Morgunblaðið - 24.05.2000, Blaðsíða 43

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
MIÐVIKUDAGUR 24. MAÍ 2000 43
GUÐMUNDUR
BRYNJÓLFSSON
+ Guðmundur
Brynjólfsson bif-
reiðarstjóri fæddist í
Reykjavík 13. ágúst
1915. Hann lést á
Landspítalanum í
Fossvogi lð.maí síð-
astliðinn. Foreldrar
hans voru Brynjólfur
Gíslason sjómaður
frá Skrautási í
Hrunamannahreppi
og Guðrún Hannes-
dóttir frá Skipum í
Stokkseyrarhreppi.
Hjónin Brynjólfur og
Guðrún eignuðust
níu börn og var Guðmundur sá
fjórði í röðinni en auk hans eru
fimm þeirra látin. Þau eru Þor-
björn Óskar (f. 19.8. 1909, d. í
sept. 1910), Gísli Óskar (f. 11.11.
1910, d. 10.9. 1935), Sigurbjörg (f.
18.9.1912, d. 1924), Hannes (f
.2.10. 1913, d. barn að aldri) og
Vigdís (f. 19.12. 1916, d. 22.12.
1996). Eftirlifandi bræður Guð-
mundar eru: Ingvar (f.11.9. 1918),
Jón (f. 4.2. 1920) og Eggert (f. 4.9.
1923).
Eiginkona Guðmundar var Sig-
urbjörg Ólafsdóttir. Hún fæddist í
Reykjavík 24. júní 1914 og lést 7.
júlí 1989. Foreldrar Sigurbjargar
voru Guðbjörg Guðmundssdóttir
og Ólafur Þorvarðarson. Guð-
mundur og Sigurbjörg eignuðust
níu börn og tíu með Inga Berg-
Hann var bæði heillandi og heil-
steyptur. Hann var lífsglaður og
skemmtilegur en fyrst og fremst
traustur maður sem stóð með sínu
fólki. Hann var haldreipið og festan í
mínu lífi og marga annarra. Guð-
mundur Brynjólfsson afi minn er
einhver merkilegasti maður sem ég
hef kynnst og það er þyngra en tár-
um taki að geta ekki lengur notið
samvista við hann hér á jarðríki. En
minning hans mun lifa og vissan um
að hann öðlist eilíft líf hjá himnaföð-
umum deyfir sársaukann. Við mun-
um njóta samvista aftur, þótt síðar
verði.
Guðmundur skilaði ákaflega mik-
ilsverðu lífsstarfi en markverðast
fannst honum sjálfum að hafa komið
svo mörgum börnum til manns.
Hann var sannur karlmaður sem var
stoltur af því að tala um börnin sín
og monta sig af þeim. Hann var
aldrei karlmaður í sjálfsmyndar-
kreppu. Guðmundur Brynjólfsson
var 84 ára þegar hann dó en var
ávallt sannur jafnréttissinni, þó
hann hefði ekki mörg orð um það.
Hann var maður sem lét verkin tala.
Eg var nýfædd þegar ég var sett í
fangið á honum afa mínum og það
má eiginlega segja að ég hafi verið
þar síðan, eða í rúm fjörutíu ár. Eg
ólst upp hjá afa Guðmundi og ömmu
Sigurbjörgu í Hlíðargerði 4 í
Reykjavík og síðar í Fellsmúla 11 og
er ákaflega þakklát fyrir að hafa
fengið að vera í nálægð við þau svo
lengi. Amma dó fyrir 11 árum og það
var ákaflega erfitt fyrir afa að missa
hana enda höfðu þau lifað í ástríku
sambandi frá 16 ára aldri og áttu alls
tíu börn. Þau lifðu saman súrt og
sætt, misstu lítinn dreng aðeins
tveggja ára gamlan, sem markaði
djúp spor í sálarlíf þeirra. Þau stóðu
hins vegar þétt saman í mótlætinu
og samband þeirra styrktist við
hverja raun, enda var það ekki
byggt á sandi. Afi var einnar konu
maður. Það var sama hvað reynt var
að fá hann til þess að lyfta sér upp og
gera sér glaðan dag eftir lát ömmu,
hann var ekki tilbúinn til þess. Hins
vegar átti hann góðar stundir með
börnum sínum, barnabörnum og
barnabarnabörnum heima í Fells-
múla og sagði gjarnan skemmtilegar
sögur frá gömlu góðu dögunum.
Sögurnar voru fullar af kímni og
fróðleik um fortíðina og sagðar á
þann hátt að yngstu börnin höfðu
líka gaman af og drukku í sig allt
sem sá gamli sagði. Það var ákaflega
gott að vera í návist afa. Hann var
yfirvegaður og hlýr. Hann var sáttur
við lífið og tilveruna og var ekki að
mann (f. 24.1. 1931)
sem Guðmundur
gekk í föðurstað.
Auk Inga eru þau:
Bryndís (f. 3.7.
1933), Gísli Óskar (f.
20.9. 1934, d. 1936),
Jón Vilberg (f. 28.9.
1935, d. 31.5. 1997),
Ágúst Guðjón (f.
25.12. 1936), Guðrún
Hulda (f. 17.6. 1938),
Guðbjörg Ólöf (f.
15.10. 1939), Hrafn-
hildur (f. 15.1. 1941),
Birgitta Kolbrún (f.
2.3. 1943) og Sævar
Orn (f. 20.9.1948).
Guðmundur og Sigurbjörg hófu
búskap að Bergstaðastræti 17 í
Reykjavík árið 1932. Við Berg-
staðastræti bjuggu þau til ársins
1940 en fluttu þá að Hverfisgötu
76b. Árið 1942 eignaðist Guð-
mundur sinn fyrsta vörubíl og
gekk í Þrótt. í framhaldi af því
urðu þau hjónin með áræði og
eljusemi ein af frumbyggjum
Smáíbúðahverfisins. Þau byggðu
Hlíðargerði 4, þar sem þau hjónin
bjuggu í velsæld þar til börnin
voru komin til manns. Þá fluttu
þau í Fellsmúla 11.
Útför Guðmundar verður gerð
frá Fríkirkjunni í Reykjavík í dag
og hefst athöfnin klukkan 13.30.
Jarðsett verður í Fossvogskirkju-
garði.
flækja málin mikið. Enda var það
svo að ég vildi hvergi annars staðar
vera en hjá honum afa. Það var ekki
til í honum hroki og ekki heldur
snobb.
Þó hafði hann mjög ákveðnar
skoðanir á flestum málum og ef hann
einu sinni tók eitthvað í sig varð hon-
um ekki haggað. Hann var skapstór
en alltaf réttlátur. Ef honum mislík-
aði framkoma fólks eða einhver
gerði á hans hlut sat það lengi í hon-
um. Hann varði sitt fólk en sagði
óhikað álit sitt á þeim sem honum
líkaði ekki við. Orðið fals var ekki til
í hans orðabók og heldur ekki hug-
takið smjaður.
Eftir að ég komst til vits og ára
gerði ég mér fljótlega grein fyrir því
að hann var mikill stuðningsmaður
jafnréttis kynjanna án þess þó að
vera að tala mikið um það. Ég ólst
upp við þá hugsun að konur og karl-
ar ættu að njóta sama réttar til náms
og vinnu. Mér er það minnisstætt að
afi var eini maðurinn í minni æsku
sem ávallt tók til hendinni á heimil-
inu. Hann gekk hljóðlaust til allra
heimilisverka. Og það vera ekki ver-
ið að þrasa um það hver gerði hvað á
því heimili. Einna helst ef afi var of
duglegur í eldhúsinu að amma
kvartaði yfir því að hafa ekki nóg að
gera. Seinna hlustaði ég á yngri
menn státa sig af því að aðhyllast
jafnrétti kynjanna, en það var bara í
ræðum á tyllidögum og síðan ekki
söguna meir.
Afi gerði allt til að létta mér lífið
þegar mikið gekk á. Hann stóð þétt
við hlið mér bæði í gleði og sorg og
fyrir það verð ég honum eilíflega
þakklát. Og það eru líka allir litlu
hlutirnii' sem skipta svo miklu máli
og gleymast ekki. Til dæmis er mér
það minnisstætt að í próflestri í Há-
skóla íslands koma hann ávallt á
bílnum og sótti mig í mat. Klukkan
fimm mínútum fyrir sjö á kvöldin
var hann mættur og beið þar til ég
gekk út úr skólanum á slaginu sjö.
Svona höfðum við það og vorum stolt
af því.
Afi minn, þú hefur fengið hvíldina,
sáttur við þitt ævistarf. Eg mun allt-
af vera hreykin af þér og allri þeirri
fegurð sem streymdi frá þér bæði í
orði og verki.
Katrín Baldursdóttir.
Hvað er að vera maður? Heim-
spekingar segja að það sé ekki hægt
að svara spumingum sem hefjast
svona: Hvað er? Engu að síður eru
menn sífellt að takast á við spum-
ingar af þessu tagi. Hvað er að vera
maður? Hvað er að vera góður mað-
ur?
Guðmundur Brynjólfsson var góð-
ur maður. Sannur og heill. Hann
barst ekki á heldur hlúði að þeim
sem honum þótti vænst um. Var
stólpinn. Við hann var hægt að styðj-
ast hvenær sem í nauðir rak. Frá því
ég kynntist honum fyrst hafði hann
fastmótuð og ákveðin markmið: Ég
sé um mitt fólk. Lífsbarátta Guð-
mundar helgaðist af þessu háleita
viðfangsefni.
Þegar leiðir okkar Hrafnhildar
dóttur hans skildu, neitaði hann
lengi vel að taka það gilt. Það var
mér því fagnaðarefni að eiga þess
kost að faðma hann að mér nú
skömmu fyrir andlátið. Og þótt hann
segði það ekki beram orðum skynj-
aði ég vel þau skilaboð sem hann
vildi koma á framfæri: Sonur minn,
syndir þínar eru fyrirgefnar.
Baldur Óskarsson.
Elsku afi, það er svo ótal margt
sem kemur upp í hugann þegar við
setjumst niður til að skrifa þessar
línur, en fyrst og fremst er það
þakklæti fyrir allt það sem þú varst
okkur systkinunum. Þú hafðir sér-
stakt lag á börnum, enda sóttumst
við systkinin eftir að fá að vera með
þér og ógleymanlegar eru stundirn-
ar þegar við fengum að fara með þér
í vinnuna. Þá sátum við í vörubílnum
og horfðum á þig með aðdáun
stjórna þessu stóra farartæki. Það
er eins og alltaf hafi verið sól í minn-
ingunni um þessa daga, aldrei varstu
pirraður eða óþolinmóður, nei, við
voram alltaf velkomin enda komstu
fram við börn af mikilli virðingu.
Mikið var gott að koma heim til
ykkar ömmu, þar var alltaf svo glatt
á hjalla og tekið á móti manni af svo
mikilli hlýju og seinna þegar barna-
barnabörnin komu til sögunnar sótt-
ust þau líka eftir að fara til lang-
ömmu og langafa. Þá voru leikföngin
tekin fram og þú, elsku afi, settist á
gólfið og lékst við börnin. Svona
varstu, alltaf svo ótrúlega barngóð-
ur. Þegar þú varst orðinn veikur á
sjúkrahúsinu glaðnaði alltaf yfir þér
þegar yngri kynslóðin kom í heim-
sókn og þrátt fyrir mikil veikindi
slóstu á létta strengi og gerðir að
gamni þínu.
Það er svo undarlegt að þið séuð
bæði farin, elsku afi og amma, en við
trúum því að nú séu þið saman og
kannski lítið þið yfir þennan ótrú-
lega stóra afkomendahóp. Þú varst
alltaf svo ánægður og þakklátur með
fólkið þitt, afi, og oft sagðir þú við
okkur hvað þú værir mikill gæfu-
maður.
Við kveðjum þig, elsku afi, full
þakklætis fyrir þann tíma sem þú
gafst okkur og minningarnar munu
ylja okkur um ókomin ár.
„Drottinn er minn hirðir, mig mun
ekkert bresta.“ (Sálm. 23:1.)
Guð geymi þig, elsku afi.
Rósa, Halldór, Guðmundur
Þór og fjölskyldur.
Skilafrest-
ur minn-
ingar-
greina
EIGI minningargrein að birt-
ast á útfarardegi (eða í sunnu-
dagsblaði ef útför er á mánu-
degi), er skilafrestur sem hér
segir: í sunnudags- og þriðju-
dagsblað þarf grein að berast
fyrir hádegi á föstudag. í mið-
vikudags-, fimmtudags-, föstu-
dags- og laugardagsblað þarf
greinin að berast fyrir hádegi
tveimur virkum dögum fyrir
birtingai'dag. Berist grein eftir
að skilafrestur er útranninn
eða eftir að útför hefur farið
fram, er ekki unnt að lofa
ákveðnum birtingardegi. Þar
sem pláss er takmarkað getur
þurft að fresta birtingu greina,
enda þótt þær berist innan hins
tiltekna skilafrests.
KRISTOFER
GUÐMUNDUR

ARNASON
+ Kristófer _ Guð-
mundur Árnason
fæddist á Kringlu í
Torfalækjarhreppi,
A-Húnavatnssýslu,
hinn 31. janúar 1916.
Hann lést á Heil-
brigðisstofnuninni á
Blönduósi hinn 10.
maí síðastliðinn. For-
eldrar hans voru
Árni Björn Kristó-
fersson bóndi, f.
29.11. 1892, d. 11.10.
1982 og kona hans,
Guðrún Sigurlína
Teitsdóttir ljósmóðir,
f. 26.10. 1889, d. 17.6. 1978. Syst-
kini Kristófers eru: Aðalheiður
Hulda, f. 1917, Elínborg Ásdís, f.
1920, d. 1979, Guðrún Anna
Guðmunda, f. 1921, Teitný Birna
er lést í æsku og Teitur Birgir, f.
1925. Einnig ólu foreldrar Kristó-
fers upp Ingvar Karl Sigtryggs-
son, en hann er látinn.
24. júní 1943 kvæntist Kristófer
Þorbjörgu Jóninnu Pálsdóttur, f.
1919, frá Skagaströnd. Eignuðust
þau eina dóttur, Sigrúnu, f. 28.6.
1947. Sigrún giftist Sigmari Jóns-
syni, f. 1943, d. 1986.
Eignuðust þau tvö
börn, Onnu Krist-
rúnu og Jón Kristó-
fer. Sambýlismaður
Sigrúnar er Skarp-
héðinn H. Einarsson.
Eiginmaður Önnu
Kristrúnar er Unn-
steinn Ingi Júlíusson
og eiga þau þrjú
börn, Þorbjörgu
Örnu, Sigmar Darra
og Kristján Orra.
Unnusta Jóns
Kristófers er Ólöf
Birna Björnsdóttir.
Fyrir á Jón Kristófer eina dóttur,
Ilelgu Dögg. Börn Skarphéðins
frá fyrra hjónabandi eru Hrefna,
Rakel og Ágúst Ingi og fóstur-
dóttir Maria.
Kristófer lauk barna- og ungl-
ingaskólanámi og fór síðan að
vinna ýmis störf til sjós og lands.
Lengst af bjó hann á Skagaströnd
og var þar verkstjóri í Rækju-
vinnslunni í mörg ár. Hann fluttist
til Blönduóss 1984.
Útför Kristófers fór fram frá^*
Blönduóskirkju 20. maí.
Það mun hafa verið á áranum
1968-69, að ég sem starfsmaður
Pósts og síma var kallaður til
Skagastrandar til viðgerðar á sím-
tæki Rækjuvinnslunnar. Þar tók á
móti mér Kristófer Árnason verk-
stjóri með pípuna í öðra munnvikinu
en glottið í hinu og með spaugsyrði á
vörum. Þessari heimsókn lauk þann-
ig að báðir vora ánægðir, hann að fá
símann í lag og ég að finna bilunina.
Kristófer hafði ég oft séð áður þá
gjarnan í áhorfendabrekkunni eða á
hliðarlínunni á íþróttakeppnum,
hvetjandi ákaft sína menn, og þótt
ég tilheyrði andstæðingunum lét öll
hvatning vel eyrum. Kristófer hafði
mikla ánægju af íþróttum, sótti fót-
boltaleiki meðan heilsan leyfði og
horfði á íþróttir í sjónvarpinu. Hann
spilaði bridge og lomber og þótti
klókur. Og ekki vora þær fáar ferð-
irnar sem hann fór að horfa á dótt-
urson sinn keppa á hestamótum.
Kristófer var mikið náttúrabarn,
hafði yndi af skepnum, átti lengi
kindur og hross. Hin síðari ár keyrði
hann gjarnan um nágrenni Blöndu-
óss á sólríkum dögum og fylgdist
með fuglunum og búpeningi bænda.
Síðla sumars skrapp hann svo að
Akri og tíndi bláber til að gefa ætt-
ingjunum. Þar þekkti hann hverja
þúfu frá uppvaxtarárunum á
Kringlu.
Kristófer kunni frá mörgu að
segja og hafði skemmtilega frásagn-
argáfu og alltaf var stutt í kímnirl#^-
Hagmæltur var hann með afbrigð-
um og kunni ógrynni vísna eftir
aðra. Er ég kom inn í fjölskylduna
fyrir rúmum 10 árum tókust strax
góðir kærleikar með okkur. Hann
hafði brennandi áhuga fyrir því sem
fjölskyldan hafði fyrir stafni, og
barnabarnabörnin áttu hug hans all-
an. Ég vil með þessum fáu orðum
þakka Kristófer fyrir þessi fáu en
góðu ár sem við áttum saman. Takk
fyrir allar skemmtilegu vísurnar.
Takk fyrir allar sögurnar af landi og
sjó.
Kær kveðja.
Skarphéðinn H. Einarsson.
Þegar andlát
ber að höndum
Önnumst alla þætti útfararinnar.
Vesturhlíð 2
Fossvogi
Sími 551 1266
www.utfor.is

Við Útfararstofu kirkjugarð-
anna starfa nú 14 manns
með áratuga reynslu við
útfaraþjónustu. Stærsta
útfararþjónusta landsins
q með þjónustu allan
sólarhringinn.
Prestur
Kistulagning
Kirkja
Legstaður
Kistur og krossar
Sálmaskrá
Val á tónlistafólki
Kistuskreytingar
Dánarvottorð
Erfidrykkja
UTFARARSTOFA
KIRKjUGARÐANNA EHF.
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Sjáum um alla þá þætti sem hafa ber í huga
er andlát verður
Utfararstjórar okkar búa yfir áratuga reynslu af störfum við
útfararþjónustu.
Sjáum um útfarir á allri landsbyggðinni.
L

Svcrrir Baldur
Einarsson Sverrir Frederiksen
útfararstjóri, Olsen |WA M útfararstjóri,
Kljí sími 896 8242 W.SÆ útfararstjóri. WIÆ sírni 895 9199
Útfararstofa íslands, Suðurhlíð 35, Fossvogi.
Sími 581 3300. Þjónusta allan sólarhringinn.
www.utfararstofa.ehf.is