Morgunblaðið - 28.07.2000, Qupperneq 4

i
4 D FÖSTUDAGUR 28. JÚLÍ 2000
MORGUNBLAÐIÐ
+
TVEIR Ameríkumenn
standa á hafnarbakkanum
við Austurbugt og virða
fyrir sér seglskútumar
sem þar ligga við festar. Jack Conn-
olly frá Viginíu-ríki segir blaðamanni
í óspurðum fréttum að sjálfur stundi
hann siglingar í sínu heimalandi.
„Hann er nokkuð hvass núna,“ segir
hann ennfremur. „Þú verður að fara
varlega ef þú ert byrjandi. Halda þér
í eitthvað með annarri hendi og vinna
með hinni. Og passaðu þig á bóm-
unni. Það er ekkert þægilegt að fá
hana í hausinn en gullna reglan er
þessi: Haltu vatninu fyrir utan bát-
inn og sjálfum þér fyrir utan vatnið.“
Félagi hans hlær og Connolly færist
allur í aukana. „Önnur góð regla er
að ef þú elskar siglingar skaltu ekki
kaupa bát. Nældu þér í vin sem á
bát.“
Með þessa speki í veganesti knýr
blaðamaður dyra á félagsheimili
Siglingafélags Reykjavíkur - Brok-
eyjar, sem er í gamla húsinu við hafn-
arbakkann og er kallað „Batteríið“ til
minningar um virkið sem Jörundur
hundadagakonungur lét reisa til
vamar í Reykjavík árið 1809. Þar em
fyrir Jón Rafn Sigurðsson, eigandi
og skipstjóri seglskútunnar Blæs og
sonur hans, Ingólfur Rafn, sem einn-
ig á í skútunni, þaulvanur siglinga-
maður og „fyrsti stýrimaður" í þeirri
ferð sem framundan er. Þeir feðgar
hafa góðfúslega fallist á að taka
blaðamann og ljósmyndara með í
siglingu um sundin blá, svona rétt til
að gefa innsýn í um hvað siglinga-
sportið snýst. Þeir em báðir virldr
félagsmenn í Brokeyju og Jón Rafn
er þar reyndar stjómarmaður.
Náið samstarf
Siglingafélag Reykjavíkur - Brok-
ey á og rekur flotbryggjumar við
Austurbugt, þar sem að jafnaði
liggja 24 seglskútur, en Jón Rafn
segir leguplássið taka um 33 skútur.
Náið samstarf er á milli siglinga-
klúbbanna á suðvesturhominu,
Brokeyjar úr Reykjavík, Ýmis úr
Kópavogi, Þyts frá Hafnarfirði og
Knarrar í Reykjanesbæ. Skútur frá
hinum klúbbunum liggja til dæmis
oft við festar í Reykjavíkurhöfn og
öfugt. Auk þess em siglingakiúbb-
amir hér heima í sambandi við sam-
svarandi klúbba erlendis bæði hvað
varðar miðlun upplýsinga og gagn-
kvæma aðstoð ef svo ber undir. Að
sögn Jóns Rafns átti Brokey til dæm-
is afar ánægjulegt samstarf við
•franska siglingaklúbba i tengslum
við „Paimpol - Reykjavík - Paimpol“
siglingakeppnina fyrr í sumar.
DAGLEGT LÍF
Feðgamir Jón
Rafh Sigurðs-
son og Ingólf-
ur Rafn,
skipsstjórnar-
menn á Blæ.
Svifið seglum þöndum um sundin blá.
Um 300 manns era skráðir í Brok-
ey, þar af á annað hundrað manns
virkir félagar þegar tekið er mið af
öllum deildum félagsins.
„Starfsemin skiptist í nokkrar
deildir," segir Jón Rafn um starfsemi
Siglingafélags Reykjavíkur. „Kjöl-
bátadeildin er fyrir þá sem sigla á
þessum stærri seglskútum, sem em
hér í höfninni. Kænudeildin er starf-
rækt í Nauthólsvík og þar höfum við
litlar skútur sem era hentugar fyrir
krakka. Krakkamir vaxa upp úr
kænunum svona um tvítugt og vilja
þá fara að sigla stærri bátum. Róðra-
deildin er einnig starfrækt í Naut-
hólsvík og hún er mjög virk, það er að
segja kappróðradeildin, þar sem
koma saman krakkar og æfa allt upp
í fjómm sinnum í viku. Það væri al-
veg þess virði að fjalla um kapp-
róðradeildina í sérstakri grein að
mínum dómi,“ segir Jón Rafn. Hann
getur þess ennfremur að félagið eigi
báta, sem það leigir út eða lánar
mönnum til að prófa sig áfram í sigl-
ingasportinu áður en þeir taka
ákvörðun um að fjárfesta í bát.
„Kjölbátadeildin stendur fyrir æf-
ingum og keppnum og má meðal ann-
ars nefna svokallaða „æfinga-
keppni“, sem er jafnan haldin á
hverju þriðjudagskvöldi á sumrin. Þá
setjum við upp mark og siglum í
kringum baujur til æftnga fyrir aðal-
keppnimar, sem em nokkrar á ári.
Klúbbarnir skiptast á um að halda
keppnimar, en það verður að segjast
eins og er að við siglingamenn emm
ekki mjög sýnilegir í fjölmiðlum og
okkur finnst stundum að það mætti
sýna þessari íþrótt meiri áhuga,“
segir Jón Rafn þegar talið berst að
siglingakeppnum, sem haldnar era
hér á landi. Hann nefnir sem dæmi
hina árlegu Faxaflóakeppni, þar sem
siglt er upp á Akranes, gist þar eina
nótt og siglt svo aftur í bæinn. „Um
þessa keppni, ekki frekar en aðrar
sem haldnar era hér á landi, er lítið
sem ekkert fjallað í fjölmiðlum.
Skýringin er kannski sú að við notum

sér í hlutverk háseta á
seglskútunni Blæ og sigldu um sundin
blá með begg;ia skauta byr.
kostar ekk
Daglegt líf heldur nú áfram
umfjöllun um sjósport á
Islandi. I þetta sinn brugðu
Sveinn Guðjónsson og
Gulldrengirnir á Sygin: Hafsteinn Ægir Geirsson, Snorri Valdimarsson skipstjóri, Friðrik Örn Guðmundsson og Ármann Kajic Jónsson.
Guildrengirnir fyrstir 1 mark
Kúnst að
beisla byrínn
LÖGGIR vegfarendur,
sem leið eiga um Skúla-
götu um kvöldmatarleyt-
ið á þriðjudögum, hafa
ef til vill tekið eftir óvenju-
mörgum skútum, sem sigla þönd-
um seglum á sundunum. Þarna
eru á ferð siglingakappar í æf-
ingakeppni á vegum Brokeyjar,
Siglingafélags Reykjavíkur. Ein
slik var haldin síðastliðinn þriðju-
dag og tóku níu seglskútur þar
þátt.
Keppnisstjóri var Jóhann Hall-
varðsson, en hann hefur verið í
því hiutverki í fjölmörg ár enda
öllum hnútum kunnugur þegar
siglingar eru annars vegar. Hon-
um til aðstoðar að þessu sinni
voru feðgamir Jón Rafn Sigurðs-
son og Ingólfur Rafn Jónsson, en
á meðan keppni fór fram voru
keppnisstjóri og aðstoðarmenn
hans staðsettir í „s1jómstöð“ í
skútunni Blæ, sem lá við ankeri
skammt frá markbaujunni.
Keppnin fer þannig fram að
keppnissljóri ákveður brautina
sem siglt er eftir. Á ákveðnum
stað er komið fyrir startbauju,
þar sem keppni hefst og svo
markbauju, þar sem keppni lýkur.
Brautin er svo lögð eftir vind-
stefnu hverju sinni og farið eftir
vissum reglum. Að þessu sinni
ákvað Jóhann keppnisstjóri að
lagt, skyldi af stað á sundinu milli
Viðeyjar og Engeyjar og siglt
vestur og norður fyrir Engey, um
6 sjómílna leið, og endað skammt
undan landi á móts við gamla Ut-
varpshúsið. Rjómalogn var þegar
keppnin fór fram, ekki nema 1 til
2 vindstig og alveg á mörkunum
að hægt væri að keppa. Það þarf
þó ekki mikinn byr til, svo þetta
hafðist allt saman. Keppnisstjóri
og aðstoðarmenn hans voru sam-
mála um að erfiðara væri að
keppa við þessar aðstæður, og
reyndi meira á Iagni og út-
sjónarsemi keppenda í litlum byr.
Þar sem seglbátarnir eru mis-
stórir og með mismunandi mikil
segl er reiknuð út forgjöf á bát-
ana og er það gert einu sinni á ári
af fyrirtæki úti í Bretlandi sam-
kvæmt ákveðnum Evrópustaðli.
Reglunum er breytt á hverju ári
til þess að menn geti ekki smíðað
sér báta eftir staðlinum. Sjólína
bátanna er mæld, bátarnir vigtað-
ir og seglaflötur mældur og reikn-
aður út og eftir því er forgjöfin
gefin. Bátur sem er 38 fet siglir
mun hraðar,
hefur lengri
sjólínu og
meiri segl en
bátur sem
er kannski
ekki nema
24 fet. For-
gjöfin gerir
því að
verkum að
sigur-
vegarinn
er ekki
endilega
sá sem er
fyrstur í
mark.
Erlendis
er bát-
um
gjarnan
skipt niður í
flokka eftir stærð og þyngd, það
-ÍBS!
k ezo«. i
+