slam Dance (’87), og nokkra þekkta leikara (Tom Hulce, Harry Dean Stanton, Eliza- beth Mastrantonio). Árangurinn var ekki eftir því og Wang varð ljóst að hans tími var ekki kominn á sviði iðnaðarins og sneri sér strax aftur að persónulegum og óvenju- legri viðfangsefnum. Viðbrögðin við Eat a Bowl of Tea (’89), sýndu að almenningur hafði áhuga á því sem hann var að gera. Því fyigdi Life Is Cheap... But Toilet Paper Is Expensive (’90), önnur mynd af svipuðum toga í kjölfarið. Athyglin og umtalsverð vel- gengni þessara skemmtilega skynsamlegu og persónulegu smá- mynda leiddu til þess að Wang var falið að gera stórmyndina The Joy Luck Club (’93), byggð á sam- nefndri mctsölubók Amy Tan, Bandarílgakomu af kfnverskum ættum. Bókin kom út hérlendis und- ir því ágæta nafni Leikur hlæjandi láns. Viðtökurna voru mjög góðar hjá áhorfendum og gagnrýnendum. Þá er komið að hinni fijósömu samvinnu Wangs og bandaríska rit- höfundarins Pauls Auster. Eftir reynsluna af Disney-veldinu og meðframleiðandanum Olicer Stone, var leikstjóranum mikið i mun að reyna aftur við öðruvísi og óvenju- legra umfjöllunarefni. Þó svo að myndirnar þeirra félaga, Smoke og Blue In the Face (’95), séu um mannlífsflóruna á götuhorni í Brooklyn, (það hverfi er reyndar frægt fyrir Iitríkt samsafn fólks og ólíkra menningarstrauma), í stað árekstra menningarviðhorfa aust- urs og vesturs, eru þær engu að síð- ur með persónulegustu verkum Wangs. Það var hann sem hóf sam- starfið, eftir lestur sögu Austers, Auggie Wren’s Christmas Story, í New York Times á jólum ’90. Skrif- aði fyrsta uppkast handritsins og fékk síðan rithöfundinn til sam- starfs, en báðir eru skrifaðir fyrir myndunum. Það gekk ævintýralega vel að mynda Smoke - Reyk, með góðri hjálp fjölmargra hæfileika- mann í leikarastétt og forvitnilegu samsafni leikara og annarra lista- manna, í aukahlutverkum. Félag- amir fengu því að stökkva beint í gerð Blue In the Face - Blár í fram- an: Harvey Keitel fer með aðal- hlutverkið í báðum sem eigandi búðarinnar á hominu, miðstöð lit- ríkra mannlífssamskipta og e.k. Iandfræðilegt leiðarljós í mislitu mannhafi. Myndirnar eiga að styðja hvora aðra og æskilegast að skoða þær í samhengi. Að þessum snilldarverkum lokn- um hélt Wang enn og aftur til Hong Kong. Tilefnið að gera Chinese Box ^rja með, en stress húsbóndans fer eð kynlífið svo brúðurin fagra læt- ■ undan fjölþreifni hverfisflagarans. n allt endar vel og á skynsamlegum :jtum. V/SA VAKORT Eftirlýst kort nr. 4543-3700-0029-4648 4543-3700-0036-1934 Afgreiðslufólk, vinsamlegast takið ofangreind kort úr umferð og sendiö VISA Islandi sundurklippt. VERÐLAUN kr. 5000 fyrir að klófesta kort og vísa á vágest VISA ISLAND Álfabakka 16, 109 Reykjavík. Sími 525 2000. V/SA Sígild myndbönd WAYNE WANG i
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.