Morgunblaðið - 28.07.2000, Blaðsíða 3

MORGUNBLAÐIÐ
DAGLEGT LIF
FÖSTUDAGUR 28. JÚLÍ 2000 D 3
af sýningunni fyrir Futurice. Núna
er ég líka búin að sjá hvernig fötin
koma út og hef svigrúm til að lag-
færa eftir þörfum."
Sterk hönnunarhefð i Frakklandi
Hugrún segir frönsku tískuna
mjög ólíka þeirri íslensku. „Skan-
dinaviskir hönnuðir eru í sama hópi
og skera sig úr annarri evrópskri
tísku. Skandinavísk tíska er frekar
strákaleg og notast mikið við ull og
önnur náttúruleg efni. Norrænar
þjóðir eru líka nær náttúrunni og
yfirleitt stoltar þjóðir, ekki síst ís-
lendingar. Þeir virðast leyfa sér
meira en til dæmis franskir hönnuð-
ir, enda er mjög sterk hönnunar-
hefð í Frakklandi. Ég gat leyft mér
ýmislegt í skólanum sem frönsku
krakkarnir fengu ekki að gera.“
Hugrún hefur aflað sér starfs-
reynslu samhliða náminu. „Ég vann
fyrir hönnuðinn Martine Sitbon. Ég
var í alls konar verkefnum, til dæm-
is munsturvinnu og að rannsaka
efni. Auk þess hef ég verið í stílista-
vinnu fyrir tónlistarmyndbönd,
kvikmyndir og leikhús. Þetta hefur
verið bæði fjölbreytt og skemmtileg
reynsla," segir hún.
„Ég er mjög ánægð með að taka
þátt í Futurice enda kemur verk-
efnið á besta tíma svona strax eftir
útskrift. Ég vona svo sannarlega að
fólk mæti og blaðamennirnir með.
Úti er fólk mjög spennt fyrir ís-
landi. Það verður að nýta þennan
áhuga og sýna hvað við getum gert.
Það verður bráðum að koma eitt-
hvað nýtt fram því að vinsældir Gus
Gus og Bjarkar duga ekki enda-
laust. Futurice er því mjög gott
framtak. Ég er sjálf með ýmis plön
fyrir framtíðina og ætla að fylgja
þeim eftir. Mikilvægast er að trúa
virkilega á sjálfan sig og vera sterk-
ur. Maður verður að þora,“ segir
Hugrún að lokum.
unum að allir viti hvað ég er að
hugsa! Það er of eigingjarnt að
mínu mati,“ segir hún og bendir
jafnframt á að hún vilji að fólk finni
sjálft sig í fötunum. „Það þarf að
leita eftir því sem því finnst sér-
stakt við fötin.“
Heildarmyndin komin í Ijós
Fatalínan fyrir Futurice er að
sögn Þuríðar byggð á því sem hún
hefur verið að gera síðustu ár. „Ég
nota allt það sem ég hef lært og gert
undanfarið. Núna sé ég heildar-
myndina betur og fer meira alla leið
með það sem ég er að gera. Ég er
minna stressuð núna því að ég fæ
ekki einkunn fyrir þessa línu.“
Þurý er búin að vera að vinna að
fatalínunni fyrir Futurice samhliða
náminu síðan um áramótin. „Fötin
eru hjá saumakonu núna. Svo er
líka mátunin og allt það eftir þannig
að ég býst við að vera að vinna að
þessu fram á síðasta dag,“ segir hún
án þess að blikna.
„Ég er búin að læra mikið á þessu
samstarfi við klæðskera og sauma-
konur. í skólanum var kennd sníða-
gerð og bjuggum við til snið með að-
stoð kennara. Sníðagerð er alveg
jafnmikil list og hönnun. Hún snýst
um að finna upp form. Sníðagerð er
því mjög mikilvæg fyrir hönnuði og
nauðsynlegt að hafa góðan klæð-
skera.“
Futurice er gott tækifæri fyrir þá
sem þátt taka að sögn Þuríðar. „Það
er gaman hve Eskimo-skrifstofan
er búin að vinna vel að þessu. Ég
þarf bara að einbeita mér að því að
gera mitt eins vel og ég get meðan
Eskimo sér um kynningarmálin.
Mér finnst mjög gaman að fá tæki-
færi til að gera það sem ég vil. Svo
verður spennandi að sjá hvað kemur
út úr þessu,“ segir Þurý að endingu.
Skjaldarmerki Reykjavíkurborgar í Ártúnsbrekku er myndað úr bláum
og hvítum stjúpum.
Einkennismerki Reykjavíkur - menningarborgar Evrópu 2000, sljam-
an, prýðir nú Austurvöll í formi bióma.
Blóm með boðskap
Litrík blómabeð á
förnum veffl auka
sumarskap þeirra sem
leið eiga um, Sum
vaxa út og suður, öðr-
um er skipað í myndir
og merki. Sigurbjörg
Þrastardóttir for-
vitnaðist um vinnuna á
bakvið merkisblóm
borgarinnar.
Byggðarmerki
Reykjavíkurborgar
blómstrar í bláu og hvítu
í slakkanum við Artúns-
brekkuna, á hægri hönd þegar ek-
ið er niður brekkuna. Þetta er
annað árið í röð sem merkið er á
þessum stað, árið áður var það
staðsett neðar í brekkunni. „Þá
sást það hins vegar ekki nógu vel
því hallinn var ekki nægur,“ segir
Þórólfur Jónsson, landslagsarki-
tekt hjá garðyrkjudeild Reykjavík-
urborgar. í þeirri deild fer fram
skipulagning blómabeða í landi
borgarinnar og þar er lagt á ráðin
um liti, form og útfærslu einstakra
beða.
Þórólfur er eini landslagsarki-
tektinn í föstu starfi í deildinni en
þar starfa að auki um fimmtán
garðyrkjumenn. „Sum beðin teikna
ég en önnur eru gerð samkvæmt
hugmyndum garðyrkjumannanna
sem eru auðvitað fagmenn líka.
Stundum bera þeir undir mig hug-
myndir og við ræðum saman um
útfærsluna, þannig að samstarfið
er mjög gott,“ útskýrir Þórólfur.
Útfærslur blómabeðanna eru að
sögn landslagsarkiteksins af ýms-
um toga. „í sum þeirra eru settir
laukar sem koma upp á vorin og
endast fram í júní. Þá er slitið upp
úr beðunum og blómum plantað.
Yfirleitt er það gert í kringum 17.
júní, en það fer eftir tíðinni hvort
það er gert fyrir eða eftir þjóðhá-
tíðardaginn.“
Sumarblóm
pöntuð í nóvember
í ár eru tvö merki útfærð með
blómum á vegum borgarinnar.
Annars vegar stjarna menningar-
borgarinnar á Austurvelli en hins
vegar fyrrnefnt byggðarmerki
Reykjavíkurborgar. Merkið virðist
nánast sjálfsprottið þar sem það
liggur í brekkunni en svo er þó
vissulega ekki. „Til þess að hægt
sé að útbúa svona merki þarf að
vera til nægilegt magn af stjúpum
í bláum og hvítum lit. Blómin voru
því pöntuð með góðum fyrirvara -
í nóvember í fyrra - til þess að
hægt væri að rækta þau í tíma.“
Ræktunarstöð Reykjavíkurborgar
1 Laugardal sér um að rækta blóm
fyrir beð borgarinnar og þar voru
merkisstjúpurnar ræktaðar í
vetur.
Morgunblaðið/Golli
Þórólfúr Jónsson, landslagsarkitekt hjá garðyrkjudeild Reykjavíkur.

Morgunblaðið/Jim Smart
Við vegfarendum um Hringbraut og Sóleyjargötu blasir þessi blómlega sól.
var fyrst teiknuð á rúðustrikað
blað. Þá voru rúður í stærri hlut-
föllum merktar á flötina með því
að strengja bönd með metra milli-
bili. Svo voru útlínur stjörnunnar
mældar út frá hornunum með hlið-
sjón af teikningunni og úðaðar í
grasið með eins konar „graffiti“-
brúsa. Graskanturinn var síðan
skorinn eftir þessum úðalínum og
stjúpum í tveimur bláum litum
plantað í reitinn, en hann er um
tíu metrar á kant.“
Af öðrum sérstaklega teiknuðum
beðum má nefna sólina á mótum
Sóleyjargötu og Hringbrautar, en
að auki eru beð með litríkum
blómum í skrúðgörðum borgarinn-
ar og víðar. Um viðhald beðanna
sjá starfsmenn garðyrkjudeildar
Reykjavíkur með fulltingi Vinnu-
skóla Reykjavíkur.
í júní var svo komið að gróður-
setningunni. „Hún var þannig und-
irbúin að skjaldarmerkið var
stækkað upp í teikningu sem síðan
var málsett. Eftir teikningunni
voru gerð skapalón úr krossviði
sem lögð voru á moldina og réttar
línur þannig fengnar," segir Þór-
ólfur. „í moldina voru gróðursett-
ar stjúpur sem eiga að duga fram
á haust, jafnvel þar til fer að frjósa
ef tíðin er góð. í sex hringlaga
beðum í kring eru hins vegar tveir
umgangar af blómum yfir sumarið,
fyrst laukar og svo gróðursett
blóm.“
Úðað I
grassvörðinn
Þórólfur segir að margskonar
blóm megi nota til þess að mynda
merki eða myndir í beðum. „Lang-
fallegast er þó að hafa blóm í
sterkum litum svo þau skeri sig
vel úr. Stjúpur eru skínandi í þetta
vegna þess að blóm þeirra eru til-
tölulega stór miðað við grænu
blöðin sem gerir litina mjög áber-
andi. Stjúpur eru líka fremur
örugg blóm, en það er ekki gott að
velja blóm sem opna sig til dæmis
bara í sól.“
Stjarna menningarborgarinnar
var útbúin á Austurvelli í sumar
og við það verk kom meðal annars
við sögu veggjakrotúði. „Stjarnan