Morgunblaðið - 05.04.2000, Blaðsíða 46

46 MIÐVIKUDAGUR 5. APRÍL 2000
MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
RAGNHILDUR
EIÐSDÓTTIR
+ Ragnhildur Eiðs-
dóttir fæddist á
Búðum á Fáskrúðs-
firði 15. mars 1930 .
Hún lést á líknardeild
Landspítalans laug-
ardaginn 1. apríl síð-
astliðinn. Foreldrar
hennar voru Eiður
Albertsson skóla-
sijóri (f. 19.10. 1890,
d. 19.8.1972) og Guð-
ríður Sveinsdóttir
orgelleikari (f. 17.5.
1906, d. 22.5. 1986).
Systkini Ragnhildar
eru Örn, f. 7.7. 1926 ,
d. 19.12.1997, Sveinn Rafn, f. 22.5.
1928, Berta Rail, f. 10.9. 1933,
Kristmann, f. 27.5. 1936, Bolli, f.
4.5.1943, og Albert, f. 9.3.1945.
Börn Ragnhildar
eru Sandra Ericson
Ashford, f. 29.11.
1953, hennar maður
er Leonard F. Ash-
ford, og Kristmann
Ericson, f. 3. 12.
1960. Dótturdóttir
Ragnhildar er
Magdalena Berg-
mann Gunnarsdótt-
ir, f. 18.2.1973.
Ragnhildur starf-
aði meðal annars
sem ritari hjá Lands-
sambandi veiðifé-
laga, sem fóstra og
við verslunarstörf.
Útför Ragnhildar fer fram frá
Fossvogskapellu í dag og hefst at-
höfnin klukkan 13.30.
Það var Ijóst frá fyrstu stundu
þegar Ragnhildur eða Lillý, eins og
allir vinir hennar og ættingjar köll-
uðu hana, fór að sinna strákunum
okkar að við höfðum ekki bara eign-
ast vin og vinnukonu, heldur var
komin ný amma í húsið. Æ síðan hef-
ur hún verið ein af fjölskyldunni og
verið með okkur bæði á góðum
stundum og slæmum. Hún fylgdist
af áhuga með hverjum áfanga í lífi
drengjanna okkar, Bergs og Steins,
Handrit afmælis- og minningargreina skulu vera vel frá gengin, vélrituð eða tölvusett. Sé
handrit tölvusett er æskilegt, að disklingur fylgi útprentuninni. Senda má greinar til blaðsins
í bréfsíma 569 1115, eða á netfang þess (minning@mbl.is). Nauðsynlegt er, að símanúmer höf-
undar/sendanda fylgi. Nánari upplýsingar má lesa á heimasíðum. Það eru vinsamleg tilmæli
að lengd greina fari ekki yfír eina örk A-4 miðað við meðallínubil og hæfilega línulengd — eða
2.200slög. Höfundar eru beðnir að hafa skírnarnöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum.
+
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
GUÐRÚN MARÍA ÓLAFSDÓTTIR
fyrrum húsfreyja á Leirurn,
A-Eyjafjöllum,
lést á heimili sínu, Óðinsgötu 19, Reykjavík,
föstudaginn 31. mars sl.
Hún verður jarðsungin frá Eyvindarhólakirkju,
A-Eyjafjöllum, laugardaginn 8. apríl kl. 14.00.
Jón Sigurðsson,
Málfríður Erna Sigurðardóttir, Jóhannes Þorsteinn Helgason,
Margrét Sesselja Sigurðardóttir,
Þorbjörg Fjóla Sigurðardóttir, Ingólfur Magnússon,
barnabörn og langömmubörn.
t
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi og
langafi,
RAGNAR SIGURÐSSON,
Kópavogsbraut 1A,
Kópavogi,
verður jarðsunginn frá Akureyrarkirkju föstu-
daginn 7. apríl kl. 13.30.
Þeim, sem vilja minnast hans, er bent á
Landssamtök hjartasjúklinga.
Mikael Ragnarsson,
Emil Ragnarsson, Birna Bergsdóttir,
Gunnlaug Hanna Ragnarsdóttir, Gísli Guðjónsson,
Brynja Ragnarsdóttir,
Ragna Kristín Ragnarsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu
okkur samúð og hlýhug við andlát föður
okkar, tengdaföður og afa,
SIGURÐAR BACHMANN,
Hrafnistu,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Hrafnistu í
Reykjavík.
Birgir Bachmann, Þórunn B. Jónsdóttir,
Hörður Bachmann, Auður Kjartansdóttir,
Gísli Bachmann
og barnabörn.
og þeir senda alúðarþakkir og kveðj-
ur.
Við höfum líka fengið að kynnast
börnunum hennar, Kristmanni, rit-
höfundi sem búsettur er í Svíþjóð og
Söndru listfræðingi sem rekur sýn-
ingarsal í Bandaríkjunum. Oft höf-
um við notið gestrisni Söndru og
manns hennar Leonard F. Ashford
og átt með þeim margar góðar
stundir. Ein jólin dvaldi Kristmann
líka hjá móður sinni hér heima og þá
gátum við kynnst honum vel. Ragn-
hildur var afskaplega stolt af börn-
unum sínum og mátti líka vera það.
Hún lét ekki mikið yfir sjálfri sér en
hafði þó fulla ástæðu til þess. Hún
var greind kona og skemmtileg, vel
lesin og lá ekkert á skoðunum sínum
ef því var að skipta. Ragnhildur var
líka afskaplega músíkölsk og
kannski var það sem hún átti erfiðast
með að sætta sig við á liðinni ævi að
hafa ekki getað lagt stund á tónlist
eins og hugur hennar stóð til. Það
varð henni þó til gleði þegar tenór-
sætið í einum þekktasta kór Banda-
ríkjanna, Bach-kórnum í Betlehem,
var helgað henni. Tengdasonur
hennar, Len, syngur einmitt í kórn-
um.
Ragnhildur háði harða baráttu
síðustu misserin. Seinast var það
stríð við erkifjandann krabbameinið
sem bæði hún aðrir vissu hvemig
lyki. Það var henni líkn í þeim þraut-
um að hugsa til barnanna sinna. Hún
var stolt af Kristmanni þegar leikrit
eftir hann var tekið til sýninga í Sví-
þjóð og fylgdist með af áhuga hvem-
ig Söndra miðaði við að útbúa og
opna sýningarsalinn sinn.
Fyrir tveimur vikum fengum við
að gleðjast með Lillý á sjötugsa-
fmæli hennar í veislu sem systir
hennar og mágkonur héldu henni hjá
Bertu á heimili hennar í Garðabæ.
Þótt mikið væri dregið af Lillý var
hún þó afskaplega glöð þetta kvöld.
Við vissum ekki þá að endalokin
væra jafn skammt undan og raunin
varð. En við vonum að sú hlýja og
eindrægni sem einkenndu þetta
kvöld fylgi Ragnhildi Eiðsdóttir yfir
landamærin.
Sigurður G. Tómasson,
Steinunn Bergsteinsdóttir.
Sérfræðingar
í blómaskreytingum
við öll tældfæri
Skólavörðustíg 12,
á horni Bergstaðastrætis,
sími 551 9090.
OSWALDS
si'mi 551 3485
ÞJÓNUSTA ALLAN
SÓLARHRINGINN
Dtivid Inger Ólafiir
Otfnnnstj. Utf/inmtj. Utfnmrstj.
L ÍKKl ST.UVI N N USTO FA
EYVINDAR ÁRNASONAR
HULDA HREFNA
JÓHANNESDÓTTIR
+ Hulda Hrefna
Jóhannesdóttir
fæddist í Hafnar-
firði 12. ágúst 1923.
Hún Iést á Sjúkra-
húsi Reykjavíkur í
Fossvogi 26. mars
síðastliðinn og fór
útför hennar fram
frá Hafnarfjarðar-
kirkju 4. apríl.
Elsku Hulda amma,
núna, þegar þú ert
horfin af leiksviði
þessa heims, vakna
spurningar eins og: Hvers vegna?
Og: Hvert? Hvers vegna að skipta
þeim góðu út? Vantar góða konu
annars staðar? Já, góð kona, því
það varstu svo sannarlega. Reynd-
ar ein sú allra besta.
Stór hluti þinnar kynslóðar hef-
ur ekki alltaf haft allt til alls og
margfalt það. Þú þekktir vel
hvemig það er að geta varla mett-
að þína nánustu, þvílíka örbirgð
þekkja fáir í dag, sem betur fer, en
því miður er fátt yngra fólk sem
hefur skilning á slíku. Margur
hefði varla komið jafn heill og þú
út úr slíkum hremmingum og án
allrar biturðar út í ósanngirni lífs-
ins.
Þú barst með þér ljóma lífs-
reyndrar konu og þú vissir alltaf
meira um lífið heldur en þú lést í
veðri vaka. Ekki barst þú þín
vandamál á torg. Áhyggjur þínar
snerast meira um hag annarra.
Sumar þínar gjörðir jaðra við
dæmisögur úr sjálfri biblíunni.
Hverjum af okkur svokölluðu nú-
tímamönnum, ef skítblankir vær-
um, dytti í hug að færa skulduna-
utum okkar, sem þá væru í
vanskilum, fullan bakka af smur-
brauði þegar við þyrftum á
greiðslum þeirra að halda?
Þú barst með þér mikið af kost-
um þinnar kynslóðar,
gestrisni þín hafði
engin takmörk og þú
varðst alltaf hálf leið
ef menn vildu ekki
þiggja a.m.k. brauð.
Að menn færa ekki
svangir úr þínum hús-
um var þér mikið
kappsmál og stundum
höfðu menn gaman af
öllu saman og þá stóð
ekki á þér að taka
þátt í gamninu.
Talandi um gaman-
mál, þá verður hlátur
þinn mörgum minnis-
stæður, ekki hár en mjög smit-
andi. Það var fátt meira gefandi
en að segja þér góða skrýtlu. Og
margar skrýtlurnar sagðir þú
sem kættu og nærðu andlega.
Orðanotkun þín var, á stundum,
stórskemmtileg og mörg gull-
kornin hafa fest rætur í hugum
ættingja þinna og vina.
Það sem hérna hefur verið um
þig sagt skapaði, ásamt mörgu
öðru, þína persónu. Persónuleiki
þinn var með eindæmum
skemmtilegur og eftirminnilegur.
Af þeim sökum munt þú ávallt
verða mér ofarlega í huga.
Hvað sem við tekur hjá þér og
hvar sem þú lendir þá muntu ef-
laust hitta fyrir gengna vini.
Þessi vísa, sem er úr gömlu vísna-
safni höfðar til vinafundar.
Hvað er það sem fljótast fær
frá oss trega hrundið?
Góðan vin sem geymist fjær
geta hann aftur fundið.
Þessir gengnu vinir munu bíða
þín og taka þér öragglega opnum
örmum með dúklögðum borðum
sem svigna undan kræsingum.
Guð láti þér líða vel.
Gísli Gunnar Marteinsson.
ALMA ELÍSABET
HANSEN
+ Alma Elísabet
Hansen fæddist á
Siglufirði 20. júní
1935. Hún lést á
kvennadeild Land-
spftalans 22. mars
síðastliðinn og fór
útför hennar fram í
kyrrþey.
Veturinn hefur ver-
ið okkur þungur og
erfiður, en birtan og
vonin með hækkandi
sól er það sem við
þráum öll. Góð vin-
kona kvaddi er birtan
og ljósið vora á næsta leiti. Vinir
og ættingjar Ölmu E. Hansen
höfðu vonað að með vaxandi sól og
yl myndi okkur kannske auðnast
að eiga aðeins lengri tíma saman.
En ráðstöfun almættisins, sem við
hlítum öll, tók okkar elskulegu
Ölmu til sín með vaxandi sólarsýn.
Leiðir okkar lágu saman fyrir
aldarfjórðungi, er ég réðst sem
kennari til Tónlistarskóla Garða-
bæjar og hún var nýorðin skóla-
stjóri. Henni var mjög sýnt um
stjórnun, og hún var fljót að átta
sig á að velja kennara, sem störf-
uðu um árabil við skólann, enda
bar hún hag skólans ætíð fyrir
brjósti.
Hún var úrræðagóð ef vanda bar
að höndum, og átti frábært sam-
starf við kennara og foreldra. I tíð
Ölmu óx skólinn og færði út
kvíarnar, sem síðar urðu undir-
staða þess glæsilega skóla, sem
Tónlistarskóli Garðabæjar er í dag.
Sú er þetta ritar átti frábært
samstarf við Ölmu, bæði sem
stjórnanda og vin.
Hún hafði sterkt trúnaðartraust,
og sótti jafnan styrk í
guðsþjónustur kat-
ólska safnaðarins, en
hún tók katólska trú
þegar hún var innan
við tvítugt. Eg átti
með henni friðsælar
unaðsstundir í kyrrð
og ró katólsku mess-
unnar.
Sérlega minnist ég
páskahátíðarinnar,
þöglu viku og síðan
gleðinnar við upprisu-
hátíðina á páskadag.
Alma þurfti að
mæta ýmsu mótlæti á
síðari áram. Hún giftist Þorvaldi
Ara Arasyni, sambúð þeirra var
stutt en hamingjurík, en hann and-
aðist eftir stutta sambúð. Einmitt
þá var heilsu Ölmu farið að hraka.
Ég veit að Alma saknaði manns
síns mikið, því hún var einlæg og
trygg í lund. En öllu þessu mótlæti
mætti hún með hetjulund. Það er
margt sem kemur fram í hugann
að leiðarlokum. Vináttu Ölmu átt-
um við hjónin alla tíð, og jafnframt
vináttu systra hennar, Önnu, Hall-
dóra og Steinunnar, sem eflst hef-
ur með tímanum. Foreldrar Ölmu
tóku vinum hennar af sannri gest-
risni hvenær sem var. Að eiga slíkt
fólk að vinum er ómetanlegur fjár-
sjóður.
Það bregður skugga á birtu
vorsins við brottför svo góðrar vin-
konu sem Alma reyndist mér. En
vonin um að hittast á ný og mega
sinna sínum hugðarefnum, tónlist-
inni, hvar sem það kann að vera,
gerir okkur lífið léttara. Alma er
nú horfin á vit ljóss og birtu.
Unnur Arnórsdóttir,
Kanaríeyjum.