Morgunblaðið - 16.04.2000, Blaðsíða 26

MORGUNBLAÐIÐ
26 B SUNNUDAGUR 16. APRÍL 2000
Ofurhljómsveitin Crosby, Still, Nash og Young endurborin.
Crosby, Stills, Nash
& Young eru enn
komnir af stað með
nýja skífu eftir tólf
ára hlé. Ólafur Páll
Gunnarsson út-
varpsmaður er mik-
ill aðdáandi gamalla
tónlistarmanna og
brá sér vestur um
haf til að sjá þá fé-
laga á tónleikum.
PAÐ ERU meira en 30 ár liðin síð-
an fjórir ungir menn tóku heiminn
með trompi á umtöluðustu tónlist-
arhátíð sem haldin hefur verið,
Woodstock. Þetta voru þeir David
Crosby sem áður hafði verið í
hljómsveitinni Byrds, Graham
Nash úr Hollies, og þeir Stephen
Stills og Neil Young úr Buffalo
Springfield. Þeir stofnuðu eina
fyrstu „súpergrúppuna", Crosby,
Stills, Nash & Young, og heilluðu
fólk uppúr skóm og sokkum, fyrst
á Woodstock og svo á plötunum
Déja Vu og tónleikaplötunni „Four
Way Street". CSN&Y voru út-
nefndir besta nýja hljómsveitin
þegar Grammy-verðlaunin voru af-
> hent í mars 1970 en það liðu heil
18 ár þar til næsta stúdíóplata
hljómsveitarinar kom út, hét Am-
erican Dream og Young tók ekki
þátt í tónleikaferð til að fylgja
henni eftir. A síðasta ári kom svo
út þriðja breiðskifa þeirra félaga,
Looking Forward.
Sérstakt samband
Samband þeirra karlanna hefur
alla tíð verið dálítið sérstakt. Þeir
hafa stundum unnið saman tveir
og tveir, Stills og Young annars
^ vegar, Nash og Crosby hinsvegar
'auk þess sem Crosby, Stills og
Nash hafa sent frá sér nokkrar
plötur í gegnum tíðina. Það þótti
því tíðindum sæta þegar það frétt-
ist að Crosby, Stills og Nash ásamt
Neil Young væru að vinna saman
að plötu og ekki þótti það síður
merkilegt að þeir væru auk þess
%að spá í að leggja upp í tónleika-
Frábær skemmtun
upprennandi
ellilífeyrisþega
Neil Young
ferð um Bandaríkin. Platan sem
kom út seint á síðasta ári heitir
Looking Forward og er sú besta
sem fjórmenningarnir hafa gert
saman síðan 4 Way Street kom út
1971, enda er það svo sem ekkert
skrýtið því American Dream frá
1988 þykir ekki mjög merkileg
plata.
Tilviljun fyrst og fremst
Eins og svo oft áður var það
Graham Nash
nánast tilviljun sem réð því að
„Looking Forward" varð til með
Neil Young innanborðs. Það atvik-
aðist þannig að þeir Young og
Stills voru á búgarði Youngs í Kal-
iforníu að undirbúa útgáfu á stór-
um kassa með öllu efni hljómsveit-
arinnar Buffalo Springfield sem
þeir voru báðir í undir lok sjöunda
áratugarins. Stills spilaði þá fyrir
Young gamla vin sinn lag sem
hann sagði að ætti að fara á plötu
sem hann væri að gera með þeim
Crosby og Nash. Young hreifst svo
af þessu lagi að hann sagðist vera
til í að koma og aðstoða þá. Þegar
hann var svo kominn á staðinn og
hitti þessa gömlu félaga sína
fannst honum svo gaman að vera
með þeim að hann lagði til að hann
yrði með sem fullgildur hljómsveit-
aiTneðlimur og bauð þeim að velja
úr einum 15 lögum sem hann var
þá búinn að taka upp fyrir næstu
sólóplötu sína. Þeir slógu til, völdu
fjögur lög (sem eru að mínu mati
bestu lög plötunnar) og þar á með-
al er titillagið „Looking Forward".
Tónleikaferð til að kynna Look-
ing Forward hófst svo í Michigan
24. janúar sl. við góðar viðtökur,
og þegar ég ásamt litlum hópi Is-
lendinga sá þá karlana í Boston 27.
mars sl. voru þeir búnir að ná vel
saman.
Fyrri hálfleikur
Tónleikarnir fóru fram í Fleet
Center sem er nýlegt risastórt
íþróttahús og heimavöllur Boston
Celtics körfuboltaliðsins. Það var
mikil eftirvænting í salnum þegar
ég kom inn og auðvitað var ég
spenntur líka því Neil Young og öll
hans tónlist er mikið áhugamál hjá
mér og hefur verið það um árabil.
Ég var fyrst og fremst kominn til
að sjá hann og heyra, en auðvitað
hina líka. Ég var einn af fjórum
ljósmyndurum sem fengu að
mynda þetta kvöld og hafði miklar
áhyggjur af því að ná ekki nógu
góðum myndum. Þetta gengur
þannig fyrir sig hjá svona stjörn-
um einsog CSN&Y að þeir eru
með blaðafulltrúa í vinnu hjá sér
og blaðafulltrúinn sem er kona
lagði okkur lífsreglurnar vel og
vandlega áður en hún leiddi okkur
upp að sviðinu. Við máttum taka
myndir af þeim í tveimur fyrstu
lögunum og eftir það myndi hún
sækja okkur óg fylgja okkur út.
Rétt uppúr kl. 8 birtust þeir á
sviðinu, veifuðu þessum 16 eða 17
þúsundum karla, kvenna, drengja
og stúlkna sem komin voru til að
sjá og heyra í þeim, spenntu á sig
gítarana og byrjuðu á laginu
„Carry On“. Strax í kjölfarið fylgdi
svo gamla góða „Southern Man“
eftir Young sem þeir fluttu óað-
finnanlega. Blaðafulltrúinn sótti