Morgunblaðið - 16.05.2000, Blaðsíða 36

36 ÞRIÐJUDAGUR 16. MAÍ 2000
LISTIR
MORGUNBLAÐIÐ
Morgunblaðið/Jón Svavarsson
Styrkþegar Menningarmálanefndar HafnarQarðar.
Styrkir menningarmála-
nefndar Hafnarfjarðar
MENNINGARMÁLANEFND Hafn-
ar(jar<lar úthlutaði styrkjum til lista-
og menningarstarfsemi að upphæð 3
millj. kr. að afloknu málþingi sl.
Iaugardag. Styrki hlutu að þessu
sinni Gestur Þorgrímsson, Sigurður
Örn Brynjólfsson, Ólafur Árni Ólafs-
son og Libia Pérez de Siles, Sjóferð-
ir Amars, Foreldrafélag Lúðrasveit-
ar Tónlistarskóla Hafnarfjaröar,
Gaflarakórinn, Magnús Einarsson,
Kór Öldutúnsskóla, Ólafur B. Ólafs-
son, Nanna B. Buchert og Kristín
Ómarsdóttir, Pétur G. Kristbergs-
son, Þórunn Bjömsdóttir, Guðmund-
ur R. Lúðvíksson, Gunnar Eyjólfs-
son, Tónlistarhópurinn Kawal,
Gallerí Hár og list, Almiðlun, Hrönn
Axelsdóttir, Eydís Franzdóttir, Öm
Hrafnkelsson, Varieté Film, Bað-
stofa Hafnarfjaröar, Gunnar Bjami
Ragnarsson og Karolina Helga Egg-
ertsdóttir, Stefán Ómar Jakobsson
og Carl Möller, Leikfélag Hafiiar-
Qarðar, Landnám ehf., Kór Flens-
borgarskólans, Birgir Sigurðsson,
Tríó Reykjavíkur, Einar M. Guð-
varðarson og Susanne Christensen
og Sjóminjasafn íslands.
Á athöfninni söng kór Öldutúns-
skóla undir stjóm Egils Friðleifsson-
ar, Öm Hrafnkelsson las upp úr
handritinu „Stuttur siðalærdómur
fyrir góðra manna böm“ og tónlist-
arhópurinn Kawal lék.
Menningarmálanefnd Hafnar-
fiarðar skipa Kristinn Andersen,
Olöf Pétursdóttir, Gísli Valdimars-
son, Guðmundur Rúnar Ámason,
Helga Ragnheiður Stefánsdóttir og
menningarfulltrúi er Marín Hrafiis-
dóttir.
Norrænt
söngvakvöld
TðJVLIST
í s 1 e n s k a ó p e r a n
SÖNGUR OG
PÍANÓLEIKUR
Sólrún Bragadóttir og Einar
Stecn-Nökleberg fluttu söngverk
eftir norræn tónskáld og frum-
fluttu söngverk eftir Atla Heimi
Sveinsson við kvæðið Útsær
eftir Einar Benediktsson.
Sunnudagur 14. maí 2000.
FYRIRTÆKI er nefnir sig
Nordvest Musik er nýr aðili í tón-
leikahaldi hér á landi er ætlar að
hasla sér völl á norðvesturhluta
Norðurlandanna og eru tónleik-
ai-nir í íslensku óperunni sl.
sunnudag þeir síðustu í þriggja
landa tónleikaferð um Færeyjar,
Grænland og síðast Island.
Tónleikarnir hófust á laginu
„Æbleblomst" eftir Carl Nielsen
og þá komu tvö lög úr Tann-
háuser-ljóðunum, op. 12, eftir Em-
il Sjögren, sem em gerð við sex
ljóð eftir Julius Wolff. Áður hafði
Sjögren samið sjö lög við ljóða-
flokkinn „Tannháuser" eftir
Drachmann, en með þeim söngv-
um „sló hann í gegn“. Á norræna
sönghefð sló skugga af þýskri
ljóðahefð og það er ekki fyrr en á
síðari árum að norræn tónskáld
hafa fengið að njóta sannmælis.
Nokkrir hafa þó staðið upp úr með
einstaka verk, eins og t.d, Carl
Leopold Sjöberg (ekki Sjögren,
eins og stendur í efnisskrá), með
meistaraverkinu „Tonerna", sem
ásamt nokkrum sönglaga Sibel-
iusar hafa náð heimsfrægð, svo
sem „Sáf, sáf susa“ og „Var det en
Dröm“, er voru einnig á efnis-
skránni. Flutningur Sólrúnar og
túlkunin, t.d. á Tonerna og lögum
Sibeliusar, var glæsileg og leikur
Steen-Nökleberg frábærlega mót-
aður, sérstaklega í lögum Sibelius-
ar sem eru meðal dýrustu perlu-
verka í safni norrænna söngva.
Söngverkið „Utsær“, við hið
stórbrotna kvæði Einars Bene-
diktssonar, samdi Atli Heimir
Sveinsson sérstaklega fyrir Sól-
rúnu Bragadóttur og var það
frumflutt í Færeyjum 10. maí sl.
Verkið er samfellt í gerð, þótt
merkja megi kaflaskil, þar sem
rithátturinn, sérstaklega í píanó-
inu, tekur ýmsum breytingum við
hver vísnaskil. Hann hefst á
hörkulegu tóntaki, sem undir lok
verksins verður þýðara, breytist í
einskonar sátt, þar „Sem leikandi
börnin á ströndu, er kætast og
kvarta, með kufung og skel frá
þínu banvæna fangi, ég trega þinn
óm frá stormsins og straumanna
gangi, stimandi, klökka djúp, sem
átt ekkert hjarta“.
Flutningurinn var framfærður
af öryggi en nokkuð vantaði á
skýrleika í framburði textans.
Þetta er tilkomumikið og stórtækt
verk, sem ekki verður að fullu
meðtekið við eina hlustun, ekki
frekar en ljóðið, og er fengur að
þessu verki, sérstaklega vegna
þess að fáir tónsmiðir hafa treyst
sér að glíma við stórbrotið málfar
Einars.
Hápunktur tónleikanna var
flutningurinn á lagaflokknum
„Haugtussa" eftir Grieg, því þar
glampaði á í túlkun og tónmótun,
bæði hjá söngvara og ekki síður
píanóleikaranum, sem lék frábær-
lega vel. Það þarf ekki að nefna
neitt sérstaklega af þeim átta
klingifögru lögum, því flutningur-
inn í heild var án þess að nokkuð
skyggði á þá fjallafegurð og mann-
legu elskulegheit, sem er aðal
þessa meistaraverks.
Tónleikunum lauk með fjórum
lögum eftir Ture Rangström.
Hann var að mestu sjálfmenntað-
ur, en lærði tónsmíð hjá Hans
Pfitzner og starfaði bæði sem
hljómsveitarstjóri og tónlistar-
gagnrýnandi og var afkastamikið
tónskáld, samdi m.a. um 200 söng-
verk, sem sum hver hafa notið
vaxandi vinsælda. Lögin, sem Sól-
rún og Steen-Nökleberg fluttu
eftir Rangström, voru „Vingar i
natten“, „Flickan under nymán-
en“, „Bön til Natten" og „Sköld-
mön“ og voru Bön til Natten og
lokalagið Sköldmön einstaklega
áhrifamikil í frábærum flutningi
Sólrúnar og Steen-Nökleberg.
Það tók til hjartans að heyra sem
aukalag „Draumlandið" eftir Sig-
fús Einarsson, hve þetta snilldar-
fagra lag hljómaði fallega í sérlega
fínlegum flutningi listafólksins og
var fallegt niðurlag á þessu nor-
ræna söngvakveldi.
Jón Ásgeirsson
Að hafa sína sin-
fóníuhlj óms veit
TOALIST
Langhult,skirkja
SINFÓNÍUTÓNLEIKAR
Sinfóníuhljómsveit Norðurlands
flutti verk eftir Manuel de Falla
og Johannes Brahms. Einleikari:
Helga Bryndís Magnúsdóttir.
Stjórnandi: Guðmundur
Óli Gunnarsson.
Sunnudagurinn 14. maí 2000.
SINFÓNÍUHLJÓMSVEIT
Norðurlands hefui- með tónleikunum
í Langholtskirkju sl. sunnudag sann-
að sig að vera vaxandi hljómsveit og
hljómsveitarstjórinn, Guðmundur
Óli Gunnarsson, hefur vaxið með
henni sem stjómandi. Hvorttveggja,
að koma saman leikhæfri hljómsveit
tekur tíma og einnig að verða hljóm-
sveitarstjóri og varðandi uppbygg-
ingu Sinfóníuhljómsveitar Norður-
lands, á tónlistarskóli Akureyrar
drjúgan hlut að máli, bæði kennarar
og þeir nemendur sem náð hafa
árangri og hlýtt því kalli að verða
tækir sem hljóðfæraleikarar.
Tónleikar sem Sinfóníuhljómsveit
Norðurlands, undir stjóm Guðmund-
ar Óla Gunnarssonar, hélt í Lang-
holtskirkju sl. sunnudag, voru haldn-
ir á vegum menningarborgar
Reykjavíkur árið 2000. Þeir hófust á
ballettverkinu Ástir töframannsins
eða Ástargaldur, eins það er nefnt í
efnisskrá, eftir Manuel de Falla. Sagt
er um de Falla að ekkert af stóra tón-
skáldunum hafi samið eins fá verk en
einnig að honum hafi þar á móti ekki
verið eins mislagðar hendur og
mörgum öðram meisturam.
Ástargaldurinn fjallar um ekkjuna
Candelu og elskhuga hennar Car-
melo. Hinn látni eiginmaður Candelu
gengur aftur og lætur elskenduma
ekki í friði þar til Candelu kemur það
ráð í hug að fá Lúsíu, fallega sígaun:
astelpu, til að táldraga drauginn. I
þessum ballett er frægasta verk de
Falla, Elddansinn. Flutningur Sin-
fóníuhljómsveitar Norðurlands var
að mörgu leyti mjög góður þó að
nokkuð hafi vantað á hinn spænska
blóðhita þai’ sem ástin er ávallt upp á
líf og dauða. Besti kaflinn var Eldd-
ansinn svo og nokkur fallega mótuð
blæbrigði í öðram köflum verksins. í
heild var flutningurinn vel mótaður
af hálfu stjórnandans.
Seinna verk tónleikanna var hinn
stórbrotni píanókonsert nr. 2, eftir
Johannes Brahms. Bæði er hlutur
hljómsveitarinnar erfiður og ekki síst
einleikshlutverkið sem Helga Bryn-
dís Magnúsdóttir flutti af töluverðu
öryggi þótt flutningurinn, bæði af
hálfu einleikara og hljómsveitar bæri
þess merki að allir væra að fram-
vinna verkið á þessu starfsári. Þá ber
að hafa í huga að annar konsertinn
eftir Brahms er meðal efiðari verka
og því djarft telft að taka hann til
meðferðar en það stælir horska hugi
að velja sér erfiðustu þrautina.
Guðmundur Óli og Helga Bryndís
völdu það að fara frekar gætilega
með tónmál verksins svo að í heild
skorti nokkuð á þá skerpu í tóntaki
sem býr í stórlátum tónvefnaðinum
sem oftlega er stefnt fram á ögur-
brún hraða og þrunginna átaka, eins
og t.d. í öðram þætti „Allegi-o app-
assionato“. í hæga þættinum hefði
mátt leggja meiri áherslu á „syngja-
ndina“ en þar vantaði nokkuð á hæfni
flytjenda til að leika sér með „tón-
inn“, sérstaklega í nokkram einleik-
slínum, þessa sérlega rómantíska
kafla.
Helga Bryndís er öraggur píanó-
leikari þótt hana vanti þá skerpu í
tóntaki til að skapa þessum stór-
brotna konsert verðugan búning,
sérstaklega í „brotnu" hljómferli sem
var einum of mjúklega útfært og vildi
hverfa um of inn í tónvef hljómsveit-
arinnar. Guðmundur Óli stýrði
hljómsveitinni af öryggi, þótt á köfl-
um gætti nokkurrar mishljómunar í
styrk og hljómsveitin væri á stund-
um of sterk fyrir einleikarann, var
leikur sveitarinnar ótrúlega hnökra-
laus og hreinn, nema aðeins á stöku
stað í hæga kaflanum. Tónleikar Sin-
fóníuhljómsveitar Norðurlands vora
um margt eftirtektarverðir og árang-
ur sá, sem Guðmundur Óli hefur náð í
með uppbyggingu sinfóníuhljóm-
sveitar, er hreint ótrúlegur, svo að
bjart ætti að vera framundan með
starfsemi Sinfóníuhljómsveitar
Norðurlands, ef norðanmenn vilja
hafa sína sinfóníuhljómsveit.
Jón Ásgeirsson
Morgunblaðið/Jón Einarsson Gústafsson
Tristan Gribbin, Brynja Benediktsdúttir, Svavar Gestsson og Guðrún
Ágústsdúttir að lokinni sýningu á leikritinu Ferðir Guðríðar í MTYP-
leikhúsinu í Winnipeg fyrir skömmu.
Guðríður á ferð um
Norður-Ameríku
Winnipeg. Morgunblaðið.
NORÐUR-Ameríku-frumsýning var
á leikritinu Ferðir Guðríðar í Kan-
ada fyrir skömmu. Sýningin fór fram
í MTYP-leikhúsinu í Winnipeg og
húsfyllir var á sýningunni.
Daginn eftir var haldin önnur sýn-
ing í samkomuhúsinu á Geysi sem er
í norður hluta Nýja-íslands.
Þeim Tristan Gribbin leikkonu og
Brynju Benediktsdóttur, leikstjóra
og höfundi sýningarinnar, kom sam-
an um að Vestur-íslendingar virtust
skilja sýninguna og húmorinn betur
en margir aðrir en þær hafa sýnt
þetta leikrit víða um lönd.
Það var Svavar Gestsson, sendi-
herra og ræðismaður Islands í Kan-
ada, sem kynnti sýninguna sem ferð-
ast mun um Kanada og Bandaríkin á
vegum landafundanefndar.